Alisher Navoiy.
Saddi Iskandariy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
464
Ravon Shayx oldi bu iblog‘din,
Garonmoya naqdimni tufrog‘din.
Boqib Mavlaviy
30
sori qildi ruju’
Ki: «Sen qil duo, zohir aylab xushu’
Ki, qoyil erur so‘nggi farzandimiz,
Bilik mazra’idin barumandimiz.
Bularkim aning zodu payvandidur,
Bori bizga farzand farzandidur.
Sanga
ham chu shogird erur, ham murid,
Duosini sendin tutarbiz umid».
Chu Maxdum topti duo sori yo‘l,
Yana ochtilar borcha oming‘a qo‘l.
Duoeki ko‘nglumga matlub edi,
Muhavvis zamirimg‘a marg‘ub edi
Qilib,
ayladilar bu mahzunni shod,
Manga chunki yuzlandi mundoq murod.
Sujud ettim ul xayli ogohg‘a,
Dedilar: «Degaysen duo shohg‘a».
Bu so‘zdin bo‘lub o‘zgacha holatim,
O‘zumga kelib, bordi ul g‘aybatim.
Ko‘rarmen, hamul hujrada pir erur,
Janobida holimg‘a tag‘yir erur.
Bu dam go‘yo egnimdin olmish qo‘lin
Ki, bu sori solmish xayolim yo‘lin.
Hamul ollida boshim erdi quyi,
Oqar erdi tufroqqa ashkim suyi.
Dedi lutf ilakim: «Ne nav’ erdi hol»,
Yana boshni qildim anga poymol.
Dedim: «Ulcha
men xastaga hol erur,
Aning sharhida notiqa lol erur».
Dedi: «Ulcha bu dam sanga berdi dast,
Yana kimsaga bermamish erdi dast.
Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
Dostları ilə paylaş: