Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

CIRHACIR//CIRRAMA  (Bab
ək,  Şahbuz,  Şərur)  – 
çox isti. –
Yayın bı cırhacırında çölə getməx' olar? 
CIRNAT  (N
əsirvaz)  –  ağacın  qurumuş  budaqları.  –
Payizd
ə cırnatdari təmizdəməx' lazımdı. 
56 
 

---

CIRTQOZ//CIRDAQOZ 
(
Hacıvar, 
Naxçıvan, 
Şəkərabad)  –  tez özündən  çıxan.  –O dəyqə  əsəbləşən, tez 
qızışan adama diyərix' cırtqoz. 
CIS 
(Şahbuz) – yaxşı, seçmə, çox məhsuldar. –Arıçılar 
hammısı çalışır cıs arı saxlasın kin,  məhsulu bol olsun. 
CIYNAX  (Ordubad)  – 
caynaq,  dırnaq.  –Cıynaxların 
batırıb uşağın ətinə. 
CIZ 
(Şahbuz) - şumlama zamanı kotanın açdığı şırım. 
CIZBIZ (
əksər şivələrdə) – kartofla ciyərin qovrulması 
il
ə  hazırlanan  yemək.  –Toydan  qabaxkı  gün  cızbız  verəllər 
bizd
ərdə. 
CIZDIX  (
əksər  şivələrdə)  –  heyvanın  quyruğu 
əridiləndən sonra qalan hissəsi. –Quyruğu əridip yağın süzərix', 
cızdığın da saxlıyarıx yumurta salarıx onnan. 
CIZDIXLI  (D
əmirçi)  –  cızıqlı,  cizgili.  –Bi dənə  də 
cızdıxlı köynəy alıp qoymuşdu üsdünə, gəlmişdi.  
CİBƏLƏX'  I  (Naxçıvan)  –  balaca, kiçik (daha çox 
uşaqlar  və  balacaboy  adamlar  haqqında  deyilir).  –Bı  cibələyə 
bax s
ən allah, mənə dütdülü gəlir. 
CİBƏLƏX'  II  (Şahbuz)  –  çoxbilmiş.  –Güya kin öz 
al
əmində cibələx'lix' eliyir. 
CİCİ  (Üstüpü)  –  nənə.  –Məni elə  xırdalıxdan  cicim 
saxlıyıp.  
 
CİDAV  (Şahbuz)  –  yəhərin sürtməsi nəticəsində  atın 
belind
ə  əmələ  gələn yara. –Atın  belində  cidav var qəşəx' 
qaçammır. 
57 
 

---

CİQOLU (Naxçıvan) – düdəmə, səfeh, avara. –Ciqolu 
olup kim
ə neynədi ki güya. 
CİL  (Kükü,  Naxçıvan)  –  rişə,  ağacın  əmici telləri.  –
Qoy bir üş-dört gün qalsın suda cil atsın, sora əkərsən. 
CİLAVDAR  (Şahbuzkənd)  –  gəlin  aparan  zaman  atın 
başını  çəkən,  cilovu  tutan  oğlan.  –Cilavdara gərəx' xələt 
ver
əsən. 
CİLİF (Ordubad) – divarın, qapının altından keçən su 
yolu. –Cilifi t
əmmizdəmax lazımdı ki, su yığılıp qalmasın. 
CİLOV  I  (əksər  şivələrdə)  –  qoşqu  ləvazimatının 
ağızlığa (gəmə) bənd edilmiş uzun hissəsi. –Atın cilovun tutdu, 
Aşığ Hüseyn tullanıp mindi ata.