«nibiy qo’shimcha qiymatni» olib kelgach, bir vaqtning o’zida
qo’shimcha qiymat me’yorining pasayish tendentsiyasini kuchay-tiradi.
Shunday bo’lsa-da, har bir kapitalist intuitiv tarzda foyda me’yorini
ko’paytirishga intiladi. «Foyda me’yori, – deb yozadi K.Marks, –
kapitalistik ishlab chiqarishni harakatlanti-ruvchi kuchdir; foyda olib
ishlab chiqarish mumkin bo’lgan narsa-gina ishlab chiqariladi».
Foyda me’yori hamisha qo’shimcha qiymat me’yoridan kam
bo’ladi. Buning sababi shundaki, uni hisoblaganda qo’shimcha qiy-mat
butun kapitalga nisbatan olinadi, qo’shimcha qiymat me’yorini
hisoblaganda esa, qo’shimcha qiymatning faqat o’zgaruvchi kapitalga
bo’lgan nisbati olinadi. Chunki qo’shimcha qiymat, K.Marks ta’li-
motiga ko’ra, faqat o’zgaruvchi kapitalning funktsiyasi hisoblanadi.
«Yuqori uzviy tuzilishdagi» kapital (ya’ni doimiy kapi-talning
o’zgaruvchi kapitaldan ko’pligi o’rtacha ijtimoiy me’yordan oshiq
bo’lsa) o’rtachadan kamroq foyda me’yori beradi. «Past uzviy
tuzilishdagi» kapital esa o’rtachadan oshiqroq foyda me’yorini beradi.
Kapital o’rtasidagi raqobat, kapitalning erkin sur’atda bir tarmoqdan
ikkinchi tarmoqqa (kam foyda beradigan tarmoqdan yuqori foyda
beradigan tarmoqqa) oqib o’tishi har ikki holda ham o’rtacha foyda
me’yorini keltirib chiqaradi. Muayyan jamiyatdagi barcha tovarlar
qiymati miqdori tovarlar bahosining miqdoriga to’g’ri keladi. Lekin
ayrim vaziyatlarda tovarlar raqobat ta’siri ostida o’z qiymati bilan
sotilmaydi, balki
Dostları ilə paylaş: