www.vivo-book.com
641
Divar Ģkafının qapısını çevik bir hərəkətlə açdım və
əlimi içəri salıb paltarlara toxundum. Heç nə.
– Sən hansı zibildən qəbul eliyirsən, dostum?
– Mən heç bir zibil qəbul eləmirəm!
– Ah, ilahi....
Cəld vanna otağına qaçdım düĢün pərdəsini geri
çəkdim. Yenə heç nə. Mətbəxə keçdim, su çanağının
altındakı plastik pərdəni kənara çəkdim. Orada, sadəcə, içi
ağzına qədər dolu plastik zibil vedrəsindən baĢqa heç nə yox
idi. Ġkinci yataq otağına baxdım. Ordakı Ģkafın içini
yoxladım. Ġkinəfərlik çarpayının altına baxdım: orada yalnız
boĢ bir “Ripple” ĢüĢəsi vardı. Yataq otağından çıxdım.
– Hə, di bura gəl, – o mənə dedi.
Bu balaca bir otaq idi, daha çox taxçaya, ya da yük
yerinə oxĢayırdı. Otaqda üstündə çirkli ağlar olan balaca bir
çarpayı qoyulmuĢdu. Odeyal isə yerə atılmıĢdı. Mən
miyançamı açdım və Ģeyimi çıxardım.
– Ġyirmi baks, – o dedi.
– Əvvəlcə öz dodaqlarını bu zəhrimara yapıĢdır! Onu
qurudana qədər sor!
|