Sərraf şİruyə

Sərraf Şiruyə             
                           
                          
 
 
166 
 
DÜŞ 
 
Könül, dar günündür, çağır Ağanı, 
O şahlar şahının ayağına düş. 
Fəratda qolları düşən Abbasın, 
Həsənin, Hüseynin sorağına düş. 
 
Zikr eylə dilində oniki imamı. 
Məhəmməd nuruna gələn kalamı. 
İsadan, Musadan kəsmə inamı, 
Pərvanəsən, haqqın çırağına düş. 
 
Sərraf Şiruyətək hər an ahəstə, 
Bir olan Allahdan mətləbin istə. 
Min meyvə gətirən bir budaq üstə, 
Möcüzlü ocağın budağına düş. 
 
 
 
 

---

             
                           
                          Susma, ürək…
 
 
167 
 
EŞQİDİR 
 
Nə Məcnun eşqidi, nə də ki Kərəm, 
Mənim eşqim sirli qüdrət eşqidir! 
Mənim eşqim yanar, yanar səngiməz, 
Küllü aləmlərin heyrət eşqidir! 
 
Mənim eşqim hər vaxt əsər bir külək, 
O qeyb olmuş bax bir ruhdu, bir mələk. 
Mənim eşqim sevənlərə bir örnək, 
Sevgi, məhəbbətə ziynət eşqidir! 
 
Mənim eşqim bu fənaya sığışmaz, 
Küllü ərzə, bu səmaya sığışmaz, 
Mənim eşqim bir dünyaya sığışmaz, 
İki cahan, həsrət, firqət eşqidir! 
 
Bu eşqi hər yetən duyanmaz heyhat, 
Qanan beş öncədən
1
 verər hesabat. 
Mənim eşqim Mustafaya salavat, 
Hüseyni görəcək möhnət eşqidir! 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                                 
1
 Bеş öncə – Məhəmməd, Əli, Həsən, Hüsеyn, Fatimə. 

---