www.vivo-book.com
639
– Hə, nə istəyirsən?, – o məndən soruĢdu. Onun yaĢı
otuzdan keçmiĢ olardı və gülümsəyərkən öndəki qızıl diĢi
parıldayırdı. O heç vaxt mülis olmazdı.
– Minet, – mən dedim.
– Ġyirmi dollar.
– DanıĢdıq. Gəl getdik.
– Qərblə Franklinə qədər sür, sola dön, Harvarda qədər
get və sonra sağa dön.
Biz Harvarda çatanda, artıq maĢını saxlamaq üçün yer
qalmamıĢdı. Nəhayət, maĢını qırmızı zonada saxladım və
maĢından düĢdük.
– Arxamca gəl, – o mənə dedi.
Bu, dağılmaqda olan hündürmərtəbəli bir bina idi. Biz
vestibülə çatar-çatmaz o sağa döndü və mən də gözlərimi
onun götünə zilləyərək onun arxasınca beton pilləkənlərlə
qalxdım. Çox qəribə idi, axı hamının götü vardı. Ġçimdə
kədərə bənzər bir hiss baĢ qaldırmıĢdı. Lakin onun götünü
istəmirdim. Onun arxasınca dəhlizlə gedəndən sonra bir
neçə sement pilləkən də qalxdıq. Biz lift əvəzinə yanğın
çıxıĢına bənzər pilləkəndən istifadə edirdik. Bunu etməkdə
|