IJRO ETUVCHI HOKIMIYAT — davlat hokimiyatining qonun chiqaruvchi
hokimiyat va sud hokimiyati kabi mustaqil tarmoqlaridan biri. Ya‘ni davlat apparatining
ijro etuvchi organlari tizimi. Joriy qonunlar va b. me‘yoriy hujjatlarga asoslanib,
boshqaruv vazifalarini bajaradi (davlat boshlig‗i, hukumat). Qonun chiqaruvchi
hokimiyat hujjatlarini ijro etish maqsadida o‗z qaror va farmoyishlarini qabul qiladi,
odatda, davlat boshlig‗i (prezident)ning bevosita rahbarligi va nazorati ostida ish ko‗radi.
I.e.h. mintaqaviy va mahalliy darajada mahalliy o‗zini-o‗zi boshqarish organlari (hokim,
oqsoqol, gubernator, mer, prefekt) tomonidan amalga oshiriladi. I.e.h.ning asosi –
boshqaruv apparati va hukumat. Ushbu tizimning boshi – hukumat boshlig‗i. Zamonaviy
ijro etuvchi hokimiyat mohiyati – yagona umumiy davlat hokimiyatini bo‗lish
zarurligidan kelib chiqadi. Bu tamoyil XVII-XVIII a.larda Yevropa, AQSH
mutafakkirlari va siyosatchilari tomonidan nazariya va amaliyotda chuqur ishlab
chiqilgan. Ijro organlari hokimiyatni malakaviy-professional tarzda amalga oshiradilar va
davlatning ma‘muriy-siyosiy, ijtimoiy-madaniy, ishlab chiqarish va mehnat faoliyatini
boshqaradilar. Davlat xizmatchilari qatlami bu hokimiyatni ichki tomonidan tavsiflaydi.
Ijro hokimiyati qonunlarni amalga oshira olishi uchun unga ma‘muriy hokimiyat
vakolatlari berilgan. Bunda ijro organlari ikki model asosida o‗z faoliyatlarini tashkil
etadi. Birinchi modelga ko‗ra qonun ijro organlari bajarishi lozim bo‗lgan tadbirlar va
vakolatlar kengligini aniq ifodalagan bo‗ladi va shu tariqa ijro organlarini tashabbus
ko‗rsatishdan cheklaydi (―bog‗liq‖ model). Ikkinchi modelga ko‗ra («erkin» model) ijro
organlariga ma‘muriy aktlar qabul qilish huquqi beriladi va shu tariqa ularning
tashabbusi va erkinligi ko‗lami cheklanmaydi. Ijro organlari doirasida ma‘muriy
jazolash va nazorat instituti amal qiladi. Unga ko‗ra ijro organlari ma‘muriy hibsda
saqlash, militsiya, armiya xizmatidan foydalanish kabi huquqlarga ega. Ijro organlari
hokimiyatning boshqa tarmoqlari ega bo‗lmagan resurslar (hudud, fuqarolar, moliyaviy
va ahborot, rag‗batning turli resurslari, armiya, ichki ishlar, davlat xavfsizligi xizmati)
ustidan nazoratga ega. Shun., qonunchilik hokimiyatidan farqli o‗laroq, ijro organlari
doimiy asosda faoliyat ko‗rsatadilar va siyosatdagi o‗zgarishlarga deyarli bog‗liq
emaslar. Ijro hokimiyatining funksiyalari: hamjamiyat va millatning bir butunligini
ta‘minlash (umumiy til, me‘yorlar, umumiy afsonalar, ramzlar yaratish, milliy birlik,
fuqarolik hissini tarbiyalash, umumiy ta‘lim tizimini yaratish, bir turdagi siyosiy
madaniyatni shakllantirish orqali); ichki va tashqi xavfsizlik, tartib, qonun ustivorligini
ta‘minlash; xususiy mulk va b. huquqlarni himoya qilish; iqtisodiy samaradorlik va
iqtisodiy o‗sishni ta‘minlash; ijtimoiy adolatni himoyalash (soliqlar va b. dasturlar
orqali); zaiflarni himoya qilish (bolalar, qariyalar, atrof muhit). Qonunchilik hokimiyati
deputatlarning rasmiy tengligi tamoyiliga tayansa, ijro hokimiyati faoliyatida
pog‗onaviylik tamoyili ustun turadi. Monteske fikriga ko‗ra ―hokimiyatning bu tarmog‗i
ijroning tezkorligiga asosiy e‘tiborni qaratgani uchun bir kishi tomonidan yaxshiroq
boshqariladi‖. Ierarxiyasiga ko‗ra ijro hokimiyatida uning siyosiy bo‗g‗imi ajratiladi:
prezident, premer-ministr, oliy mansabdor shaxslar. O‗zbekiston Respublikasida hukumat
- O‗zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasi davlat hokimiyatining oliy ijrochi va
b.ruvchi organi hisoblanadi. U iqtisodiyotning, ijtimoiy va ma‘naviy sohaning samarali
119
faoliyat ko‗rsatishiga, qonunlar ijro etilishiga, Oliy Majlisning qarorlari, O‗zbekiston
Respublikasi Prezidentining farmonlari, qarorlari va farmoyishlarining bajarilishiga
rahbarlikni ta‘minlaydi. Mahalliy I.e.h. organlari O‗zbekiston Respublikasi qonunlarini,
Prezident farmonlarini, davlat hokimiyati yuqori organlarining qarorlarini amalga
oshiradi. Viloyat, tuman va shaharlarda I.e.h.ni hokim boshchiligidagi viloyat, tuman va
shahar hokimliklari boshqaradi.