sen bu ajdahoning komiga o`z ixtiyoring bilan bormoqchimisan! (P.Qodirov)
Kishining hayotiy holatini, ahvolini ifodalovchi sifatlar sirasiga boy,
badavlat, kambag`al, qashshoq, yo`qsil, gado, yetim, mushfiq, bechora, musofir
va h.k.lar mansub. Boy holat sifati ba’zida ma’noni bo`rttirish uchun boy-
badavlat tarzida ham qo`llanadi. Boy sifati yetti ma’no ostida izohlanadi [40,
300]. Iqtisodiy jihatdan mustahkam, hech narsadan kamchiligi, muhtojligi yo`q
davlatga nisbatan ham mazkur so`z qo`llanadi. Masalan: Yurt boy bo`lsa, uning
bozori ham to`kin bo`ladi. (U.Normatov)
Kambag`al bosh so`zi atrofida qashshoq, bechora, faqir, yo`qsil gado,
bechorahol, miskin kabilar birlashadi va umumlashma ma’no bildiradi [41, 116].
Bu so`zlarning umumiy ma’nosi “turmush, yashash uchun zarur bo`lgan
narsalarga yetarli darajada ega bo`lmagan” tarzida izohlanadi. Kambag`al,
qashshoq so`zlari ma’noviy darajasiga ko`ra farqlanadi. Qashshoq so`zida belgi
daraja kuchli. Faqir oddiy so`zlashuv uslubida qo`llanadi. Faqir so`zi
ba’zanbirinchi shaxs o`rnida yoki “men”, “biz” olmoshlari bilan birlikda
ishlatilib, so`zlovchining kamtarlik qilayotganini ifodalaydi. Masalan: Faqir u
zotning suhbatlaridan bahramand bo`lgan paytlarimni eslasam, yuragim ezilur!
(P.Qodirov) Faqir so`zi ko`chma ma’noda qo`llanib, nochor, bechora, chorasiz
kabi ma’no ifodasiga ega bo`la oladi. Masalan: Kichik, xarob, faqir bir uy.
Kampir va yosh bir xotin jo`xori tozalar edi. (Oybek)
57
Yo`qsil sifati nisbatan eskirgan. Mazkur so`z XX asr boshlarida faol
qo`llanuvchi so`z bo`lganligiga guvoh bo`lamiz. Buni shu davrdagi
adabiyotlarni kuzatish bilan ham bilishimiz mumkin:
1. Mehnatdan boshqa hech narsani bilmagan bu yo`qsil yigitning qanday
zo`r talablari bo`lar edi deysiz. (Cho`lpon)
2. Men yo`qsil ne bo`lib uni suyibman. (Cho`lpon)
Har ikkala misolda ham yo`qsil holat sifati qo`llangan. Birinchi misolda
kelgan yo`qsil so`zi sifatlovchi aniqlovchi vazifasida kelgan bo`lsa, ikkinchi
misolda yo`qsil so`zi otlashib, ega vazifasida qo`llangan.
Narsa-hodisaning harorat belgisini ifodalovchi sifatlar sirasiga issiq, sovuq,
iliq, salqin, ilmiq (iliq-miliq) kabilan misol bo`ladi. Issiq, iliq, ilmiliq holat
sifatlarida ma’no daraja ko`plikdan kamlikka qarab boradi. Issiq so`zi bir necha
ma’no ifodasiga ega [40, 233].
Issiq so`zi kasallikda yuzaga keladigan harorat, isitma ma’nosida ham kela
oladi. Issig`i baland birikmasida shu ma’noda kelgan. Yana bir misol: Oftob
oyim erining so`zini quvvatladi. Issig`i bor, yuzi ham qizarib, bo`rtib turibdi.
(A.Qodiriy)
Issiq so`zi ko`chma ma’noda “kishiga xush keladigan, yoqimli” ma’nosiga
ega: Luqmoncha xuddi yumalaganday yugurib, medpunktga kirib borarkan,
Elchibek uni chaqirib, bir issiq gap aytgisi keldi. (A.Muxtor)
Iliq so`zi ham konnotativ ma’no ifodasiga ega. Iliq ko`rishmoq, iliq
suhbatlashmoq, iliq munosabat birikmalarida buni kuzatamiz. Muhammadjon
doim iliq muomala qiladigan Zufar Hakimovich bugun nega qo`l berib
ko`rishmagani mana shu istehzoli savoldan bilinib turardi. (P.Qodirov)
Tozalik, ifloslik holatlarini ifodalovchi sifatlar (toza, ozoda, sof, musaffo,
kir, isqirt, irkit) ham ko`p ma’noliligi, uslubiy vazifalar bajarishi bilan
xarakterlanadi. Toza, ozoda, sof, pok, pokiza, musaffo, beg`ubor, g`uborsiz
sifatlari o`zaro sinonimlikka kirishishi bayon etiladi [41,194]. Bu so`z
ifloslikdan, gard-g`ubordan xoli ma’nosiga ega. Toza sifati keng qo`llanishga
ega. Ozoda so`zida belgi daraja kuchliroq. Pok nisbatan kam qo`llanadi. Sof,
58
musaffo sifatlari, odatda, badiiy uslubda ishlatiladi. Musaffo holat sifati narsa-
hodisaga ko`ra sifatlovchi bo`lib keladi. Masalan: Yaqindagina shuvalab o`tgan
Dostları ilə paylaş: |