34
Insoniyat tilida so‘zlar qandaydir ma’no anglatadi, ular obyektni,biror
narsa-hodisaga ishora qiladi. So‘zlar ishora qilish xususiyatiga ega. Ammo
ba’zi so‘zlarda uning shakli ma’nosiga to‘g‘ri kelmaydi. Nega it it deb ataladi?
U hech qachon bizga o‘z nomini eslatmaydi yoki it so‘zi itning biror holatini
anglatmaydi. Masalan, Venger tilida it kutya deb nomlanadi. Ba’zi so‘zlar
uning tovushiga ishora qiladi. Ammo tovushga ishora qiluvchi so‘zlar ham
barcha tillarda bir xil emas. Ingliz tilida viv-viv, bov-vov tarzida, venger tilida
w tarzida talaffuz etiladi.
Nutqda ham til tovushlari muhim ahamiyat kasb etadi. Nutq a’zolari
inson uchun zaruriy a’zo bo‘lib, ular barcha tillarda tovushlarni hosil qilish
uchun xizmat qiladi. Ammo bor fonetik imkoniyatlar bitta tilda namoyon
bo‘lmaydi. Masalan, inglizlarda nutq tovushlarining 40ga yaqin muhim, turli
xil ko‘rinishlari ishlatiladi. Fonemalar, harflar shaklida moddiylashtiradi.
Til, avvalambor, kommunikativ sistemadir. Bu uning kommunikatsiyaga
asoslangan tizim ekanligini ko‘rsatadi. Masalan, mushukning xirillashi. Bu
kompleks jarayon va anglanishi murakkab bo‘lgan holat ekanligini ko‘rish
mumkin.
1
Tilshunoslik fanining asosiy muammolaridan biri tilning ushbu fanning
predmeti sifatidagi ta’rifidir. Ma’lumki, tabiiy inson tili faqat tilshunoslikda emas,
balki yana bir qator fanlar tomonidan o‘rganiladigan murakkab obyekt bo‘lib, har
bir fanning tilga bergan ta’rifi ham turlicha bo‘lishi mumkin. Hattoki, tilshunoslik
fanining o‘zida ham tilning yagona ta’rifi yo‘q. Tilning ta’rifi masalasi
tilshunoslik fani tarixidagi eng muhim masalalardan biri bo‘lib, fan tarixida
turlicha talqin qilingan va hozirgi kunda ham turli ilmiy maktablar va oqimlar
orasida keskin bahslarga sabab bo‘lmoqda.
Darhaqiqat, tilshunoslikda mavjud bo‘lgan har bir nazariya, avvalo, tilni
qanday tushunishga asoslanadi. Tilni qanday tushunishning
til haqidagi nazariyani
yaratishda ahamiyati katta. Tilshunoslik fanining obyekti, predmeti va tilni ilmiy
o‘rganish metodlari kabi masalalar ma’lum darajada tilni qanday tushunishga
bog‘liqdir. Tilshunoslik tarixida tilni turlicha ta’riflash fanning predmetini ham
turlicha tasavvur qilishga sabab bo‘ldi. Shuning uchun bu masalaning tilshunoslik
tarixi asosiy bosqichlarida qanday hal etilganligini ko‘rib chiqish maqsadga
muvofiqdir.
Tilshunoslik fanining predmeti, o‘rganish manbai o‘z ichki
qonuniyatlariga ega bo‘lgan murakkab tizim – tildir. Tilning o‘ziga xos
xususiyatlarini, taraqqiyot qonuniyatlarini o‘rganish
mazkur ijtimoiy hodisaga
har tomonlama to‘liq ta’rif berish imkonini yaratadi. Til umumiy qonuniyatga
bo‘ysunuvchi o‘ziga xos ramzlar tizimi bo‘lib, kishilik jamiyatidagi aloqa -
munosabatning eng muhim quroli, fikr ifodasi hamda fikr yuritish asosi,
voqelikni avloddan avlodga yetkazuvchi, insoniy kechinmalarni, his-tuyg‘ularni
ifoda etuvchi vositadir. Tilshunoslik tarixida tilga turlicha yondashuvlarni
kuzatish mumkin.
1
Borbala Richter. First steps in theoretical and applied linguistics.-Budapest, 2006.-B.17
35
XX asrdan boshlab tilshunoslik fanining predmetini aniqlashda yangi davr
boshlandi. Hozirgi zamon tilshunoslik fanining asoschisi
mashhur shveysariyalik
olim F. de Sossyur (1857-1913) nazariyasi ta’sirida tilshunoslik fanining predmeti
masalasi ham yangicha tus oldi. F. de Sossyurning fandagi asosiy xizmati
shundan iboratki, u birinchilar qatori tilning murakkab hodisa ekanligini aniqlagan
holda, yangi mukammal va aniq, shakllangan umumiy tilshunoslik nazariyasini yaratib
berdi.
Tilshunoslik fanining predmetini aniqlash va uni ta’riflashga intilgan
F.de Sossyurning qarashlari tilshunoslik tarixidagi muhim masalalarni hal
etishda sezilarli ta’sir ko‘rsatdi. F.de Sossyur fikricha, til kishilik jamiyatida
bajaradigan vazifasiga ko‘ra
aloqa quroli, fikr ifodalash vositasidir; ijtimoiy
tabiati jihatidan til madaniy -tarixiy va ijtimoiy hodisa, ichki tuzilishiga ko‘ra
sof belgi - ishoralar tizimidir .
Boshqa bir qator olimlar (A.Shleyxer, G. Paul, M. Myuller), tilshunoslik
maktablari (“Yosh grammatikachilar“ maktabi, Praga strukturalizmi,
Kopengagen strukturalizmi, Amerika strukturalizmi) tilning asl mohiyatini
ochib berish masalasiga o‘z nuqtayi nazarlaridan yondashdilar. Ularning fikr -
mulohazalari tilshunoslik sohasida erishilgan
yutuqlardan hisoblansa-da, mazkur
qarashlarning ba’zi jihatlari cheklangan edi.
Tilshunoslikning umumiy va xususiy tilshunoslik, nazariy tilshunoslik,
amaliy tilshunoslik kabi qator bo‘limlari mavjud bo‘lib, tilning ayrim jihatlari
asosida umumiy qoidalar chiqariladi.
Til - ijtimoiy hodisa. Til jamiyat taraqqiyoti jarayonida yuzaga kelgan.
Til - tabiiy, biologik hodisa emas; tilning mavjud bo‘lishi va uning taraqqiyoti
tabiat qonunlariga bo‘ysunmaydi. Til butun jamiyat tarixi jarayonidagi tadrijiy
davrlarning mahsuli sifatida umuminsoniy manfaatga xizmat qiladi.
Til kishilik jamiyatida yaratilgan bo‘lib, aloqa vositasi sifatida xizmat
qiladigan ijtimoiy hodisadir. Uning ijtimoiy tabiati ayrim shaxsga emas, balki
jamiyat uchun xizmat qilishda namoyon bo‘ladi.
Til insoniyatning tarixiy taraqqiyoti
jarayonida yaratgan barcha
madaniy va ilmiy boyliklarini ifodalaydigan va avloddan avlodga meros
qoladigan asosiy vositadir.
Til jamiyat taraqqiyoti jarayonida ijtimoiy hodisa sifatida paydo
bo‘ladi ( boshqacha aytganda , «tug‘iladi», «taraqqiy etadi», «o‘sadi»), bir
jamiyat yo‘q bo‘lishi bilan til ham asta -sekin iste’moldan chiqa boshlaydi
va davrlar o‘tishi bilan o‘lik til bo‘lib qoladi. Masalan, lotin, sug‘d, qadimiy
Xorazm tillari kabilar bunga misol. Biroq tilninng paydo bo‘lishi (“ tug‘ilishi”)
taraqqiy etishi (“o‘sishi”) va iste’mol qilinmay qolishi (“ o‘lishi”) biologik
jarayon emas, balki jamiyat taraqqiyoti bilan bog‘liqdir. Shuning uchun til
qonunlarini, uning taraqqiyot yo‘llarini jamiyat tarixi bilan va shu tilni
yaratgan xalqning tarixi bilan bog‘liq holda o‘rgangandagina masalani to‘g‘ri
hal qilish mumkin.
Demak, jamiyatning eng muhim aloqa vositasi bo‘lgan
tilning bir
butunligiga asoslanib, uni tirik organizmga o‘xshatish noto‘g‘ridir. Til
36
o‘zining tuzilishi bilan, ayrim unsurlarining o‘zaro munosabati bilan butun bir
tizimni tashkil etadi.
Tilshunoslik fani tarixida muhim o‘rin tutgan «Yosh grammatikachilar»
maktabi vakillari tilning tarixiy hodisa ekanligini tilning eng asosiy xususiyati deb
bildilar. Ularning fikricha, til, avvalo, uzoq tarixga ega bo‘lgan kishilik jamiyati
madaniyatining mahsuli bo‘lib, uni tarixiy jihatdan o‘rganish zarur. Shunga binoan,
tilshunoslik tarixiy fan bo‘lib, tilning o‘ziga xos tabiatini, tilning o‘zgarish
sabablarini o‘rganishi lozim. «Yosh grammatikachilar»
maktabining eng yirik
namoyandasi G. Paulning fikricha, tilshunoslik fani bilan til tarixi fani tushunchasi bir.
«Yosh grammatikachilar» til hodisalarini ayrim (atomizm) holda o‘rganishni
tavsiya qiladilar. Ular til va tafakkur, tillarning grammatik qurilishi turlicha
bo‘lishi sabablari, tilning ijtimoiy tabiati kabi masalalar bilan qiziqmadilar. Ular
o‘sha davrda hukm surgan psixologik nazariyalarning ta’sirida bo‘lib, tildagi
barcha hodisalarni individual psixologiya prinsiplari asosida hal qilishga intildilar.
Dostları ilə paylaş: