167
o‘simliklarning urug‘lari, mevalari va boshqa qismlarini iste’mol
qilish bilan
hayot kechirgan. Bundan 9–10 ming yil oldin yovvoyi hayvon bolalarini qo‘lga
o‘rgatish, yovvoyi o‘simliklar orasidan oziqabop xillarini o‘z kulbalari atrofi ga
ekish rasm-rusum tusini olgan va bu tajriba avloddan avlodga o‘ta boshlagan.
Insonlar har gal qo‘l ostidagi hayvonlar, o‘simliklar orasidan ko‘p mahsulot
beradigan xillarini saralab, boshqalarini o‘z ehtiyojlari uchun ishlatgan. Bunday
saralash ming yillar mobaynida davom etgan. Oqibatda odam xohishidan
tashqari yovvoyi o‘simlik, hayvonlardan foydali belgi-xossalari bilan birmuncha
farq qilgan mahalliy hayvon zotlari, o‘simlik navlari paydo bo‘lgan.
Insonlar faoliyatida ma’lum
belgiga ega yangi nav, zot chiqarish asosiy
maqsad qilib olinmaganligini e’tiborga olib, Ch.
Darvin bunday ibtidoiy
tanlashni ongsiz tanlash deb nomladi. Sun’iy tanlashning ongsiz shakli hozirgi
vaqtda ham rivojlanishi qoloq bo‘lgan qabilalarda, dehqon xo‘jaliklarda
qo‘llanib kelinmoqda. Masalan Ch. Darvin «Bigl» kemasidagi safari chog‘ida
Janubiy Amerikaning Olovli Yerida yashovchi qabilalar
ocharchilik paytida
vidra ovlashda unchalik ko‘mak bermaydigan it hamda mushuklarni yeb,
yordam beruvchi itlarni saqlab qolganlarini ko‘rgan.
Dostları ilə paylaş: