boshlanishiga nazariy poydevor qo‘yildi. Davlat tuzumi,
jamiyat
qurilishi va shaxs ma’naviyati dunyosini tubdan isloh qilish
yangilangan davlat, o ‘zgargan jamiyat va komil shaxsni yaratish
imkonini berdi. Davlat, jamiyat va shaxsni yangilash jarayonlari,
bu jarayonlami maqsadli boshqarish nechog‘li aqliy shijoat, dono
siyosat hamda matonatni talab etganligiga bugungi kunda amin
bo‘lib turibmiz. Zero, bu boshqaruv
sermashaqqat va murakkab
kechuvchi ijtimoiy-siyosiy voqealar, mafkuraviy ta’sir va tazyiqlar,
maxsus yuzaga keltirilgan moddiy-moliyaviy tangliklar holatlari
sharoitida amalga oshirildi.
Ma’lumki, jamiyat taraqqiyotida shaxsning roli benihoya katta.
Ayniqsa, o‘tish davrida davlat arbobining, siyosiy yetakchining
o ‘mi yana ham yaqqolroq ko‘zga tashlanadi. Chunki,
bu paytda
ma’lum bir siyosiy tartibot ham, siyosiy qatlam ham, jamiyatni
yo‘naltiradigan oqim ham shakllanmagan, qarashlar bir o‘zanga
tushmagan, turli qarama-qarshiliklar va ziddiyatlar mavjud bo‘lgan
murakkab bir vaziyat vujudga keladi. Bunday paytda xalq o ‘z
kelajagini asosan davlat rahbariga qarab belgilaydi. 0 ‘zining iymon-
e’tiqodini, taqdirini u bilan bog‘laydi.
Ana shu nuqtayi nazardan qaraganda mustaqillikning o ‘tgan
davrida mamlakatimizda amalga oshirilgan keng ko‘lamli ishlar
bevosita
davlat rahbarining shaxsiyati, uning ish uslubi, voqea-
hodisalarga yondashish usuli bilan bog‘lanib ketgan. Davlat
arbobining siyosiy qiyofasi o ‘tish davrining noyob mahsuli sifatida
tarix sahifalarida bosh islohotchi qiyofasida mustahkam o‘mashgan
bo‘ladi.
Demak, mustaqillik davri tarixini o‘rganar ekanmiz, bu
jarayon bevosita mamlakat Prezidenti I. Karimov faoliyati bilan
uzviy bog‘langanligini yaqqol ko‘ramiz
va uni sahifalarga aynan
ko‘chirishga intildik. Zotan, ana shu yillarda
Dostları ilə paylaş: