O‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi samarqand davlat universisteti

muteligini 
uning 
hayotdagi 
jamiki 
chigalliklarning asosiy sababchisi. Asarning butun pafosi, ruhi, 
g‘oyaviy-badiiy maqsadi mo‘minli, sustkashlik, o‘z ertasiga 
loqayd qarash fojiaga, o‘kinch, iztirob, armon, nadomatga olib 
kelishini
ko‘rsatishga yo‘naltirilgan. Qissada inson hayotda 
halol, pok bo‘lishi bilan birga, jamiyatdagi yaramas, qallob 
kimsalarga qarshi kurashishi, adolatga nisbatan loqayd 

---

87 
bo‘lmasligi, doim katta maqsadlar sari intilib yashashi kerak, 
degan g‘oya ana shu achinarli qismat misolida ifoda etilgan.
Erkin A‘zamovning «Javob» qissasida ham inson 
ma‘naviyati masalasi hayot hodisalariga o‘ziga xos yondashish 
orqali ochib berish tendensiyasi ko‘zga tashlanadi. Unda 
hayotdan o‘z o‘rnini topish va maqsadga erishish uchun 
kurashish va intilish kerak degan g‘oya ilgari suriladi
. Qissa 
qahramoni Elchiyev - 
shahar idoralaridan birida iqtisodchi 
bo‘lib ishlaydi. U kamtar odam. Oilasida, ishxonasida hurmat 
qilishadi, ishonishadi. Elchiyevning institutni tugatgan qizi 
harbiy xizmatdan kelib, oliy o‘quv yurtida o‘qiyotgan o‘g‘li bor. 
U sevib uylangan. Oilasida hech bir kamchilik, yetishmovchilik 
yo‘q, Ro‘zg‘ori oddiy. Lekin shu odam bir hodisa sabab bo‘lib 
o‘zgarib qoladi. O‘zining joniga qasd qiladi. Ammo bu uni 
bezorilar kaltaklagani-yu, kasalxonada yotib chiqqani va 
shundan keyingi g‘alvali mojarolar tufayli emas, balki o‘zining 
«turish-turmushini, 
atrofidagi odamlarning unga munosabatini chuqurroq o‘ylab 
ko‘rganidandir.
O‘zidan, yashash tarzidan noroziligi oqibati 
shunday kamsuqum, beozor halol odamni o‘zgartiradi. U o‘ziga 
qarshi o‘zi isyon qiladi. Ana shu o‘zgarishning ildizini ochish 
qissaning mohiyatini tashkil qiladi. Bu borada yozuvchi shunday 
yozadi:
«Elchiyev bu hisobda alam-nadomat bilan shunga amin 
bo‘ladiki, qashshoq zavqdan bebahra yashadi. Jo‘ngina 
ro‘zg‘orlik! oddiy kumursqacha tirikchilik g‘ami! Kunim o‘tib 
turibdi-ku, qornim to‘q, ustim but-ku, deb yuriveribdi-ko‘ngil 
to‘qligini o‗ylab ham ko‘rmabdi axir odam kun sanamoq uchun 
keladimi bu dunyoga? Essiz umr! Bunday g‘aribgina g‘imirsib 
kun kechirgandan kechirmagan afzal!

---

88 
Yana shunga iqror bo‘ldiki, hayotdan qo‘rqib yashabdi. . . 
Avvaliga xotinini, topgan baxtini o‘ylab qo‘rqibdi, keyin bola-
chaqasini o‘ylab qo‘rqibdi, kattaroq bir ishga bel bog‘lagani 
jur‘ati yetmabdi, ikkilanibdi, hadiksirabdi. Boriga shukur qilib, 
qanoat qilib yashayveribdi, intilmabdi».
Elchiyev o‘z-o‘zi bilan kurashlardan, uzoq qiynalishlaridan 
so‘ng shu falsafani tushunib yetadi.
Ma‘lumki, mustaqillik qo‘lga kirguncha bo‘lgan davrda 
yozilgan ilmiy ishlar va badiiy asarlarda milliy ozodlik 
kurashchilari obrazlari odamlar tinchini buzuvchi va xalq 
xo‗jaligiga juda katta zarar keltiruvchi, xotin-qizlarning 
nomusini bo‗lg‘ovchi, tutgan ishining deyarli barchasi 
yovuzlikdan iborat kimsalar qilib tasvirlangan. 80-yillarning 
o‘rtalarida yuzaga kelgan qayta qurish siyosati va SSSRning 
parchalanib ketishi tufayli yillar davomida xalqdan sir tutilib 
kelingan tarixiy hujjatlarni o‘rganishga va yoritishga imkon 
tug‘diradi. Oqibatda ko‘p narsa oydinlashadi. Jumladan, milliy-
ozodlik harakatining yuzaga kelishi va ularning aslida kimligi 
ochib berildi. Bu narsa asarlarda ham o‘z ifodasiii topa boshladi. 
Yosh yozuvchi Bahodir Murod Alining «Ko‘kto‘nliklar» qissasi 
shulardan biridir. Qissa hayotiy jarayonning mumkin qadar 
aslida qanday bo‘lsa, shunday yoritgani va yozuvchilik mahorati 
bilan ajrab turadi. Birinchidan, asarda voqelik emas, inson 
qismati, taqdiri, uning dard va alami tasviri yetakchilik qilishi; 
ikkinchidan, insonning ruhiy olami tuyg‘usi, tortgan iztirobi, 
dunyoqarishi samimiylik va katta insoniy dard bilan inkishof 
qilinishi; uchinchidan, insonga sinfiy yondoshishdan holi inson 
sifatida qarashi va bor hamda fazilatlari ila tasvirlaniish; 
to‘rtinchidan, masalasi mohiyatda tarixiy nuktai nazardan to‘g‘ri 
yoritilishida ko‘rinadi. 

---

89 
Qissa voqealari uchta yetakchi qahramon faoliyati, qismati 
asosiga qurilgan. Bular milliy-ozodlik kurashchilarining 
rahbarlari - Asqaralibek, Shomirzabek va qizillar yo‘lini tutgan 
mulla Jaloliddin. Bu uch obraz faoliyati va ular bilan bog‘liq 
bo‘lgan shaxslar xatti-harakati uch olamni tashkil qiladi. Lekin 
shunga qaramay bu olamlar yaxlitlikka ega.
Qissa voqeasi Asqaralibekni xiyonat tufayli qo‘lga olinib, 
to‘laga tashlanganidan boshlanadi. Asar sujeti esa Asqaralibek 
xotirasi asosiga qurilgan. Xotira quruq bayon qilinmaydi, balki 
tasvirlanadi. Tasvir voqealari esa Asqaralibekning ruhiy 
dunyosini inkishof qilishga, qismati va fojiasiniig mohiyatini 
ochishga yo‘naltirilgan. Oqibatda sujet rivojida Asqaralibek 
kishi ko‘z oldida ulug‘lashib boradi. Chunki uning o‘z xatti-
harakati va hayotiy hodisalar hamda jarayondan chiqargan 
xulosalari katta falsafiy umumlashmaga ega bo‘lib, vatan taqdiri 
va milliy qadriyatlar mohiyatini anglashga imkon beradi.
Ma‘lumki, 
fosiqlar 
dunyosi, 
(tubanlik)ning 
asosi 
iymonsizlikdir. Biz kechagi 70 yillik hayotimizga nazar solar 
ekanmiz, buning haqiqatligini chuqur anglaymiz. Chunki 
sosialistik jamiyat deb atalgan tuzumda kishini iymonli 
qiladigan qadriyatlarga - diniga, azaliy urf-odatlariga, milliy 
ruhiyatga hujum qilingan edi. Oqibatda odamlar bo‘g‘izigacha 
iymonsizlik botqog‘iga botdi, ayniqsa, keyingi 30 yil ichidagi 
avlod. Lekin har qanday adolatsizlik, diyonatsizlik jamiyatida 
ham go‘zal xilqatlar, insoniylik yo‘qolmaydi. Shundaylarning 
sharafiga ezgulik hamisha g‘olibdir.