Neriman Qurban indd
Yüklə 2,37 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
və Türkiyə) qurduq. Onlara (Türkiyəyə) elə gözəl sistem inşa
elədik ki, türklər Fələstini bizə verməyən Əbdülhəmidi ən azı iki yüz il də söyəcəklər”. Muhamməd Əsədsə həmin məqamda Pakistanın mövqeyindən sionizmi pisləyir, ərəblərə ədalət tələb eləyirdi, amma qəlbində ağlagəlməz sevinc vardı: uğrunda savaşdıq- ları, qurbanlar verdikləri ideya artıq həqiqətə çevrilmişdi... Yəqin, doktor Veysman bir vaxtlar ona inanıb bu yola çıxan, iyirmi beş il ərzində səbirlə, inadla, bacarıqla öz missi- yasını yerinə yetirən Muhəmməd Əsədi –Leopold Veysi də unutmayacaqdı... ***
Üç il sonra Muhamməd Əli Cinnə vərəmdən öləndə həya- tında nəyinsə dəyişəcəyini duymuşdu. Onu əvəz eləyən Ləyaqət Əli xan Muhamməd Əsədi xarici işlər naziri təyin eləmək fikrindəydi, amma macal tapmadı, az sonra öldürül- dü. Yeni general-qubernator Xoca Nazimuddinsə Muhamməd Əsədin ölkədə qalmasını istəmirdi... 1952-ci ilin əvvəllərində Pakistanın BMT yanındakı nümayəndəsi təyin olunduğu barədə qərarı eşidəndə taleyin bir daha ona qarşı mərhəmətli olduğuna inandı. Belə hesab eləyirdi ki, buna haqqı var, geridə qoyduğu illərin zəngin təcrübəsi, qazandığı etibar, çatdığı nüfuz bu mühüm vəzifəyə layiq olduğuna sübutdu. Yenə çıxışlarında, müsahibələrində sionizmə qarşı çıxırdı, bununla belə, onun sionistlərlə gizli münasibətlərdə olduğu barədə də şayiələr dolaşırdı. O şayiələrin həqiqətəuyğun olub-olmadığınısa kimsə dəqiq bilmirdi... Nyu-York başqa dünyaydı, burda özünü ali ierarxiyanın üzvü kimi hesab eləyirdi. Bu ierarxiyada layiq olduğu yeri 594 tutmaqdasa ona... Münirə mane olurdu. Arvadı başqa dünya- nın adamıydı, sivil aləmdə özünü naqolay hiss eləyirdi. Heç il yarım keçmədi ki, hər şey təzədən dəyişdi... Muhəmməd Əsəd bostonlu Polaya rast gəldi, tutduğu vəzifə də, Şeyx qızı Münirə də, oğlu Talal da yadından çıxdı. Pola Polşa yəhudisiydi, ağlı, təravəti, cəsarətilə onu başdan çıxarmışdı. Muhəmməd Əsəd iyirmi beş yaşlı Pola Həmidə üçün hər şeyi gözünün altına aldı... Tezliklə əlaqələri faş oldu. Evləndilər, Pola islam dinini qəbul eləyib Həmidə adını götürdü, amma dünyəvi həyat tərzindən əl çəkmədi. Məsələdən Pakistan hökuməti də xəbər tutdu, bu qalmaqlal Banqladeşin ölkədən ayrılmaq cəhdi, BMT-də Pakistanın mövqeyini müdafiə eləyə bilmədiyinə görə yaranan narazılıqla eyni vaxta düşdü. Muhamməd Əsəd kreslosu ilə vidalaşmaq məcburiyyətində qaldı... Münirə də taleyilə barışdı, oğlunu götürüb iyirmi ildən bəri çıxdığı Vətəninə qayıtdı... Muhamməd Əsəd Pola Həmidəylə xoşbəxtiydi, Elza və Münirəylə yaşadığı illərdə rastlaşmadığı rahatlığı onda tap- mışdı. Az sonra Nyu-Yorkdan Mərakeşə köçdülər, Tanjerdə, dəniz kənarındakı villada on iki il yaşadılar. Sonra neçə illər Lissabonda ömür sürdülər... Axırda son mənzili kimi Qranadanı, dağlar qoynundakı Macis şəhəri yaxınlığındakı Marbella şəhərciyini seçdilər. Dər-əl-Əndəlüs küçəsindəki ağ sütunlu, dəmir barmaqlıqlı hasara alınmış birmərtəbəli malikanədə sürdüyü rahat həyat hər ikisinin xoşuna gəlirdi. Həm də bura izaholunmaz tərzdə Səudiyyə Ərəbistanını xatırladırdı, xeyli müsəlman yaşayır- dı, hətta məscidi də Səudiyyə məscidlərinə oxşayırdı... Uşaqları olmadı, bunun günahını nə arvadında, nə özündə axtardı, qəbul elədi ki, bu da taleyin məsləhətdi... Hərdən Elzanın yadigarını Haynrixi yadına salırdı, fikirləşirdi ki, yəqin, indi onu büsbütün unudub. Oğlu Talalın Amerikada oxuduğunu, antropologiyanı öyrəndiyini, orda
595 da yaşadığını, elmi uğurlar qazandığını bilir, hərdən onu çox görmək istəyirdi... Qonaqları da olurdu: dostu və hamisi, Səudiyyə Ərəbistanının sabiq neft sənayesi naziri Şeyx Yamani tez-tez təşrif buyururdu, Ər-Riyad qubernatoru Salman müntəzəm məktub yazıb onu ölkəyə çağırırdı. Amma getmək fikrində deyildi, həyati missiyasını tamamlamaq istəyirdi... Boş oturmadı, dostlarının təkidilə “Məkkəyə gedən yol” kita- bını yazdı, islama necə tapındığını təsvir elədi. Sonra “Yollar Yüklə 2,37 Mb. Dostları ilə paylaş:
|