1732-ci Ild ə Nadirqulu xanın İran və Türkiyə Arasında Sülh İmzalaması 1732-
ci il, Nadirqulu xanın İran dövlət başçısı kimi Türkiyə ilə müqavilə imzaladığı
kritik bir dövrdür. Bu sülh
ərazinin sərhədlərinin təyin edilməsi, iqtisadi
münasib
ətlərin düzəlməsi və iki böyük imperiyanın arasında dövlətçiliyin qorunması
üçün
əhəmiyyətli bir addımdır. Sülh müqaviləsi, Nadirqulu xanın siyasi bacarığı,
diplomatik bacarığı və bölgədəki dəyişən siyasi dinamikaların müstəqil bir
imperiyanın maraqlarını qorumaq üçün inkişaf etdirilmiş strategiyalarının nəticəsində
ortaya çıxmışdır.
Sülh müqavil
əsi, Nadirqulu xanın müstəqil İran dövlətinin sərhədlərinin müdafiəsi və
ərazisinin təyin edilməsi üçün iradə etdiyi səylərin bir nümunəsidir. Bu müqavilə,
əsasən Türkiyə ilə olan sərhədlərin sabitləşdirilməsi, ərazinin paylanması və
diplomatik münasib
ətlərin inkişaf etdirilməsi ilə əlaqəlidir. Nadirqulu xanın bu sülh
müqavil
əsində irad etdiyi əhəmiyyətli məqamlar arasında ərazinin ədalətli
paylanması və iki dövlət arasında diplomatik bacarığın inkişaf etdirilməsi yer alır.
1732-ci ild
ə imzalanan sülh müqaviləsi, Nadirqulu xanın təşkilatçılıq bacarığı və
müst
əqil dövlətinin maraqlarını qorumaq üçün bölgədə inkişaf etdirdiyi taktikal
st
ratejiyaların bir bəlliiləsidir. Bu müqavilə, ərazinin müstəqil dövlət sərhədləri ilə
t
əyin edilməsi, iqtisadi əlaqələrin düzəlməsi və həm Türkiyə, həm də İranın siyasi
maraqlarının qorunması üçün əhəmiyyətli addımları təşkil edir.
Sülhün Şərtləri Əsasında İrəvan, Gəncə, Tiflis, Şamaxı, Şirvan Əyalətlərinin Türkiy əyə Qaytarılması 1732-
ci ilin yanvarında Nadirqulu xanın rəhbərliyi altında İran və Türkiyə arasında
bağlanan sülh müqaviləsi, bölgənin siyasi dinamikalarında əsaslı dəyişikliklərə
s
əbəb oldu. Bu müqavilənin ən əhəmiyyətli şərtlərindən biri, İrəvan, Gəncə, Tiflis,
Şamaxı, və Şirvan əyalətlərinin Türkiyəyə qaytarılması idi.
İmzalanan sülh müqaviləsi ilə birlikdə, təyin olunan şərtlər əsasında belə əyalətlərin
Türkiy
əyə qaytarılması, Nadirqulu xanın bu bölgələrdə Türkiyəyə qarşı qazandığı
əraziləri tərk etməsi anlamına gəlirdi. Bu şəhərlər strateji və iqtisadi əhəmiyyətə
malik olduğu üçün, bu addım İran və Türkiyə arasında siyasi stabilliyin təmin
edilm
əsi üçün vaciblik kəsb edirdi.
İrəvan, Gəncə, Tiflis, Şamaxı, və Şirvanın Türkiyəyə qaytarılması, Nadirqulu xanın
sülh müqavil
əsində özünün nüfuzunu daha çox inkişaf etdirilməsi və öz dövlətinin
maraqlarını qorumağı hədəfləyən bir siyasi strategiyanın bir hissəsi idi. Bu şərtlər,
N
adirqulu xanın İran daxilindəki hakimiyyətini möhkəmləndirərək içərisindəki
müst
əqil dövlət ərazilərini qorumağa nail olduğunu göstərir.
Nadirqulu xanın bu qərarı, Türkiyə ilə sülhün tərəqqi etdirilməsi, diplomatik
əlaqələrin inkişaf etdirilməsi və regionun ümumi təhlükəsizliyinin təmin edilməsi üçün
strateji bir addım idi. Əyalətlərin qaytarılması, Nadirqulu xanın diplomatik bacarığı və
İranın müstəqil dövlət kimi maraqlarını qorumaq üçün göstərdiyi siyasi qüvvətin bir
t
əzahürüdür.