Züleyxa:(Qüdrətə) Mən bir-iki saatlıq gedirəm, dinc otur. Gələndə səni elə burda görüm. Bax, bu divanın üstündə otur, heç yerə tərpənmə. Burdan heç durma.
Qüdrət: Aaaa… Züleyxam, insanın bəzi təbii ehtiyacları var. Mənə sui-qəsd hazırlayırsan?
Züleyxa: Sən o təbii ehtiyaclarını indidən ödə, mən gələnə qədər tərpənmə burdan.
Qüdrət: Əşi, yaxşı görək. Çıxın gedin, sizə xoş istirahətlər.
Züleyxa:(Səmədə) Gəl, oğlum.
Züleyxa ilə Səməd çıxır. Qüdrət divana oturub düşünür.
Qüdrət: Yaxşı, bəs bu axşam bu qız harda qalacaq? Burda saxlaya bilmərəm. Züleyxa görsə dərimə saman təpər. Yaxşısı, bir otelə yerləşdirməkdir. Başqa çarə yoxdur. O yeri lənətə gəlsin. Səməd o yeri mənə öyrətməsəydi mən bu qızı tanımazdım. Əclaf, ordan gündə biri ilə tanış olur. Heç bilmirəm kimə oxşayıb şorgözlükdə? Atası da belə idi. Bizim nəsildə bir məndə yoxdur şorgözlük. Mənim rəhmətlik atam da şorgöz kişi idi. (qapının zəngi çalınır) Bunlar nə tez gəldilər!
Qüdrət yaxınlaşıb qapını açır. 60 yaşlarında bir qadın 25-26 yaşlarında bir qızla daxil olur.
