1.3 İqtisadi rayon anlayışı.Rayonlaşmanın zəruriliyi və amilləri
İqtisadi rayon siyasi, iqtisadi, sahə iqtisadiyyatı, regional iqtisadiyyat,
sosial-iqtisadi coğrafiya, sosiologiya və s. ictimai elmlərin anlayışlar sistemində
vacib iqtisadi kateqoriyadır.İqtisadi rayon xalq təsərrüfatı
nın
inkişafının
tə
nziml
ənməsi və idarə edilməsinin əsas obyektidir. İqtisadi rayon dedikdə elə bir
region başa düşülür ki, onun ərazisində ictimai istehsa
lın
eyni element və
komponentləri yerləşsin və inkişaf etsin. Bu və ya digər ərazinin iqtisadi inkişafı
ilə bağh şərait və münasibətlər, iqtisadi rayonun əsas, lakin yeganə tərkibi deyildir.
İctimai inkişaf qanunlarımn dərk edilməsi prosesi nəticəsində bizim iqtisadi rayon
haqqında bildiklərimiz daha da dərinləşir. Bu da bizə əsas verir ki, iqtisadi rayon
terminini kö
hn
ə
lm
iş hesab etməyək.
Rayon və region anlayışları prinsipcə eynidir. Lakin ehni ədəbiyyatda
region anlayışının müxtəlif şərtləri olduğu üçün, iqtisadi rayon termini altında şərti
olaraq müəyyən dərəcəli vahid rayon sistemi başa düşülür. Məsələn, iri iqtisadi
rayon və ya vilayət dərəcəli iqtisadi rayon. Region te
rmini
ilə ölkə və ya dünya
ərazisinin hər hansı bir əlamətə görə fərqləndirilən hissəsi başa düşülür. Bu
əlamətlər iqtisadiyyata və ya sosial-iqtisadi münasibətlərə aid olmaya da bilər.
Region sözü müəyyən rayonların taksonamik siste
mi
ndə yeri müəyyən olunmayan
ərazilər üçün tətbiq oluna bilər.
Keçmiş sovet sosial-iqtisadi rayonlogiya məktəbinin mühüm metodoloji
mövqeyi - iqtisadi rayonların obyektiv reaUığımn tanınmasıdır. İstənilən iqtisadi
rayonun obyektiv təməli ümumi ərazidə yerləşən ictimai istehsal elementləri
nin
fu
nk
sional qarşıhqh fəahyyəti əsasında yaranan bütövlükdür. Belə bir mövqeyə
qarşı inkişaf etmiş bazar iqtisadiyyatlı ölkələrin regional elminə xarakterik olan
subyek- tivlik konsepsiyası durur. Bu cərəyanın nümayəndələri hesab edirlər ki,
iqtisadi rayonlar bütöv qurumlar yox «zehni konstruksiya» ki
mi
formalaşır.
İqtisadi rayonların obyektiv reallıq kimi qəbul olunması rayonlaşma zamanı
subyektiv və obyektiv nisbətlər problemini həll etmir. İqtisadi rayonların
yaranması
n
ı
n
obyektiv əsası ictimai əmək bölgüsüdür.
Rayon əmələgəlməni sxematik olaraq zəncirvari əlaqə kimi göstərmək olar:
ictimai əmək bölgüsü ixtisaslaşmış ərazilərin, mülkiyyətin müxtəlif forma və
növləri
n
i
n
yaranması - iqtisadi rayonların (inkişaf etmiş və proporsional təsərrüfat
strukturlu) plan üzrə formalaşdırılması. İnsanların coğrafi mühitlə qarşılıqlı
münasibətlərini müəyyən edən təsərrüfat fəaliyyəti nəticəsində daha yüksək ərazi
vahidləri coğrafi sistem yaranır.
Eyni zamanda «iqtisadi rayon» kateqoriyası insanlar tərəfindən yaradılan və
rayonların gerçəklik kimi daha dərindən dərk edilməsi nəticəsində təkmilləşən
zehni konstruksiyadır. Burada iqtisadi rayonlaşmanın subyektiv tərəfindən söhbət
gedir. Bu da insanlar tərəfindən bu və ya digər dərəcədə iqtisadi rayonların
mövcudluğunun obyektivliyinin formalaşması və inkişafının qanunauyğunluğunun
dərk edilməsində əks olunur. İqtisadi rayon nə qədər çox dərk edilibsə, o, icti
m
ai
inkişaf praktikasında bir o qədər səmərəli istifadə edilə bilər. Subyektiv və
subyektivlik anlayışları bir-birindən kəskin fərqlənir, onları qarışdırmaq ohnaz.
Subyektivliyin tərəfdarları iqtisadi rayonları gerçəklik ki
mi
birbaşa inkar edir,
onları zehni konstruksiya və ya konkret coğrafi şəraitdən, ictimai inkişaf
qanunlarından təcrid olunmuş məkan kimi başa düşürlər. Şübhə yoxdur ki,
rayonların inkişaf qanunauyğunluqları və xassələrini dərk etmək mümkündür.
Lakin hər bir müəyyən tarixi zaman kəsiyində rayonların dərk edihniş səviyyəsi
müxtəlifdir ki, bu, öz növbəsində rayonlaşmanın istə
n
ilən bir məsələsinin həlhndə
öz təsirini göstərir.
İcti
m
ai inkişafın müxtəlif tərəfləri
n
i
n
dərk edihnəsi nəticəsində xeyli ehni
informasiya toplanır ki, bunlar da sistemləşdirmə və ümumiləşdirmə tələb edir.
Rayonların əsas xüsusiyyətləri və əlamətlərinin retrospektiv tə
hl
ili üçün müxtəhf
ədəbiyyatlarda onların şərhlərinin nəzərdən keçirilməsi yüksək əhəmiyyətə
malikdir. Bunun üçün iqtisadi rayonun 30 müxtəlif şərti nəzərdən keçirilmişdir.
Onlar bütövlükdə:
a)
iqtisadi rayonologiya e
lmin
i
n
bütün əsas mərhələlərini əhatə edir (1921-ci
ildən müasir dövrə k
imi
);
b)
«iqtisadi rayon» anlayışımn məz
m
ununa dair bütün yanaşmaları əks etdirir.
Onların müə
ll
ifləri arasında iriprofilh müxətəssis- lərlə yanaşı təsərrüfat rəhbərləri
və planlaşdırma orqanlarımn işçiləri də təmsil olunur.
Müxtəlif müəlliflər tərəfindən qeyd edilən əlamətləri iqtisadi rayonların əsas
xüsusiyyətlərini aşkara çıxarılmasının açarı kimi nəzərdən keçirmək olar. Belə
əlamətlərə aşağıdakılar aiddir:
a) ərazi, b) xalq təsərrüfatının bölgüsü, c) ƏİK, ç) təkraristehsal alt sistemi.
Bütün bu təriflərin 4 əsas funksiyası aşkar edilmişdir: rayon daxili şəraitin
göstərilməsi və rayonların yaranması və inkişafı qanunauyğunluqlarının əks
etdirilməsi; rayonun struktur-funksional xüsusiyyətlərinin göstərilməsi; onun
sistem əmələ gətirən xassələrinin əks etdirilməsi. Bu funksiyalar aşağıdakı
əlamətlərlə əlaqədardır:
-rayondaxili şərait, inkişafın resurs potensialı və amilləri, iqtisadi rayonunun
tərkibi və sərhəddinin əlamətləri, əmək bölgüsü, rayonların formalaşdırılmasmm
məqsədi, ixtisaslaşma, rayonun strukturu və rayon daxilində istehsalın
diferensiallaşdırılması, hər bir rayonun fərdi, spesifik xarakteri, rayon ƏİK kimi,
rayon təkraristehsal alt sistemi kimi, rayonun daxili və xarici əlaqələri.
Bu əlamətlərin təhlili göstərir ki, onlar iqtisadi rayonların mahiyyəti və əsas
əlamətləri tam və daha dərin əks etdirməyə görə fərqlənirlər. Çox zaman müəlliflər
bu anlayışı hərtərəfli açmağa yox, onların həyata keçirdikləri tədqiqatların konkret
məqsədi ilə bağlı olaraq öz yanaşmalarını əks etdirməyə çalışırlar. Bu baxışların
hərəsinin öz yeri var və çox zaman elmi kateqoriya kimi iqtisadi rayonların
mahiyyətinə dərindən varmağa xidmət edirlər. Deməli, iqtisadi rayonlara
təkraristehsal yanaşması ilk dəfə Kolotievski tərəfindən irəli sürülüb. Aqafonovun
tədqiqatları isə daha çox ƏİK-ə əsaslandırılıb. Müvafiq olaraq iqtsadi ədəbiyyatda
rayon (region) anlayışının müxtəhf izahı verilir. İqtsiadi sistem kimi rayon öz təbii
xüsusiyyətləri, mədəni toplusu, istehsal fəaliyyəti üçün əhalinin hazırlığı olan
ölkənin xüsusi iqtisadi ərazi hissəsidir.
Struktur-funksional təhlilə əsaslanaraq bir elmi kateqoriya ki
mi
iqtisadi rayon
anlayışının daha ümumi və spesifik əlamətlərini əks etdirən tərifini vermək olar:
iqtisadi rayon-səmərəli ixtisaslaşma, maddi və mənəvi nemətlərin təkrar
istehsalının regional nisbətlərinin təkmilləşdirilməsi, ictimai istehsal elementəlrinin
nisbətləri və rayondaxili yerləşməsi ilə bağh bir sıra fərdi-avtonom problemlərin
həlli əsasında xalq təsərrüfatının səmərəliliyinin yüksəldilməsi istiqamətində planlı
təşkil edilən və icti
m
ai əmək bölgüsü prosesi nəticəsində meydana gələn, ölkənin
inteqral ərazi alt sistemidir.
İqtisadi rayonu təkcə inkişaf şəraitinin eyniliyi yox, eyni zamanda rayon
kompleksinin inkişaf şəraitinin daxili diferensasiyası, hər bir rayonda daxili alt
sistemlərin o
lm
ası xasdır. Ümumiyyətlə, iqtisadi rayona müxtəlif alt sistemlərdən
ibarət bir sistem kimi baxmaq olar.
Regional iqtisadiyyatın əsas kateqoriyalarından biri iqtisadi rayonologiyadır.
İqtisadi rayonologiya rayonlaşmanın prinsipləri və metodları, onu idarə edən
qanunauyğunluqlar haqqında elmdir. Eyni zamanda iqtisadi rayonologiya bir sıra
spesifik terminlərdən istifadə edir. İlk baxımdan nəzəri və praktik cəhətdən iqtisadi
rayonologiya, iqtisadi rayonlaşma, rayon əmələgə
lm
ə arasında fərqi müəyyən
etmək çox vacibdir. Lakin bu, heç də onların arasının kəsilməsi və ya onların qarşı-
qarşıya qoyuhnası deyil, onların arasındakı sərhəd şərtidir.
İqtisadi rayon əmələgəlmə - iqtisadi rayonların dinamik təsərrüfat ərazi
sistemi ki
mi
formalaşması və inkişafının obyektiv prosesidir. İqtisadi rayon
əmələgəlmə iqtisadi qanunauyğunluqların, iqtisadi rayonların formalaşması və
inkişafının obyektiv və subyektiv amillərinin fəaliyyət göstərdiyi sferadır.
İqtisadi rayonlaşma ölkənin xalq təsərrüfatının və ya onun regionunun tarixən
formalaşan ümumi və lokal şərtlər əsasında öz ictimai tamlığı ilə fərqlənən nisbi
müstəqil siste
m
lərə bölü
nm
əsidir. İqtisadi rayonlaşma elmi əsaslarla aparılan
cərrahiyyə əməliyyatına bənzəyir: iqtisadi rayonlaşma iqtisadi rayonologiyanın
öyrəndiyi qanunauyğunluqların tətbiqi sferasıdır. Müasir dövrdə iqtisadi
rayonlaşma xalq təsərrüfatının və rayonların daha effektli planlaşdırıl- masma və
xalq təsərrüfatımn idarə edilməsinə daha yaxşı imkan verdiyi üçün ölkənin
məhsuldar qüvvələrinin artımının əsas alətidir.
İqtisadi rayonlaşmamn nəzəriyyəsi və praktikası ilə bağlı ədəbiyyatda «amil»
və «prinsip» kimi kateqoriyalardan istifadə olunur. Bu ədəbiyyatda çox zaman
rayon əmələgəlmənin şərt və amilləri, amil və prinsipləri, rayon əmələgəlmənin
amilləri və rayonlaşmanın prinsipləri, rayonlaşmanın prinsipləri və rayon
əmələgəlmənin qanunauyğunluqları, rayonlaşmanın və məhsuldar qüvvəllərin
yerləşdirilməsi prinsipləri qarışdırılır. Bu da iqtisadi rayonologiyamn əsas
kateqoriyaları sisteminin hazırlanması
n
ı tələb edir. İqtisadi rayonologiya elminin
əsas məntiqi anlayışların siste
mini
belə təkhf etmək olar: iqtisadi rayon
əmələgəlmənin şərtləri, amilləri, əlamət və qanunauyğunluqları, iqtisadi
rayonlaşmanın prinsipləri.
İqtisadi rayon əmələgəlmənin amilləri iqtisadi rayonun sistemli obyekt kimi
formalaşması və inkişafının daxili mənbəyi, hərəkətverici qüvvəsidir. Rayon
əmələgəlmə
nin
amillərini iqtisadi rayon əmələgəlmə
n
i
n
əsas struktur elementləri ilə
qarışdırmaq ohnaz (ərazi, əhali, istehsalın maddi elementləri). Amillər iqtisadi
rayon əmələgəlmənin mahiyyətini müəyyən edərək rayonun formalaşması və
inkişafına təkan verir. Bu a
mill
ərə aşağıdakılar aiddir:
-iqtisadi rayon əmələgəlmənin təbii əsaslarının genişlənməsini əks etdirən
a
mill
ər. Belə ki, iqtisadi rayon çoğrafi mühiti cəmiyyət tərəfindən mənimsənilməsi
nəticəsində yaranır və inkişaf edir;
-məhsuldar qüvvələrin inkişaf səviyyəsini və yerləşməsinin xarakterini əks
etdirən amillər (ərazi texniki-iqtisadi kompleksi və nəq- hyyat şəbəkəsinin
birləşməsi, istehsahn kombinələşməsi və ixtisas- laşmasımn inkişafı, əmək
resusrlarımn ixtisas səviyyəsinin yüksəldilməsi və s.);
-ictimai əməyin ərazi təşkihni əks etdirən amillər (əməyin bölgüsü və
kooperasiyasımn inkişafı);
-bütövlükdə cəmiyyətin və istehsahn idarə edilməsi
n
i əks etdirən a
mill
ər.
Öz mahiyyətinə görə bu amillər sosial-iqtisadidir.
Ko
n
kret olaraq rayon əmələgəlmə
nin
aşağıdakı ami
ll
əri
n
i nəzərdən keçirək:
istehsal münasibətləri, əməyin ərazi bölgüsü, iqtisadi və təbii resurslar, inzibati
ərazi bölgüsü, müxtəhf rayonlarda ayrı-ayrı millətlərin məskunlaşması.
Rayonlaşmamn amillərinin rolu və təsiri konkret tarixi şəraitdən asılı olaraq
dəyişilir.
1.
İstehsal münasibətləri rayon əmələgəlmə
amili
ki
mi
məhsuldar qüvvələrin
səviyyəsinə, təşkilati formasına, təsərrüfatın ixtisaslaşmasına təsirində özünü
göstərir. Müasir dövrdə iqtisadi rayonlar elə məhsul üzrə ixtisaslaşmalıdır ki, onun
istehsalı daha professional olsun. Yəni təbii, əmək resursları, toplanmış material
dəyərləri, rayonun coğrafi və nəqliyyat vəziyyəti, əhalinin mədəni səviyyəsinin və
müdafiə qabiliyyətinin yüksəldilməsi üçün zəruri a
mill
ər nəzərə alınmalıdır.
Ümumiyyətlə, istehsal münasibətləri rayon əmələ gətirən bütün amillərə təsir edir.
2.
Əməyin ərazi bölgüsü - prosesin iki tərəfini nəzərdə tutur: təsərrüfatın
ixtisaslaşdırılması və ixtisaslaşan ərazilər arasında iqtisadi əlaqələr (ərazinin
monosahələr üzrə inkişafı).
Rayonlar arasında əlaqələrin inkişaf səviyyəsi, eyni zamanda formalaşan
nəqliyyat şəbəkəsi və daşımalarda müxtəlif nəqhyyat növlərinin iştirakının
səmərəliliyi ilə müəyyən olunur. ETT-nin güclənməsi ilə nəqliyyat şəbəkəsinin
təkmilləşdirilməsi ərazilərin iqtisadi cəhətdən yaxınlaşmasına gətirib çıxarır. Bu,
bir tərəfdən rayonların təsərrüfatının daha dərindən ixtisaslaşmasına, digər tərəfdən
daha çox yük daşımalarına imkan verir. Beləliklə, EXT əməyin ərazi bölgüsü üçün
vacib stimulyatordur.
3. Material-texniki baza və təsərrüfatın tex
n
iki silahlanması.
Yaradılmış material dəyərləri hər hansı bir iri sənaye obyektinin tikilməsi
üçün səbəb ohnuş şərait tükəndikdə belə rayonun ixtisaslaşmasını təmin edir
mövcud olan müəssisələr fəahyyət göstərir və inkişaf edərək rayonun
ixtisaslaşmasını möhkəmləndirir.
Y aradılmış material dəyərləri, təsərrüfatı mənimsənilmiş ərazilər yeni tikilən
müəssisələrin yerləşməsinə təsir edir, mövcud olan kommunikasiyalar isə təkcə
yükdaşımaları yox, informasiya axınları sistemini də müəyyən edir.
4.Əmək resurslarının təsiri, iqtisadi rayonların ixtisaslaşması, məhsuldar
qüvvələrin inkişaf səviyyəsində özünü göstərir. Daha enerjitutumlu rayonlarda
əməyə tələbat artır. Çünki belə rayonlarda enerji və elektriklə silahlanma digər
rayonlara nisbətən yüksəkdir. Digər rayonlaşma amilləri
n
i
n
bərabər təsiri zamanı
rayonun əmək resursları ilə az təmin olunması məhsuldar qüvvələrin inkişafını tor-
mozlayır, əməktutumlu sahələrin yaranmasına mane olur. Az məskunlaşan
ərazilərdə yeni müəssisələrin tiki
lm
əsi digər yerlərdən əhah cəlb etməyə, onların
əmək və məişət şəraitinin təşkih üçün xeyli vəsait ayırmağa məcbur edir. Əmək
resursları bol olan rayonlarda, xüsusən ərazi xammalla kasaddırsa, əməktutumlu
sahələrin inkişafı qanunauyğundur.
5. Milli amil- bu amilin təsiri özünü onda göstərir ki, rayonlaşma milli
ərazilərin sərhədləri çərçivəsində baş verir. Məhsuldar qüvvələrin ərazi
diferensiasiyası və bunun əsasında yaranan iqtisadi rayonların sərhədləri heç də
həmişə müxtəlif milli birliklərin sərhədləri ilə üst-üstə düşmür - iqtisadi və etnik
sərhədlər arasında ziddiyyət yaranır. İqtisadi rayonlaşma bütün xalqların marağına
cavab verməli və onların inkişafına kömək etməlidir. Rayonlaşma ayrı-ayrı
millətlərin ərazi bütövlüyünə toxu
n
mur və iqtisadi rayonların sərhədləri milli
sərhədlərlə razılaşdırılmalıdır.
6.Hüquq və dövlət orqanlarının təsirinin təhlili ilk qövbədə iqtisadi
rayonların tərkibi və onların idarə edilməsi formalarına baxılmasına
istiqamətləndirilməlidir.
7.Təbii şərait və təbii resurslar rayonlaşma amili kimi əsasən təsərrüfat
ixtisaslaşmasına təsir göstərir.
İqtisadi rayonların ixtisaslaşmasını müəyyən edərkən ilk növbədə təbii
ehtiyatlardan istifadə məsələsi xalq təsərrüfatı səmərəliliyinə uyğun həll edilir.
Təbiət və təsərrüfatın inkişafından, onun ərazi üzrə diferensiasiyasından asılı
olaraq iqtisadi rayonların formalaşması çox rəngarəngdir.
Əvvəllər bol olan resursların sonra çalışmaması istehsalı
n
ərazidə
cəmləşməsinə güclü təsir edir. Ətraf mühitdən səmərəli istifadə, təbiətin mühafizə
problemləri ərazinin təbii «tutum» ilə hesablaşmasını tələb edir. İstehsalın
cəmləşməsi məsələsi həyatın inkişafına şərait yaradan ekoloji tarazlıqdan çıxış
edərək hər bir coğrafi məkanda təbiətin hansı təsərüfat «yükünə» dözə bilməsindən
asılı olaraq həll edilməlidir.
Rayon əmələgəlmənin qanunauyğunluqları müəyyən şərait daxilində rayon
əmələ gətirən amillərin fəaliyyətlərini tə
min
edən daxili səbəb-nəticə əlaqələrinin
dəfələrlə təkrarlanmasıdır. İqtisadi rayonlaşmanı öyrənən zaman ümumi və xüsusi
qanunauyğunluqları nəzərdən qaçırmaq olmaz.
İqtisadi rayonlaşmanın prinsipləri ölkənin xalq təsərrüfatı
nın
və ya
regionunun ərazi vahidlərinə bölgüsününün çıxış şərti və ya qaydasıdır.
İqtisadi rayonlaşmamn prinsipləri ümumi və xüsusi olur.
Ümumi prinsiplərdən ən vacibi obyektivlikdir. Digər vacib prinsip inkişaf
prinsipidir tarixi təhlil və məhsuldar qüvvələrin inkişafı və yerləşdirihnəsinin elmi
surətdə qabaqcadan proqnozlaşdırılması nəticəsində rayonların seçilməsi.
İnteqral iqtisadi rayonlaşma zamanı iqtisadi rayon inzibati cəhətdən
rəsmiləşdirildikdə daha çox iqtisadi səmərə verir. Ona görə də İqtisadi rayon və
inzibati ərazi bölgüsünün (üst-üstə düşməsi) vahidliyinə nail olmaq iqtisadi
rayonlaşmanın əsas prinsiplərindən- dir. İqtisadi rayonların növlərinin
təsnifləşdirilməsi iqtisadi rayonolo- giyanın əsas nəzəri problemlərindəndir. Bu
məsələnin həlli zamanı aşağıdakı prinsiplər nəzərə alı
nm
alıdır:
1.
İqtisadi rayonlaşmanın növ müxtəlifliyi daimi deyil, onlar ictimai istehsalın
inkişafı nəticəsində yaranır;
2.
İqtisadi rayonlaşmanın növlərinin sistemi hazırlanarkən onlar məcmu
şəkildə nəzərdən keçirilməlidir, çünki onlar vəhdət təşkil edirlər;
3.
İqtisadi rayonlaşma, ölkənin milli-siyasi-inzibati quruluşu və inzibati-ərazi
bölgüsü vəhdət təşkil edir, lakin eyni deyil;
4.
İqtisadi rayonlaşmanın hər bir üzvü müəyyən praktik məqsədəuyğundur;
5.
İqtisadi rayonlaşmanın növ müxtəlifliyi sistemində qarşıhqh əlaqədə olan
iki qrup seçilir: inteqral və sahəvi.
Sahəvi iqtisadi rayonlaşma xalq təsərrüfatının müxtəhf sahələrini əhatə edir.
İctimai əmək bölgüsünün məkan forması təkcə ümumi iqtisadi rayonlar
şəkhndə yox, müəyyən sahələr üzrə ixtisaslaşrmş ərazilər kimi təzahür edir. Sahəvi
rayonlaşma daha yüksək elmi səviyyədə xalq təsərrüfatının ayrı-ayrı sahələrinin
yerləşməsi və inkişafmi planlaşdırmağa
imk
an verir. Bu növ rayonlaşdırma dörd
qrupa bölünür:
>
xalq təsərrüfatı məqsədləri üçün təbii ehtiyatların rayonlaşdırılması;
>
istehsahn demoqrafik şəraitinin rayonlaşdırılması;
>
xalq təsərrüfatı
nın
istehsal sahələrinin rayonlaşdırılması;
>
qeyri-istehsal sahələrin rayonlaşdırılması.
İqtisadi rayonlaşdırma bütövlükdə ölkənin xalq təsərrüfatı
nın
xüsusiyyətlərini
tam şəkildə nəzərə almaqla və ölkə daxi
lin
dəki əsas rayonlararası axınları (pul
vəsaiti, yük, elektrik enerjisi, qaz və s. axınlarını), əhalinin miqrasiyasını daha
yaxşı təşkil etməyə i
mk
an verməhdir.
İqtisadi rayonlaşdırma yalmz təsərrüfatın ehni təhlili və xarakterizə edihnəsi
üçün deyil, başlıca olaraq məhsuldar qüvvələrin planlı surətdə rayonlar üzrə
ərazicə təşkilini və rayonlararsı əmək bölgüsünü həyata keçirmək üçün aparılır.
Bəzi oxşar dövlətlərdə olduğu ik
mi
Azərbaycan Respublikasında da müasir
iqtisadi rayonlaşdırma iki əsas halqada - yuxarı və aşağı iqtisadi vahidlər şəkhndə
aparıla bilər. Rayonlaşmanın yuxarı halqası ərazi inkişafının mühüm vəzifələrinə
cavab verə bilən iri iqtisadi rayonlardır.
Aşağı halqada rayonlaşma şəhər və kənd rayonları səviyyəsindədir. Bu
rayonlaşma kənd təsərrüfatına və xidmət sferasına rəhbər- hkdə mühüm rol
oynayır. Onların əsasında ixtisaslaşdırılmış ibtidai ərazi istehsal kompleksləri
yaradılır. Aşağı rayonlar rayon təsərrüfatının və sosial-mədəni quruculuğun cari və
perspektiv inkişafında, kənd təsərrüfatı məhsulları istehsalı və emalı üzrə yerh
sənaye, məişət xidməti, ticarət və ictimai iaşə müəssisələrinin ixtisaslaşdırılması və
yerləşdirihnəsində mühüm rol oynayır.
Dostları ilə paylaş: |