lashib kelardi.
- mehribon, buzrukvorim!... / Ne qilding uni? / Ne qil-
ding, m al’un padarkush?!... - Abdulazizning k o ‘zlaridan tirqirb oqqan
yosh tomchilari qorayib ketgan so‘lg‘in yuzini selday yuvib, taralmay
patak bo‘lib ketgan soqoliga quyilardi.
(Odil Yoqubov. “Ulug‘bek xazinasi”)
Asar voqealarining bunday shiddatli tus olgan o ‘rinlarini
tinch va
sekin ohangda, bir tekis o ‘qib boMmaydi. Ifodali o ‘qish jarayonida
qahramonning bunday junbushga kelgan ruhiy holatini, ro‘y ber-
gan fojeali voqeani ovozni ko‘tarish, ritorik so ‘roq olgan o ‘rinlarni
bo‘lib-bo‘lib o ‘qish va psixologik pauzalar orqaligina aks ettirish
mumkin.
Shunday ekan, psixologik pauza o g ‘zaki ijrochining nutqiga
ta ’sirchanlik bag‘ishlaydi, eshituvchilarni zavqlantiradi va hayajonga
soladi:
Yo‘q, / halo vat istamayman,
Orom bilmas / yosh jonim ,
ToMqin urgan ummoncha bor
Yurakdagi/ tug‘yonim!...
Tinchlik bilmas / odatimdan
Ozor cheksam / mayliga.
Olov b o ‘lib / bir dam yonsam,
So‘ng o ‘chsam ham / mayliga...
(Erkin Vohidov)
Dostları ilə paylaş: