86
13-rasm. Individlarning fazoda tarqalishining asosiy ko’rinishlari (tasodifiy taqsimlanish
qonuni)
Umurtqali hayvonlarning populyatsiyalar ichidagi taqsimlanishi
instinktlar majmui yordamida boshqariladi. Ular uchun fe’l-atvor reaktsiyalari
xos. Hududiy tarqalish sut emizuvchilar, qushlar, sudralib yuruvchilar,
baliqlar va ayrim amfibiyalarda kuzatiladi. Umurtqasizlardan o’rgimchaklar
va osminoglarda ham hududiy tarqalish xususiyatlari qayd etilgan.
Hududiy kenglikni ishg’ol qilish va undan foydalanish nuqtai nazardan
hayvonlar 2 ta ekologik guruhga bo’linadi: doimiy – muqim yashovchi va
ko’chmanchi hayvonlar.
Muqim yashovchi hayvonlar butun hayoti
davomida yoki hayotining
ma’lum bir davrida o’troq hayot kechiradi. Bu guruhga mansub organizmlar
yashash joylariga o’ta bog’langan bo’ladi. Ushbu holat ekologiyada «xoming»
(inglizcha “home” – “uy” so’zidan olingan) nomini olgan. Keyinchalik turlar
uzoq muddatdan so’ng ham yashash joylariga qaytadi. Bu o’rinda qushlarning
safar uchishlari misol bo’ladi. Kaptarlar uzoq masofa bo’ylab mo’ljalni to’g’ri
oladi va uyini topib keladi.
Muqim yashash osonlik bilan, erkin mo’ljal oladi, ozuqa oson va tez
topadi, qisqa muddatda yashirina oladi. Ular uya va inlar quradi, uyalarini
bog’lovchi qo’shimcha yo’llarni ochadi. Olmaxonlar asosiy uyasida ko’payadi,
87
qo’shimcha uyalarida ozuqa to’playdi, dushmanlaridan
va noqulay ob-
havodan saqlanadi.
O’z hududidan chetga chiqqan hayvonlar qo’rqoq, bo’shashgan va
himoyasiz bo’ladi. O’troq yashash biologik ustunlikka ega bo’lsa-da,
populyatsiya zichligining jadal ortishi natijasida ozuqa resurslari chegaralanib
qolishi mumkin. Muqim yashovchi hayvonlar individlari va guruhlari o’rtasida
yashash joylari bo’ylab ma’lum masofa saqlanadi. Bu holat ozuqa resurslari va
yashash joylaridan unumli foydalanish imkoniyatini beradi. Shu bilan birga,
ular o’rtasidagi mustahkam aloqa saqlanib turadi.
Hayvonlarning hududiy fe’l-atvor reaktsiyalari har individning
yashashini ta’minlash, ozuqa izlash, uya qurish, himoyalanishga sharoit
yaratish,
shuningdek, boshqa sheriklari bilan bo’ladigan aloqani o’rnatib
turish (joyni qo’riqlash, signallar berish, belgilar qo’yish va boshqalar) uchun
xizmat qiladi. Har bir individning yashash joyi etarli ozuqa resursiga ega va
hududiy munosabatlar ta’minlangan bo’lishi zarur.
Hayvonlar o’z hududlarini to’g’ridan-to’g’ri agressiv yo’l bilan,
qo’rqitish, kuchli ovoz chiqarish, maxsus signallar berish va turli belgilar
qo’yish orqali qo’riqlaydi. O’z hududini qo’riqlayotgan hayvonlar ovozlar
berish, turli belgilar qo’yish orqali qo’riqlaydi.
O’z hududini qo’riqlayotgan hayvonlar ovozlar berish,
turli hatti-
harakatlar orqali ogohlantiradi, to’g’ridan-to’g’ri qarama-qarshilikka juda
kamdan-kam chiqadi. Joyning egasi uchun himoya fe’l-atvori “begona” individ
uchun tezroq uzoqlashish xususiyatiga xos.
Hayvonlar yashash joylarini turli belgilar qo’yish orqali chegaralab
oladi. Qushlar sayrab joy egallanganligidan ogoh etadi. Sut emizuvchilar o’z
hududi chegarasiga ekskrementlarini yoki maxsus bezlardan ajralayotgan
hidli suyuqlikni qo’yib chiqadi. Maxsus bezlar sobollarning oyog’i tagida, kiyik
echkilar shoxlarning orqa tomonida, antilopalarda esa ko’zining
oldingi
burchagida bo’ladi. Itsimonlar, mushuksimonlar va lemurlar siydigi
yordamida belgi qo’yadi. Ayiqlar, zubrlar va yovvoyi mushuklar daraxtlarning
tanasini chuqur o’yib iz qoldiradi.
Hayvonlarning hududiy fe’l-atvor harakatlari ko’payish davrlarida
kuchayadi.
Ko’chmanchi qushlardagi hududiy harakatlar qishlash joylarida
88
ifodalanadi. Yirtqich va mayda kemiruvchilar butun hayoti davomida
muyayan joy bilan bog’langan bo’ladi. Barqaror oilaviy guruhlardagi hududiy
munosabatlar bir muncha murakkab bo’ladi. Yo’lbarslar oilasida bir erkagi, 2-
3 ta urg’ochi va bolalaridan tashkil topadi. Ularning oilaviy hududi o’ljaning
ko’p ozligi bilan belgilanadi. 1000 gektarga 14-15
tadan tuyoqli hayvonlar
to’g’ri kelgan taqdirda yo’lbarslarning oilaviy hududi 50000 gektarni tashkil
etadi.
Ko’chmanchi hayvonlar doimiy harakatda bo’ladi, ular uchun ozuqa
zahiralarini kamayishi muammosi bo’lmaydi. Ular podalar va galalar holida
harakatlanadi. Yonma-yon harakatlanayotgan hayvonlar o’rtasida aniq masofa
saqlanadi. Bu holat baliqlar va qushlarda aniq ifodalangan, ular o’rtasidagi
aero va gidrodinamik sharoit to’liq saqlanadi. Ko’chmanchi
hayvonlarning
harakat yo’nalishi bo’ylab joylashgan dam olish joylari bo’ladi, ayrim hollarda
ular qisqa muddat davomida o’troq hayot kechirishga o’tishi mumkin.
Ko’chmanchi hayvonlarning harakat kengligi sharoitga bog’liq. Masalan,
zebralar qurg’oqchilik mavsumida 400-600 km
2
kenglikda harakatlansa,
namlik etarli sharoitda 300-400 km
2
kenglikda ko’chib yurishi mumkin.
Dostları ilə paylaş: