Mövzu 7:İNFROSTRUKTUR VƏ SOSİAL SFERASI
SAHƏLƏRİNİN STRATEJİ PLANLAŞDIRILMASI
7.1.İnfrostuktur anlayışı və istehsal infrostrukturunun inkişafının strateji
planlaşdırlması
7.2. Sosial sferası sahələrinin strateji planlaşdırılmasmın vəzifələri
7.3. Kommunal təsərrüfatının inkişafının planlaşdırılması
7.4. Əhaliyə məişət xidmətlərinin planlaşdırılması
7.5. Səhiyyənin inkişafmm planlaşdırılması
7.1.İnfrostuktur anlayışı və istehsal infrostrukturunun inkişafının strateji
planlaşdırlması
Azərbaycan Respublikası iqtisadiyyatının bazar münasibətlərinə keçidin
müasir mərhələsində ictimai istehalm səmərəliliyini yüksəltmək, iqtisadi inkişaf
variantlarını işləyib hazırlamaq vacib şərtlərdəndir. Bu problemlərin həllində
infrastrukturun inkişafı mühüm əhəmiyyət kəsb edir.
Ümumi şəkildə infrastruktur dedikdə bu və ya digər yardımçı elementlərin
məcmuu başa düşülür. O, istehsal və sosial inkişafa təsir göstərir, digər tərəfdən
infrastruktur iqtisadi və sosial inkişafın səmərəliliyinin yüksəldilməsi amili,
məhsuldar qüvvələrin yerləşdirilməsi və əhalinin məskunlaşdırılmasmm köməkçi
amili kimi çıxış edir.
Regional
tədqiqatlarda
infrastruktura
rayonların
və
şəhərlərin
ixtisaslaşdırılması və kompleks inkişafı, ərazi istehsal komplekslərinin
formalaşdırılması vasitəsi kimi baxılır. Regional tədqiqatlarda istehsal və qeyri-
istehsal sferalarının bütün elementlərinin kompleks inkişafının təmin edihnəsi
zəruriyyəti açıqlamr.
Həm vətən, həm xarici ölkələrin tədqiqatlarında infrastrukturun -
öyrənilməsinin üç əsas istiqaməti seçilir:
1.
«İnfrastruktur» ümumi istifadəli istehsal və qeyri-istehsal sferaları
sahələri
n
i
n
məcmundur.
Daha çox yayılmış bu fikrin müəllifləri L.İ.Abalkin, V.P.Kra- sovski,
S.S.Nosova, C.T.Toşenko, B.X.Krasnopolski, B.P.Xomeq- yyaiski və başqalarıdır.
2.
«İstehsah> (energetika, nəqliyyat, rabitə, elmi idarələr, peşə təhsih) və
sosial» (əhaliyə xidmət sahələri) infrastrukturu fərqləndirilir.
3.
«İnfrastruktur» əsil təkrar istehsal elementidir. Bu nəzəriyyə əməyin ərazi
bölgüsü, yəni istehsalın ixtisaslaşdırılması və ərazi-istehsal komplekslərinin
yaranması və inkişafı ilə əlaqədar həmin komplekslərinin yardımçı, xidmətedici və
əməyin ictimai-ərazi bölgüsü elementləri
ni
nəzərdə tutur.
İnfrastruktur anlayışını açıqlayan K.Marks qeyd edirdi ki, bu "ümumi əmək
vasitələri anlayışıdır, hansı ki, istehsalın maddi şəraitini əks etdirir. Onsuz əmək
prosesi tamamilə mümkün deyil, yaxud da o, təkmilləşməmiş şəkildə baş verir".
K.Marks əmək vasitələrinə istehsal binalarını, kanalları, yolları və habelə torpağı
daxil edir (K.Marks, F.Engels. Əsərləri, II nəşr, 23-cü cild, s. 191).
Yuxarıdakı mülahizələri ümumiləşdirərək belə qənaətə gəlmək olar ki, yerinə
yetirdiyi funksiyalara görə infrastrukuru istehsal və sosial i
n
frastruktura bölmək
olar.
İnfrastruktur sözünün açılışına (infro- alt.strutura- quruluş) görə istehsal
infrastrukturu əsas istehsala görə yardımçı şəkildə görünən iqtisadiyyatın özülü
kimi müəyyən etmək olar. Həqiqətən də iqtisadi sistemin inkişafının son vəzifələri
nöqteyi-nəzərdən infrastrukturun inkişafının məqsədi sosial-iqtisadi inkişaf deyil,
onun mühüm ilkin şərtlərindəndir.
İstehsal infrastrukturuna məzmun və mahiyyət nöqteyi nəzərdən yanaşan
zaman geniş təkraristehsal prosesinin mərhələlərinə nəzərən onun funksional
təyinatına fikir vermək lazı
m
dır. Bu prosesdə istehsal vasitələrinin satışı ilə istehlak
infrastrukturu, istehlak şeylərinin realhşdırılması ilə isə sosial infrastruktur
təşkilatları məşğul olur. Bölgü prosesini isə institusional infrastruktur təşkilatlan
həyata keçirir.
İnfrastrukturun üç anlayışı fərqləndirilir:
1.
Mahiyyətə görə bu xalq təsərrüfatında məhsullar tədavülünü tə
m
i
n
edən
sferadır.
I
dərəcəli səviyyə məhsulların daşınması, saxlanması və satışı funksiyalarına
malik müəssisə və təşkilatların məcmuunu əhatə edir.
II
dərəcəli səviyyə ictimai təkraristehsal prosesinin normal fəaliyyətini təmin
edən maddi subyektlərin məcmundur.
2.
İstehsal infrastrukturunun başlıca vəzifəsi xalq təsərrüfatı kompleksinin
səmərəli fəaliyyətini təmin etmək məqsədilə müəssisələ- rarası əlaqələri təmin
etmək, onları vahid təsərrüfat orqanizmində birləşdirmək üçün əlverişli şərait
yaratmaqdan ibarətdir.
İstehsal infrastrukturunun funksional təyinatı xalq təsərrüfatında ictimai
təkrar istehsal prosesinin normal gedişini təmin etməkdir.
3.
İstehsal infrastrukturunun təhlili və planlaşdırılması prosesində onun
fu
n
ksional-sahə
strukturunu,
yəni
nəqliyyat-anbar
halqası, informasiya-
kommunikasiya halqası, iş xidməti sferası ki
mi
bölmələrini əsas götürmək lazımdır.
İstehsal infrastrukturu təkraristehsal prosesini-maddi nemətlərin tədavülü, onların
nəqliyyatlaşdı- rıhnası, yığılması, qablaşdırıması, saxlanması və satışının həyata
keçirilməsi üçün əlverişh şərait yaradan obyektləri əhatə edir.
İstehsala xidmət sistemi isə daha genişdir. Onun vəzifəsi daha səmərəh
şəkildə istehsal prosesini daimi yeniləşdirməkdən ibarətdir. Birincidən fərqli olaraq
bura istehsal infrastrukturu sahələri ilə yanaşı tədavül prosesində məhsulun
yenidən emah, əsaslı təmir, avto- servis, maşm-servis və s. daxildir.
İstehsal infrastrukturunun statistik göstəricilər qrupu onun obyektlərinin
kəmiyyət və keyfiyyət tərəflərini əks etdirir. İstehsal infrastrukturunun yaranmış
vəziyyətini xarakterizə edən statistik göstəricilər cədvəl şəklində tərtib edilir, onun
mübtəda hissəsində infrastruktur sahələri və alt sahələr öz əksini tapır:
-
bütövlükdə və növlər üzrə nəqhyyat: dəmiryol, avtomobil, su (çay və dəniz),
boru-kəmər, hava;
-
bütövlükdə və növlər üzrə rabitə: poçt, telefon, teleqraf;
-
istehsahn maddi-tex
n
iki təchizatı sferası bütövlükdə və növlər üzrə:
topdansatış ticarət, maddi-texniki təminat, məhsulların tədarükü və satışı.
Cədvəhn xəbər hissəsində istehsal infrastrukturunun sahə elementlərinin
vəziyyətini xarkterizə edən göstəricilər aşağıdakı bloklar üzrə əks olunur:
-
Dostları ilə paylaş: |