2.5. İqtisadi nəzəriyyədə insan modelləri
2.1. Mikroiqtisadiyyatda əsas anlayışlar.
İqtisadi nəzəriyyə bir elm kimi cəmiyyətin təsərrüfat həyatında gedən prosesləri izləyib təhlil etmək və öz mülahizələrini bildirmək üçün həmişə iqtisadi kateqoriyalara, yaxud anlayışlara, terminlərə müraciət edir.
İqtisadi kateqoriyalar, iqtisadi hadisələrin və təsərrüfat həyatının müxtəlif proseslərinin ən mühüm tərəflərini ifadə edən nəzəri anlayışlardır. Bu anlayış və kateqoriyalar, iqtisad elminin ayrı-ayrı cəhətlərini ümumiləşdirilmiş şəkildə ifadə edən simvollar, rəmzlər kimi iqtisadi nəzəriyyənin əlifbası rolunu oynayır. İqtisadi kateqoriya və anlayışları öyrənib dərk etmədən, onların mahiyyətini və təzahür formalarını, dəyişilmə xüsusiyyətlərini və transformasiya gedişini bilmədən, təsərrüfat həyatının mürəkkəb proseslərindən baş çıxarıb onları izah etmək mümkün deyildir. Müqayisə üçün qeyd etmək olar ki, bədii ədəbiyyatın obrazları müxtəlif insanlardısa, iqtisadi nəzəriyyə elminin “obrazları və surətləri” məhz kateqoriyalardır.
Məsələn, mülkiyyət, torpaq, bazar, əmtəə, pul, istehsal, bölgü, mübadilə, istehlak, ticarət, kapital, əmək, gəlir, iş qüvvəsi, faiz, bank, renta, dəyər, qiymət, əmək haqqı, ümumi daxili məhsul, həyat səviyyəsi, kapitalist, sahibkar, istehsal xərcləri, kredit, investisiya, büdcə kəsiri, mənfəət, rəqabət, tələb, təklif, inhisar iqtisadi kateqoriyalardır. Bu iqtisadi anlayışlar vasitəsilə həyatda rastlaşdığımız təsərrüfat problemləri aydınlaşdırılır.
İqtisadi nəzəriyyə fənnini öyrənmə gedişində müxtəlif iqtisadi qanunların adı çəkilir və onların mahiyyəti, təzahür formaları, habelə fəaliyyət mexanizmi təhlil edilir.
İqtisadi qanunlar - cəmiyyət həyatının iqtisadi hadisə və prosesləri arasında baş verən, daimi təkrar olunan, sabit, möhkəm, mahiyyəti təşkil edən ən mühüm səbəb-nəticə əlaqələrini ifadə edir. Başqa sözlə, iqtisadi qanunlar hadisələrin və proseslərin əsl mənasını, məntiqi ardıcıllığını, onların arasındakı zəruri daxili asılılıq əlaqələrini ifadə edir.
İqtisadi qanunlardan tələb və təklif qanununu, əmək məhsuldarlığının yüksəldilməsi qanununu, son faydalılığın azalması qanununu, yığım qanununu, pul tədavülü qanununu, dəyər qanununu, rəqabət qanununu, tələbatın artması qanununu, torpağın münbitliyinin azalması qanununu göstərmək olar. Bu qanunlar iqtisadiyyatın və bütövlükdə təsərrüfat həyatının obyektiv inkişaf meyllərini əks etdirərək, uzun müddətli dövr ərzində məntiqi ardıcıllıqla, habelə qarşılıqlı əlaqədə fəaliyyət göstərirlər.
Eyni zamanda müxtəlif tədqiqatçıların adları ilə bağlı olub, iqtisadi proseslərin mahiyyət əlaqələrini aydınlaşdırmağa çalışan Sey qanununu, Qossen qanununu, Engel qanununu, Oyken qanununu qeyd etmək lazımdır.
Təbiətdə olduğu kimi cəmiyyət həyatının da obyektiv qanunları vardır. Lakin təbiətin mütləq mənada insan şüurundan və iradəsindən asılı olmayan qanunlarından (planetlərin hərəkəti, okeanların qabarıb-çəkilməsi, cazibə qüvvəsi) fərqli fəaliyyət göstərən iqtisadi qanunları tənzimləmək mümkündür. Bu tənzimləmə prosesi insanların şüurlu və məqsədyönlü fəaliyyəti, habelə dövlətin düşünülmüş iqtisadi siyasəti ilə həyata keçirilə bilər.
İqtisadi qanunlar cəmiyyət həyatında bir-biri ilə qarşılıqlı əlaqə və təsir şəraitində sistem kimi fəaliyyət göstərirlər. Bu qanunları dərk etməyin başlıca şərti, onların fəaliyyət göstərdiyi konkret şəraiti, mühiti, ölkəni nəzərə almaqdır. İqtisadi qanunların normal fəaliyyət göstərməsi üçün müəyyən ilkin zəruri şərtlər olmalıdır. Məsələn, hər hansı bir ölkədə, yaxud istehsal sahəsində rəqabət qanununun normalfəaliyyət göstərməsi üçün sərbəst sahibkarlığın, mülkiyyət və investisiya hüququnun, sərbəst bazar qiymətlərinin mövcudluğu tələb olunur.
Dövlət ölkənin təsərrüfat həyatını özünün sərt və ciddi nəzarəti altında saxlaması, şübhəsiz iqtisadi qanunların fəaliyyət, habelə təsir dairəsini məhdudlaşdırır.
Müasir mərhələdə ölkənin təsərrüfat həyatını uğurla və səmərəli idarə etmək üçün dövlət tərəfindən tənzimləyici hüquqi qanunlar qəbul edilməsinə ehtiyac vardır. Bu qanunlar isə yalnız o zaman «işləyə» bilər ki, onların fəaliyyəti üçün əlverişli şərait yaradılsın. Aydındır ki, hüquqi qanunlarla iqtisadi qanunları eyniləşdirmək olmaz. Zaman keçdikcə və zərurət yarandıqca, hüquqi qanunları təkmilləşdirmək, yeniləşdirmək, hətta ləğv etmək mümkündür. Lakin tələb və təklif, rəqabət, qiymət kimi qanunları ləğv etmək olmaz. Ona görə də hüquqi qanunlar, normativ aktlarla obyektiv iqtisadi qanunlar arasında hökmən müəyyən bir uyarlıq, tarazlıq və ahəngdarlıq olmalıdır.
İqtisadi anlayış müəyyən iqtisadi hadisəni, prosesi ümumiləşdirmək və müəyyən terminlə ifadə etməkdir. Məs., mülkiyyət, istehsal, bölgü, əmtəə, pul, bazar, qiymət, mənfəət, faiz kimi yüzlərlə iqtisadi anlayışlar mövcuddur. «İqtisadi kateqoriya», «iqtisadi qanun», «iqtisadi prinsip» və sairə kimi işlədilən terminlər, adlar da iqtisadi anlayışlardır. Bədii ədəbiyyatın obrazları insanlardır, iqtisad elminin «obrazları» isə iqtisadi anlayış və kateqoriyalardır.
İqtisadi kateqoriyalar iqtisadiyyatın ayrı-ayrı cəhətlərinin, tərəflərinin ümumiləşdirilmiş nəzəri ifadələridir. Məsələn, əmtəə, mübadilə, pul, qiymət, əmək haqqı kimi kateqoriyaların hər birində insan münasibətlərinin müəyyən tərəfləri, mahiyyəti ifadə olunur. Bu kateqoriyalar insanların şüurlu, məqsədli iqtisadi fəa-liyyətlərinin reallaşması üçün vasitədir. Əslində də bu iqtisadi alətlər və vasitələr insanların müxtəlif iqtisadi fəaliyyətlərinin ifadəsidir.
İqtisadi kateqoriyaları, anlayışları öyrənmədən iqtisadiyyatın ən mürəkkəb və dərin mahiyyətini ifadə edən iqtisadi qanunları da başa düşmək olmaz.
Dostları ilə paylaş: |