Milli Kitabxana
142
M ə ş ə d i S ə f d ə r q u l u. O barədə arxayın ol.
Şövkət ilə Pəricahan daxil olurlar.
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Qızım, Şövkət, bizim şəriətimizdə arvad tayfası
naməhrəm kişilərə üzü açıq görükə bilməz. Mən sənə naməhrəməm, belə açıq
mənim yanıma girib çıxanda həm sən, həm də mən günah edirik. İndi gərək bu
molla bizə siğə oxuya ki, biz bir-birimizə məhrəm olaq.
Ş ö v k ə t. Siğə nədir?
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Siğə bir duadır ki, bu molla oxuyacaq, onda biz bir-
birimizə ər-arvad kimi olacağıq.
Ş ö v k ə t. Ər-arvad? Yox, mən onu istəmirəm.
M o l l a R ə h i m. Qız, kərbəlayı səhv dedi, yəni sən ər-arvad kimi
kərbəlayının yanına üzü açıq girib-çıxa bilərsən.
Ş ö v k ə t. Pəricahan, sənə də belə dua oxuyublar.
P ə r i c a h a n. Bəli.
Ş ö v k ə t. Onda mən də razıyam.
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Ay sağ ol, mənim gül balam, bülbül balam. A kişilər
bilirsinizmi, necə bu mənim məzəlim, gözəlimdir. İndi get, Pericahan sənə aldığım
paltarı və qeyri şeyləri göstərsin.
Gedirlər.
M o l l a R ə h i m. İndi vəkillər və şahidlər lazımdır.
M ə ş ə d i S ə f d ə r q u l u. Onların hamısını mən bu gecə hazır edərəm.
K ə r b ə l a y ı N ə b i. A kişi, sən nə yaxşı adamsan. Ala bu pulu cibinə qoy.
(Pul verir.) Ədə birdən, evi bərbad oğlu, gedib içib məst olarsan, işləri xarab
edərsən.
M ə ş ə d i S ə f d ə r q u l u. Xeyr, arxayın ol, içməyin də vaxtı var.
M o l l a R ə h i m. İndi mürəxxəs olaq!
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Buyurun, işinizdə olun. Bu axşam məxsusi burada bir
balaca kef çəkərik.
M e ş ə d i S ə f d ə r q u l u. Kərbəlayı, sənin bu gecəki kefin kaş məndə
olaydı. Xudahafiz.
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Adə, bu Ərdəbil lotusu nə deyir?
M ə ş ə d i S ə f d ə r q u l u. O söz.
Gedirlər.
Milli Kitabxana
143
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Adə nə əcəb ih oldu. ( Çırtıq vura-vura oynayır.)
Məzəlim, ay məzəlim,
Gözəlim, ay gözəlim.
Gözəlim, ay gözəlim.
Səni mən çox sevirəm.
Pərdə
İKİNCİ ŞƏKİL
Həmin otaqda gecə. Pəricahan süfrə salıb masaya bosqab düzür, yanında Şövkət.
P ə r i c a h a n. Mən stolu hazır edirəm, sən də o şamları yandırıb düz.
Ş ö v k ə t. Lap toya oxşayır.
P ə r i c a h a n. Toy deyil, bəs nədir?
Ş ö v k ə t. Bu kimin toyudur?
P ə r i c a h a n. Sənin.
Ş ö v k ə t. A qız nə danışırsan? Məni kimə verirlər?
P ə r i c a h a n. Ağaya, özün mollanın yanında razı olmadınmı?
Ş ö v k ə t. Mən dua oxumağa razı oldum, o duanın adı nə idi?
P ə r i c a h a n. Siğə.
Ş ö v k ə t. Hə, siğə.
P ə r i c a h a n. Nə təfavütü var? O da o birisinin tayıdır.
Ş ö v k ə t. Sən allah doğru deyirsən?
P ə r i c a h a n (gülür.) Yox, zarafat edirəm.
Ş ö v k ə t. Sənə də siğə oxunanda belə qonaqlıq oldu?
P ə r i c a h a n. Əlbəttə, hətta oxuyan, çalan da vardı. Mən də o qədər oynadım
ki, ayaq üstə durmağa taqətim qalmadı.
Ş ö v k ə t. Ah, oynamağı mən çox sevirəm.
P ə r i c a h a n. Sən də ağaya de, Məşədi Səfdərqulu qonşusu Şirəlini çağırsın,
o çalsın, sən də belə nə qədər kefin istəyir oyna.
Ş ö v k ə t. Pəricahan, sən allah doğru deyirsən? Yəni ağaya desəm, gətirdər?
P ə r i c a h a n. Əlbəttə, gətirdər.
Ş ö v k ə t. Yaxşı, sən de oynayacaqsanmı?
Milli Kitabxana
144
P ə r i c a h a n. Əlbəttə, oynayacağam. İndi gəl gedək səni geyindirim.
Gedirlər, sonra Kərbəlayı Nəbi, Məşədi Səfdərqulu daxil olurlar.
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Sənə dedimki, bu zəhriman içmə, yoxsa işləri xarab
edərsən. Genə qulaq asmadın. İndi bu gecə iç nə qədər qarnın tutur.
M ə ş ə d i S ə f d ə r q u l u (yarımməst). Kərbəlayı biyol bunu bil ki,
müsəlman arvadı döyülməyə yaranıbdır. Başı yarılmağa, qabırğaları sınmağa.
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Elə gərək mənim xeyir işimdə bunu edəydin?
M ə ş ə d i S ə f d ə r q u l u. Axı, a kişi, mən nə edim? Sən verdiyin pula bir az
zəhrimar alıb evdə içirdim. Arvad da tutdu ki, bəs bu pulu haradan almısan? Bu söz
biləmə toxundu, dedim arvad necə? Mən kişi deyiləm? Mənim cibimdə pul olmaz?
Dedi yox, sən kişi deyilsən, kişi olsaydın mən arvadın pulu ilə dolanmazdın, yəqin
yenə mənim şeylərimdən satmısan.
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Ədə deyəydin, pulu mənə Kərbəlayı Nəbi veribdir,
dava qurtarardı.
M e ş ə d i S ə f d ə r q u l u. Bəs demədim, ondada tutduki, sən yalan deyirsən.
Sən kərbəlayıya pul verməkdən kərbəlayı sənə nə səbəbə pul versin. Mən əhvalatı
nağıl etdim. Yenə bidin qızı inanmayıb dedi: sən məni aldadırsan. O qocalıqda kişi
on bir yaşında qulluqçusunu almaz.
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Yəni belə dedi? O qocalıqda kişi?
M ə ş ə d i S ə f d ə r q u l u. Bəli!
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Onda əcəb etmisən ki, onun qol-qıcını sındırmısan.
Mən qocayam?
M ə ş ə d i S ə f d ə r q u l u. Bu söz mənim lap biləmə toxundu. Ağacı götürüb
nə yemisən turşulu aş. Başını yardım, qolunu sındırdım, ağlaya-ağlaya birbaş çıxıb
getdi.
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Ədə,birdən Qızxanım gedib şikayət-zad edər.
M ə ş ə d i S ə f d ə r q u l u. Allah vurub onu, küsüb yenə xalasıgilə gedər. A
kişi, onları boşla getsin, kefini pozma. Kərbəlayı, süfrədə şüşə görünmür.
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Qorxma, almışam, ancaq molla Rəhim gələcəkdir, onun
yanında mən içə bilməyəcəyəm. Qoy gəlsin, onu yedirdək, yola salaq, sonra öz
kefimizdə.
|