Microsoft Word tanbehul gofilin ziyouz com doc

o‘shalarning yomonlik – gunohlarini yaxshilik – savoblariga aylantirib qo‘yur”
(Furqon, 70). 
Payg‘ambar (s.a.v.) shuni Vahshiyga yozdilar. Vahshiy: “Albatta, oyatda shart bor ekan. 
Bu shart amali solihdir, bilmaymanki, amali solihga qodir bo‘lamanmi yoki yo‘qmi?” deb 
yozdi. So‘ngra Allohning ushbu so‘zi tushdi: 
“Albatta, Alloh o‘ziga sherik qilinishini 
kechirmas, shundan boshqa gunohlarni o‘zi xohlagan bandalar uchun kechirur” 
(Niso, 48). Buni Vahshiyga yozdi. Vahshiy javob qildiki, «Bu oyatda yana bir 
shart bor ekan, bilmaymanki, Alloh mening gunohlarimni kechiradimi yoki 
yo‘qmi?» Keyin Alloh bu oyatni tushirdi: “(Ey Muhammad), Mening o‘z 
jonlariga jinoyat qilgan bandalarimga ayting: “Allohning rahmat va
marhamatidan noumid bo‘lmangiz. Albatta Alloh (O‘zi xohlagan bandalarining) 
barcha gunohlarini mag‘firat qilur. Albatta Uning O‘zigina Mag‘firatli, 
Mehribondir”
(Zumar, 53). Buni Vahshiyga yozdilar. Vahshiy bu xatda shartni 
topmagandan keyin Madinaga kelib musulmon bo‘ldi. 
106. Abdulloh ibn Sufyon aytadi: Muhammad ibn Abdurahmon Sulamiy menga otasidan 
eshitganlarini yozdi: “Madinada Payg‘ambarning (s.a.v.) sahobalaridan bir nechtalarining 
oldida o‘tirgan edik. Bulardan bittasi: “Payg‘ambarimizdan (s.a.v.): “Kim o‘lmasidan 
yarim soat oldin tavba qilsa, Alloh taolo uning tavbasini qabul qiladi” deganlarini 
eshitdim”, dedi. «Sen Payg‘ambarimiz (s.a.v.) shunday deganlarini eshitdingmi?» deb 
so‘radim. U: “Ha”, deb javob berdi. Boshqasi: Payg‘ambardan (s.a.v.): “Kimki o‘lmasdan 
bir soat oldin tavba qilsa, Alloh uning tavbasini qabul qiladi”, deb aytganlarini men ham 
eshitdim”, dedi. Yana bittalari: “Payg‘ambarning (s.a.v.): “Kim g‘arg‘aradan oldin tavba 
qilsa, Alloh tavbasini qabul qiladi”, degan so‘zlarini eshitdim”, dedi”. 
107. Muhammad ibn Mutarrifdan rivoyat qilinadi. Alloh aytdi: “Ey odam farzandi! Senga 
voy bo‘lsin! Gunohni qilasan, keyin kechirim so‘raysan, uni kechiraman, gunohga 
qaytasan, yana kechirim so‘raysan, uni kechiraman. Sho‘ring qursin! Gunohni 
tashlamagan, yana rahmatimdan ham noumid bo‘lmagan banda! Ey maloikalarim, 
sizlarning shohidligingizda Men uning gunohlarini kechirdim”. 
A’mashdan naql: “Sizlardan oldingi o‘tgan qavmlarimning ichida bir gunoh bilan 
mashg‘ul bo‘luvchi kishi bor edi va u kunlardan bir kun sayr qilib yurib, oldingi 
gunohlarini esladi va: “Ey Parvardigor, Sening mag‘firatingdan umid qilaman!” deb uch 
marta aytdi va shu holatda olamdan o‘tdi, uning gunohlarini Alloh taolo kechirdi”. 

---

Tanbehul g’ofilin. Al-Faqih Abu Lays as-Samarqandiy 
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
59
Makhuldan rivoyat qilindiki, Ibrohim alayhissalom osmon mulkiga ko‘tarildilar. Bir zino 
qilgan bandani ko‘rdilar, uni badduo qildilar. Alloh uni halok qildi. Keyin o‘g‘irlik qilgan 
bandani ko‘rib, uni ham badduo qildilar. Alloh uni ham halok qildi. Alloh taolo: “Ey 
Ibrohim, sen bandalarimni qo‘yavergin, bandam uch xislatning orasidadir: Menga tavba 
qiladi va Men tavbasini qabul etgayman. Menga ibodat qiladigan zurriyotni undan 
chiqargayman. Shu orada unda ahmoqlik g‘alaba qiladi va shu badbaxtligining orqasida 
jahannam bordir”. 
Faqih aytadi: Bu xabar, agar banda tavba qilsa, Alloh taolo uning tavbasini qabul 
qilishiga dalildir. Banda uchun Allohning rahmatidan noumid bo‘lishi lozim emas. Alloh 
taolo aytdi: