Kitobning ikkinchi qismi farzand tarbiyasiga bagishlangan. Fitrat ham tarbiyani ananaviy yo’nalishda talqin etadi: jismoniy tarbiya, aqliy tarbiya va axloqiy tarbiya. Ana shu uch tarbiya uygunligida haqiqiy inson kamol topadi, deb hisoblaydi muallif. Kitobning bu qismida Fitrat, mahlum mahnoda, o’ziga xos axloqiy tarbiya nazariyasini taqdim qiladi. U ixtiyor erkinligi muammosini mayl tushunchasi orqali o’rtaga tashlaydi: baxt mayli, faoliyat mayli, aloqa mayli, boshqalarga mehr-muhabbat mayli va h.k. Bularning hammasida ham insonni jamiyat ahzosi sifatida, ijtimoiy mavjudot sifatida olib qaraydi. SHuningdek, u izzat-nafs, ayniqsa, iroda masalasiga alohida to’xtalib o’tadi. “Iroda va ixtiyor” sarlavhasi ostidagi kichik bobda Fitrat farzandni irodali qilib tarbiyalashga dahvat etadi, iroda tarbiyasining to’rt banddan iborat qoida-bos-qichlarini taklif etadi. Bolani irodali qilib tarbiyalashda ota-onaning zo’ri emas, balki bolaga beriladigan muayyan erkinlik muhim ekanini tahkidlaydi. “Ota-onalarning haq-huquqlari” bobida ham balogatga yetgan farzandning erkinlik darajasi haqida fikr yuritiladi. Muallif millat taqdirini, uning baxt-saodatini jamiyatdagi oilaviy munosabatlar kamoli bilan boglaydi. Uning fikriga ko’ra, dunyoda izzat va saodat tolibi bo’lmagan birorta qavm yo’q. Qaerda oila munosabati kuchli intizomga tayansa, mamlakat va millat ham shunchalik kuchli va mustahkam bo’ladi. Fitrat millat kamchiligi sifatida iqtisodiy savodsizlikni keltiradi. Masalan, “Qalin (puli) va to’y qanday bo’lishi lozimligi haqida” deb nomlangan bobida bizning odamlar butun umr yiqqan mol-dunyosini bir kunlik to’yga sarflashini, qaerdagi bemaza orzu-havaslarga berilib isrofgarchiliklarga yo’l qo’yishini qattiq tanqid qiladi. Mutafakkir to’yni kichik davrada isrofgarchiliksiz o’tkazib, undan qolgan mablagni yoshlarni ilm olishlariga, sogliklarga sarflashlarini tahkidlaydi. Ehtibor berib qaraydigan bo’lsak,
Kitobning ikkinchi qismi farzand tarbiyasiga bagishlangan. Fitrat ham tarbiyani ananaviy yo’nalishda talqin etadi: jismoniy tarbiya, aqliy tarbiya va axloqiy tarbiya. Ana shu uch tarbiya uygunligida haqiqiy inson kamol topadi, deb hisoblaydi muallif. Kitobning bu qismida Fitrat, mahlum mahnoda, o’ziga xos axloqiy tarbiya nazariyasini taqdim qiladi. U ixtiyor erkinligi muammosini mayl tushunchasi orqali o’rtaga tashlaydi: baxt mayli, faoliyat mayli, aloqa mayli, boshqalarga mehr-muhabbat mayli va h.k. Bularning hammasida ham insonni jamiyat ahzosi sifatida, ijtimoiy mavjudot sifatida olib qaraydi. SHuningdek, u izzat-nafs, ayniqsa, iroda masalasiga alohida to’xtalib o’tadi. “Iroda va ixtiyor” sarlavhasi ostidagi kichik bobda Fitrat farzandni irodali qilib tarbiyalashga dahvat etadi, iroda tarbiyasining to’rt banddan iborat qoida-bos-qichlarini taklif etadi. Bolani irodali qilib tarbiyalashda ota-onaning zo’ri emas, balki bolaga beriladigan muayyan erkinlik muhim ekanini tahkidlaydi. “Ota-onalarning haq-huquqlari” bobida ham balogatga yetgan farzandning erkinlik darajasi haqida fikr yuritiladi. Muallif millat taqdirini, uning baxt-saodatini jamiyatdagi oilaviy munosabatlar kamoli bilan boglaydi. Uning fikriga ko’ra, dunyoda izzat va saodat tolibi bo’lmagan birorta qavm yo’q. Qaerda oila munosabati kuchli intizomga tayansa, mamlakat va millat ham shunchalik kuchli va mustahkam bo’ladi. Fitrat millat kamchiligi sifatida iqtisodiy savodsizlikni keltiradi. Masalan, “Qalin (puli) va to’y qanday bo’lishi lozimligi haqida” deb nomlangan bobida bizning odamlar butun umr yiqqan mol-dunyosini bir kunlik to’yga sarflashini, qaerdagi bemaza orzu-havaslarga berilib isrofgarchiliklarga yo’l qo’yishini qattiq tanqid qiladi. Mutafakkir to’yni kichik davrada isrofgarchiliksiz o’tkazib, undan qolgan mablagni yoshlarni ilm olishlariga, sogliklarga sarflashlarini tahkidlaydi. Ehtibor berib qaraydigan bo’lsak,