CIRTQOZ//CIRDAQOZ
(
Hacıvar,
Naxçıvan,
Şəkərabad) – tez özündən çıxan. –O dəyqə əsəbləşən, tez
qızışan adama diyərix' cırtqoz.
CIS
(Şahbuz) – yaxşı, seçmə, çox məhsuldar. –Arıçılar
hammısı çalışır cıs arı saxlasın kin, məhsulu bol olsun.
CIYNAX (Ordubad) –
caynaq, dırnaq. –Cıynaxların
batırıb uşağın ətinə.
CIZ
(Şahbuz) - şumlama zamanı kotanın açdığı şırım.
CIZBIZ (
əksər şivələrdə) – kartofla ciyərin qovrulması
il
ə hazırlanan yemək. –Toydan qabaxkı gün cızbız verəllər
bizd
ərdə.
CIZDIX (
əksər şivələrdə) – heyvanın quyruğu
əridiləndən sonra qalan hissəsi. –Quyruğu əridip yağın süzərix',
cızdığın da saxlıyarıx yumurta salarıx onnan.
CIZDIXLI (D
əmirçi) – cızıqlı, cizgili. –Bi dənə də
cızdıxlı köynəy alıp
qoymuşdu üsdünə, gəlmişdi.
CİBƏLƏX' I (Naxçıvan) – balaca, kiçik (daha çox
uşaqlar və balacaboy adamlar haqqında deyilir). –Bı cibələyə
bax s
ən allah, mənə dütdülü gəlir.
CİBƏLƏX' II (Şahbuz) – çoxbilmiş. –Güya kin öz
al
əmində cibələx'lix' eliyir.
CİCİ (Üstüpü) – nənə. –Məni elə xırdalıxdan cicim
saxlıyıp.
CİDAV (Şahbuz) – yəhərin sürtməsi nəticəsində atın
belind
ə əmələ gələn yara. –Atın belində cidav var qəşəx'
qaçammır.
57
CİQOLU (Naxçıvan) – düdəmə, səfeh, avara. –Ciqolu
olup kim
ə neynədi ki güya.
CİL (Kükü, Naxçıvan) – rişə, ağacın əmici telləri. –
Qoy bir üş-dört gün qalsın suda cil atsın, sora əkərsən.
CİLAVDAR (Şahbuzkənd) – gəlin aparan zaman atın
başını çəkən, cilovu tutan oğlan. –Cilavdara gərəx' xələt
ver
əsən.
CİLİF (Ordubad) – divarın, qapının altından keçən su
yolu. –Cilifi t
əmmizdəmax lazımdı ki, su yığılıp qalmasın.
CİLOV I (əksər şivələrdə) – qoşqu ləvazimatının
ağızlığa (gəmə) bənd edilmiş uzun hissəsi. –Atın cilovun tutdu,
Aşığ Hüseyn tullanıp mindi ata.
Dostları ilə paylaş: 
