14-MAVZU: VAQTINCHALIK SAMARADORLIK
1. Bozor narxlari.
2. Nomukammal raqobat turli shakllari.
3. Budjet cheklovlari.
1. Bozor narxlari.
Vaqt iqtisodiy faoliyatning eng muhim tarkibiy qismidir. Vaqt o‘tishi bilan
iste’molchilarning tug‘ilish va o‘limi bor, shuningdek, sotib olish, amortizatsiya va
oxir-oqibat eskirish. U yangi mahsulotlar va ishlab chiqarish jarayonlari qanday
joriy etilayotganligi, qarz olish va jamg‘arishni rag‘batlantiradi. Shuningdek, vaqt
xukumat oldiga, ijtimoiy ta’minotni yaxshilanishi davlat siyostiga va iqtisodiy
o‘sishiga ta’siri xususida yangi va muhim masalalarni ilgari suradi.
Raqobatli iqtisodiyot statistik nuqtai-nazardan iqtisodiy samaradorlik
mustahkam asosini ta’minladi. Ushbu jihat samaradorlikni pasayishi tahliliga
asoslangan bo‘lib unga nisbatan siyosiy tadbirlarni o‘zida mujassam etgan.
Narx – bozor mexanizmining muhim tarkibiy unsurlaridan biri. U o‘zining
vazifalari orqali barqaror iqtisodiyotning shakllanishi hamda samarali amal
qilishiga, bozor muvozanatining ta’minlanishiga, milliy daromadning iqtisodiyot
turli tarmoq va sohalari, xo‘jalik yurituvchi sub’ektlari bo‘yicha taqsimlanishiga,
aholining ijtimoiy jihatdan himoya qilinishiga sharoit yaratadi. Shuningdek, u ishlab
chiqaruvchilarni rag‘batlantirib, sog‘lom raqobat muhitining yaratilishiga katta
ta’sir ko‘rsatadi. Ushbu bobda narxning iqtisodiy mazmuni va vazifalari, shakllanish
tamoyillari, narx darajasiga ta’sir ko‘rsatuvchi omillar, narx turlari batafsil bayon
etiladi. Shuningdek, turli darajadagi raqobat sharoitida narxning shakllanish
xususiyatlari, davlatning narx siyosati va uning O‘zbekistondagi o‘ziga xos jihatlari
ham ko‘rib chiqiladi.
Tovarlar qiymati va ularning nafliligi o‘zlarining namoyon bo‘lishini narxda
topadi. Amaliy hayotda qiymat tovar ishlab chiqaruvchilarni, naflilik esa
iste’molchilarni rag‘batlantiruvchi, ularni harakatga keltiruvchi kuch sifatida amal
qiladi.
Tovarning bir-biriga qarama-qarshi bo‘lgan, lekin doimo bir-birini taqozo
etadigan, birisiz ikkinchisi bo‘lmaydigan ikki xususiyatga, ya’ni ma’lum bir
naflilikka (iste’mol qiymatiga) va qiymatga ega ekanligi, tovar yoki xizmat shu ikki
xususiyat birligidan iborat ekanligi o‘quvchiga oldingi boblardan ma’lum. Oldingi
o‘rinlarda biz tovarning qiymati har qanday sarflarni emas, balki mavjud sharoitda
shu tovarni ijtimoiy zaruriy miqdorda va sifatda ishlab chiqarish, ya’ni ijtimoiy-
zaruriy naflilikni yaratish uchun zarur bo‘lgan ijtimoiy zaruriy sarflarni ifoda
etishini aytib o‘tgan edik. Narxlar mazmunini aniqlashda tovardagi mana shu ikki
xil xususiyatning, ya’ni ijtimoiy qiymat va ijtimoiy naflilik birligini, bunda iste’mol
qiymati (naflilik) qiymatni o‘zida olib yuruvchi moddiy asos ekanligini to‘g‘ri
hisobga olmaslik natijasida narx mazmuni turli olimlar va oqimlar tomonidan
turlicha aniqlanmoqda va unga turlicha ta’rif berilmoqda. Buning ustiga narxning
130
darajasiga (yuqori yoki past bo‘lishiga), uning o‘zgarishiga turli xil omillar ta’sir
qiladiki, bu ham masalani to‘g‘ri tushunishni bir oz chigallashtiradi. Masalan, ingliz
klassik siyosiy iqtisod maktabi vakillari g‘oyalarida hamda oldingi siyosiy iqtisod
darsliklarida narxning asosini qiymat tashkil qiladi deyilgan bo‘lsa, marjinalizm
yo‘nalishidagi va hozirgi davrdagi P.Samuelson, K.Makkonnell va S.Bryularning
«Ekonomiks» darsliklarida, shuningdek, yaqinda chop etilgan ayrim iqtisodiyot
nazariyasi darsliklari va o‘quv qo‘llanmalarida tovar narxining asosini uning
nafliligi, aniqroq aytganda, qo‘shilgan miqdor nafliligi tashkil qiladi deyiladi. Bunda
so‘nggi qo‘shilgan miqdor nafliligiga alohida e’tibor beriladi. Uchinchi guruh
olimlar esa narx talab va taklif asosida tashkil topadi deyishadi. Ularning har biri
o‘zlaricha turli dalillar topib, o‘z g‘oyalarini isbotlashga harakat qiladilar.
Rosiyada chop etilgan bir qator «Iqtisodiyot nazariyasi» darsliklarida
tovarning ikki xil xususiyati va binobarin, har ikki nazariyaning mohiyati, mazmuni
va ularning narxni to‘g‘ri aniqlashdagi roli beriladi, lekin narxning asosida nima
yotishi haqida aniq fikr berilmaydi.
Alohida tovarlarga qilingan mehnat sarflari turlicha bo‘lib, ulardan ayrimlari
ijtimoiy mehnat sarfi sifatida to‘liq tan olinsa, boshqasi qisman tan olinadi,
uchinchisi esa umuman tan olinmasligi mumkin. Bundan ko‘rinib turibdiki,
bozordagi mavjud narxlarga mehnat sarflari yoki qiymatning aynan o‘zi deb qarash
noto‘g‘ridir. Chunki unga mehnat sarfidan boshqa omillar ham ta’sir qilib, natijada
narx qiymatdan past yoki yuqori bo‘lishi mumkin. Jumladan, o‘zgarib turuvchi talab
va taklif ta’siri ostida biror tovarning bozor narxi tebranib, uning qiymatidan u yoki
bu tomonga farqlanishi mumkin. Raqobat ham qiymat – narx nisbatiga xuddi talab
va taklif kabi ta’sir ko‘rsatadi. Bu yerda shuni ta’kidlash lozimki, xaridor u yoki bu
tovarni sotib olishda, nafaqat uning qancha turishini, balki mazkur tovarning
iste’mol xususiyatlari o‘zining ehtiyoji va didiga qanchalik mos kelishini, ya’ni
uning nafliligini ham hisobga oladi. Tovarning xarid qilinishi uning alohida olingan
bir kishi uchun emas, balki jamiyat uchun nafliligini va shu bilan birga ijtimoiy
qiymatini ham tan olishni bildiradi. Shu sababli, «ijtimoiy naflilik» tushunchasining
o‘zi biror tovar (xizmat) ning jamiyat uchun nafliligi, qadr-qimmatga egaligini
ko‘rsatadi. Shu mulohazalardan kelib chiqib aytish mumkinki, narx o‘zida faqatgina
qiymat yoki naflilikning birini emas, balki har ikkalasining bir vaqtda mavjudligini
va ularning ma’lum miqdorini pul ko‘rinishida ifoda etadi. Tovardagi ikki xususiyat
birdaniga tan olinmasa, u pulda ifodalanmasa oldi-sotdi sodir bo‘lmaydi. Chunki
tovarning qiymati tomonida sotuvchining manfaati, nafliligi (iste’mol qiymati)
tomonida esa xaridorning manfaati yotadi. Tovar egasi tovar ishlab chiqarish
sarflarini qoplab, ma’lum darajada, iloji boricha ko‘proq foyda olishni ta’minlashi
mumkin bo‘lgan qiymatni pul shaklida o‘zlashtirishga intilsa, xaridor iloji boricha
sarflayotgan pulining har bir birligiga ko‘proq naflilik (iste’mol qiymati) olishga
harakat qiladi. Ularning manfaatlari to‘g‘ri kelgan nuqtada, darajada narx o‘rnatilib,
tovar-pul almashuvi, oldi-sotdi sodir bo‘ladi.
Tovarning narxi ma’lum bir iqtisodiy jarayonni ifoda etuvchi mustaqil ilmiy
tushuncha ekanligi, tovarning ikki xususiyatiga asoslanishini, ular bilan
chambarchas bog‘liqlikda o‘zgarishini ko‘rish mumkin. Undan tashqari, hozirgacha
131
iqtisodiy fanlarda real hayotda turli-tuman tovarlar va xizmatlar nafliligini, ularning
o‘zgarishini bir ko‘rsatkichga keltirib hisoblashning pul ko‘rinishidan boshqa
o‘lchami topilgan emas. Naflilikning marjinalistlar tomonidan kiritilgan shartli
o‘lchami – yutil (inglizcha utility – naflilik) ham turli tovarlar nafliligi hisobini olib
borishga qodir emas. Bulardan xulosa qilib aytish mumkinki, narx – real bozor
iqtisodiyoti sharoitida tovar va xizmatlarning ijtimoiy qiymati va ijtimoiy
nafliligining puldagi ifodasidir.
Bu yerda shuni yana bir bor ta’kidlash joizki, narxda alohida olingan ishlab
chiqaruvchilarning individual sarflari emas yoki alohida olingan individual
shaxslarning psixologik jihatdan naflilikka bergan bahosi ham emas, balki jamiyat
tomonidan tan olingan ijtimoiy sarflar va jamiyat uchun zarur bo‘lgan miqdorda va
sifatda yaratilgan va tan olingan ijtimoiy naflilik (iste’mol qiymat) o‘z ifodasini
topadi. Tovarlar va xizmatlar uchun qilingan ijtimoiy sarflarning asosli ravishda
o‘sishi yoki tovar va xizmatdagi sifat ko‘rsatkichlarining o‘sishi ushbu tovar
narxining oshishiga olib keladi. Masalan, avtomobil dvigatelida ot kuchining
oshishi, saloni, boshqaruv tizimi va tezligida bo‘lgan o‘zgarishlar uning narxi
oshishiga sabab bo‘ladi. Chunki shu o‘zgarishlar bilan bir vaqtda unga sarflangan
xarajatlar ham oshgan bo‘ladi. Bunday ikki tomonlama o‘zgarishlar natijasida
narxlarning o‘zgarishi hamma tovarlar va xizmatlarga xosdir. Narx tovar va
xizmatlardagi ikki xususiyatning puldagi ifodasi sifatida, ularning o‘zgarishi
natijasida o‘zgaradi.
Narxning mazmunini to‘laroq tushunishda, uning darajasiga ta’sir etuvchi
omillarni bilish muhim ahamiyatga egadir. Bulardan asosiylari –bo‘lib qiymat yoki
ishlab chiqarish sarflari; tovarning naflilik darajasi; mazkur tovarga talab va taklif
nisbati; raqobat holati; davlatning iqtisodiy siyosati va h.k. hisoblanadi.
Hozirgi davrda iqtisodiyot nazariyasi bo‘yicha chop etilayotgan ko‘plab
darslik va o‘quv qo‘llanmalarda narx darajasiga ta’sir ko‘rsatuvchi omillar qatorida
pulning qadr-qimmati e’tibordan chetda qolmoqda. Holbuki, pulning qadr-
qimmatining o‘zgarishi ham narx darajasiga sezilarli ta’sir ko‘rsatadi. Bu, ayniqsa,
milliy valyutani chet el valyutalariga ayirboshlash nisbatining o‘zgarishi orqali
yaqqolroq namoyon bo‘ladi. Masalan, 1 AQSH dollari 1300 so‘mga teng bo‘lgan
chog‘da 10 dollar turuvchi qandaydir tovarning narxi 13000 so‘m bo‘ladi. Agar
so‘mning qadri oshib, 1 dollar 1000 so‘mga tenglashsa, u holda shu tovarning narxi
10000 so‘m bo‘ladi. Narx darajasiga boshqa omillarning ta’siriga alohida
to‘xtalmasa ham bo‘ladi. Chunki soliq miqdori qancha ko‘p bo‘lsa, narx darajasi
shuncha yuqori bo‘lishi hammaga ayondir. Narxning iqtisodiy mazmuni uning
vazifalari ko‘rib chiqilganda yanada yaqqol namoyon bo‘ladi.
Narx bozorda talab va taklifning hajmi va tarkibiga ta’sir etish orqali ularni
muvozanat holatiga keltiradi. Bozor narxi – bu muvozanatlashgan narx bo‘lib, u
birinchidan, tovarlarning sotilishini ta’minlaydi, ikkinchidan, bozorda tovarlar
taqchilligini yuzaga keltirmaydi.
Bozor holati (kon’yunkturasi) talab va taklif hamda ularning nisbatiga bog‘liq.
Talabning ortishi muayyan tovarni ishlab chiqarishni kengaytirishni, askincha
holatda esa tovar ortiqchaligini, uni ishlab chiqarishni qisqartirish zarurligini
132
bildiradi. Bozor narxi tovar ishlab chiqaruvchilar faoliyatiga ularning daromadlari
orqali ta’sir ko‘rsatadi. Muayyan ishlab chiqarish xarajatlari saqlangan holda narx
yuqori bo‘lsa, foyda miqdori ortadi, narx tushsa, foyda kamayadi va hatto ishlab
chiqaruvchilar zarar ko‘rishi ham mumkin. Bu ishlab chiqaruvchilar faoliyatiga
ta’sir ko‘rsatadi. Bozorda narx oshsa, ishlab chiqarish kengayadi. Boshqa kapitallar
ham foyda yuqori bo‘lgan soha va tarmoqlarga oqib kela boshlaydi. Xullas, narx
ishlab chiqarishni tartibga solib, uni o‘zgartirib turadi va rivojini ta’minlaydi.
Iqtisodiyotning turli sohalari va tarmoqlaridagi ishlab chiqarish va sotish
sharoitlarining xilma-xilligi hamda bozor munosabatlarining rivojlanishi
darajasidagi farqlar narx turlarini farqlash zaruratini tug‘diradi. Iqtisodiyotda amal
qilib turgan barcha narx turlari narx tizimini tashkil qiladi. Narxlar tizimida ularning
ayrim turlarining iqtisodiy mazmunini qisqacha qarab chiqamiz.
Ulgurji narx – ishlab chiqaruvchilar tomonidan katta miqdordagi tovarlar bir
yo‘la ko‘tarasiga sotilganda qo‘llaniladigan narx. Ulgurji narx ishlab chiqaruvchilar
va ta’minlash-sotish tashkilotlari xarajatlarini qoplashi hamda ularning ma’lum
miqdorda foyda ko‘rishini ta’minlashi zarur. Ulgurji narx tovar birjalari va savdo
uylarida ham qo‘llaniladi.
Shartnoma narx – sotuvchi va xaridorning roziligi bilan belgilanadigan, ular
tomonidan tuzilgan shartnomada qayd qilingan narx. Shartnoma narx odatda
shartnoma bitimi amal qilib turgan davrda o‘zgarmaydi. Mazkur narx ham milliy,
ham xalqaro bozorlarda qo‘llaniladi. U xalqaro bozorda qo‘llanilganda tovar
(xizmat)larning jahon narxlariga yaqin turadi.
Chakana narx – tovarlar bevosita iste’molchilarga sotiladigan narx. Chakana
narxga tovarning ulgurji narxi, chakana savdo tashkilotlarining xarajatlari va
ularning oladigan foydasi kiradi. Chakana narx tovarlarga bo‘lgan talab va taklifni
bog‘lovchi rolini o‘ynaydi hamda ularning nisbatiga qarab yuqori yoki past bo‘lishi
mumkin.
Davlatning narxlarni tartibga solish faoliyati chegaralangan (limitlangan) va
dotatsiyalangan narxlarni vujudga keltiradi. Chegaralangan narx – davlat tomonidan
yuqori va quyi chegaralari belgilanib, shu doirada o‘zgarishi mumkin bo‘lgan narx.
Bunday narx yordamida davlat inflyatsiyani jilovlaydi, narx darajasini nazorat
qiladi. Dotatsiyalangan narx – davlat budjeti hisobidan maxsus arzonlashtirilgan
narx. Bunday narxdan kam daromadli oilalar, beva-bechoralar, ishsiz va
nogironlarni hayotiy zarur ne’matlar bilan eng kam darajada ta’minlab turishda
foydalaniladi.
Demping narx – bozorda o‘z mavqeini mustahkamlash va raqiblarini
bozordan siqib chiqarish uchun firmalar tomonidan foydalaniladigan maxsus narx.
U «bozorga kirib olish narxi» deb ham ataladi. Demping narxda rasmiy narxning bir
qismidan kechib yuboriladi.
Nufuzli narx – sotish hajmini o‘zgartirmasdan, yuqori foyda olishga erishish
uchun firmalar tomonidan foydalaniladigan narx. Bu narxni qo‘llash uchun bozorda
raqobat cheklangan bo‘lib, monopol vaziyat mavjud bo‘lishi zarur. Mazkur
vaziyatda talab narxga bog‘liq bo‘lmaydi, shu sababli narxning ko‘tarilishi tovar
sotilishini keskin kamaytirmaydi. Bundan tashqari aholining yuqori daromad
133
oluvchi qatlami xarid qiladigan nufuzli tovarlar ham mavjudki, ular nufuzli
narxlarda sotiladi. Rivojlangan mamlakatlarda yuqori daromad oluvchi aholi qatlami
uchun dala hovliga ega bo‘lish, mashhur kurortlarda dam olish, so‘nggi nusxadagi
kiyimlar kiyish, yangi modeldagi avtomashinada yurish – martabali yoki obro‘talab
iste’mol hisoblanadi. Martabali iste’mol nufuzli narxlarni yuzaga keltiradi. Ular
odatdagi narxlardan ancha yuqori bo‘ladi. Nufuzli narxlarni qo‘llashda tovarlarni
ishlab chiqarish xarajatlari va rentabellik darajasi, bozordagi talab, uning o‘zgarishi
va bozordagi raqobatlashuv sharoiti hisobga olinadi. Shunga qarab, ma’lum
davrgacha o‘zgarmaydigan qat’iy (standart) narx va o‘zgaruvchan narx qo‘llaniladi.
Shunday tovarlar borki, iste’molchilar ularning narxi o‘zgarmasligini afzal ko‘radi.
Masalan, kommunal xizmat, transport xizmati tariflari shunday narxlar jumlasiga
kiradi.
Erkin bozor narxi – bu talab va taklif asosida vujudga keladigan bozor
narxidir. Madaniylashgan bozor sharoitlarini vujudga keltirishda erkin narx jamiyat
va bozor munosabatlari barcha sub’ektlari manfaatlarini eng maqbul tarzda
uyg‘unlashtirishga imkon beradi.
Narx diapazoni narxlar oralig‘ining puldagi ifodasidir. Narx diapazoni quyi,
o‘rta va yuqori narxlarni o‘z ichiga oladi. Narx diapazoni qanchalik keng bo‘lsa,
tovar muomalasi shunchalik tez yuz beradi, chunki talab bilan narx o‘zaro
bog‘lanadi.
Bozor ko‘lami hisobga olinganda hududiy (mintaqaviy), milliy va xalqaro
narxlar mavjud bo‘ladi. Hududiy narx faqat ma’lum hududiy bozorga xos bo‘lib, u
shu hudud doirasidagi omillar ta’sirida hosil bo‘ladi. Milliy bozor narxi bir
mamlakat doirasida amal qiluvchi va ularning xususiyatini aks ettiruvchi narxdir.
Milliy narx mamlakat doirasidagi ijtimoiy sarf-xarajatlarni, milliy bozordagi talab
va taklifni, tovar nafliligini, uning qanchalik qadrlanishini hisobga oladi. Jahon
bozori narxi muayyan tovarni ishlab chiqarishga sarflangan baynalminal
xarajatlarni, tovarning jahon standarti talabiga mos kelish darajasini va xalqaro
bozordagi talab va taklif nisbatini hisobga oladi.
Narxning xilma-xil turlari mavjud bo‘lsada, ular bir-biri bilan o‘zaro
bog‘langan, chunki ularda jamiyatdagi iqtisodiy resurslarning ishlatilish samarasi
o‘z ifodasini topadi. Iqtisodiyot nazariyasida narx nisbati degan tushuncha bor, u
narx pariteti deb ham yuritiladi. Iqtisodiyot va undagi jarayonlar bir-biriga bog‘liq
bo‘lganidan narxlar bir-birini yuzaga chiqaradi. Masalan, ruda narxi metall narxiga,
metall narxi mashina narxiga, mashina narxi kiyim narxi tarkibiga kiradi, chunki bu
narxlarning har biri o‘zidan keyingi mahsulot xarajatlarini shakllantiradi. Bozorga
shunday o‘ziga xos tovarlar chiqadiki, ular ko‘pchilik sohalarda ishlatiladigan eng
muhim iqtisodiy resurslar hisoblanadi. Bular metall, neft, ko‘mir, gaz, yog‘och,
bug‘doy, paxta kabi tovarlar bo‘lib, ular narxining o‘zgarishi butun narxlar nisbatini
o‘zgartiradi.
Bozor narxi erkin shakllanadigan yoki tashkil topish xususiyatlarini tadqiq
etgan dastlabki iqtisodchilardan biri A.Marshall hisoblanadi. Uning fikricha, bozor
narxini shakllanishi jarayonida ikki xil, ya’ni sotuvchi va xaridor narxlari mavjud
bo‘ladi. Nazariy jihatdan har ikki narxning yuqori va quyi darajalari mavjud.
134
Sotuvchi o‘z tovari narxining imkon qadar yuqori bo‘lishidan manfaatdor, chunki
bunday narx uning foydasi hajmini oshiradi. Sotuvchi narxining eng past darajasi
shu tovarni ishlab chiqarish uchun ketgan xarajatlarni qoplashi kerak. Xaridor
tovarni eng past narxda sotib olishdan manfaatdor, biroq erkin raqobatli bozor
sharoitida uning ham tovar sotib ololmay qolish xavfi mavjud bo‘ladi.
Sotuvchi va xaridor o‘rtasidagi qulay narxga erishish borasidagi kurash har
ikki narxning mosligi ta’minlangunga, ya’ni bozor narxi paydo bo‘lgunga qadar
davom etadi. Shunday qilib, sotuvchining narxi tomonidan ishlab chiqarish
xarajatlari, xaridor narxi tomonidan esa so‘nggi qo‘shilgan miqdor nafliligi
maydonga tushib, ularning nisbati asosida bozor narxi paydo bo‘ladi. Bu holatni
Marshall shunday ifodalaydi: «…«ishlab chiqarish xarajatlari» prinsipi hamda
«so‘nggi qo‘shilgan naflilik» prinsipi, shubhasiz, yagona talab va taklif umumiy
qonunining tarkibiy qismi hisoblanib, ulardan har birini qaychining bitta kesuvchi
tomoniga qiyoslash mumkin» . Talab va taklifning muvozanati bozor narxning
shakllanishiga muvofiq keladi 14.1 - rasm.
Dostları ilə paylaş: |