Mada: dövlət, inzibati bölgü və cəmiyyət. Kiaksar farsların tabe
olunmasından, Şərqi İran ərazilərinin işğalından, geniş torpaqlara malik olan Aşşur
dövlətinin darmadağın olunmasından, Mannanın, Urartunun və Skif çarlığının fəth
edilməsindən sonra Qərbdə Halis (müasir Qızıl Irmaq) çayınadək uzanan zəngin
Lidiyanı və yunan ticarət şəhərlərini öz dövlətinə birləşdirməyə cəhd etdi.
Lidiya ilə müharibə e.ə. 590-cı ildə başlandı. E.ə. 585-ci il mayın 28-də döyüş
zamanı günəş tutulması hadisəsi baş verdi və bu hadisə döyüşən rəqiblər tərəfindən
pis əlamət kimi qəbul edildi. Müharibə dayandırıldı. Sülh müqaviləsinə əsasən, Mada
ilə Lidiya arasındakı sərhəd Halis çayı üzrə müəyyənləşdirildi.
Lidiya ilə müharibənin başa çatdığı ildə qədim dünyanın böyük dövlət
xadimlərindən biri, Esxil tərəfindən "Asiya üzərində hökmranlığın banisi"
adlandırılmış Uvaxşatra (Kiaksar) vəfat etdi. Onun yaratdığı dövlətin ərazisi böyük
idi. Bu dövlət Mada çarlığından başqa Manna, Skif çarlığı, Urartu torpaqlarını, "Siro-
Mada" adlanan ərazini (keçmiş Aşşur vilayətləri olmuş Zamuanı, Parsuanı,
Kişessunu, Xarxarı və b.) əsil Aşşur torpaqlarını (Ksenofontdan məlum olduğu kimi),
Hirkaniya və Parfiya ilə birlikdə İranın bütün şərq qismi (bu isə yunan ənənəsindən
irəli gəlir) özündə ehtiva edirdi.
Beləliklə, Mada dövlətinin sərhədləri Şərqdə Orta Asiyadan qərbdə Halis
çayınadək uzanırdı. Dövlətin şimal sərhədlərinin bir qismi Kolxidanın yaxınlığından
keçirdi. Şübhəsizdir ki, Şimali Azərbaycanın bəzi bölgələri də Mada dövlətinin
tərkibinə daxil idi. Mada dövlətinin tərkibində artıq sonralar fars hökmdarlarının
yazılarında adları çəkilən satraplıqların ən azı bir qismi vardı. Bir çox qədim dillər
tərəfindən əxz olunmuş, qədim fars mənşəli
xsaçapävan-la deyil (yalnız Elam mənşəli
saksapamana bu anlayışdandır), Mada mənşəli
xsavräpän-la bağlı olan xsaravpän
titulunun forması (müqayisə et: Babil dilində ahsadar(a) panu arami dilində,
hsdrrpny
[ahsadarapänä], Likiya dilində kssadrapa, qədim yunan dilində aaıpaлess və b.
Əhəmənilər dövrü üçün məlum olan satraplıq institutunun artıq madalıların
hökmranlığı zamanı mövcud olduğunu təsdiq edən dəlildir. Hər halda xsavrapäna-nın
ad və ya titul kimi İran yaylasının qərb vilayətlərində hələ e.ə. VIII əsrdə mövcud
olduğu təsdiqlənmişdir. Bu söz "hakimiyyət qoruyucusu", "çarlığın, malikanənin
mühafizəsini (həyata keçirən)" mənasını daşıyır.
Güman etmək olar ki, Mada dövlətinin inzibati quruluşu sonralar İran
imperiyasının quruluşu kimi Aşşur-Urartu sisteminin daha da inkişaf etmiş forması
olmuşdur. Ehtimal olunur ki, inzibati idarəyə, məhkəməyə, maliyyə sisteminə başçılıq
etmiş satrapların səlahiyyətləri prinsip etibarilə Aşşur vilayət rəislərinin (bçl pehate,
pehatu) səlahiyyətlərinin oxşarı idi. Əhəməni dövrünün arami sənədlərində
194
xsavrapäna bilavasitə pehä - "canişin" istilahı ilə tərcümə olunur. Halbuki bir sıra
arami mətnlərində bu istilah tərcümə edilmir; bu mətnlərdə
'hsdrrpny'
(
ahsadarapänä) istilahına təsadüf olunur. Hər halda Mada satrapları Aşşurun və
Urartunun "qubernatorlarının" yalnız bir qədər dəyişilmiş oxşarları idilər. Ehtimal
etmək olar ki, onlar Aşşur vilayət rəisləri və İran satrapları arasında olan bir vəzifədir.
Güman ki, Mada dövlətinin siyasi inkişafı əsasən əski ənənələr məcrasında gedirdi.
İşğalçılıq müharibələri nəticəsində yaranmış nəhəng Mada dövləti qədim
dünyanın vahid iqtisadi və mədəni-tarixi əsası olmadan, hərbi qələbələrdən və yaxud
məğlubiyyətlərdən asılı olaraq yaranan və dağılan, möhkəm olmayan hərbi inzibati
birliklərindən biri idi. Hələ Herodot bilirdi ki, "midiyalıların hökmranlığı zamanında
bir xalq başqa xalq üzərində, midiyalılar isə hamı, ilk növbədə onlara yaxın olanlar,
sonuncular öz qonşuları, qonşular isə onlarla həmsərhəd olan xalq üzərində ağalıq
edirdi".
Bibliyada və başqa Qədim Şərq mənbələrində "Mada çarı" və "çarlarından",
"Mada çarı" və "onun köməkçiləri olan çarlardan" danışılır. Deyilənlər Mada çarının
vassalları və yaxud satrapları olmuşlar.
Lakin bununla belə Mada dövlətinin gücünü, rolunu və əhəmiyyətini azaltmaq
olmaz.
Mada dövlətinin mövcudluğu dövrünün mahiyyətcə 6-8 onilliklə
məhdudlaşmasına (e.ə. VII əsrin sonu - VI əsrin I yarısı) baxmayaraq, onun
yaradılmasının İran yaylası və Ön Asiya tayfaları və xalqlarının tarixi üçün böyük
əhəmiyyətə malik olması mübahisəsizdir.
Bu hal müəyyən dərəcədə geniş Mada vilayətlərində məskunlaşmış tayfaların
və tayfa qruplarının konsolidasiyası prosesini sürətləndirdi, yadelli müdaxilələrə son
qoydu və daxili həyatın inkişafı üçün nisbətən əlverişli şərait yaratdı, bu isə, öz
növbəsində, həm kənd, həm də şəhər iqtisadiyyatının canlanmasına yardım etməyə
bilməzdi.
Əlbəttə, böyük işğalçılıq müharibələrinə qədər Mada cəmiyyətində patriarxal
münasibətlər hələ də kifayət dərəcədə güclü idi. "Mada xalqı" (icma üzvləri və azad
əhalinin başqa qrupları) və "Mada qoşunu" anlayışları əsasən üst-üstə düşürdü.
Quldarlıq əsasən patriarxal və ev quldarlığı səciyyəsi daşıyırdı.
Maddi nemətlərin başlıca istehsalçıları əsasən azad icma üzvləri olmuşlar. Hər
bir icma üzvü eyni zamanda döyüşçü idi. Mada cəmiyyətinin gücü xeyli dərəcədə
bununla izah edilirdi. Kiaksar məhz bu cəhətə arxalanaraq özünün işğalçılıq
müharibələrinə başlaya bilmişdi.
Madalılar Kiaksarın böyük işğalçılıq müharibələri zamanından etibarən Şərqin
qədim mədəniyyətləri ilə təmasda oldular və uzunmüddətli olmasa da, hər halda Ön
Asiyanın ən mühüm qüvvəsinə çevrildilər. Bölgənin sinifli cəmiyyətləri ilə əlaqələr
Madada patriarxal dayaqların dağılması prosesini sürətləndirdi. Mədəni ölkələrdən
195
daxii olmuş sinfi mədəniyyət Mada dövləti qüdrətinin istinad etdiyi hər şeyi sürətlə
dağıdırdı. Azad icma üzvü ilə əyanlar arasında intensiv surətdə yaranmağa başlayan
və güclənən fərq getdikcə kəskinləşirdi. Sıravi azad icma üzvlərinin istismarı
güclənir, ölkənin təsərrüfat həyatında qul əməyinin xüsusi çəkisi artırdı. Qul
əməyindən nəinki yalnız hökmdar təsərrüfatında (Herodotun buna dair məlumatları
vardır), habelə əyanların təsərrüfatlarında və məbəd torpaqlarında istifadə edilirdi.
Polien hələ Deyokun hakimiyyəti dövründə Madada məbəd təsərrüfatının mövcud
olduğunu təsdiqləyir.
Atəşpərəstlik etiqadı xidmətçiləri və qədim ənənələrin mühafizəçiləri olan
maqlar - kahinlər əyanlarla yanaşı, Mada cəmiyyətində mühüm qüvvə idilər.
Avestada məlumat verilir ki, maqlar qədimdən geniş torpaqlara malik idilər.
Şübhəsizdir ki, böyük sərvətlərdən istifadə edən, xalq arasında böyük nüfuza malik
olan möhkəm və mütəşəkkil qüvvəyə çevrilmiş maqlar hökmdarların həm xarici, həm
də daxili siyasətinə təsir edirdilər.
Nəticədə cəmiyyətin əvvəlki strukturu xeyli dərəcədə sarsılır, patriarxal
dayaqların dağılması prosesi sürətlənir, sinfi antaqonizm kəskinləşirdi. Mada
dövlətinin yaranması ilə Mada nəsli-tayfa və hərbi demokratiya ölkəsindən qədim
Şərq tipli dövlətə çevrilməyə başladı.
Herodotun məlumat verdiyi kimi, Mada cəmiyyətində sinfi mübarizə hələ
dövlətin meydana gəldiyi zamandan əvvəlki dövrdə mövcud idi. Peyğəmbər İsayanın
şəhadətinə görə, erkən dövrdə "gümüşü qiymətləndirməmiş və qızıla həris olmamış"
madalılar inkişafın geniş yoluna çıxmışdılar.
Demək olar ki, bütün antik müəlliflər madalıların sonrakı nəslinin
xasiyyətlərinin "pozğunlaşması"ndan, onların bəzəyə, sərvətə, parlaq həyat tərzinə
hərisliyindən danışırlar.
Böyük işğalçılıq müharibələri zahirən Madanı gücləndirsə də, onu inkişaf
etmiş quldarlıq münasibətlərinə malik olan qüdrətli və qorxulu dövlətə çevirsə də,
məhz bu müharibələr tezliklə gəlmiş sonun başlanğıcı idi. Şübhəsizdir ki, madalıların
yaratdığı Mada dövlətinin, onun mədəni-tarixi irsinin, müxtəlif ənənələrin və
institutların rolu və əhəmiyyəti böyük idi.
"Hökmdarlar hökmdarı" haqqındakı Əhəməni təsəvvürü, xsayviya (çar) və
Dostları ilə paylaş: |