Jahon adabiyoti: mod е rnizm va postmod

A.Allambergenov: 
Sizningcha, xalqchillik tamoyili 
she’rni san’at darajasiga olib chiqadigan omil bo‘la ola-
dimi yoki yo‘qmi?
U.Hamdam: 
Albatta, bo‘ladi. Faqat buning bitta sharti 
bor: ijodkor iste’dodli bo‘lsin! Iste’dod, iste’dod, yana bir 
bor iste’dod! Faqat u hal qiladi.
A.Allambergenov:
Ozod Sharafiddinov: «Modernizm 
jo‘n hodisa emas», – deya unga ehtiyotkorlik bilan yon-
dashsa, Suvon Meliyev modern yo‘nalishini tamomila 
inkor etib, bu yo‘nalish o‘zbek adabiyotini buzadi, u asl 
badiiyatni tushunmaydigan va yaratolmaydigan ijodkor-
lar yo‘li deya hukm chiqaradi. Har ikkala qarashga o‘z fik-
ringizni bildirsangiz?
U.Hamdam:
Sho‘ro davrida modernizmga taqiq qo‘yil-
di. Bu ishning o‘ziga yarasha arzigulik sabablari bo‘lsa-da 
(chunonchi, modernizm individualizmni yoqlaydi, axloqiy 
chegara tanimaydi, har qanday an’anani inkor qiladi, Yev-
ropa madaniyatini boshqa madaniyatlardan ustun qo‘ya-
di va h.k.), oqimning dunyo tan olgan, jahon adabiyotida 
alohida mavqega ega bo‘lgan vakillari bor ediki, ularning 
asarlarini man qilish insonni yaxshi bilmaslik, uning ba-
diiy tafakkur tadrijini mensimaslik bilan teng edi. Zero, 
modernizmni bilishga intilish insonni bilishga, uning bo-
tinidagi puchmoqlarda yashirinib yotgan sirlarga bo‘ylash-
ga, ichkaridagi ziddiyatlardan boxabar bo‘lishga intilish-
dir, buning mahliyolik yoki g‘arbparastlikka aslo aloqasi 
yo‘q. Insonning san’at-u adabiyotdagi har bir hodisaning 
tub ildizlariga sog‘lom nazar sola bilishi alaloqibat uning 
dunyoqarashi butunligini ta’min etibgina qolmay, ma’na-
viy immunitetini ham chiniqtiradi. «Modernizm nima?» 
modernizm) ham ana shu hayotiy kayfiyatni aks ettiryapti 
ekan-da. Shunga qaramay, qanoatimcha, yangi paradig-
maga ehtiyoj bor ekan, u hali izlanadi, izlanmoqda ham.
Qolaversa, Anvar, shu savolingizning o‘ziga butun 
boshli bir suhbatni bag‘ishlash kerak. Yo‘l-yo‘lakay aytib 
ado qilinadigan mavzu emas bu.