2-§. Rim huquqining eksplutasiyaga asoslangan davlatlar huquqining
rivojlanishidagi roli
Qadimgi Rim huquqi insoniyat huquqi tarixida noyob o'rinni egallaydi. U
antik jamiyatda va umuman butun qadimgi va o'sha davrga nisbatan eng yuqori
darajada rivojlangan huquqni aks ettiradi. Qachonlardir, Rim huquqini «yozma
aql» deb ataganlar.
Rim huquqi avvalo juda xilmaxil ijtimoiy munosabatlar va hodisalarni g'oyat
darajada keng qamrab olganligi bilan ajralib turadi.
U juda katta bilim va yuksak hayotiy tajribalar asosida o'sha davrning
mashhur olimlari, yuristlari tomonidan yaratilgan.
Haqiqatdan ham, Rimda birinchi bo'lib cheklanmagan xususiy mulkchilik
huquqi, eng mukammal huquq shakli ishlab chiqilgan va rivojlantirilgan. Bu huquq
tovar ishlab chiqaruvchilar jamiyatining birinchi jahonshumul huquqi bo'lib
hisoblanadi.
Tovar ishlab chiqaruvchilar jamiyatining birinchi jahonshumul huquqini
oddiy tovar egalari o'rtasidagi muhim huquqiy munosabatlarning hammasi (xaridor
va sotuvchi, kreditor va qarzdor, shartnoma, majburiyat va hokazo) tafsili bilan va
juda aniq qilib ishlab chiqilgan. Rim huquqini fuqarolik huquqini o'rganishda asos
qilib olmoq ham mumkin.
«Bu huquqiy tizimning mukammalligi dunyoga chuqur huquqiy tahlil etish
va nafis yuridik texnik namunalarini beruvchi yurisprudensiyada ham o'z ifodasini
topgan»[1]. Rim fuqarolik xususiy huquqida xususiy mulk egalarining mulkni
egallash, foydalanish va uni tasarruf etish bilan bog'liq munosabatlari hamda
ishtirokchilar manfaatlarini himoya qilishning xilma-xil usullarini mohirona va
ustalik bilan ishlab chiqilgan. Shaklan milliyligi bilan ajralib turuvchi Rim huquqi
o'z zamirida juda boy huquqiy madaniyatni vujudga keltirib, u sivilizasiya
taraqqiyotining keyingi bosqichlarida insoniyatning muqaddas umumiy boyligi
bo'lib qolgan.
Rimda birinchi bo'lib yuksak obro', izzat-ikromga ega bo'lgan yuristlar
jahonda huquqshunoslik (yoki huquq) reseptlarini ishlab chiqdilar, ya'ni barcha
huquqlar vujudga kelishi, ularning takomillashib borishini hamda kelajakda barcha
huquq sohalarining rivojlanishini belgilab berganlar.
Yuristlar bularni oldindan ko'ra bilganlar, shu sababli qadimgi Rim
huquqshunoslarini «huquq ijodkorlari» deb atashgan. Bu yuristlarning o'ziga xos
xususiyati shundan iborat bo'lganki, ular qonunlarni har tomonlama talqin
qilganlarida ham, huquqlarning kafolatlarini ta'minlashga asosiy e'tiborni
qaratganlar.
Miloddan avvalgi III asr o'rtalarigacha, dastlab kvirit (fuqarolik) huquqi
tanho hukmron huquqiy tizim bo'lib kelgan. U o'zining muqaddas xarakteri, ko'p
darajada an'anaviyligi, qadimgi Rim huquqi (kvirit fuqarolik) odat normalari va
marosimlarining bog'liqligi bilan ajralib turgan. Bu xususiyatlar, ayniqsa XII
Jadval qonunlarida ham o'z ifodasini topganligi yaqqol ko'zga tashlanadi. Kviritlar
Rimning tub fuqarolari bo'lib hisoblanib, urug'doshlik tizimidan kelib chiqqan
hamda natural xo'jalik, ya'ni oddiy dehqonchilik davlati, jamoa shartnomalari
belgilarini o'zida aks ettirgan.
Bu huquq o'z rivojlanishining dastlabki bosqichlarida faqat Rim fuqaroligiga
ega bo'lgan shaxslarga nisbatan qo'llanilgan va Rim fuqarosiga barcha imtiyozlarni
yaratib berganligi bilan ajralib turgan. Dastlab, kviritlar huquqi Rim fuqarolariga
ko'p vakolatlar, xususan respublika siyosiy hayotida ishtirok etish, davlat fondidan
yer uchastkasi ajratib olishlik kabi imkoniyatlarni bergan edi. Bunday huquqlarga
ega bo'lmagan plebeylar butun ilk respublika davrida patrisiylar bilan huquqlarini
tenglashtirish uchun kurash olib borganlar. Natijada fuqarolik huquqida ko'zda
tutilgan barcha imtiyozlardan plebeylar ham foydalanadigan bo'lganlar.
Kvirit (fuqarolik) huquqi ilk sinfiy jamiyatning oddiy natural
munosabatlarini o'zida aks ettirgan. U uzoq vaqt kohinlar-pontifiklar faoliyati bilan
bog'liq bo'lgan edi.
Rim huquqining taraqqiyotida va uning shakllanishida qohinlar muhim
o'rinni egallaganlar. Ayniqsa, ular ichida pontifiklar ajralib turgan. Pontifiklar
ma'lum bir davr mobaynida sud ishlari bo'yicha yuridik faoliyat bilan bog'liq
munosabatlarni tartibga solib turganlar.
Ijtimoiy munosabatlarning yanada takomillashuvi natijasida, Rim huquqida
asta-sekin dunyoviy asoslar kuchayib borsada, lekin o'zida ko'pgina dabdabalikni
va marosimiylikni hamda dastlabki odat normalarini saqlab qolgan. Shu bilan birga
u talabchanligi bilan, hatto shafqatsizligi, aniq ta'kidlanganligi bilan ajralib turgan.
Arxaik Rim fuqarolik huquqining o'ziga xos xususiyati mulkiy munosabatlarni,
birinchi navbatda xususiy mulk huquqini aniq tartibga solganligi bilan ajralib
turgan. Xususiy mulk huquqi mulk egasining o'z ashyosi ustidan to'la
hukmronlikni ko'rsatgan. Lekin fuqarolik jamoasi yerlarni va boshqa xo'jalik
huquqi uchun muhim va oilaviy xarakterga ega bo'lgan mulklarni tasarruf etish
oliy nazorat qilish huquqini uzoq vaqtgacha o'zida saqlab qolgan.
Kvirit (fuqarolik) huquqida tantanali sud odatlariga yoki sud prosessi o'tkazish
tartiblariga qat'iy amal qilish katta ahamiyatga ega bo'lgan. Shu bois, bu davrda
shakl mazmundan, sud jarayoni esa, moddiy huquqdan ustun turgan.
Rasmiyatchilik ilk sinfiy jamiyatda hayotning patriarxal tizimining saqlanib
qolishi va qaytadan tiklanishi uchun yordam beradigan mustahkam huquqiy
tartibotni ushlab turish shartlaridan biri bo'lgan edi. Lekin u ob'yektiv jihatdan
faqat xususiy mulkchilik munosabatlarining rivojlanishini to'xtatibgina qolmay
balki, ijtimoiy va siyosiy hayotning demokratik shakllarini ham to'xtatib
qo'ygan.
Rim quldorlik davlatining fuqarolik huquqi o'zining ijtimoiy mohiyatiga
ko'ra konservativ xarakterga ega bo'lgan bo'lsa ham, ammo tashqi savdo huquqiy
munosabatlarning yanada takomillashishi, o'sishi natijasida quldorchilik tizimining
ehtiyojlari bilan qaramaqarshilikka uchray boshlagan va bu munosabatlarda chet el
fuqarolariga yoki Rim jamoasi fuqaroligiga ega bo'lmagan shaxslarga ham biroz
huquqlar berilgan, ya'ni xalqlar huquqlari (ius gentium- yus gensium)ni keltirib
chiqarganlar. Shunday qilib, biroz chegaralangan holda bo'lsa ham, ozod bo'lgan
shaxslar va boshqa fuqarolar o'rtasida tenglik vujudga kelgan. Bu tenglikni
miloddan avvalgi 212 yilda imperator Karakalli o'zining farmoni bilan
mustahkamlagan.
Rim davlatining asosiy huquqlaridan biri bo'lgan Rim fuqarolik huquqi
asoslari o'zining individual xarakteri, ya'ni xususiy mulk huquqi institutining
chegaralanmaganligi bilan, iqtisodda hukmron bo'lgan sinflarga quldorlarga,
savdogar boylarga keng huquq va imkoniyatlarni yaratishligi bilan ajralib turgan.
Uning o'ziga xos xususiyatlaridan yana biri shartnoma institutining keng
asosda qo'llanilishidir. Shartnomalarning yangi shakllarini ishlab chiqarish,
amaliyotga tadbiq etish, shartnoma shartlarini real va lozim darajada bajarishlikni
ta'minlash, ayniqsa shartnoma sub'yektlarining teng huquqliligini e'tirof etish,
shartnomani bajarmagan shaxsga, ya'ni qarzdorga eng og'ir bo'lgan mulkiy
javobgarlikni qo'llash asosida kelib chiqqan.
Rim fuqarolik huquqi, ayniqsa individualizm (hatto o'zi tomonidan
o'rnatilgan bo'lib), («ota hukmronligi» institutiga ham o'xshab ketadigan) tamoyili
nihoyatda mustahkam, o'z huquqlarini va harakat doiralarini mustaqil
belgilaydigan, o'z mulkiga, oila mulkiga, jamoasi mulkiga oila boshlig'ining
hukmronligini ta'minlash, faqat o'zi tomonidan mulkni egallash va undan
foydalanishni belgilash, hatto tasarruf etishning ham o'zi bilan yoki mulk
huquqining mutloq egasi bilan bog'liq bo'lib, o'z hukmronligi va o'zining manfaati
orqali amalga oshiriladi.
Individuallik, hatto uy boshqaruvchiligida, mulk egaligida, quldor
ekanligida va boshqa shaxslar bilan tuzilgan shartnomalarda va harakatlarda ham
yaqqol ko'zga ko'ringan.
Rim huquqi munosabatlarida ayniqsa, so'zlarni, tushunchalarni o'z joyida va
maqsadga muvofiq ishlata bilishlik, huquqning aniqlilik darajasi va amaliyot bilan
bog'liqligi, bulardan tashqari barcha vujudga kelgan munosabatlarning iqtisodda
hukmron bo'lgan sinfning erki, irodasini va manfaatini ko'zlashligi bilan boshqa
huquqiy sohalardan farq qilgan.
Qadimgi Rim fuqarolik huquqi hozirgi (Angliya va Amerika qonunlaridan
tashqari) barcha burjua mamlakatlari huquqlaridan, qonunlaridan o'zining quyidagi
xususiyatlari bilan farq qilgan:
a) Rim huquqida huquq ijodkorligi eng yuqori cho'qqiga ko'tarilgan.
Pretorlar o'z ediktlari orqali yangi qonunlarni, huquqiy normalarni vujudga
keltirgan. Rim huquqshunoslari har bir masalani (kazusni) hal qilayotgan davrda
aniq (aniq predmetli bo'lgan) bir fikrga kelib, huquqiy normalarni qabul qilganlar,
ya'ni ularda «xalqning tirik ovozi» jaranglab turgan. To'g'ri, burjua davlatlarida
ham kodekslar, konstitusiyalar, novellalar yoki shunga o'xshash qonun to'plamlari
mavjud bo'lgan, ammo ularning ko'pchiligi aniq (konkret) bo'lgan sud ishlarini
yoki boshqa huquqiy munosabatlarni ko'rib chiqish asosida vujudga kelmaganlar;
b) Burjua davlatlarida, MDH davlatlarida, Sharq mamlakatlarida ham har bir
sohalar bo'yicha konkret qonunlar, asoslar, kodekslar, ulojeniyalar(tuzuklar) va
boshqa qonunlar tusiga ega bo'lgan hujjatlar qabul qilingan bo'lsa-da, ammo ular
abstrakt normalar asosida vujudga kelgan. Rim yuristlari tomonidan qabul qilingan
qonunlar va normativ hujjatlar amaliyotga yaqinroq asosda bog'liqligi bilan hamda
Rim yuristlari fikr, mulohazalari pretorlarning zaruriy qarorlari asosida
mustahkamlanib yanada yuqori mavqega ega bo'lgan. Yuristlarning o'zlari ham
pretor tomonidan qabul qilingan ediktlarning mazmunini, tuzilishini, qonunlar
talablariga mos holda keltirishlik uchun yordam berganlar va ular obro'sining
doimo o'sib borishini ta'minlaganlar;
v) Qadimgi Rim fuqarolik huquqi asoslarida konservatizm tamoyili mavjud
bo'lsa ham, ammo uning tez orada ilg'or, yetuk munosabatlarni, ijobiy harakatlarni
tezda qabul qilishligi va eski normalar, bugungi vujudga kelgan munosabatlarga
to'liq javob bera olmay qolsa, yuristlar eski qonunlarni yo'qqa chiqarmasdan, uning
o'rniga yangi normalarni o'ylaganlar, ba'zan pretorlar orqali o'z ediktlariga
o'zgartirish kiritish yoki qonunlarni, odat normalarining mohiyatiga ta'sir
etmasdan, o'zlari qonunlarni to'ldiruvchi, unga qo'shimcha kirituvchi yoki
o'zgartiruvchi fikrlarni, jumlalarni, takliflarni kiritib, hukmron bo'lgan sinfning
manfaatini amalga oshirishlikni ta'minlab berganlar.
Xuddi shunday qilib, sivil mulki qatorida bonitorlar yoki pretorlar mulki,
fuqarolik asosida meros qoldirish, vorislik munosabatlarini hal etish bilan
birgalikda meros huquqiy munosabatlarini tartibga solishda pretor tizimi ham
yordamga keldi.
Rim fuqarolik huquqi xususiy huquq sifatida doimo izchil asosda, eski
normalarning o'rniga yangi qonun qoidalarni kiritib, amaliyot bilan uzviy
bog'langan «xalqning tirik ovozi»ni e'tiborga olib rivojlangan huquq tizimi sanalib
jahon tarixining huquqiy elementi sifatida o'z o'rniga egadir.
Yuqorida qayd qilinganidek, Rim huquqi qadimgi quldorlik jamiyatining
dastlab yagona rivojlangan huquq tizimi bo'lib e'tirof etilgan.
Rim huquqi quldorlik tuzumining iqtisodiy asosini mustahkamlashda,
qullarning yoki boshqa shaxslarning mehnatidan foydalanishda, yirik xususiy
mulklarning vujudga kelishida va tovar pul munosabatlarining rivojlanishida
muhim rolni o'ynagan bo'lsa ham, ayniqsa uning huquq resepsiyasi sifatidagi
funksiyasi hozirgi vaqtga qadar davom etib kelmoqda. Rim fuqarolik xususiy
huquqining huquq resepsiyasi shundan iborat bo'lgan-ki, quldorchilik hamda
feodalizm ijtimoiy iqtisodiy formasiyasining vujudga kelishligida, feodal va
burjua huquqiy munosabatlarining rivojlanishida asosiy manba bo'lib hisoblangan.
Bu huquq resepsiyasini qo'llashlikda jahon mamlakatlari quyidagi asoslardan kelib
chiqqan va chiqmoqda, ya'ni Rim xususiy huquqining huquqning rivojlanishdagi
roli ikki holat bilan izohlanishligi:
1.
Rimliklar birinchi bo'lib, cheklanmagan xususiy mulkchilik huquqini
ishlab chiqqanlar va rivojlantirganlar;
2.
Bu huquqda shartnoma masalalari atroflicha ishlab chiqilib, turli xil
shartnomalar (oldi-sotdi, qarz, zayom va boshqa) munosabatlarning
barchasi tartibga solingan.
Rim xususiy huquqi odatlar, an'analar, qonunlar, senatorlarning qarorlari,
senatus-konsultlar, magistrlarning ediktlari, farmoyishlari, farmonlari,
imperatorlarning konstitusiyalari, Rimning ko'zga ko'ringan yuristlarining
asarlari, yangitdan ijod etgan normalari va qoidalari asosida vujudga
kelganligini e'tirof etganlar.
Dastlab, Rim fuqarolarining huquqiy holati Rim xalqining ya'ni kviritlarning
an'analari, dini, urf-odat normalari bilan chambarchas bog'liqligi, hatto kviritlarga
berilgan imtiyozlardan kelib chiqqan holda aniqlangan, shuningdek, plebeylarning
o'ziga xos bo'lgan odat normalari, turmush an'analari, qoidalarining mavjudligini
va xalqlar huquqlarining vujudga kelishini ham e'tiborga olib Rim huquqining
resepsiyasidan foydalanganlar.
Haqiqatdan ham, XII asrlardan boshlab, G'arbiy Yevropa mamlakatlari va
boshqa mamlakatlar o'zining savdo-sotiq, sanoat va boshqa sohalarining yanada
rivojlanishi natijasida o'zaro hamkorlikni, shartnomaviy munosabatlarni ko'proq
amalga oshirish imkoniyati zaruriyatga aylandi. Bu esa yangi huquqiy ustqurmaga
asoslanishlikni talab etar edi.
Ko'pchilik davlatlarning munosabatlari davlatlararo huquqiy munosabatlarni
talab etib, ilgarigi odat huquqiy normalari chegarasidan chiqishlikni, aynan bu
odat normalari ijtimoiy rivojlanish uchun to'siq bo'lib qolganligi, ulardan chiqib,
yangi huquqiy normalarga asoslanishni taqozo etdi va bu huquqiy normalar
Rim xususiy huquqi timsolida tashkil topdi.
Rim xususiy huquqi Rim davlatining ijtimoiyiqtisodiy rivojlanishining
yanada takomillashgan davrida o'zining milliyligi, hududiyligi, hamda odat
normalaridan holi bo'lganligidan va barcha xalqlar o'rtasidagi ho'jalik huquqiy
munosabatlarni tartibga sola olishligi bilan farq qilib, bir necha davlatlar o'rtasida
qo'llana olishligi mumkin bo'lgan davlatlararo yoki davlatlar uchun «umumiy
huquq» asosida tan olina boshlandi.
Rim davlatining xususiy huquqi Rim davlatining yemirilishi oqibatida bir
necha yuz yillar o'tgandan so'ng, feodal va burjuaziya huquqiy munosabatlarining,
ayniqsa Markaziy va Sharqiy Yevropa mamlakatlari huquq sohalarining vujudga
kelishligi uchun ham poydevor bo'lib hizmat qildi.
Darhaqiqat, bu davlatlarning huquqini rivojlantirishda asosan Rim xususiy
huquqining resepsiyasi kuchli bo'ldi. Ayniqsa, huquq resepsiyasi Germaniya
huquqida to'liq o'z ifodasini topdi, ya'ni Germaniya «Muqaddas Rim imperiyasi»
degan nomni o'ziga o'tkazib oldi. XVII-XIX asrlarda Angliya, Fransiya va boshqa
ko'pgina g'arbiy mamlakatlarda ko'p sonli qonunlar qabul qilindi. Bulardan eng
muhimi va eng mukammal qonunlar deb XIX asr boshlarida Napoleon davrida
Fransiyada qabul qilingan fuqarolik va jinoyat kodekslarini tilga olsak bo'ladi va
ularda Rim huquqining ta'siri katta edi[1].
Napoleon Bonapart esa davlatga kelishdan oldin, Rim imperiyasida
qo'llanilgan konsul, birinchi konsul mansablariga erishishlikni orzu-havas qilgan.
Boshqa davlatlarda senatning tashkil topishi, imperator titulining ko'p davlatlarda
qo'llanishligi Rim quldorchilik davlatining xususiy huquqi tomonidan erishilgan
yutuqlarning boshqa mamlakatlar tomonidan qabul qilib olinishining ifodasi edi.
Albatta, feodal va burjua huquqlari rivojlanishida, Rim xususiy huquqiga
asoslanishida ba'zi bir to'siqlarga uchrab, huquqiy normalarni yangi vujudga
kelgan ijtimoiy munosabatlarga moslashtirib olishlik bilan amalga oshirildi. Bu
davrda Rim huquqini nazariy asosda ishlash bilan birgalikda uni zamon talabiga
moslashtirish, hayot tajribasi asosida uning resepsiyasini qabul qilish,
modifikasiyani amalga oshirish, zamonaviy fuqarolik oborotini huquqiy tartibga
solishlik uchun harakatchan huquqqa aylantirish vazifasi kun tartibida turardi.
Shunday harakatlardan biri sifatida Germaniyada XVI-XVII asrlarda Pandektlar
huquqi va sistemasi vujudga keldi. Rim huquqining ba'zi normalarini biroz bo'lsa-
da, mazmunan buzgan holda «Zamonaviy Rim huquqini» (modernus
Pandectarum - modernus Pandektarum) vujudga keltirdi. Rim huquqining
manbalariga qayta sharhlar, rasmiy bo'lmagan qayta ishlashlar amalga oshirila
boshlandi[1].
Rim xususiy huquqi butun jahonda universitetlar, institutlarda «Rim huquqi
tarixi», «Rim xususiy huquqi», «Rim fuqarolik huquqi» degan nomlar bilan
o'qitilyapti. Hatto birlashgan Germaniyada Pandektlar tizimi bilan Gay
Institusiyalari alohida fan sifatida o'qitiladi. Afrika, Sharqiy Osiyo, Shimoliy
Amerika davlatlarida, Xitoy Xalq Respublikasida, Kuba Sosialistik Respublikasida
va G'arbiy Yevropa mamlakatlarida universitetlar o'quv rejalariga «Rim xususiy
huquqi»ni kiritganlar.
G'arbiy Yevropa mamlakatlarida Rim xususiy huquqi fuqarolik va savdo
huquqiy sohalari qonunlarini ishlab chiqishlikda, ularni takomillashtirishda
normativ asos sifatida ishlatib kelinmoqda.
Sharqiy Amerika mamlakatlarida esa, Rim xususiy huquqi o'zining
fuqarolik, savdo va boshqa iqtisodiy munosabatlarni tartibga solishda o'zining
asosiy manbalari bilan qo'shimcha manba sifatida qo'llanilmoqda.
Shunday qilib, yangi vujudga kelgan ijtimoiy munosabatlar, ishlab
chiqarish munosabatlari yangi huquqiy normalarga asoslanishni taqozo etdi va
XVII XIX asrlardagi burjua fuqarolik huquqining rivojlanishiga Rim xususiy
huquqi ham nazariy, ham amaliy huquqiy asos bo'ldi.
Dostları ilə paylaş: |