Barnabas İncili 45
“Hayat sahibi ve insandan daha güçlü bir tanrı var olmalı, çünkü
insanı o meydana getiriyor ve insan, tanrı olmadan insan
meydana getiremez.” Sonra, çevresine yıldızlara, aya ve güneşe
baktı ve onların tanrı olduklarını düşündü. Fakat onların
hareketlerinde değişken olduklarını görünce, şöyle dedi, “Bu
tanrı hareket etmemeli ve bulutlar onu gizlememeli; yoksa
insanlar hiç olacak.”
Bu şekilde kararsız dururken, “İbrahim!” diye çağırıldığını işitti,
çevresine bakındı ve dört bir yanda kimseyi göremeyip, şöyle
dedi, “Adım İbrahim'le çağırıldığıma eminim, ama!” Ardından,
aynı şekilde iki defa daha “İbrahim” ismiyle çağırıldığını duydu.
Cevap verdi, “Beni kim çağırıyor?” Sonra, şöyle dendiğini
duydu, “Ben, Allah'ın meleği Cebrail'im.” Bunun üzerine,
İbrahim korkuya kapıldı; fakat melek onu rahatlatarak dedi,
- Korkma, İbrahim, çünkü sen Allah'ın dostusun; bu nedenle,
insanların tanrılarını parçaladığın zaman, meleklerin ve
peygamberlerin Tanrı'sını seçmiştin; öyle ki, adın hayat
kitabında yazılıdır.
- Ben meleklerin ve kutsal peygamberlerin Tanrı'sına hizmet
etmek için ne yapmalıyım?
- Şu çeşmeye git ve yıkan, çünkü Allah seninle konuşmayı irade
ediyor.
- Şimdi, nasıl yıkanmam gerekiyor?
Bunun üzerine melek, güzel bir genç suretinde geldi ona ve
çeşmede yıkanıp, dedi, “Sen de, sırayla böyle yap, ey İbrahim.”
İbrahim yıkanınca, melek dedi, “Şu dağa çık, çünkü Allah
seninle orada konuşmayı irade eder.” Melek böyle deyince,
İbrahim dağa çıktı ve dizleri üstüne oturup, kendi kendine dedi,
“Meleklerin Tanrısı benimle ne zaman konuşacak?” Yumuşak
bir sesle çağıldığını duydu, “İbrahim!” İbrahim cevap verdi,
“Beni kim çağırıyor?” Ses cevap verdi, “Ben senin Tanrınım ey
İbrahim.” İbrahim korkuya kapılarak, yüzünü toprağa sürdü ve
dedi,