50
3-BOB. ARABLAR VA MARKAZIY OSIYONING BOSHQA
O„RTA ASR DAVLATLARI HUKMRONLIGI DAVRIDA AMAL
QILGAN SOLIQLAR
§
3.1. Arablarning turon hududlarini egallashi bilan Markaziy
Osiyo mamlakatlarida soliq munosabatlarining o„zgarishi
Arablar
Markaziy
Osiyoga
bostirib kelgach, 651-yildan boshlab
soliqqa tortish tizimi birmuncha
murakkablashdi
va
soliqlarning
turlari ko‗payib bordi. Masalan,
xayr-ehson ehtiyojlari uchun soliq -
zakot ijtimoiy keskinlikni yumshatish
uchun mo‗ljallangan, kambag‗allar,
yetimlar va yo‗lovchilarga xayr-
ehson berishda foydalanilgan
19
.
Arablar Movarounnahrni istilo qilganidan keyin yer-mulklari
xalifaga qarashli bo‗lib qolgani tufayli yirik zodagon qatlamlarning
xususiy mulki ham xalifa mulkiga, yirik yer egalari bo‗lmish
―dehqon‖lar esa o‗z yerlarida ijaradorga aylandilar, daromadning
ma‘lum qismini xalifaga jo‗natadigan bo‗ldilar.
Dehqonlarning arablar bilan yaqinlashuvi yer-mulklari va boshqa
boyliklarini saqlab qolishga imkon yaratgan. So‗g‗diylarning asosiy
qismi juzya va xiroj to‗lashgan.
Xiroj yer solig‗i bo‗lib, ―muqassama‖ deb atalgan va ko‗pincha
yalpi mahsulotning 3/1 qismini tashkil etgan. Xiroj to‗lovchi aholi
qatlami ―harros‖ deb atalganlar. Movarounnahr va unga qo‗shni
hududlarda jamoachilar soliqlar, uzluksiz urushlar, talon-tarojlardan
19
Аbu Аbdulloh Muhammad ibn Ismoil Аl-Buxoriy. Xadis. 1-kitob. Qomuslar bosh tahririyati. Toshkent,
1997. 382-416-betlar.
51
qiynalib qolib, yirik yer egalaridan panoh izlashga majbur bo‗lgan. Bu
jarayonda jamoachilar yerda ishlash huquqini saqlab qolgan holda yirik
zamindorlarga soliq to‗lash asosida o‗zaro kelishib olishgan.
Zamindorlarning jamoachilar bilan bunday munosabati ―al-ja‘‖, ―at-
talji‘a‖, ―al-malaja‖ atamalari bilan ifodalangan.
Soliq yig‗uvchilar ―omil‖
deb yuritilgan. Soliqlar pul yoki mahsulot
– ―natura‖ shaklida to‗langan.
Shu bilan birga, o‗sha davrda soliqlar quyidagi shakllarda yig‗ilgan:
-
vazifa (o‗lpon);
-
juzya (jon solig‗i);
-
xiroj (yer solig‗i).
Sanab o‗tilgan soliqlardan xirojning undirilish tartibi 3 xil shaklda
amalga oshirilgan:
misahha
– qat‘iy belgilangan
stavkada;
muqotta – qat‘iy belgilangan
summada;
muqassama – hosilning muayyan
ulushida
(masalan,
hosilning
1/3
miqdori) amalga oshirilgan.
Soliq miqdori shartnoma bo‗yicha belgilangan, juzya fuqarolarning
o‗ziga to‗qlik darajasiga qarab undirilgan.
Yuqoridagilardan tashqari chorva-dorlardan chorva tuyog‗iga qarab
naturada, hunarmand va savdogarlardan agar soliqqa tortilmaydigan eng
kam miqdordan oshib ketgan muayyan yillik daromad mavjud
bo‗lganida ham alohida soliqlar undirilgan. Shu bilan bir qatorda foydali
qazilmalardan olingan daromad soliqlari hamda majburiy ishlab berish –
kanallar qazish va ularni tozalash, yangi yo‗llar qurish va eskilarini
tuzatish, ko‗priklar qurish, shahar va qal‘a devorlarini barpo etish va
mustahkamlash kabi vazifalarni bajarish ham soliqlar qatorida turgan.
Xiroj
asosan
Navroʼz
bayrami
arafasida
yigʼib
olingan. Juzyani musulmon
bo‗lmagan
fuqarolar
(ozod
erkaklar) to‗laganlar.
Xotin-qizlar,
keksalar,
voizlar, kambag‗allar va qullar
bu soliqni to‗lashdan ozod
qilingan
52
Arab sarkardasi Qutayba ibn Muslim VIII asr boshlarida Samarqand
hukmdori Gurak bilan tuzilgan shartnoma bo‗yicha yiliga 2,2
mln.dirham miqdorida va ibodatxonalardan qimmatbaho narsalar
ko‗rinishida xiroj olib turgan. Markaziy Osiyoda soliqqa tortishning
arabcha tizimini joriy etib, ya‘ni soddalashtirilgan tizimga o‗tib, yagona
soliq yig‗ishni yo‗lga qo‗ygan.
Soliqqa tortish tizimiga ko‗ra yerlar ikki guruhga: ushr va xiroj
yerlariga bo‗lingan. Birinchi toifaga arablarga qarashli yerlar kirar edi.
Qolgan yerlarning hammasi ikkinchi toifa hisoblangan. Bunda ushr
alohida ahamiyat kasb etgan.
Ushr yerlardan olingan hosilning 1/10 qismi, xiroj yerlardan
hosilning 1/3 qismidan 1/2 qismigacha soliq muqassama olinar edi.
Bundan tashqari ekin maydoniga qarab qat‘iy tarzda, shuningdek,
uzumzorlar va bog‗lardan belgilangan miqdorlarda soliq olingan.
Chorvadorlardan soliq asosan mol boshi soniga qarab olingan.
Hunarmandlar va savdo ahli yillik daromaddan oshgan taqdirda soliq
to‗laganlar. ―Zakot‖ so‗zi keyinchalik hunarmandchilik, savdo va
chorvachilik solig‗iga nisbatan qo‗llaniladigan bo‗lgan. Bundan tashqari,
turli foydali qazilmalardan ko‗rilgan daromad va bevosita vorisi
bo‗lmasa, merosdan ham soliq undirish taomilga aylanadi. Soliqning
yana bir ko‗rinishi ―juzya‖ jon solig‗i hisoblangan. U musulmon
bo‗lmagan erkaklardan undirilgan.
Dehqonlar o‗z qurol-aslahalari bilan kanallar qazish va tozalash,
yo‗l qurish va eski yo‗llarni ta‘mirlash, ko‗priklar, shahar qal‘a devorlari
barpo etish va shu kabilarni bajarishga majbur qilinganlar
20
.
704-yilda Qutayba ibn Muslim Xuroson noibi etib tayinlanadi.
Unga Movarounnahrni bo‗ysundirish va idora etish topshiriladi. U uzoq
tayyorgarlikdan so‗ng Buxoro ustiga yurish qiladi. Farg‗onaliklar,
so‗g‗dlar, mahalliy turklar buxoroliklarga yordamga keladilar. Qattiq
janglardan so‗ng Qutayba harbiy hiyla ishlatib g‗alabaga erishadi.
20
O‗ʼzbekiston xalqlari tarixi // Аkademik А. Аskarov tahriri ostida. O‗zbekiston. T: 1992. – 81. bet.
53
Hokimiyatni Buxorxudotlar qo‗lida qoldirgan arablar Buxoro bilan sulh
tuzishib,
Samarqandga
qaytadilar.
Sulh
shartnomasiga
binoan
buxoroliklar har yili arablarga boj-xiroj to‗lab turish majburiyatini
oladilar. Shu bilan birga, arablar uchun o‗tin, ot-ulov uchun yem-xashak
va suv tashib berish majburiyati ham mavjud edi.
21
ZAKOTI-CHAKANA – arablar hukmronligi davrida joriy qilingan,
o‗rta asrlar va undan keyingi davrlarda 40 boshdan kam qo‗yi bo‗lgan
fuqarolar zakot to‗lamagan, ammo zakoti-chakana, ya‘ni mayda zakot
to‗lashi shart bo‗lgan.
XIROJ – arablar hukmronligi davrida joriy qilingan va undan
keyingi davrlarda aholining barcha tabaqalari uchun majburiy bo‗lgan,
davlat tomonidan undiriladigan eng keng tarqalgan soliq turi. Mazkur
soliq asosan Sharq mamlakatlari, xususan, musulmon mamlakatlarida
keng tarqalgan bo‗lib, arablar bosqini davrida istilo etilgan
mamlakatlarda, islomni qabul qilmagan barcha toifadagi musulmon
bo‗lmagan aholidan undirilgan. Keyinchalik u aholining etnik, ijtimoiy
mansubligidan qat‘iy nazar barcha uchun majburiy to‗lov turiga
aylangan. Soliq miqdori aholining boy-kambag‗alligiga qarab, yer, mol-
mulk miqdori hamda oila a‘zolarining nufuziga qarab belgilangan.
Undirilgan soliq maxsus tayinlangan soliq xodimlari tomonidan quyi
boshqaruv vakillari, ya‘ni yer-suv jamoasi raislari, qishloq oqsoqollari,
diniy mahkamalarning hamda vaqf mulklari boshliqlari guvohligida
amir, xon, bek xazinasiga tushirilgan.
Arablarning O‗rta Osiyoga yurishlarida soliq va moliya tizimi
dastlab talonchilik asosida amalga oshirilgan. Talonchilik siyosati
ayniqsa arab bosqinchiligining ikkinchi davrida yanada kuchayadi.
Xususan, Qutayba 707-715-yillarda Movarounnahrni uzil-kesil qo‗lga
kiritib, boylik orttirishning zo‗ravonlik yo‗liga o‗tadi. Masalan, uning
tavsiyasiga binoan Samarqand hukmdori 2.200.000 dirham to‗lash
majburiyatini olib, barcha oltin va kumush, zeb-ziynat buyumlarini
21
Tursunov X Beknazarov А. O‗zbekiston SSR tarixi. Darslik. – T.: O‗zbekiston, 1982. – 41 bet.
54
tortib olishni ko‗zda tutadi. Movarounnahrni o‗z mustamlakasiga
aylantirishda
talonchilik
usuli
bilan
birga
soliq
solishni
takomillashtirishga ham ahamiyat beradi
22
.
710-yildan 737-yilgacha So‗g‗dda podshohlik qilgan G‗urak
(Gurak) arablarga qarshi kurashlar olib borgan. Xususan, Karmana bilan
Kattaqo‗rg‗on oralig‗idagi Arbinjon degan joyda jang bo‗lib o‗tadi.
Ammo kuchlar teng bo‗lmaganligi sababli G‗urak chekinadi. Shosh va
Farg‗onadan yordamga yuborilgan bo‗linmalar ham yo‗lda Qutayba
tomonidan tor-mor etilgach, Samarqand qamali boshlanib, u 6 oy davom
etadi.
712-yilda Qutayba o‗zaro ichki urushlardan foydalanib, Xorazmni
o‗ziga bo‗ysundiradi, o‗sha yilning o‗zida arablar O‗rta Osiyoning yirik
savdo, iqtisodiy-siyosiy markazlaridan biri Samarqandni ham bosib
oladilar. Samarqand podshosi G‗urak bilan tuzilgan shartnoma
shartlariga binoan, Samarqand va So‗g‗diyona xalqi arablarga har yili 2
million 200 ming dirham miqdorda o‗lpon to‗lash va arab qo‗shiniga
100 ming kishi to‗plab berishga majbur etiladi
23
.
Mahalliy aholiga nisbatan arablarning jabr-zulmi yanada kuchaya
boshlagach, Movarounnahrning aksariyat shaharlarida ommaviy xalq
qo‗zg‗olonlari birin-ketin sodir bo‗la boshlaydi. Bu esa arab
hukmdorlarning mahalliy xalqlarga nisbatan qahr-g‗azabini yanada
kuchaytiradi. Jumladan, 723-yilda Xo‗jandda bo‗lib o‗tgan yirik xalq
qo‗zg‗oloni kuch bilan bostirilgach, arablar jamoachilarni xiroj va juzya
to‗lashga majburlab, ularning bo‗yinlariga maxsus qo‗rg‗oshindan
qilingan muhrlar osib yurishni talab qilganlar. Bunday muhrlarda
―rustoq‖ yoki ma‘lum joyning nomi bilan bir qatorda, to‗lanadigan soliq
miqdori ham qayd etilgan. Shu bilan bir qatorda mahalliy xalqlar arablar
bosib olgan yerlardan har yili xalifalik xazinasiga katta miqdorda o‗lpon
to‗lab turishlari bilan birgalikda, ma‘lum miqdorda qo‗shin uchun odam
22
Oblomurodov N., Tolipov F. O‗zbekistonda soliqlar tarixi. T.: ―IQTISOD-MOLIYA‖, 2009. – 27-b.
23
Чехович О.Д. Бухарские документы XIV в. – Т., ―Наука‖. 1965. - С. 171.
55
ham to‗plab berganliklari to‗g‗risidagi ma‘lumotlar uchraydi.
24
Arablar
asosan diniy targ‗ibotni o‗zlarining asosiy maqsadlari deb bilgan holda,
―g‗ayridinlarga qarshi kurash‖ niqobi ostida faol ish olib borishlari bilan
birgalikda, talonchilikdan iborat istilochilikni ham asosiy maqsad
qilganlar. Soliqlarning muttasil ortishi va jabr-zulmlar o‗lkada qudratli
xalq chiqishlarining avj olishiga turtki bo‗lgan. Ana shunday yirik xalq
harakatlaridan biri, shubhasiz, Buxorodan Shaxrisabzgacha bo‗lgan
hududlarda keng yoyilgan Muqanna qo‗zg‗oloni edi.
25
Quyida biz
arablar davrida mintaqada mavjud bo‗lgan ayrim mulk egaligi va soliq
turlarini keltirib o‗tamiz.
VAQF – arablarning O‗rta Osiyoni bosib olishi jarayonida davlat
hukmdorlari tomonidan joriy qilingan, shuningdek, ayrim kishilar
tomonidan diniy muassasalar, masjidlar, madrasalar ixtiyoriga
daromaddan foydalanib turish, ammo sotmaslik sharti bilan o‗tkazilgan
yoki vasiyat qilib qoldirilgan mulk, ya‘ni yer-suv, mol-mulk, bino va
boshqalar. Vaqfdan kelgan daromadlar o‗sha diniy muassasalar
faoliyatini yaxshilash va ularda xizmat qiladigan din peshvolariga
berilgan.
VAQFNOMA – vaqf hujjatlari. Vaqf mulklarining vaqtincha yoki
doimiy ravishda bir shaxsdan ikkinchi bir shaxsga o‗tganligini
tasdiqlovchi, ixtiyoriy berilganligi yoki vasiyat qilib qoldirilganligi
to‗g‗risidagi hujjat. Yanada kengroq ma‘noda, mulk egalarining o‗z yer-
suvi, xo‗jalik binolari va daromad keltiradigan boshqa mulklarini diniy
muassasalar – masjid, madrasalar hamda diniy toifadagi kishilar –
eshonlar, muftiylar, sufiylik jamoalari izmiga ixtiyoriy tarzda
o‗tkazganligi to‗g‗risidagi hujjat. Vaqfnomada mulkning vaqfga
o‗tkazilish sababi, mulk egasining nomi, vaqf qilingan mulkning
mutavallisi (boshqaruvchisi), vaqf mulkidan foydalanish tartibi,
guvohlar aniq ko‗rsatilgan. Vaqfnoma qozi tasdig‗idan keyin qonuniy
kuchga kirgan.
24
Tursunov X, Beknazarov А. O‗zbekiston SSR tarixi. Darslik. – T.: Qizil gvardiya. 1982. – 41 bet.
25
Аskarov А. O‗zbekiston xalqlari tarixi. T.: O‗quv qo‗llanma. – O‗zbekiston. 1992. – 83 bet.
56
Xalifalik davrida soliq tizimining qaror topishi va rivojlanishi yirik
mutafakkir, qonunshunos Abu Yusuf Yokub ibn Ibrohim al Ansoriy
(731-798) asarlarida yetarli darajada keng yoritib berilgan. Bizgacha
uning ―Kitob al-xiroj‖ asari yetib kelgan. Dastlabki kezlarda, yuqorida
aytib o‗tilganidek, davlat xazinasini to‗ldiruvchi asosiy va har
tomonlama qulay manba zakot bo‗lgan. Keyinchalik zakot o‗rnini
sadaqa egallab, bu yig‗im nochor kishilarga beriladigan yordamdan
iborat bo‗lgan
26
.
Arab hukmdori Ashras ibn Abdulloh as-Sulamiy (727-729 yillarda
noib) qisqa davr ichida ikkita bir-biriga qarama-qarshi yo‗l tutgan. U
yangi musulmonlardan juzya va xiroj olinmaydi deb e‘lon qilib,
―arablarning kuchi – islomda‖, uni qabul qilgan kishilar istilochilarga
qarshilik ko‗rsatishni to‗xtatadi deb hisoblagan. Ashrasning siyosatiga
So‗g‗d zodagonlari qarshilik ko‗rsatishdi, zero, ular xirojdan ozod qilish
mavjud tuzum negizlarini qo‗poradi deb bilishgan. Hatto, Gurak xat
bilan Ashrasga murojaat qilib, uning qarori xirojni butunlay tugatishga
olib keldi, endi soliq undiradigan hech kim qolmadi, deb ogohlantirgan.
Xirojdan ozod etish xazina tushumlarini keskin qisqartirib yuborgandan
so‗ng Ashras Gurakning haq ekanligiga ishonch hosil qilib, ―Arab
hokimiyatining kuchi – xirojda‖ degan shiorni ko‗tarib chiqqan. U o‗z
vaqtida al-Jarroh taklif qilgan siyosatga qaytib, juzyadan xatna kildirgan
yangi musulmonlargina ozod etiladi degan g‗oyani olg‗a surgan.
So‗g‗d va Buxoro aholisi bu adolatsizlikka nisbatan qarshilik
bildirib, qo‗zg‗olon ko‗tarishgan. Samarqand atrofida yetti ming
kishidan iborat so‗g‗diylar to‗planishib, itoat etmasliklarini namoyish
qilishgan. Nihoyat, olib borilgan noma‘qul soliq siyosati tufayli
arablarga qarshi qudratli harakat avj olib, Movarounnahr besh yildan
keyin arablar tasarrufidan xalos qilingan, ammo u faqat IX asr oxiriga
kelibgina mustaqil bo‗lishga erishgan. Arab xalifaligi hukmronligi
tugashi bilan dehqonlar ahvoli o‗zgarib, natura majburiyatlari bir qadar
26
Oblomurodov N., Tolipov F. O‗zbekistonda soliqlar tarixi. T.: ―Iqtisod-Moliya‖ 2009. – 27 b.
57
yengillashgan. Tohiriylardan Abulabbos Abdulloh (830-844 yillarda
hukmdor) amaldorlardan dehqonlar manfaatini himoya qilishini so‗rab,
o‗z talabini ―Olloh bizni ularning qo‗li bilan boqadi, ularning og‗izlari
bilan tabriklaydi va ularni xafa qilishni man etadi‖, deb asoslagan.
Shunday qilib, ikki asrdan ko‗proq hukmronlik qilgan arablar
saltanati tugab, Somoniylar (869-1005 yillar) hukmronligi maydonga
chiqqan.
Dostları ilə paylaş: |