Jahon adabiyoti: mod е rnizm va postmod

A.Allambergenov:
«Qalamkashga qishloqning qalbi, 
shaharning aqli kerak!» O‘tkir Hoshimovning yuqoridagi 
fikri modern she’riyatida o‘z aksini topyaptimi?
U.Hamdam: 
O‘tkir akaning shu gapini men ham yoqti-
rib aytib yuraman. Umuman, bugungi ijodkor uchun kerak 
shunday bo‘lish. Bugun ijodkor olim ham bo‘lishi zarur deb 
o‘ylayman. Modernchi shoir do‘stimiz: «Hamma shoir emas, 
Shoir – hamma» (Sh. Subhon), – deganda shuni nazarda 
tutgan, fikrimcha. Ya’ni shoir – hammaning terisi ichiga kirib, 
uni his qiladigan zot. Agar shunday qila olmasa, uning qo‘li-
ga qalam olmagani tuzuk. Xuddi shunday, ijodkor, ayniqsa, 
yozuvchi hamma sohani loaqal yuzakiroq bo‘lsa-da bilishi 
foyda beradi. Biron mavzuda asar yozayotganda esa mav-
zuga aloqador soha asoslarini bir mutaxassis – olim qadar 
bilishi kerak. Siz qo‘ygan masala aynan modern she’riyatda 
qanday aks etgan degan savolni men o‘zingizga, yoshlar 
avlodiga havola qilaman: xuddi havoda ilib olinib, yana ja-
moadoshga oshirilgan to‘p yanglig‘. Endi bu kabi ilmiy mu-
ammolar javobini sizlardan kutamiz. Albatta, biz ham qarab 
turmaymiz, kuchimiz yetgancha yoningizda bo‘lamiz.
A.Allambergenov: 
Yozuvchining o‘quvchiga ayta-
yotgan dardi qancha kuchli bo‘lsa, asar tili shuncha biy-
ron bo‘ladi. Umuman olganda, modern she’riyati ancha 
«mujmal»dek. Yoki bu ruhda ijod qiluvchi shoirlarning 
yozayotganlarida dard yo‘qmi?
U.Hamdam: 
An’anaviy she’riyat Sharqda ming yil-
lik tajribaga ega. Modernizm – kechagi bola. (G‘arb esa 

---

230
postmodernizmni «yashab o‘tdi» hisob.) Shuning uchun 
ham aruz va barmoqda baland saviyada bitilgan merosi-
miz bor. Modern ruhli she’riyatimiz esa hali yosh. Shunga 
qaramay, shirin mevalari yo‘q emas. O‘ylaymanki, o‘zbek 
modern she’riyatdagi izlanishlar, xuddi boshqa janrlarda 
bo‘lganidek, hali davom etadi va kun kelib o‘zining go‘zal 
namunalarini beradi.