Yengil atletika va uni

7-rasm. 
Marsh buyrug‘idan keyin oldindagi start tirgagidan 
yuguruvchining depsinish holati
Odatda, qo‘llar oyoqlarga nisbatan qarama-qarshi harakat qiladi, 
lekin ba’zi murabbiylar qo‘l harakatlarini oyoq harakatlariga mos 
tarzda va yuqoriroq sur’atda boshlashni taklif qiladilar. Bu shuning 
uchun qilinadiki, yuguruvchi masofaning birinchi metrlarida 
qadamlarni, ayniqsa birinchi qadamni faolroq bajarishi lozim.
Tirgaklardan itarilish burchagi malakali yuguruvchilarda 42 dan 50
o
gacha atrofida bo‘ladi. Birinchi qadamda qadam tashlaydigan oyoq 
soni va itariladigan oyoq soni orasidagi burchak 90
o
ga yaqinlashadi. 
Bu UOMning ancha past holatini va itariladigan oyoqning gorizontal 
tezlik vektori yo‘nalishi tomon yaqinroq itarilishini ta’minlaydi. Endi 
shug‘ullanayotgan yuguruvchilarga obrazli taqqoslash yordamida 
buni tushuntirish mumkin: go‘yoki ular vagonetkani itarmoqdalar. 
Itarish burchagi qancha o‘tkirroq bo‘lsa, tezlik hosil qilish uchun ular 
shuncha ko‘p kuch berishlari kerak bo‘ladi.Ushbu holda vagonetka – 
bu yuguruvchining gavdasi, oyoqlar esa – itariluvchilar. Startda shuni 
yodda tutish kerakki, bosh yoki tananing noto‘g‘ri holati keyingi 
harakatlarda xatolarni keltirib chiqaradi. Boshni past egiltirib yuborish 
va tosni yuqori ko‘tarish yuguruvchiga rostlanishga to‘sqinlik qiladi 

---

92
va u yiqilishi yoki qoqilib ketishi mumkin. Boshni yuqori ko‘tarib 
yuborish va tosni pastga tushirib yuborish birinchi qadamlardanoq 
gavdaning erta ko‘tarilishiga olib kelishi va start tezlanishi samarasini 
pasaytirib yuborishi mumkin.
Start tezlanishi
. Startdan yugurib chiqish yuguruvchining indi-
vidual imkoniyatlariga qarab 15 dan 30 m gacha davom etadi.Uning 
asosiy vazifasi – mumkin qadar tezroq maksimal yugurish tezligini 
olish. Startdan birinchi qadamlarning to‘g‘ri bajarilishi yuguruvchining 
itarilishiga (yo‘lkaga nisbatan o‘tkir burchak ostida maksimal kuch 
bilan) va harakat tezligiga bog‘liq. Yuguruvchi birinchi qadamlarni 
egilgan holatda yuguradi, keyin (6, 7- qadamlar) gavdani ko‘tarishni 
boshlaydi. Start tezlanishida gavdani asta-sekin ko‘tarish juda muhim, 
shundagina startdan va start tezlanishidan optimal samaraga erishish 
mumkin. Gavda to‘g‘ri egilganda qadam tashlaydigan oyoq soni 
tekislangan itariladigan oyoqqa nisbatan 90
o
ga ko‘tariladi va inersiya 
kuchi yuqoriga qaraganda ko‘proq oldinga yo‘naltirilgan kuchni 
hosil qiladi. Yuguruvchi qadam tashlaydigan oyoqni pastga-orqaga 
qo‘yaturib, gavdasini oldinga itargan holda birinchi qadamlarni 
baja radi.Bu harakat sonlarni tez birlashtirish bilan birga qancha tez 
bajarilsa, keyingi itarilish shuncha chaqqonroq sodir bo‘ladi.
Birinchi qadamni maksimal tez va katta kuch bilan bajarish lozim. 
Shu tariqa yuguruvchi gavdasining boshlang‘ich tezligi hosil qilinadi. 
Gavda egilishi tufayli birinchi qadam uzunligi 100-130 sm ni tashkil 
qiladi. Qadam uzunligini ataylab qisqartirish kerak emas, chunki 
qadamlar sur’ati teng bo‘lganda ularning uzunligi ancha yuqori 
tez likni ta’minlaydi. Birinichi qadamlarda yuguruvchining UOM 
tayanch nuqtasi oldida turadi, bu eng qulay itarilish burchagini hosil 
qiladi va kuchlanishlarning ko‘p qismi gorizontal tezlikning oshishiga 
ketadi. Keyingi qadamlarda oyoqlar UOM proyeksiyasiga, keyin esa 
– uning oldiga qo‘yiladi. Bunda gavdaning rostlanishi yuzaga keladi, 
gavda masofa bo‘ylab yugurishdagi kabi holatni egalllaydi. Tezlik 
o‘sib borishi bilan bir vaqtda taxminan masofaning 25-30 m lariga 
kelib, sportchining tezligi maksimal yugurish tezligiga nisbatan 90-
95% ga etgan paytda tezlanish kattaligi kamayib boradi. Aytish joizki, 
start tezlanishi va masofa bo‘ylab yugurish o‘rtasida aniq chegara 

---

93
yo‘q. Start tezlanishida yugurish tezligi ko‘proq qadamlar uzunligini 
uzaytirish va kamroq qadamlar sur’ati hisobiga oshiriladi. Qadamlar 
uzunligining haddan ortiq oshirilishiga yo‘l qo‘yib bo‘lmaydi – unda 
yugurish sakrashlar bilan yugurishga aylanib qoladi va yugurish 
harakatlari maromi buziladi. Qadamlar uzunligi va sur’atining optimal 
uyg‘unligi yuguruvchiga maksimal yugurish tezligini olishga hamda 
yugurish harakatlarining samarali maromini egallashga imkon beradi. 
Qisqa masofalarga yugurishda oyoq tayanchga oyoq uchida qo‘yiladi 
va deyarli tovonga tushilmaydi, ayniqsa, start tezlanishida shunday 
bo‘ladi. Oyoqlarni pastga-orqaga (gavdaga nisbatan) tez qo‘yish 
yugurish tezligini oshirish uchun muhim ahamiyatga ega.
Start tezlanishida qo‘llar oldinga-orqaga chaqqon, lekin katta 
amplitudada harakatlarni bajarishi kerak va oyoqlarni ham xuddi 
shunday harakatlarni keng quloch bilan bajarishga majbur qilishi 
lozim. Oyoq kaftlari masofada yugurishdagiga qaraganda birmuncha 
kengroq, birinchi qadamlarda taxminan elka kengligida qo‘yiladi, 
keyin esa oyoqlarning qo‘yilishi bitta chiziqqa yaqinlashadi. Oyoq 
kaftlarini birinchi qadamlarda haddan ziyod keng qo‘yish gavdaning 
yon tomonlarga silkinishiga olib keladi, bu itarilish samaradorligini 
pasaytiradi, chunki itarilish kuchi vektori UOMga to‘g‘ridan-to‘g‘ri 
emas, balki unga burchak ostida ta’sir qiladi. Bu startdan turib ikki 
chiziq bo‘ylab yugurish masofaning taxminan 12-15 metrlarida 
yakunlanadi.