Qang‘ davlatining hududlari
Sirdaryoning o‘rta oqimidagi yerlar edi. Mil. avv. II-I asrlarda Qang‘ davlati yerlari
kengayib, Amudaryo va Sirdaryo oralig‘idagi yerlar va Xorazmni o‘z ichiga oladi.
Antik davrida Qang‘ davlati ancha rivojlangan davlat edi. O‘troq aholi asosan
vodiylarda yashab, dehqonchilik, Bog‘dorchilik va hunarmandchilik bilan
shug‘ullanib kelishgan. Qang‘ hukmdorlarining markaziy shaharlari ikkita edi. Ular
yozni o‘trorda (hoz. Aris va Turkiston oralig‘ida), qishlovni esa Qang‘a (hoz.
Toshkent viloyati Oqqo‘rg‘on tumanida) shaharlarida o‘tkazar edilar.
Qang‘ davlati aholisi yarim o‘troq, yarim ko‘chmanchi sug‘diy va turkiy
qabilalarning davlati edi, ya’ni O‘rta Osiyo hududlarida ikki xil tilda (turkiy va
sug‘diy) so‘zlashuvchi qabilalarning ilk bor tarkib topgan davlati edi. Qang‘ davlati
doirasida, uning markaziy mintaqalari-Sirdaryoning o‘rta havzasida, Toshkent
vohasida yangi etnos-qang‘ar elati tarkib topadi. Uning etnik asosini mahalliy
sug‘diylar va Sirdaryo bo‘yi turkiy qabilalari tashkil etganligi tarixiy manbalarda
uchraydi.
Qang‘ aholisi asosan dehqonchilik va bog‘dorchilik bilan
shug‘ullanganlar. Ular arpa, bug‘doy, tariq, no‘xat, sholi va boshqa donli ekinlar
yetishtirganlar. Mevali daraxtzor va uzumzorlari ko‘p bo‘lgan. Sirdaryoning o‘rta
oqimida yashovchi qang‘arlar asosan, dehqonchilik va chorvachilik bilan
shug‘ullanganlar.
Davlat bevosita tutash bo‘lgan Qurama va Chotqol tog‘larida temirchilik,
misgarlik hunarining rivojlanishi uchun kerakli ma’danlar bo‘lgan. Bu joylardan
juda ko‘plab mis, temir, kumush va boshqa metallar otingan. Ustalar turli metalfarni
bir-biriga qo‘shib, mustahkam qurollar yasashni ham o‘zlasbtirganlar. Shuningdek,
kundalik ehtiyoj buyumlari ishlab chiqarilib ichki vatashqi savdo uchun turli
mahsulotlar tayyorlangan.
Qang‘ shaharlari qalin va baland devorlar bilan o‘ralgan. Devorlarning
tashqarisida qal’a atrofi gir aylantirilib chuqur va keng qilib handaq qazilgan.
Shaharlar ichida mustahkam istehkom (ark) va shahrislonlarning ham baland
mudofaa devorlari, bir necha darvozalari bo‘lgan. Yirik shaharlardan tashqari,
Toshkent vohasida yuzga yaqin aholi yashaydigan katta va kichik qo‘rg‘onlar ham
mavjud bo‘lgan. Bu davrda qang‘arlarga xos madaniyat Qovunchi madaniyati tarkib
topadi.
Antik davrda tarkib topgan yana bir viloyat
Choch o‘lkasi dir. Choch o‘lkasi
haqida yozma ma’lumotlar miloddan avvalgi I-ming yillikning 2-yarmidan boshlab
uchray boshlaydi. Ammo, Choch atamasi birinchi bor milodiy III asrda sosoniylar
podshosi Shafur 1 ning “Zoroastra Ka’basi”da, unga tobe mamlakat va viloyatlar
ro‘yxatida tilga olinadi. Chochning qadimgi aholisi O‘rta Osiyoning janubiy
viloyatlari dehqonchilik madaniyatlari ta’sirida sekin-asta o‘troq hayotga o‘tib
borayotgan Turon turlari-saklarga borib taqaladi. Miloddan avvalgi III asrga
kelganda bu o‘lkada qadimgi dehqonchilik qishloqlari asosida ilk shaharlar qad
ko‘tara boshlaydi. Atrofi mudofaa inshoatlari bilan o‘rab olingan ana shunday
qishloqlar dastlab Chirchiq daryosining o‘rta va kuyi havzalarida paydo bo‘lib,
uning aholisi tarkibini sug‘diy va turkiy tilli qabilalar tashkil etdi.
Mil. avv. I asrga kelib, O‘rta Osiyo hududlarida o‘sha davrning eng qudratli
davlatlaridan biri bo‘lgan