“ƏLVİDA” DEMİRƏM
“Əlvida” demirəm mən, “hələlik” demirəm ki...
Son ayrılıq çağıdır, görüşmərik bir daha.
Əlvida, doğma ellər, təsəlli dolu illər,
Həyatım sönüb artıq, ümid yoxdur sabaha.
63
Bir alın yazısıdır, bu gediş, bu ayrılıq,
Bu əbədi dünyada, mən bir qum dənəsiyəm.
Ey bu vaxtın sahibi, aman ver nəfəs dərim,
Bəlkə bir də bu əziz yerlərə dönəsiyəm.
Əlimdən tut, ayrılıq, yolu tanımıram mən,
Həmişə tək olmuşam, yenə də tək-tənhayam.
Bu son vida çağımda mən “əlvida” demirəm,
Ürəyim döyünsə də, sönür gözümdə dünyam.
1990.
|
