O‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi namangan davlat universiteti


  16.3. Qishloq xo’jaligida ishlab chiqarishni moliyalashtirishning boshqa manbalari va



Yüklə 5,02 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə92/124
tarix05.12.2023
ölçüsü5,02 Mb.
#173167
1   ...   88   89   90   91   92   93   94   95   ...   124
O‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi n (2)

102 
16.3. Qishloq xo’jaligida ishlab chiqarishni moliyalashtirishning boshqa manbalari va 
ulardan samarali foydalanish
Qishloq xo’jaligi korxonalari tashkil topishining dastlabki bosqichida korxonani 
tashkil etayotgan mulkdor yoki agar ular bittadan ortiq bo’lsa, muassislarning sarmoyalariga 
tayaniladi. Odatda, korxona mulkdorlari uning tashkil topishi jarayonida to’lanishi lozim 
bo’lgan turli to’lovlarni o’z sarmoyalari hisobidan amalga oshiradilar.
Korxonalar ishlab chiqarishni tashkil etishga mablag’lar jalb etishda, birinchi 
navbatda, o’zlarida mavjud mol-mulk va jamg’armalarga murojaat etishga harakat qiladilar. 
CHunki, bu korxona mustaqilligini ta’minlashning eng maqbul yo’lidi.
Korxona faoliyatining so’nggi yillarida ishlab chiqarishni moliyalashtirishda 
korxonaning o’z mablag’laridan foydalanish muhim ahamiyat kasb etadi. Ammo, buning 
uchun korxona joriy ishlab chiqarish xarajatlarini qoplashdan tashqari ma’lum miqdorda 
foyda olishga ham erishmog’i lozim. Dastlabki yillarda korxona z quvvatlarini kengaytirish 
va ishlab chiqarish hajmini oshirish maqsadida foydaning aksariyat qismini ishlab 
chiqarishga qayta moliyalashtirishga harakat qiladi.
“Mahsulot (ish, xizmat) tannarxiga kiritiladigan, mahsulotlarni (ishlarni, xizmatlarni) 
ishlab chiqarish va sotish bilan bog’liq xarajatlar tarkibi hamda moliyaviy natijalarning 
shakllanishi to’g’risidaga Nizom”ga muvofiq korxonalarda moliyaviy mablag’lar (pul 
mablag’lari) ning hosil bo’lish manbalari quyidagilardan iborat: 
- mahsulot sotish, ish va xizmatlar ko’rsatishdan pul tushumi; 
- asosiy faoliyatdan kelgan boshqa daromadlar (operatsion daromadlar); 
- favqulodda daromadlar. 
Ammo, moliyaviy mablag’larning ushbu hosil bo’lish manbalari hali korxona 
ixtiyorida qoladigan real daromad (foyda) ni aks ettirmaydi. CHunki, kelgusi yilda ishlab 
chiqarishga jalb etish mumkin bo’lgan mablag’ faqatgina yilning sof foydasi hamda 
amortizatsiya ajratmalari hisobiga ta’minlanishi mumkin.
Bozor iqtisodiyoti sharoitida korxonalar moliyaviy natijalarni shakllantirish 
manbalarini kengaytirish maqsadida asosiy ishlab chiqarish faoliyati natijasi bo’lmish, 
mahsulot sotishdan tashqari boshqa faoliyat tularini ham olib borishga intiladilar. Xususan, 
yordamchi xizmat turlaridan, ortiqcha mol-mulkni sotishdan, davlat subsidiyalaridan, 
homiylarning xolisona yordami va boshqa operatsion daromadlar asosiy faoliyatdan kelgan 
boshqa daromadlar deb yuritiladi. 
Hozirgi kunda korxonalar bozor iqtisodiyotining muhim elementi hisoblanadigan 
qimmatli qog’ozlar bozorida ham faol ishtirok etib, daromad olishlari mumkin.
Moliyaviy faoliyatdan oladigan daromadlarga quyidagilarni kiritish mumkin: 
- boshqa korxonalar sarmoyasiga ulush qo’yish natijasida keladigan daromadlar;
- aktsiyalar bo’yicha dividendlar, obligatsiya va boshqa qimmatli qog’ozlardan 
daromadlar;
- mol-mulkni ijaraga berishdan olingan daromadlar (lizing to’lovini olish); 
- valyuta hisob raqamidagi kursning ijobiy farqlanishi va sarflangan mablag’larning 
qayta baholanishidan olingan daromadlar. 
Ayrim holatlarda favqulodda holatlar (sel, jala, yong’in, yer silkinishi va h.k.) 
natijasida ko’rilgan zararni qoplash yuzasidan ham daromad olish mumkin va uni 
favqulodda daromadlar deb ataladi. 
Qishloq xo’jaligi korxonalarini moliyalashtirishda korxonaning ichki zahiralari, ya’ni 
o’z moliyaviy resurslaridan samarali foydalanish muhim ahamiyat kasb etadi. Korxonaning 
ichki moliyaviy resurslaridan unumli foydalanish birinchi navbatda korxonaning ishlab 


103 
chiqarish samaradorligini yuksaltirish va mavjud resurslardan tejamkorlik bilan, oqilona 
foydalanishni nazarda tutadi. 
Ishlab chiqarish salohiyatlaridan unumli foydalanish uchun arzon ishlab chiqarish 
vositalari, yuqori unumli texnologiyalarni ishlab chiqarishga jalb etish lozim. Bu esa foyda 
miqdorini ko’paytirishga, umuman, moliyaviy ahvol barqaror bo’lishga olib keladi. 
Korxonaning o’z moliyaviy resurslaridan foydalanish samaradorligini oshirish 
quyidagi yo’nalishlarda bo’lmog’i lozim: 

xomashyo va moddiy resurslardan tejab-tergab, oqilona foydalanish; 

arzon va yuqori unimli texnologiyalardan foydalanish; 

mahsulot tannarxining arzonlashuviga erishish va narx raqobati orqali yuqori 
foydaga erishish; 

asosiy faoliyat bilan birga qo’shimcha tarmoqlarni rivojlantirish; 

moliyaviy fond bozorlarida qimmatbaho qog’ozlar bilan savdo qilish, serdaromad 
kompaniyalar aktsiyalarini sotib olish;

amortizatsiya ajratmalarini ishlab chiqarishni texnik qayta qurollantirishga 
yo’naltirish va boshqalar. 
Bozor iqtisodiyoti joriy etilishi bilan korxonalarni moliyalashtirish manbalari 
kengayib, moliyalashtirishning yangi, noan’anaviy turlari shakllanib kelmoqda. Bunga 
xususan, lizing, fyuchers, faktoring, overdraft va boshqalarni misol qilib keltirish mumkin. 
Qishloq xo’jaligini moliyalashtirishda lizing xizmatidan foydalanish istiqbolli 
yo’nalishlardan biridir. 
Lizing – mulkni xarid qilishning moliyalashdan iborat ijara munosabatlari turlaridan 
biri bo’lib, bunda lizing beruvchi lizing oluvchi sub’ektning topshirig’iga muvofiq uchinchi 
tomon, lizing ob’ektini ishlab chiqaruvchi (sotuvchi) bilan undan o’z mablag’i hisobiga 
lizing oluvchi uchun mulk sotib olish to’g’risida shartnoma tuzish majburiyatini oladi. Ayni 
paytda lizing oluvchi sub’ekt zimmasiga yuqoridagi shartnomaga binoan lizing beruvchiga 
lizing to’lovlarini to’lash majburiyati yuklanadi. 
“Lizing to’g’risida”gi O’zbekiston Respublikasining 1999 yil 14 apreldagi qonuni 
hamda “Fuqoralik Kodeksi”ning 587-moddasida lizingga yuqoridagicha ta’rif beriladi. 
Lizingning asosan 2 turi mavjud: 
1.
operativ lizing; 
2.
moliyaviy lizing. 
Operativ lizing – mulkni uning xizmat muddatida kam davrga ijaraga berishni nazarda 
tutadi. Ijara muddati tugagach, mulk egasiga qaytariladi yoki yangi lizing shartnomasi 
ob’ekti bo’lib qoladi. 
Moliyaviy lizing –amalda uzoq muddatli kreditlashtirishning o’ziga xos shakli 
hisoblanadi. Operativ lizngdan farqli o’laroq, moliyaviy lizing mulk uzoq muddatga, odatda, 
to’liq amortizatsiya muddatiga yoki uning katta qismiga ijara shartnomasi tuziladi. 
Moliyaviy lizingda ijara shartnomasi tugagach, lizing ob’ekti lizing oluvchi tomonidan sotib 
olinishi yoki yangi lizing shartnomasi ob’ekti bo’lishi mumkin.
Lizing endigina ish boshlayotgan yoki moliyaviy holati nochor bo’lgan korxonalar 
uchun ishlab chiqarishni texnik qurollantirishni moliyalashtirishning eng qulay vositalaridan 
biri hisoblanadi. CHunki, bunda bank kreditlaridan farqli o’laroq, talab etiladigan kredit 
qiymatining 120 foizi miqdoridagi garov kafolati talab etilmaydi. Garov kafolati sifatida 
lizingga beriladigan mulkning o’zi chiqadi. 
Lizing ishlab chiqarishni texnik qurollantirish va ilg’or texnalogiyalarni jalb etishga 
o’z mablag’i yetishmaydigan korxonalar uchun o’zlarining investitsion loyihalarini 
moliyalashtirishda muhim omil bo’lib xizmat qilishi mumkin. Ayniqsa, bank kreditlaridan 


104 
foydalanish shartlari og’ir bo’lgan, banklar uzoq muddatli investitsion loyihalar uchun 
kreditlar ajratishni keskin pasaytirgan, kredit olish holatlari lizing eng samarali 
moliyalashtirish vositalaridan biri bo’lishi mumkin. 
Lizingning qishloq xo’jaligi korxonalari uchun afzalligi quydagilardan ko’rinadi: 
-lizingga olinadigan ob’ekt qiymati birdaniga emas, bo’lib – bo’lib to’lanadi; 
-ishlab chiqarishga zamonaviy texnika va texnologiyalarni jalb etish hamda ishlab 
chiqarish ko’lamini kengaytirish imkoni tug’iladi; 
-lizing ob’ekti uchun to’lov shu ob’ektni ishlatishdan olinadigan daromad hisobidan 
to’lanadi. 
-lizingga beriladigan mulk qo’shilgan qiymat solig’idan va lizingga olinadigan mulk 
mol-mulk solig’idan ozod etilganligi lizing ob’ektining bahosini arzonlashtiradi. 
Bugungi kunda lizingni samarali joriy etishdagi mavjud muammolar uning rivojlanish 
imkoniyatlarini chegaralab qo’ymoqda. Ushbu muammolar bevosita lizing faoliyati 
sohasida band bo’lgan tashkilotlar faoliyatini o’rganish jarayonida kuzatilmoqda. Mavjud 
muammolar tahlili shuni ko’rsatadiki, ulardan aksariyati lizing sohasida yaratilgan 
kamchiliklarning mavjudligi va kichik biznesni qo’llab-quvvatlash borasida mavjud 
imkoniyatlarning yetishmasligi bilan bog’liq. 
Hozirgi paytda lizingga oid huquqiy munosabatlarni tartibga soluvchi huquqiy baza 
yaxshi shakllanmagan. Bu esa korxonalarni boshlang’ich sarmoya bilan ta’minlashning biri 
hisoblanuvchi ushbu tarmoqning rivojlanishiga yaxshi imkon bermaydi. 
Respublikamizda lizing xizmati ko’rsatish bilan shug’ullanuvchi kompaniyalar 
sonining kamligi ular orasida sog’lom raqobat muhiti shakllanishiga va oxir-oqibat 
ko’rsatilayotgan lizing xizmatlari turi va sifatining oshishiga, foiz stavkalarining 
pasayishiga olib kelmayapti. Lizing kompaniyalari tashkil etishni rag’batlantirish, ularga 
soliq, bojxona imtiyozlari berishni davlat yo’li bilan qo’llab-quvvatlash uning rivojiga katta 
hissa qo’shgan bo’lar edi. 
Hozirgi paytda lizing oluvchi korxonalarda kerakli uskunani lizingga olish uchun 
axborot yetishmaydi. Lizing oluvchi tomonidan lizing beruvchiga lizing to’lovlarini tayyor 
mahsulot ko’rinishida to’lash tartibini yo’lga qo’yish ham bu soha rivojiga hissa qo’shgan 
bo’lur edi. 
Respublikamizda paxta va don ekinlariga davlat buyurtmasi o’rnatilgan bo’lib, 
O’zbekiston Respublikasi Prezidentining 1998 yil 31 dekabrdagi PF-2165-sonli farmoniga 
muvofiq fermer xo’jaliklari davlat buyurtmasi hajmidagi yetishtirayotgan mahsulot 
qiymatining 50 foizi miqdorida Moliya Vazirligining “Davlat ehtiyojlari uchun xarid 
etiladigan qishloq xo’jaligi mahsulotlari bilan hisob-kitob qilish jamg’armasi” mablag’lari 
hisobidan avans puli (transh) olish imkoniyatiga ega. Buning ijobiy tomoni shundaki, 
fermer xo’jaliklari mahsulot yetishtirish uchun zarur bo’lgan aylanma mablag’larni yuqori
foiz stavkalarida tijorat banklaridan qarzga olishga majbur bo’lmaydi. 
Korxonalar o’rtasida debitorlik va kreditorlik qarzlari muammosi paydo bo’lganda, 
ya’ni tovar-moddiy qiymatliklarni yuborgan korxona xaridor bilan mahsulot qiymati 
bo’yicha o’z muddatda o’zaro hisob-kitob qila olmasa yoki bunday qarzlar shubhali, 
undirish ehtimoli kam bo’lsa, ularni faktoring vositasida undirish amaliyoti qo’llaniladi. 

Yüklə 5,02 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   88   89   90   91   92   93   94   95   ...   124




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin