əhəmiyyətini istehsalın ictimai üsulla təhlili zamanı izləmək çətin
deyil, ruhi mədəniyyət
ölkənin istehsal qüvvəsi və istehsal
münasibətlərindən yaranan istehsal üsulları ilə müəyyən olunur. Ruhi
mədəniyyət, hakimiyyət və kapital arasında qarşılıqlı əlaqəni təhlil
edən
M.Kastels,
İnformasiya
dövrü.
İqtisadiyyat,
cəmiyyət,
mədəniyyət” adlı monoqrafiyada qeyd edir ki, ruhi
mədəniyyət
hakimiyyətin mənbəyidir, hakimiyyət isə, öz növbəsində
kapital
mənbəyidir. Bu qarşılıqlı asılılıq informasiya dövrünün yeni sosial
ierarxiyasının əsasında durur. Belə vəziyyətin düzgünlüyünü təsdiq
edərək, qeyd etmək lazımdır ki, burada, ən qədim dövrlərdən indiyə
qədər
bəşəriyyətin sosial-mədəni inkişafının obyektiv tarixi
qanunauyğunluqlarının biri
öz əksini
tapır.
Bu müddəanın
düzgünlüyünü təsdiqləyərək, qeyd etmək lazımdır ki, burada qədim
dövrlərdən indiyə qədər bəşəriyyətin sosial-mədəni inkişafının
obyektiv-tarixi qanunauyğunluqları əks
olunur. İnsan qüvvəsinin
mənbəyi, eneıjisi və yaradıcılığı olan ruhi mədəniyyət müxtəlif sosial-
tarixi şərait və dövrlərdə dünyanın ən tanınmış alim, filosof və dövlət
xadimlərinin, o cümlədən, Azərbaycanın görkəmli mütəfəkkirlərinin
mülahizələrində müxtəlif formalarda əks olunmuişdur. Müasir in
sanın inkişaf istiqamətini və imkanlarını məhz intellektual və mənəvi
mədəniyyət, biliyin və sosial etikanın səviyyəsi müəyyən edir.
Buna
görə
də
vətəndaş
cəmiyyəti quran
Azərbaycan
Respublikasının sosial-mədəni siyasət inkişafının mərkəzi vəzifəsi -
bilik və mənəviyyatlılığın ahəngindən ibarət
yüksək ruhi
mədəniyyətin daşıyıcısı olan yeni insan və vətəndaş formalaşdırılması olmalıdır. Davamlı insan , sosial və dövlət inkişafının məqsədlərinə
nail olma həm peşəkarlıq - insanların bilik və təcrübəsi, həm də
yüksək məsuliyyət , alicənablıq tələb edir. Mənəviyyatsızlıq
mühitində bilik, bacarıq və mütəşəkkillik
eqoizm və dağıdıcı
qüvvələrə xidmət edə bilər. Biliksiz mənəviyyatlılıq ümumi ictimai
və insani dəyərlər baxımından səhv dərk edilər və “kor” olar. Buna
görə,
vətəndaş cəmiyyətində harmonik ictimai münasibətlərin qurulmasının zəruri şərti elmi biliklərin inkişafi ilə bərabər legitim
sosial intizam statusu verilmiş yüksək insani, vətəndaş və peşə etikası
formalaşdırmaqdır. Yüksək insan etikası olmadan , hətta ən yaxşı
qanunlar belə işləməyəcəkdir.
Əgər dövlət qanunlarına əsaslanan
354
Fuad Mammadnv
Kulturologjya effeklivli havat va faalivvata aparan vol
hüquq bütün sosial normalar üçün məcburi sistemdirsə, əxlaq -
müəyyən dövr ərzində cəmiyyət tərəfindən könüllü qəbul edilmiş
davranış forma və prinsiplərinin məcmuudur. Deməli, əxlaq qanunun
icrasımn əsas motivasiyasıdır. Əxlaq hüquqdan fərqli olaraq,
cəmiyyətin ayrı-ayrı təbəqələri və peşələri üçün müxtəlif ola bilər.
Əxlaqın xarakteri cəmiyyətin inkişaf səviyyəsindən, maddi vəziyyəti,
intellektual və mənəvi inkişaf səviyyəsi, istehsal münasibətlərinin
xarakterindən asılıdır. Etika məsələləriinsanm Xeyir və Şər arasındakı
mənəvi seçim məsələləri ilə daha çox
bağlıdır. Dəyişən ideya və
maraqlar
məkan və zaman baxımından subyektiv xarakter alaraq,
insanın fəaliyyət və məqsədlərinə təsir göstərir. Buna görə də insanın
mənəvi inkişafi üçün humanist tərbiyənin mühüm əhəmiyyəti var.
insan mədəniyyətinin inkişafı uyğun sosial-mədəni mühitin