40
jadval.
yillar
Nomi
Muallifi
kompaniya
1944-45
Plankalkul
Konrad Zuse
mustaqil
1949
Assembler
Ketlin But, Devid Wiler
Kembridj universiteti
1952
AutoCode
Alik Glenn
Manchester universiteti
1957
ForTran
Djon Bekus
IBM
1958
Algol
Djon Bekus, Piter Naur
AQSH, Evropa
1958
Lisp
Djon Makkarti
Massachusets texnolo-
giya instituti
1959
Cobol
Greys Myurrey
CodaSyl qoʻmitasi
1964
BASIC
Bill Geyts, Pol Allen
Dartmud kolleji
1969
PASCAL
Niklaus Virt
Shveytsariya
Federal
texnika
universiteti
1972
SmallTalk
Alan Key, Adel Goldberg Xerox PARS
1972
C (Ci)
Denis Richi
Bell Labs
1972
SQL
Reymond Boys, Donald
Chemberlen
IBM
1972
Prolog
Alan Kormap
Lumini
universiteti
(Marsel)
1980/81
Ada
Djin Ichbiya
Noneuwel, Cii-Bull
1983
C++
B’yarn Stroustrup
Bell Labs
1987
Perl
Larri Woll
Unisys
1990
Haskell
Augscson,
Lennart,
Worren Berton va b.
FPTSA’87
1991
Python
Gvido Van Rossum
Gollandiya
CWI
instituti
1991
Visual Basic Alan Kuper
Microsoft
1993
Ruby
Yukixiro Maysumoto
erkin dasturchi
1995
Java
Djeyms Gosling
Sun Microsystems
1995
PHP
Rasmus Lerdorf
Lerdorf Consultants Inc.
1995
JavaScript
Brendan Eyx
Netscape
2000
C#
Anders Heylsberg,
Scott
Viltaumott
Microsoft
2001
AspectJ
Gregor Kichelis
Xerox Pars
2003
Scala
Martin Oderski
Lozanna
federal
politexnika maktabi
2003
Groovy
Djeyms Strachan, Bob
Makvirter
Pivotal
(Apache
Software Foundation)
2009
Golang
Robert Grizmer
Google
41
2014
Swift
Kris Latner
Apple
Zamonaviy dasturlash tillari oʻzlaridan oldingi
avlodlariga nisbatan
murakkab va mukammalroq. Bu murakkablikning yuzaga kelishiga dasturiy
tizimlar uchun loyihalar ishlab chiqish uslubiyoti boʻyicha jiddiy ilmiy-izlanishlar
sabab boʻldi; xususan, dekompozitsiya, abstraktlash usullari, shajarasimon
tizilmalar ishlab chiqildi. Prosedurali dasturlash tillaridan (kompyuter
bajarishi
kerak boʻlgan xatti-harakatlarni koʻrsatilishi) deklarativ tillarga (muammoli
sohaning eng muhim abstraksiyalarini ifodalanishi) oʻtish tendentsiyasi vujudga
keldi.
Dasturlash tillarining arxitekturasi ham oʻzgardi. Bunday arxitektura
birinchi avlod dasturlash tillarida yuzaga kelgan koʻplab ziddiyatli vaziyatlarni hal
qildi, xususan, algoritmik abstraksiyalashni boshqarishni kuchaytirdi.
Dasturlashning amaliy metоdlari bilan birga nazariy metоdlari ham
rivоjlandi. Bu metоdlar obyektlar ustida amallar
bajarish jarayoniga texnik,
matematik, algebraik, mantiqiy-algоritmik nuqtai-nazardan yondоshuvlarga
asоslanadi. Bu yondoshuvlar quyidagicha boʻlishi mumkin:
Algebraik – dasturni obyektlar ustida amallar bajarishni algebraik
almashtirish va funksiyalar yordamida tashkil qilish orqali ishlab chiqish usuli. Bu
nazariya
matematik kоnstruksiyalarni, hisоblashlar, algebraik almashtirishlar,
matematik teоremalarni isbоtlash, yangi modullarni yaratish jarayonini tavsiflash
muammolari bilan shugʻullanadi;
insersion –
(
inglizcha insert – orasiga qoʻyish,
joylashtirish, singdirish)
dastur yoki muhitga SSN agenti deb ataluvchi obyektlarni joylash usuli;
eksplikativ –ma’lumоt strukturalarini odatiy koʻrinishda ifоdalash uchun
deskriptiv va deklarativ dasturiy fоrmalizmlardan foydalanish;
programmologiya – dasturlarni matematik va mantiqiy apparatlarni
birlashtirish yordamida ishlab chiqish usuli;
algebro-algoritmik – algebraik apparat, algoritmlar nazariyasi hamda
toʻplamlar ustida amallar birlashtiruvchi usul.
42
Koʻrinib turibdiki, dasturlash tillarining rivojlanish tarixi juda ham qiziq. Va
albatta, kalajakda
yanada yangi, keng imkoniyatli, koʻplab paradigmalarni qoʻllab-
quvvatlovchi tillarning ishlab chiqilishi shubhasiz.
Dostları ilə paylaş: