Kitab-ibrahim-esas Layout 1
partiya işində işləyəndə tez‑tez kəndlərdə olurdum. İclasların
Yüklə 4,35 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
partiya işində işləyəndə tez‑tez kəndlərdə olurdum. İclasların qrafikləri tutulanda xahiş edirdim ki, məni ya Ellərkəndə, ya da Göllü kəndinə göndərsinlər. Ellərkənd İbrahimin və mənim ən sadiq dostumuz Buludxan müəllimin doğulub boya‑başa çatdığı kənd idi. Buludxan müəllimin atası Əziz Xəlilov bizim ailəmizin sınanmış dostu idi. Doğulduğum Güllübulaqla Göllü kəndi arasında azı 30‑35 km məsafə olmasına baxmayaraq, Göllüdə demək olar ki, hamı məni tanıyırdı. İbrahimin atasının əmisi oğlu, dostum Mövlə müəllim əvvəlcə məktəbdə pioner baş dəstə rəhbəri, sonra isə sovxozun komsomol və partiya təşkilatının katibi işləmişdi. Daha sonralar Mövlə müəllimlə rayon partiya komitəsində birgə işlədik. Hər dəfə Göllüyə gedib, işlərimi görüb qurtaran‑ dan sonra ya təzə qohumumuz Hacı dayı, ya Mövlə müəllimin atası Osman dayı, ya İbrahimin babası Həmid dayı məni evlə‑ rinə dəvət edərdilər. Onda İbrahim hələ uşaq idi. İbrahimin atası Nizami ilə də salam‑kəlamımız var idi. O, yaxşı mühasib kimi rayonda ad çıxarmışdı. Nizaminin şairliyindən Bakıya kö‑ çəndən sonra xəbər tutdum. 2011‑ci ildə Qarsda olarkən Niza‑ minin şeirlər kitabını mənə əslən Göllüdən olan, Qaçaq Usubun qardaşı nəvəsi, işadamı Özər göstərdi. Bakıya qayıt‑ dıqdan sonra İbrahimə dedim, atasının kitablarından bir neçə‑ sini göndərdi Prezident Kitabxanasının fonduna daxil etdik. İbrahimlə ilk tanışlığım onun “Respublika” qəzetinin kom‑ püter mərkəzində işlədiyi vaxta təsadüf edir. Həmin qəzetin redaktor müavini, yaxın dostum Hümbət Musayev məni bacı‑ sının oğlu İbrahimlə tanış etmişdi. “Respublika”da işləyən Qafar Çaxmaqlı da İbrahimin çox yaxşı oğlan olduğunu mənə daha əvvəl söyləmişdi. Ağbaba və Şörəyelin tarixi ilə bağlı ya‑ zılarımı İbrahimə verib kompüterdə yığdırardım. Lakin nə A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 48 qədər təkid etsəm də o, məndən pul götürməzdi. Sonra İbra‑ him “Respublika”dan getdi. Sonralar hər ikimizin dostu Mirzə Ənsərlidən öyrənmişdim ki, İbrahim “Elm” qəzetinin redaksiyasında işləyir. Lakin onunla əlaqəm kəsilmişdi. 2002‑ci ildə mənim əvvəllər tanıdı‑ ğım və səmimi münasibətimiz olan Həsən Həsənov “Xalq qə‑ zeti”nə baş redaktor təyin edildi. Bir müddət sonra Həsən müəllim mənə dedi ki, kompüter mərkəzinin rəhbəri Elçin başqa yerdə işlədiyi üçün redaksiyadan getmək istəyir. Həsən müəllim qəzet dizaynını işini yaxşı bilən bir mütəxəssis axtar‑ dığını söylədi. Mən Həsən müəllimə bu işin öhdəsindən gələ biləcək İbrahim adında bir oğlanı tanıdığımı söylədim. Həsən müəllim dedi ki, təcili İbrahimi tapıb onun yanına göndərim. Mirzə Ənsərliyə zəng etdim ki, İbrahimi tapsın və Həsən müəl‑ limin onu görmək istədiyini söyləsin. Bir azdan İbrahim gəldi. Həsən müəllim elə həmin gün İbrahimi kompüter mərkəzinə müdir təyin etdi. İbrahim tez bir zamanda redaksiyanın sevim‑ lisinə çevrildi. Özündən böyüklərə xüsusi hörmətlə yanaşması onun özünə hörmət qazandırırdı. İbrahimlə eyni mərtəbədə otururduq. Hər səhər işə gələndə əvvəlcə redaksiyanın ağsaq‑ qalı Telman Heydərova baş çəkər, sonra üzbəüzdəki bizim otağa daxil olub mənimlə hal‑əhval tutar, bundan sonra öz ota‑ ğının qapısını açardı. İbrahimin “Professor” deyə müraciət etdiyi Buludxan müəl‑ lim və Məsiağa müəllim tez‑tez redaksiyaya gələrdilər. Arala‑ rında xeyli yaş fərqi olmasına baxmayaraq məzəli, duzlu söhbət edərdilər. İbrahimin qəhqəhəsi bütün dəhlizə yayılardı. Bir hadisəni heç vaxt unutmuram. “Xalq qəzeti”nin analitik şöbəsində işləyirdim. Bəzən olurdu ki, iş gününün sonuna yaxın Prezident Administrasiyasından tapşırıq verilirdi ki, filan mövzuda təcili bir yazı dərc edilməlidir. Baş redaktorun A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 49 tapşırığı ilə işdən sonra qalıb həmin sifarişli yazılardan birini nömrəyə hazırlayırdım. Axşam saat 8 radələrində yazını ta‑ mamlayıb kompüter otağına verdim ki, yığsınlar. Növbətçi qızlardan biri qəsdən mənim yazımı yığmır, gün ərzində yığıl‑ mış yazıların “pravkası” ilə oynayırdı. Dəfələrlə baş çəksəm də vecinə almırdı. Artıq saat 10‑u ötmüşdü. İbrahim otağımızın işığının yandığını görüb, mənim nə üçün evə getmədiyimi so‑ ruşdu. Dedim ki, yazımın yığılmağını gözləyirəm ki, oxuyub təhvil verim. İbrahim məsələnin nə yerdə olduğunu başa düşdü. Bir neçə dəqiqədən sonra artıq yazı hazır idi. Ertəsi gün səhər işə gələn kimi, axşam mənim yazımı yığmaq istəməyən kompüterçi xanım içəri daxil olub məndən üzr istədi. Sonra bildim ki, İbrahim həmin xanımdan tələb edibmiş ki, səhər tez‑ dən işə başlamazdan öncə Nazim müəllimdən üzr istəməlisən. 2004‑cü ilin sonunadək “Xalq qəzeti”ndə işlədim. İbrahim‑ dən kiçik qardaş hörməti gördüm. Xeyirdən, şərdən qalmazdı, təşkilatçılıq edərdi. Dostlarla yeyib‑içmək üçün fürsət axta‑ rırdı. Məclislərdə “Xalq qəzeti”nə mənim məsləhətimlə gəldi‑ yini söyləyərdi. Mənə deyərdi: “Nə zaman kitab çap etdirmək istəsən elektron variantını ver mənə, sonrası ilə işin olmasın, gəl kitablarını apar.” Özü dizayn vermək və çap xərcini özü çəkmək istəyirdi. İbrahim ölkədə gözəl kitab dizayneri kimi nəşriyyatlar arasında nüfuz qazanmışdı. Qocaman jurnalist Telman Heydərovun nəfis şəkildə çap olunan kitabı İbrahimin sayəsində ərsəyə gəlmişdi. Gözəl arzuları var idi. Pedaqoji Universitetin fizika fakültə‑ sini bitirmişdi. Memarlıq və İnşaat Universitetinin və Qafqaz Universitetinin magistraturasını bitirdikdən sonra Elmlər Aka‑ demiyasının İqtisadiyyat İnstitutunun aspiranturasına daxil ol‑ muşdu. Ona Beynəlxalq Valyuta Fondunun Türkiyə ilə əlaqələrinə dair qəliz bir dissertasiya mövzusu vermişdilər. A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 50 Material toplamaqda çətinlik çəkirdi. Deyirdi ki, gərək gedib Türkiyədə araşdırma aparasan. İbrahimi Prezident Kitabxana‑ sının elektron resurslar şöbəsinin müdiri Təpəkəndli (Amasiya rayonu) Zakir İsmayılovla tanış etmişdim. İbrahimin disserta‑ siya mövzusu ilə bağlı Prezident Kitabxanasının fondlarına daxil olan materialları Zakir müəllim toplayıb İbrahimə gön‑ dərirdi. Həsən müəllim İbrahimin zəhmətsevərliyini və sədaqətini qiymətləndirib redaktor müavini təyin etmişdi. Aralarında böyük yaş fərqi olmasına baxmayaraq İbrahimlə Həsən müəl‑ lim qardaşdan da yaxın dost idilər. Son vaxtlar onları həmişə bir yerdə görərdim. Həsən müəllimin qızlarının toyunda İbra‑ him bütün təşkilatçılıq işlərinin məsuliyyətini öz üzərinə gö‑ türmüşdü. Həsən müəllimin kiçik qızının toyunda İbrahim bütün dostlarını bir masanın ətrafına yığmışdı. İbrahimin ən İbrahim dostlarının arasında: sağ tərəfdə ayaq üstdə (İbrahim) , sağ tərəfdə oturan yerdə, ikinci Nazim Mustafa A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 51 yaxın dostlarından biri, ilk dəfə gördüyüm Mahir Qabiloğlu həmin gecə şux zarafatları ilə “avtonom” məclisi ələ almışdı. Həmin toyda Mahirlə İbrahimin ayaq üstə duraraq birgə çək‑ dirdiyimiz şəkil məncə, İbrahimin ən yaxın dostlarının əksə‑ riyyətinin cəm olduğu yeganə şəkildir. Son vaxtlar az‑az rastlaşırdıq. İbrahimin Sumqayıt Dövlət Universitetinə prorektor təyin edilməsindən xəbərim yox idi. Martın 14‑də fasilə zamanı idi. Mirzə Ənsərlidən zəng gəldi. Məndən soruşdu ki, İbrahimdən xəbərin varmı. Dedim ki, yox, xeyli vaxtdır zəngləşmirik. Dedi ki, deyirlər İbrahim xəstələ‑ nib, hələ bir redaksiyaya zəng elə. İ ifaq Mirzəbəyliyə zəng eləyib soruşdum ki, haradasan. Dedi ki, Əmircanda, İbrahim rəhmətə gedib, onun dəfnindəyik... Allah‑Təala ona digər həmyaşıdlarından artıq pay ‑ qabiliy‑ yət, bacarıq, istedad vermişdi. Sanki Tanrı ona verdiyi artıq payın əvəzini onun ömründən kəsməklə əvəzini çıxdı. İbrahi‑ min taleyi tez parlayıb, tez sönən ulduzların taleyinə bənzəyir. Hər dəfə İbrahimin şəkillərinə baxanda onda necə böyük həyat eşqinin olduğunu görürsən. Onun yoxluğuna inana bil‑ mirsən. İbrahimin xüsusi intonasiya ilə tez‑tez işlətdiyi “qadan alım” sözləri daim qulaqlarımda səslənir. İbrahim maddi dün‑ yanı cismən tərk etsə də, o, ürəklərdə, qəlblərdə yaşayır. Allah‑Təala İbrahimin elədikləri yaxşılıqların əvəzini onun gül balalarının qismətinə yazsın! |