Страница | 59
Liqqildoqlar. Chaqaloq kallasining o’ziga xos
xususiyatlaridan biri liqqildoqlar,
fonticuli
cranii
, dir (ras. 114, 115, 207). Ular kelgusida
choklarga aylanuvchi joylarda, suyaklanmagan
qismdan iborat bo’ladi. Malumki, kalla
gumbazi homila
paytida bir qancha struktur
o’zgarishlarga uchraydi. Dastlab u bosh miyani
tepadan qoplab turuvchi pardadan iborat
bo’ladi. Keyin tog’ay bosqichini o’tamasdan,
asta sekin suyak to’qimasiga aylanadi. Bu
jarayon suyaklanish nuqtalari hosil bo’lishi (2 –
oyning oxiri yoki 3 – oyning boshida) bilan
borib, u yoki bu suyakda turli orolchalar
shaklda suyaklanish nuqtalari paydo bo’ladi.
So’ngra bu orolchalar qo’shilib
katta suyak
plastinkasini hosil qiladi.
Tug’ulgan paytda suyaklar orasida, pardasimon
kalla qutusi, tor taramlar, yoki kengroq
bo’shliqlar – liqqildoqlar,
sifatida saqlanib
qolgan
bo’ladi.
Bu
joylar
boshning
ichkarisidagi bosimga bog’liq ravishda bir
cho’kib, bir do’ppayib(ishshib) turishini
xisobiga pusaltsiya hosil qiladi, shuning uchun
ularga liqqildoq deb nom berilgan. Chaqaloq
kallasida 6 ta liqqildoq farqlanib,
ulardan
ikkitasi juft, ikkitasi toq liqqildoqlardir. Toq
liqqildoqlar oldingi va orqa, juftlari –
ponasimon va so’rg’ichsimon liqqildoqlardir.
Oldingi liqqildoq, f
onticulus anterior
(ras.
114, 115), ko’pincha
romb shaklida, sagittal,
tojsimon va metopik choklarning uchrashish
Dostları ilə paylaş: