O‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi termiz davlat universitetining pedagogika instituti

Fazoni idrok qilish
Fazoni idrok qilish voqelikdagi narsa va hodisalarning fazoda egallagan o‘rnini, shaklini, miqdorini, bir-biriga nisbatan munosabatlar bilish jarayonining shaklidir. Voqelikni idrok qilish orqali inson borliq to‘g‘risida, uning xususiyatlari, xajmi, masofasi (ich tomonni, chuqurligi) yuzasida muayyan ma’lumotlar, xossalar, axborotlar to‘plash, ularni farqlash imkoniyatiga ega bo‘ladi.
Fazoni idrok qilish undagi narsalarning shaklini, hajmini va o‘zaro munosabatlarini aks ettirishdir. Demak, fazodagi narsalar uch o‘lchovda idrok qilinadi; narsalarning shakli: uch burchakli, to‘rt burchakli, kub, kvadrat, doira, konus va boshqalar. Narsalarning hajmi katta, kichik, o‘rtacha, yirik, mayda va boshqalar. Narsalarning bir-biriga va idrok qiluvchiga munosabati: o‘ngda, chapda, yuqorida, pastda, uzoqda va hokazo. Fazoni ko‘rish teri, muskul-harakat organlari bilan idrok qilinadi. Fazoni bir ko‘z bilan yoki ikki ko‘z bilan idrok qilamiz. Monokulyar idrokda narsalarning chetlaridan kelayotgan nurlar bitta ko‘zning to‘r pardasida aks etadi. Bu nurlar ko‘z gavharlarida bir-birini kesib o‘tadi va ularning kesishgan joyida ko‘rish burchagi hosil bo‘ladi. Bu burchakning katta-kichikligiga hamda uning ko‘zdan qanchalik uzoq-yaqinligiga bog‘liq. Ko‘z gavharlarining va umuman ko‘zning narsalarni eng yaxshi ko‘rish uchun moslashuvini akkomadatsiya deyiladi.
Odatda fazodagi narsalarning shakli, hajmi va o‘zaro munosabatlarini ikki ko‘z bilan binokulyar idrok qilinadi.
Biz bir narsaga ikki ko‘z bilan qaraymiz. Lekin narsa bitta aks etadi. Buning sababi o‘sha narsadan keladigan nurlarning ko‘z pardasiga mos yoki mos bo‘lmagan nuqtalariga to‘g‘ri kelishidir.
Narsalarning fazo munosabatini binokulyar idrok qilishda konvergensiya muhim ahamiyatga ega.
Konvergensiya – biror narsaga qaraganda ikkala ko‘z soqqasining qanshar tomon bab-barobar burilishidir. Konvergensiya masofani, chuqurligini aniq, to‘liq idrok qilishga imkon beradi.
Vaqtni idrok qilish
Odamda inson tomonidan vaqtni idrok qilish asosan ruhiy hodisalar, holatlar, vaziyatlar, xususiyatlarning o‘zaro o‘rin almashinuvi tufayli namoyon bo‘ladi va o‘ziga xos tuzilishi bilan mazkur jarayonning boshqa shakllaridan farq qilib turadi. Vaqtni idrok qilish inson tomonidan aks ettirilayotgan vaqt birligining ob’ektiv (haqqoniy, xolis) mazmuniga, shaxsning o‘ziga nisbatan munosabatiga bog‘liq bo‘lib, shu mezon orqali uning mahsuldorligi o‘lchanadi. Masalan, shaxsning ehtiyoji motivatsiyasi, qiziqishi va intilishlariga mutanosib vaqt birligini, idrok birligini idrok qilgan taqdirdagina vaqt ob’ektiv jihatdan kechinmalar, his-tuyg‘ularga nisbatan shaxsning ijobiy, haqqoniy munosabatlarida tez o‘tganday idrok qilinadi, odatda yoqtirmaslik idrok maydoniga (qamroviga) nomutanosiblik esa shaxsda zerikish, vaqt “sekin” o‘tish tuyg‘usini uyg‘otadi.
Biz idrok qilib turgan narsa-hodisalar muayyan vaqt davomida paydo bo‘ladi, o‘zgaradi va o‘tib ketadi. Vaqt materiya mavjudligining asosiy shakllaridan biridir. Vaqtni idrok qilish voqelikdagi hodisalar va ularning muntazamligini aks ettirishdir. Vaqtni idrok qilish ob’ektiv reallikni aks ettirib, kishini o‘rab olgan muhitda mo‘ljal olishiga imkon beradi. Vaqtni mo‘ljal olish orientirovkasi miyaning po‘st bo‘limlari yordamida amalga oshadi. Lekin vaqtni idrok qiluvchi maxsus a’zo mavjud emas.
Vaqtni idrok qilishda turli analizatorlar qatnashadi, biroq vaqtlar oralig‘inining bir muncha aniq farqini kinestezik va eshitish sezgilari beradi.
Markaziy asab tizimida bosh miya katta yarim sharlarida qo‘zg‘alish va tormozlanishning ritmik almashinuvi vaqtni idrok qilish asosida yotadi. Agar bosh miya po‘stida qo‘zg‘alish jarayoni ustunlik qilsa, vaqt “tez” o‘tgandek, agar tormozlanish ustunlik qilsa, vaqt “sekin” o‘tgandek idrok qilinadi. Vaqtning “tez” yoki “sekin” o‘tishi kishining vaqtga va diqqati yo‘naltirilgan ob’ektga munosabatiga ham bog‘liq. Masalan, biror darsning o‘tishi, kinofilmni ko‘rish, avtobus yoki biror kishining kelishini kutish va hokazo. Odamlar vaqtni ob’ektiv belgilash, uning oralig‘ini to‘g‘ri farqlashga imkon beradigan narsalar oy, quyosh, yulduzlar harakatidan foydalanib kelganlar.