Nomli toshkent davlat pedagogika universiteti

Korrektsion-pedagogikaning paydo bo’lishi, tashkil topishi va rivojlanishi. Rivojlanishida nuqsonlar bo’lgan bolalar bilan olib boriladigan korrektsion-pedagogik faoliyat boy tarixiy tajribalarga ega. Anomal (yunoncha anomalos - noto’g’ri) bolalarga jismoniy yoki psixik nuqsonlari umumiy rivojlanishini buzilishiga olib keladigan bolalar kiradi.
Ijtimoiy jamiyat taraqqiyoti tarixi anomal bolalarga bo’lgan munosabatlarning uzoq vaqt davomida evolyutsion tarzda shakllanib kelganligini ko’rsatadi.
Antik davrda qadimgi Spartada bir necha yuz yilliklar davomida sog’lom tana, kuch, chidamlilik yuqori o’ringa qo’yilib, rivojlanishida nuqsoni bo’lgan bolalar yo’q qilinardi. Mazkur davrda Yangi tug’ilgan chaqaloqlarni qabila boshliqlariga olib kelardilar, ular bolalarni sinchiklab ko’rib agarda ijtimoiy talablarga javob bera olsalar, ular ota-onalariga tarbiyalash uchun qaytarilar edi. Agarda bolada birorta nuqson topilsa uni qabila boshliqlari Tayget jarligiga tashlab yuborar edilar (eramizdan avvalgi IV-V asrlar).
Evropada o’rta asrlarda bolaning rivojlanishidagi har qanday nuqson qora, yovuz kuchlarning namoyon bo’lishi sifatida e’tirof etilib, psixik kasalliklari bo’lgan kishilar inkvizitsiYa gulxanida yondirilganlar.
Uyg’onish davridan boshlab XIX asrning o’rtalarigacha Yevropa defektologiYa fani va amaliyotida bolaning aqliy rivojlanishidagi nuqsonlar muammosi borasidagi qarashlarning evolyutsion xarakterini anglash mumkin.
Ruhiy kasallarga nisbatan insonparvarlik yondaShuvi ilk bor frantsuz shifokori, psixiatori Filipp Pinel (1745-1826 yillar) tomonidan ilgari surilgan. U ruhiy kasalliklarni klassifkatsiYalagan (turlarga ajratgan).
Rivojlanishida nuqsonlar bo’lgan bolalarga nisbatan pedagogik yondaShuv XVIII asr oxirlari – XIX asr boshlarida yuzaga keladi. Aqli zaif bolalarni maxsus usullar yordamida o’qitish va tarbiyalash g’oYasini Iogan Genrix Pestalotstsi (1746-1827 yillar) asoslagan bo’lsada, biroq, o’z davrida bu fikr qo’llab-quvvatlanmadi. I.G.Pestalotstsi “aqli zaiflar” bilan ishlash tamoyilining mohiyatni asoslab berdi: bolaning imkoni yetgan bilimlarni berish, didaktik materiallardan foydalanishda aqliy va jismoniy tarbiya uyg’unligiga erishish, ta’limni ishlab chiqarish mehnati bilan bog’liq holda tashkil etish.
Aqli zaif bolalarni o’qitish va tarbiyalashga nisbatan tibbiy-pedagogik yondaShuv asoschisi frantsuz psixiatori Jan Itar (1775-1838 yillar) hisoblanadi. U aqli zaifligi murakkab bo’lgan bolaga ta’lim va tarbiya berishga urindi. Garchi kutilgan natijaga erisha olmasada, bunday toifa bolalarni sezgi va motorika organlarini mashq qildirish yordamida rivojlantirish yo’lini ko’rsatib berdi.
Anotomik-fiziologik yondaShuv rivojiga nemis psixiatri Emil Krepelin (1856-1926 yillar) katta hissa qo’shdi. U birinchi bo’lib “psixik rivojlanishdan ortda qolish” (PROQ (ZPR)) hamda “oligofreniYa” (yunoncha olygos – kam va phren-aql) tuShunchalarini qo’lladi.
Frantsuz psixologi Alьfred Bine va vrach-psixiatr Tomas Simon test sinovlari metodini asoslaydilar. Shu bois ular intellektual zaiflikni o’rganishning psixometrik yo’nalishi asoschilari hisoblanadilar.
Yuqorida qayd etilgan yondaShuvlar asosida XX asr boshiga kelib quyidagi uch asosiy yondaShuv qaror topdi:

1. 
   Tibbiy-klinik yondaShuv aqli zaiflarning etimologiYasini bilish, intellektining buzilishiga sabab bo’lgan omillar, Shuningdek, anatomik-fiziologik va genetik buzilishni o’rganish g’oYasini ilgari suradi.
   
2. 
   Psixologik yondaShuv psixikasi buzilgan bolalarning psixik faoliyati, emotsional holati hamda Shaxsini o’rganishga yo’naltirilgan.
   

3. Pedagogik yondaShuv intellekti buzilgan bolalarni o’qitish hamda tarbiyalashning pedagogik tamoyillari, metodlari, Shuningdek, nuqsonlarni bartaraf etish yo’llarini o’rganish g’oYasiga taYanadi.
RossiYa korrektsion pedagogikasi tarixi Yevropa defektologik fani bilan uzviy bog’liq.
Petr I, Yekaterina II lar anomal bolalar uchun davolash muassasalari, mehribonlik uylari va maxsus maktablarni barpo etish haqida farmon chiqarganlar.
XIX asr oxiri - XX asr boshlarida anomal bolalarni o’qitish va tarbiyalashni yo’lga qo’yuvchi ko’plab jamiyat hamda ijtimoiy tashkilotlar tashkil etildi.
Sobiq SHo’ro davrida bolalikni himoYa qilish va bolalar nuqsonlari bilan bog’liq muammolarni o’rganishga alohida e’tibor qaratildi.
1918 yili Sovnarkom tomonidan maxsus dekret qabul qilindi. Unda anomal bolalarga yordam berishda asosiy vazifa ularni alohida ajratish emas, balki ularni o’qitish va tarbiyalashga e’tiborni kuchaytirish zarurligi ta’kidlandi. Shu yilning RossiYada birinchi maxsus ta’lim-tarbiya muassasasi (V.P.Kashenko uyi) tashkil etildi.
O’zbekiston Respublikasida korrektsion pedagogika (defektologiYa)ning rivojlanish tarixi RossiYa defektologiYa fani bilan uzviy bog’liq bo’lib, ayni vaqtda u o’z xususiYatlariga ham ega. Bu xususiYatlar dinning o’zbek xalqi hayoti va turmushiga chuqur singganligi va o’zbek milliy mentaliteti bilan tavsiflanadi. O’zbek xalqi anomal bolalarga nisbatan insonparvar munosabatda bo’lib, ularga rahmdillik, mehribonlik ko’rsatgan.
Ayni vaqtda respublikada anomal bolalar uchun maxsus o’quv muassasalari (ko’zi ojiz hamda kar bolalar uchun maktab-internatlar, aqli zaiflar uchun yordamchi maktab-internatlar) faoliyat olib bormoqda. O’zbekiston Respublikasining “Ta’lim to’g’risida”gi Qonuni (1997 yil)ning 23-bandida psixik yoki jismoniy rivojlanishida nuqsonlar bo’lgan bolalar va o’smirlarni o’qitish va davolash maxsus (ixtisoslashtirilgan) ta’lim muassasalarida yo’lga qo’yilishi ta’kidlab o’tilgan.
XX asrning 60-70 yillarida respublikada korrektsion pedagogika bo’yicha tadqiqotlar olib borish hamda defektolog pedagoglarni tayyorlash yo’lida ijobiy ishlar amalga oshirildi. Xususan, 1967 yili Nizomiy nomidagi Toshkent davlat pedagogika instituti pedagogika va psixologiYa fakulьtetida defektologiYa bo’limi ochilib, ixtisoslashtirilgan muassasalar uchun pedagog-defektologlarni tayyorlash yo’lga qo’yildi.
Hozirgi kunda respublika olim defektologlari ommaviy umumiy o’rta ta’lim maktablarida korrektsion-rivojlantirish sinflarini tashkil etish, anomal bolalarning maktabga moslashishlari uchun yordam ko’rsatish hamda ularni ijtimoiy hayotga tayyorlash borasidagi muammolarni o’rganmoqdalar.