3. XVIII-XIX asr boshlarida Buxoro amirligi va Xiva
xonligining Rossiya bilan elchilik munosabatlari.
Elchilar va elchilik
missiyasi a`zolari nozik psixolog va kuzatuvchi, geograf, etnograf,
tarixchi, publitsist kabi xislatlarni o`zida mujassamlashtirgan bo`lishi
lozim edi. Elchilardan ular borgan mamlakatning nafaqat saroy hayoti,
hukmron doiralari va ularning rejalari to`g’risida, balki o`sha
mamlakatning xalqi, shaharlari, xo`jalik turlari, siyosiy tuzumi, iqtisodi,
ichki nizolari va boshqa ma`lumotlarni yig’ishi talab etilgan. Shu tufayli
ham elchilik missiyalari bu davrda o`zaro siyosiy-iqtisodiy aloqalarda
muhim o`rin tutgan.
Yuqoridagi vazifalarni bajarish O`rta Osiyo va Rossiya o`rtasidagi
elchilik aloqalarida ham ko`zga tashlanadi. Abdullaxon II tomonidan
1585- yilda Muhammad Ali boshchiligida, 1589- yilda Do`stum
boshchiligida Moskvaga yuborilgan. Elchilar Moskva hukmdori
tomonidan iliq kutib olingan. Bu ikki elchilik oldiga o`rtadagi savdo-
sotiq munosabatlarini tartibga solish vazifasi yuklatilgan edi. Elchilar
Rossiya podshosi Fyodor Ivanovichga Abdullaxon II ning buxorolik
savdogarlar uchun Moskva davlatidagi barcha shaharlarda erkin savdo
qilish imkoniyatini yaratish, Qozon va Astraxanda doimiy bozorlar
ajratish iltimos qilingan xatini keltirgan. Rus podshosi bu iltimoslarni
to`liq bajarganligi o`sha davr hujjatlarida o`z aksini topgan.
Buxoro va Rossiya o`rtasidagi do`stona aloqalar XVI asr oxirida,
xususan Sibir xonligining ruslar tomonidan bosib olinishi tufayli biroz
buzilgan bo`lsada, amalda butunlay to`xtab qolmadi. 1589- yili
Moskvada bo`lgan Buxoro elchisi Do`stum orqali Abdullaxon II
ruslarning Sibir xonligidagi tajovuzini qoralagan va o`z noroziligini
32
bildirgan edi. 1589- yildayoq Buxoroga tatar millatiga mansub Boybo`ri
Toychiev boshchiligidagi Moskva elchilari keladi va buxorolik
savdogarlarga Sibir shaharlarida katta imtiyozlar yaratishga rus
hukumati
tayyor
ekanini
bildirib,
ikki
o`rtadagi
siyosiy
kelishmovchiliklarni biroz yumshatishga erishdi.
XVII asrda Buxoro va Moskva davlati o`rtasidagi elchilik aloqalari
yanada rivojlandi. Mazkur davrda Buxoro va Xiva elchilari 26 marta
Moskvaga tashrif buyurgan bo`lsalar, rus elchilari 9 marta Buxoro va
Xivaga kelganlar. Masalan, 1619- yilda Imomqulixonning Odambiy
boshchiligidagi elchilari Moskvada, Rossiya podshosi, Romanovlar
sulolasining birinchi vakili Mixail Fyodorovich huzurida bo`ldi. Bu
elchilik missiyasiga javoban podsho Mixail Fyodorovich tomonidan
Ivan Danilovich Xoxlov boshchiligida elchilar Buxoroga jo`natiladi.
Lekin bu elchi Buxoroda ushlanib qolganligi va quruq qo`l bilan
qaytarilganligi uchun Sibir (Tyumen shahri) orqali 1622- yilda
Tobolskka kelgan va Moskvaga borishni mo`ljallagan Buxoro elchisi
Balik Chobakov sovuq kutib olinib, rus podshosining Imomqulixonga
yozgan xati bilan Buxoroga qaytarib yuborilgan. Bu xatda rus podshosi
o`rtadagi aloqalarni davom ettirishni taklif etib, elchilarni Moskvaga
uzoq Sibir orqali emas, Astraxan orqali yuborishni taklif qilgan.
1716- yil fevralda Buxoro xonligi elchisi Xonquli to`pchiboshi
Astraxanga keldi. U bilan birga savdogar Asan bobo, ikki yasovul,
xotini va bolalari ham kelgan edi. Buxoro xoni Abulfayzxon Rossiya
podshosi Pyotr I ga 36 nafar rus asirlarini ham ozod qilib yuborgan edi.
Buxoro xoni Astraxan ober-komendanti Chirikov nomiga yozilgan
yorliqda o`zaro yaxshi qo`shnichilik aloqalari va savdo-sotiq aloqalarini
davom ettirish maqsadida elchi yuborayotganini bildiradi. Shuningdek,
ushbu elchilik orqali Rossiyaning Kaspiy dengizi sharqiy qirg’oqlarida
shahar-qal`alar qurish rejasini qo`llab-quvvatlashini ham bildiradi.
Demak, Buxoroda Pyotr I tomonidan Kaspiy dengizi qirg’oqlarida qal`a-
istehkomlar qurilayotgani haqida xabardor bo`lganlar.
1716- yil 16- martda Pyotr I tomonidan Abulfayzxon nomiga
yozilgan yorliqda A.Bekovich-Cherkasskiy ekspeditsiyasi “Rossiya
davlati va Buxoro xonligi uchun umumiy manfaatlarga asoslangan
zarurat” tufayli yuborilganligi va shuning uchun ham A.Bekovich-
Cherkasskiy hurmatini joyiga qo`yishni so`ragan. Ushbu yorliqni
A.Bekovich-Cherkasskiy Xiva missiyasini yakunlagach, Buxoro xoniga
yetkazishi ko`zda tutilgan edi.
33
1716-
yil
aprelda
A.Bekovich-Cherkasskiy
ekspeditsiya
tayyorgarligini ko`rish jarayonida Astraxanda Buxoro elchisi Xonquli
to`pchiboshi bilan uchrashgan va bu to`g’rida Pyotr I ga xat yozgan.
Unda
Xonquli
to`pchiboshining
iltimosiga
ko`ra,
Rossiyaga
dushmanlikda, Turkiya bilan aloqada deya gumon qilinayotgan
buxorolik va xivalik asirlarni ozod qilishni so`ragan. Bu paytda Pyotr I
Sharqiy Prussiyada edi. Xatni olgan Pyotr I uning iltimosini
qondirmagan. Biroq A.Bekovich-Cherkasskiy Xonquli to`pchiboshiga
buxorolik va xivalik asirlarni ekspeditsiya yakunlangandan so`ng ozod
qilishga va`da bergan.
Buxoro elchisini Rossiya poytaxtida kutib olish va qabul
marosimlari ham o`ziga xos tarzda amalga oshirilgan. Buxoro elchisi
Peterburgga oz masofa qolganda tashrif bo`yicha ruxsat berilishini kutib
to`xtashi lozim edi. Belgilangan kunda elchi va uning hamrohlari uchun
uchta kareta
1
yuborilgan. Rossiya devonxonasi vakili elchi va uning
hamrohlarini sog’-salomat yetib kelganlari bilan qutlagandan keyin
o`zini senatorlar tomonidan kutib olishga yuborilganini hamda
mehmonlarni ajratilgan joyga qadar kuzatib qo`yishini bildirgan. Qabul
qilingan tartibga ko`ra, kelgan elchi va uning hamrohlari Rossiya
devonxonasi vakilini tik turgan holda eshitishlari, unga minnatdorchilik
bildirishlari, shoh va vazirlar salomatligini so`rashlari kerak edi. Bir
ozdan keyin elchi Rossiya devonxonasi vakili bilan birinchi karetaga,
Buxoro savdogari va rus amaldori ikkinchi karetaga, oxun va tilmoch
uchinchi karetaga o`tirishgan. Elchilik sekinlik bilan yura boshlagan,
chunki birinchi kareta yonida tilmoch ham yurib, elchi Rossiya
devonxonasi vakili bilan suhbatlashib ketgan. Elchini poytaxtga kirib
kelishi bilan uni yo`lning ikki tomonida juda ko`p miqdordagi olamon,
piyoda askarlar polki to`plar yonida saf tortib kutib olganlar.
Buxoro elchisi Xonquli to`pchiboshi 1717- yil 26- iyunda Peter-
burgga yetib kelgan bo`lsa-da, uni qabul qilish 3- iyulga belgilangan.
Senatorlar tomonidan qabul qilingan Xonquli to`pchiboshiga Buxoro
xonining maktubini topshirishi so`ralganida u qat`iylik bilan “Yorliqni
xonning xohish-irodasiga ko`ra, shaxsan podshoh Pyotr I ga topshiri-
ladi”, degan. Shu boisdan ham Xonquli to`pchiboshini Pyotr I poytaxtga
qaytganidan so`ng 1717- yil 20- oktabrda qabul qilgan. Pyotr I bilan
uchrashuv uchun elchiga Rossiya devonxonasi o`rinbosari Shafirov
karetasi, savdogar Asan boboga esa senat kotibi karetasini yuborilgan.
Buxoro elchisi sovg’a-salomlarini 12 nafar askarlar ko`tarib borgan. Bu
1
To`rt g’ildirakli yengil soyabonli arava - mualliflar.
34
tantanali jarayonni kuzatishga chiqqan aholi ko`chalarni to`dirib
yuborgan. Abulfayzxonning sovg’asidan tashqari qabul tartib-qoidasiga
ko`ra elchi va savdogarning ham alohida sovg’alari topshirilgan.
Sovg’alar ichida eng qimmatbahosi sifatida Buxorodan ozod qilib
yuborilgan rus qullari e`tirof etilgan. Qabul Senatning yuqori palatasida
bo`lib, eshik ro`parasidagi baland joyda Pyotr I tik turgan holda elchini
qabul qilgan. Elchi eshikdan kirib, tiz cho`kkan va xon nomidan egilib
salom bergan. Xonquli to`pchiboshi Pyotr I ni shvedlar ustidan
qozongan g’alabasi bilan qutlagan hamda sovg’alarni topshirgan.
Shundan so`ng Xonquli to`pchiboshi “Ishonch yorlig’i”ni topshirgan.
“Ishonch yorlig’i”ni Pyotr I ning ishorasi bilan devonxona o`rinbosari
Shafirov qabul qilgan. “Ishonch yorlig’i”da Abulfayzxon Xonquli
to`pchiboshi elchi sifatida yuborilgani, u Rossiya urf-odatlarini yaxshi
bilishi
2
, Buxoro hukumati o`zaro yaxshi qo`shnichilik munosabatlari
hamda savdo-sotiqni rivojlantirishdan manfaatdor ekanligi ta`kidlangan.
Yorliqdan tashqari podsho nomiga yozilgan xat ham bitilgan bo`lib,
unda Astraxanda buxoroliklar asirda ekanligi, Buxorodan ozod qilib
yuborilgan 36 nafar rus qullari evaziga ularni ozod qilish so`ralgan edi.
Bu paytda Rossiya poytaxtida Xivaga yuborilgan A.Bekovich-
Cherkasskiy ekspeditsiyasining halokatidan xabardor edilar. Shu
boisdan ham Xonquli to`pchiboshi graf Gavril Ivanovichga xat yozib,
mazkur qirg’inbarotga Buxoro davlatining hech qanday aloqasi
yo`qligini, aksincha Abulfayzxondan maktub olgan bo`lib, unda xon
Xivaga rus asirlarini ozod qilish bo`yicha sa`y-harakatlar qilayotgani,
Agarda Xiva xoni asirlarni ozod qilmasa, Buxoro davlati urush qilishga
ham tayyor ekanligi yozilganini qayd etgan.
Xonquli to`pchiboshi elchiligi Buxoro xonligi va Rossiya davlati
o`rtasida savdo-sotiqni rivojlantirish borasida ham yutuqqa erishgan.
Jumladan, Pyotr I shu yili Buxoro xonligi tovarlaridan rus shaharlarida
boj olmaslik haqida farmon bergan.
Xonquli to`pchiboshi elchiligi 1718- yil martga qadar Peterburgda
bo`lgan. Elchilik ortga qaytishida Astraxanda ma`lum muddat ushlab
turilgan. Chunki Pyotr I asli kelib chiqishi italiyalik bo`lgan Florio
Benevenini elchi qilib tayinlab, Buxoroga birgalikda borishiga qaror
qilgan edi.
2
Buxoro xonligi elchisi Xonquli to`pchiboshi aslida rus millatiga mansub bo`lib, o`z paytida
asirga tushib qolgan va Buxoro xoni Abulfayzxon tomonidan sotib olingan. Sadoqatli xizmati
uchun xon uni to`pchiboshi (bosh qo`mondan) lavozimiga ko`targan edi - mualliflar.
35
Rus elchiligini Buxoro xonligiga yuborishga sabablardan biri
Abulfayzxonning ushbu masalada o`z elchisi Xonquli to`pchiboshi
orqali murojaati edi.
Pyotr I dastlab o`z javob xati-yorlig’ida, 1718- yil 18- martida
Buxoroga elchini “Astraxandan Buxoroga bemalol borish” imkoniyati
bo`lganda yuborishini qayd etgan edi. Ammo Xonquli to`pchiboshi
elchiligini Astraxanga qaytishiga qadar, ya`ni 1718- yil 5- iyuliga qadar
Rossiya hukumati rejalari o`zgarib, Rossiya elchisini Buxoroga Xonquli
to`pchiboshi bilan birga yuborishga qaror qilgan. Shu maqsadda fors va
turk tillarini biladigan F.Benevenini Buxoroga elchi qilib jo`natishga
qaror qilingan. Ushbu elchilik bilan shaxsan Pyotr I va uning yaqin
yordamchilarini shug’ullangani podsho hukumatining bu elchilikka
alohida e`tibordan dalolat beradi. 1718- yil 9- iyulda Pyotr I imzosi bilan
tasdiqlangan “Ishonch yorlig’i”da F.Beneveni elchi
tariqasida
yuborilayotgani, do`stlik va umumiy manfaatlar yo`lidagi sa`y-harakat
ekanligi tasdiqlangan. F.Beneveni elchiligining asosiy tarkibi 8 nafar
bo`lib, shuningdek xizmatkorlar hamda ko`pgina harbiy qo`riqchilar
kuzatuvida edi. Mazkur elchilikdan ko`zlangan maqsad va vazifalar
1718- yil 13- iyulda G.Golovkin va P.Shafirovlar tomonidan
imzolangan, 7 banddan iborat quyidagi maxfiy yo`riqnomada o`z aksini
topgan edi:
1. Elchi etib tayinlandi. Astraxanda Buxoro elchisiga qo`shilib,
tayinlangan mamlakatga birgalikda jo`nash.
2. Yo`lda, ayniqsa Buxoro xonligi hududida, hamma iqtisodiy va
geografik o`ziga xosliklarni eslab qolish. Buxoroliklarga sezdirmagan
holda Kaspiy dengizi ulardan qaysi tomonda joylashgani, qanaqa
kemalarga egaligi, shaharlar va ularning mudofaa qobiliyatini aniqlash.
3. Diplomatik qoidalarga rioya etilishini qat`iy ta`minlash. Pyotr I
shon-sharafiga ziyon yetkazmaslik. Elchini qabul qilish odatlarini
so`rab-surishtirish va Buxoro xonligi Eron elchiligiga qanday izzat-
ikrom ko`rsatsa, Rossiya elchiligiga ham undan kam bo`lmagan hurmat
ko`rsatilishi talab qilish hamda unga erishish.
4. Buxoro xonligi harbiy-siyosiy strategiyasiga jiddiy e`tibor
qaratish. Qal`alar, undagi qo`shinlar miqdori, harbiy qo`shinlar tarkibi
va ularning holatini aniqlash.
5. Buxoro xonligining ichki va tashqi holatini aniqlash. Xonning
kuch-qudratini, xalq ustidan nazorati qay darajada ekanligi, aholisi
qo`zg’olon va isyonlarga moyil yoki moyil emasligi, boshqaruv shakli,
Eron, Xiva va Turkiya bilan o`zaro munosabatlarini hamda qaysi
36
tomondan harbiy tahdid borligi, qaysi davlat bilan do`stona
munosabatda ekanligini aniqlash. Elchi mumkin qadar ko`proq Buxoro
xonligi tashqi siyosatiga ta`sir o`tkazishi zarur.
6. Rus – Buxoro savdo munosabatlarini rivojlantirish imkoniyat-
larini o`rganish zarur. Buning uchun buxoroliklar qanaqa tovarga ega va
ularni qayerga sotishini, Buxoro bozorlarida Rossiyaning qaysi
mahsulotlariga ehtiyoj borligini aniqlash, ko`chmanchilar hujumi xavfi
bor-yo`qligini o`rganish.
7. O`rta Osiyoda oltin qazib olish haqidagi ma`lumot to`g’ri yoki
noto`g’riligini aniqlash. Qaysi daryolarda oltin borligi, qancha miqdorda
oltin olish imkoniyati borligi, kon yoniga borish mumkinligini aniqlash.
Shuningdek, maxfiy tarzda Buxoro xoniga qo`riqlash uchun bir necha
yuz yoki undan-da ko`proq miqdordagi rus kishilaridan iborat gvardiya
taklif qilish. Maqsadlarni amalga oshirish yo`lida Xonquli to`pchiboshi
va uning odamlari bilan do`stona aloqada bo`lish.
Umuman olganda, F.Beneveni elchiligiga yuklatilgan vazifa
Rossiyaning O`rta Osiyodagi siyosatini, xususan A.Bekovich-
Cherkasskiy ekspeditsiyasi zimmasidagi vazifani davomi edi.
Elchilik Buxoroga 1721- yili yetib keldi. F.Beneveni zimmasiga
Turkistonga oid harbiy va diplomatik ma`lumotlar yig’ish, ayniqsa
Xivaga qarshi Rossiya – Buxoro ittifoqini tashkil etish, bu xonliklar
bilan urush bo`lgan taqdirda qancha askar va to`plarni ishga solish
mumkinligi, ularning joylashgan yerlarini aniqlash vazifasi yuklatilgan
edi. Shuningdek, u Buxoro xoni Abulfayzxonga maxsus rus otryadini
taklif etishi hamda Turkiston o`lkasida oltin zahiralari mavjud joylarni
o`rganishi lozim edi. F.Beneveni Buxoroda 1721-1724- yillari faoliyat
ko`rsatib, Buxoro xonini Xiva xonligini qo`llab-quvvatlamaslikka
ko`ndiradi. F.Beneveni elchiligi xodimi N.Miner savdogar niqobi ostida
bir necha bor Hirot, Balx va Badaxshonga borib keladi. U amalda elchi
F.Benevenining
topshirig’ini
bajarib,
to`plagan
ma`lumotlarini
Peterburgga yetkazish ishlari bilan ham shug’ullangan.
Mazkur davrda Buxoro amirligi va Rossiya o`rtasidagi elchilik
aloqalarida buxorolik Ernazar Maqsudov alohida o`rin tutadi. 1761-
yilda savdo karvoni orqali kelgan E.Maqsudovga elchilik talablariga
rioya qilinmagani bois Orenburgdan Peterburgga borishga ruxsat
berilmagan. 1774- yilda yana u elchi sifatida kelganida Peterburgga
qadar borishga muvaffaq bo`lgan va Rossiya imperatritsasi Yekaterina II
qabulida bo`lgan. Manbalarda qayd etilishicha, E.Maqsudovning mohir
diplomatligi tufayli Rossiya imperatritsasining hurmat-e`tiboriga
37
sazavor bo`lgan. Uning 1780- yilgi elchi sifatidagi tashrifi chog’ida
Peterburgda yuqori darajadagi e`tibor bilan qabul qilingan. 1780- yil 18-
avgustida Rossiya imperatori Buxoro amiriga yozgan xatida Rossiya
ilgarigidek Buxoro bilan o`zaro munosabatlarni tinch-totuvlikka asoslan-
gan hollarda olib borish hamda savdo aloqalaridan har ikki tomon
foydalanishi hamda so`ralgan metall bilan ta`minlanish qayd etilgan edi.
Ammo yana Buxoro savdogarlariga nafaqat Orenburgda, balki
Rossiyaning boshqa shaharlarida ham savdo qilish bo`yicha so`rovi
qondirilmaydi. Chunki Buxoro savdogarlarining Rossiyaning markaziy
shaharlarida erkin savdo qilishlari rus savdosi uchun zarar keltirishi
qayd etilardi.
1780- yili rus savdogarlari istak va talablariga muvofiq Buxoroda
savdo vakolatxonasini ochish maqsadga muvofiq deb topildi. Shu
munosabat bilan Orenburgdan Buxoroga (yuqori darajadagi rahbariyat
ruxsati bilan – mualliflar) 1780- yili Rossiya davlati va umumiy
manfaatlaridan kelib chiqib, Buxoroda savdo vakolatxonasini ochish
uchun M. Bikchurin boshchiligidagi maxsus elchilikni Orenburgdan
Buxoroga yubordi. M.Bikchuringa yuklatilgan vazifalar qatorida
Orenburg va Buxoro oralig’idagi yo`lni har tomonlama o`rganish ham
bor edi. M.Bikchurin ko`zda tutilgan hamma vazifalarni bajargani holda,
Buxoro amirining Rossiya savdo vakolatxonasini ochishga roziligini
ololmay qaytdi.
Rossiya imperiyasi va Xiva xonligi o`rtasidagi diplomatik aloqalar
Buxoro xonligiga nisbatan sustroq ahvolda edi. Xiva xonligi Rus
davlatiga o`z elchiligini kamroq jo`natgan. 1750- yili Xiva xoni nomidan
elchi bo`lib kelgan Ashurbek Orenburgda o`zini Peterburgga
yuborishlarini so`ragan. Ammo tashqi ishlar davlat kollegiyasi 1750- yil
13- avgustida bergan topshirig’ida elchini Orenburgdan Xivaga
qaytarish, yorlig’i va sovg’alarini tashqi ishlar davlat kollegiyasi
ixtiyoriga topshirish buyurilgan edi. Chunki rus hukumati Orenburg
general-gubernatorlarining Turkiston xonliklari va Rossiya o`rtasidagi
o`zaro munosabatlardan xabardorligini hisobga olib, ularga turkistonlik
elchilarni Peterburgga yuborish yoki yubormaslik masalasini mustaqil
hal qilish huquqini berilgan bo`lib, ular ayrim elchilar masalasini
Orenburgning o`zidayoq hal qilar edilar.
1761- yili Temirg’ozi Is’hoq Tangriberdiyev Xivadan Orenburgga
elchi sifatida yetib keladi. U bilan birga elchilik tarkibida yana 5 kishi
bor edi. Elchi Tangriberdiyev boshchiligidagi elchilar bilan savdo
karvonida 40 ta tuya yuk bo`lib, bu Orenburgdagi yarmarkaga
38
mo`ljallangan edi. Xiva elchisi 1761- yil sentabrda Orenburgga kelib,
Peterburgda imperator bilan uchrashish xohishi borligini bildiradi.
Uchrashuvdan maqsad tegishli yorliqni topshirish va o`zaro karvon
savdosini rivojlantirish edi. Ammo elchiga Peterburgga yuborish
bo`yicha ruxsat berilmaydi. Shu bilan birga Xiva savdogarlarini hech
qanday to`siqlarsiz Orenburgga kelishlariga ruxsat berilgan.
XIX asr boshlaridan Rossiya hukumati O`rta Osiyo xonliklariga
nafaqat diplomatik, balki maxsus ilmiy ekspeditsiyalarni ham yubora
boshladi. Rossiya elchiliklari tarkibida, endilikda arxeologlar,
tarixchilar, vrachlar va boshqa mutaxassislar ham bor edi. Ularga
nafaqat ilmiy vazifalarni bajarish, balki O`rta Osiyo to`g’risida u yoki bu
ma`lumotlarni to`plash ham yuklatilgan edi.
Ammo ayni paytda Buxoro, Xiva, Qo`qondan Rossiyaga nisbatan
e`tibor faqatgina savdo munosabatlariga qaratilishi davom etardi. Ayni
paytda Rossiya hukumati savdo qatori O`rta Osiyoni tubdan o`rganishga
kirishgan edi. O`zaro munosabatlar tahlili shuni ko`rsatadiki, Buxoro va
Rossiya, Xiva va Rossiya, Qo`qon va Rossiya o`rtasidagi
munosabatlarda tenglik, sherikchilik alomatlari to`laqonli ishga
tushmagan edi. Masalan, 1793- yili Orenburgga Buxoro amirligidan
elchi bo`lib kelgan Shohmurod Fayzullabek Maqsudovni Peterburgga
borib, imperator qabuliga yorlig’ini topshirishga ruxsat berilmadi.
Bunga sabab qilib, elchiga berilgan yorliq diplomatik yozishmalar
qoidasiga rioya qilinmaganligida deb ko`rsatildi. Ammo aslida gap
boshqa yoqda edi... Buxorolik savdogar Do`stmuhammad Boykishev
elchi Shohmurod Fayzullabek Maqsudovni Buxoro amirining josusi deb
ma`lumot yetkazgan edi. 1795- yili Shohmurod Fayzullabek
Maqsudovni Orenburgdan chiqarib yubordilar, chunki Buxorodan
Eshmuhammad Boykishev elchi bo`lib kelgan edi. U imperatorga fil va
yorliq keltirib, Buxoro amirining 600 pud mis sotib olish haqidagi
iltimosini ham yetkazdi. Oradan bir yil o`tib, Orenburgga Buxorodan
yangi elchi ya`ni Maxsum Doniyolov yorliq bilan kelgan. Ushbu elchi
Buxoro amirining imperatordan harbiy yordam berish bo`yicha
iltimosini keltirib, xususan Buxoroga 10 ming qo`shin va 50 ta to`p
berishlarini so`ragan. Ammo bu elchilik ham Orenburgdan Peterburgga
o`tkazilmagan va Buxoroga qaytib ketishiga to`g’ri kelgan. Ammo
shuni
qayd
etish
lozimki, M.
Doniyolovdan
avvalgi
elchi
Eshmuhammad Boykishev Xo`ja Nazarboyev bilan Peterburgga
borishga, imperator huzurida bo`lishga muvaffaq bo`lgan. Rossiya
imperatori Buxoro amiri so`ragan 600 pud misni berishga qaror qilgan
39
va shuningdek, amirga bir sandiq kumushdan yasalgan oshxona
anjomlari, otaliq va elchiga bir sandiqda kumushdan yasalgan choy
idishlari hadya etilgan. Eshmuhammad Boykishev Orenburgda nafaqat
elchilik, balki savdo ishlari bilan ham shug’ullangan. Bu yo`nalishdagi
xizmatlari uchun Orenburg general-gubernatori G.S. Volkonskiy
tomonidan oltin medalga tavsiya etilgan edi.
Rossiya hukumati O`rta Osiyo xonliklari bilan diplomatik
aloqalarda o`z elchilarini musulmonlardan tayinlashga e`tibor qaratgan.
Bunday holat o`zaro munosabatlarda muhim ahamiyat kasb etgan.
1799- yili Orenburgga birdaniga Buxorodan ikkita elchi -
Ma`sumxon Mirza Abdurasul va mulla Miraloviddinlar kelishgan.
Ularga Peterburgga borishga ruxsat berilgan. Elchilar Buxoro amiri
Shohmurodning yorlig’ini impertorga topshirganlar. Unda Buxoro
savdogarlariga taqiqlar ko`payib ketgani, xususan savdo karvonlarini
Rossiyaning markaziy shaharlariga borishiga ruxsat berilmayotgani
qayd etilgan. Ammo bu shikoyat imperator tomonidan yana
qoniqtirilmagan.
1801- yili Buxoro amiri Haydar E. Boykishevni Orenburgga
yuborib, elchi tariqasida Peterburgda imperator qabuliga jo`natgan.
Unga Peterburgga borishga ruxsat berilgan. Elchi tomonidan amirning
Aleksandr I ni taxtga o`tirishi munosabati bilan yuborgan sovg’asi –
beshta tulpor va tabrik maktubi keltirilgan. Amir Haydar yana Rossiya
imperatoridan harbiy yordam berishlarini so`rab, ko`chmanchilardan
himoya qilishga hamda Xivaga hujum qilish uchun kerakligi
ta`kidlangan. Amir Haydar o`z maktubida Orenburgda savdo qiluvchi
buxorolik savdogarlar uchun hayvon boqishga yer ajratishni, buxorolik
fuqarolarga Makkaga hajga borishda imkoniyat berishni, buxoro-
liklarning Orenburgdagi uylarini harbiy qo`riqchilardan ozod qilishni
so`ragan. Imperator huzurida bo`lgan elchi E. Boykishev ham o`z
shaxsiy iltimosini izhor etib, o`g’li Xo`ja Nazarboyga maslahatchi
mansabini berishini, qarindoshi Ashur Muhammadga kollej ro`yxatga
oluvchisi mansabini berishlarini so`ragan. Aleksandr I amir Haydar
iltimosini qondirish bo`yicha 1803- yil 3- martida Orenburg general-
gubernatoriga buxoroliklarni Makkaga borishlariga monelik qilmaslik,
ularga pasport berish, buxoroliklar hayvon boqishi uchun Ural
bo`ylaridan qulay yaylov ajratish, savdogarlarni qo`llab-quvvatlash
bo`yicha ko`rsatma bergan. Shuningdek, Buxoro amiriga qimmatbaho
toshlar bilan bezatilgan oltin soat va ikki to`p, uning vazirlariga chinni
choy idishlari, 20 arshin parcha, 10 arshin movut va 5 arshin atlas
40
bergan. Berilgan yorliqda Buxoro amiri Haydarga o`zaro do`stlikni
rivojlantirishni taklif qilgan holda, harbiy yordam masalasini javobsiz
qoldirgan.
1803- yili Rossiyaga Buxorodan navbatdagi Mirgalauddin Mirmu-
hammad Aminov boshchiligida 25 kishidan iborat elchilik kelgan.
Buxoro elchisiga Peterburgga borishga ruxsat berilgan. Orenburg
general-gubernatori G.S.Volkonskiy Buxoro elchisini Peterburgga
kuzatib borish uchun 16 kishini ajratgan. Imperatorga tortiq qilingan
arg’umoqlar uchun ham 10 kishi jalb qilingan. Peterburgda elchi vitse
kansler A.Chartoriyskiy tomonidan qabul qilingan. M. Aminov
Orenburgdan 15 pud po`latni xarid qilishga hamda Buxoroga o`zi va
boshqa amaldorlar Astraxanda uylangan tatar xotinlarini olib ketishga
ruxsat so`ragan. Elchining bu iltimoslari qondirilgan. Buxoroga qaytgan
elchi M.Aminovni amir buyrug’iga asosan hibsga olingan va uni
sotqinlikda ayblangan. Ma`lum tekshiruvlardan so`ng M.Aminov aybdor
emasligi aniqlanib, ozod qilingan.
Buxoro
amirining bunday harakatidan M.Aminov o`zini
haqoratlangan hisoblab, ishonchli odamlari orqali rus imperatoriga
Rossiya fuqaroligini qabul qilishini so`ragan va Rossiya uchun foydali
ma`lumotlar berishini qayd etgan. 1810- yil 14- mayida Rossiya
hukumati farmoniga binoan M.Aminov Simferapolda otliq tatar polkiga
xizmatga qabul qilingan. Bunday holatlar ko`p marta sodir bo`lgan.
Masalan, mansabdor maslahatchi Do`stmuhammad Boykishevning
o`g’li Yoqub chegara komissiyasida tilmoch bo`lib, ruslarga xizmat
qilgan.
O`zaro munosabatlarda o`ziga xos nozikliklar ham bor edi.
Masalan, Orenburg general-gubernatori G.S.Volkonskiy 1807- yili
Buxoroga yangi savdo, diplomatik ekspeditsiya yuborgan. Ushbu
ekspeditsiyaga savdogar tatarlar - Ahmad Munasipov va Abdulnosir
Subxonqulovlar boshchilik qilganlar. Ushbu elchilik ekspeditsiyasi bilan
Buxoro amiriga sovg’alar qatori maktub ham bor edi. Orenburg general-
gubernatori Buxoro amiridan qaysi tartibdagi yozishmalar orqali
elchilarni qabul qilish bo`yicha o`zaro shartnoma tuzish zarurligini taklif
qilgan. Bundan maqsad o`zaro elchilar almashuviga, vakolatiga ishonch
bo`lishi ko`zda tutilgan edi. Elchi tatarlar zimmasida yana Buxoro
qo`shinlari ahvolini ham aniqlash ham yuklatilgan edi. Orenburgdan
yuborilgan elchilar keltirgan maktub bilan tanishgan amir, elchilarni
qabul qilishdan bosh tortgan. Chunki general-gubernatorni davlat
boshlig’iga murojaati tenglikka asoslanmagan edi. Buxoro amirining
41
fikricha, “qadim zamondan hukmdor hukmdorga xat yozadi, vazir esa
vazirga” aqidasiga amal qilinishi lozim edi.
Shunday hollar ham uchrardiki, Rossiyaga Buxorodan keladigan
elchilar amirning vakolatisiz, soxta yorliqlar bilan ham kelganlar.
Masalan, G.Navro`zjonov va M. Muhammad Shariflar 1807- yili
Orenburgga Buxoro amiri yorlig’i bilan elchi sifatida kelganlar. Ammo
G.Navro`zjonov va M.Allayorovlarning yorliqlari soxta bo`lib chiqqan.
Shundan keyin M.Allayorov tezda Buxoroga qaytgan. Ammo
G.Navro`zjonov Buxorodagi qarindoshlariga xat yozib, unga haqiqatan
ham Buxoro elchisi degan yorliq yuborishlarini so`raydi. 1807-1809-
yillar davomida G. Navro`zjonov savdo ishlari bilan shug’ullanib
turgan. 1809- yil boshlarida Orenburgga buxorolik savdogar S.
O`zbekxo`jayev G.Navro`zjonovga yorliq olib kelgan. Ammo baribir
G.Navro`zjonov elchi sifatida tan olinmay, 1811- yili Buxoroga qaytgan.
1809- yil 17- oktabrda Orenburgdan A.Subxonqulov va uning
yordamchisi B. Rahmonqulov boshchiligida Rossiya elchiligi Buxoroga
yo`l olgan. Ushbu elchilik zimmasiga kimlar va qaysi muddatga savdo
uchun Buxoroga kelayotganini, amaldorlardan Amudaryo va Sirdaryoda
kema qatnovini yo`lga qo`yishga xohish bor-yo`qligini aniqlash hamda
Buxoro amiriga Rossiya imperatorining elchilar nomiga bergan
yorlig’ini, tashqi ishlar vaziri N.P.Rumyansev va G.S.Volkonskiyning
ikkita maktubini topshirishlari kerak edi. Shuningdek, A.Subxonqulov
zimmasiga Buxoroga boradigan yo`l masofasi, dam olish joylari, turli
xalqlar, xususan qoraqalpoqlarning Rossiyaga munosabatini aniqlash
vazifasi ham topshirilgan edi. 1810- yil 28- yanvarda A.Subxonqulov
Buxoro amiri Haydar tomonidan qabul qilingan. Amir Haydar Rossiya
imperatori tashqi ishlar vaziri N.P.Rumyansevni, Orenburg general-
gubernatori G.S.Volkonskiylarning tegishli tarzdagi yorliq va xatlari
bilan tanishib chiqib, faqat imperatorga javob xati yozgan hamda
qolgan xatlarga ham javob ushbu maktubda ekanligini ta`kidlagan.
Buxorodan qaytgan A.Subxonqulov tomonidan yig’ilgan materiallar
Davlat kengashi a`zolarida qiziqish uyg’otib, uni Peterburgga hisobot
uchun chaqirilgan.
Dostları ilə paylaş: |