o’rniga pul jarimasini joriy etish zarurligini, pul to’lashga «qurbi
etmagan o’g’rilarni» esa «qullikka» mahkum etishni, ishlashga majbur
qilishni tavsiya etadi. Bu merkantilistlarga qarama-qarshi tarzda,
boylik,
eng avvalo, mehnat bilan yaratili-shini
bildiradi, ya’ni xo’jalik
hayotidagi pulning «asosiy» vazi-fasini inkor etadi.
U.Petti
bu fikrni rivojlantirib, chetga pul chiqarishni taqiqlash
bema’ni narsa ekanligini ko’rsatib o’tadi. Davlatning bunday xatti-
harakati, uning fikri bo’yicha, mamlakatga chetdan to-var keltirishni
man etish bilan bir narsadir. U.Petti bu fikr-lari bilan o’zini pulning
miqdoriy nazariyasi tarafdori ekanli-gini ko’rsatdi
va muomala uchun
zarur bo’lgan pul miqdori to’g’ri-sidagi qonuniyatni tushunganligini
namoyish etdi. Ammo uning iqtisodiyotdagi pulning vazifasini yuzaki
tushunganligi aniq ko’rinadi. Bir tomondan, pulning miqdoriy
nazariyasi,
haqiqatdan ham, «pul o’z-o’zidan boylik mazmunini
anglatmasligini» ko’rsat-di, ikkinchi tomondan esa – U.Petti va undan
keyingi boshqa klas-sik iqtisodiy nazariya mualliflari, M.Blaug so’zi
bilan aytganda, u (pulning miqdoriy nazariyasi) asosiy e’tiborni pulning
muomala vositasi sifatidagi
vazifasiga qaratgan holda, tovar va pul
bozorlari o’rtasidagi o’zaro bog’liqlikni keltirib chiqaruvchi pulning
qimmatni saqlash vositasi sifatidagi funktsiyasini inkor etdi.
Shuning uchun merkantilizmga nisbatan to’g’ri tanqidlari bilan
birga, U.Pettining bu borada noto’g’ri tushunchalari ham bo’lgan.
Masalan,
Dostları ilə paylaş: