Ali-Muhəmmədin sirləri
261
Əli (ə) dedi: “Camaat cahiliyyə dövrünə yaxınlaşmışdılar. Mən isə Muhəm-
məd (s) ümmətinin parçalanmasından və sözlərinin ixtilafından qorxdum.
Peyğəmbərin (s) mənə olan əhdini xatırladım. Çünki onların edəcəklərini mənə
öncədən xəbər vermiş və yardım tapsam onlarla döyüşməyi, əks təqdirdə isə əl
saxlayıb canımı qorumağı əmr etmişdi.
Sonra yaşlı səhabə (xəlifəliyi) Səhhakın oğluna qaytardı. Allaha and olsun ki,
o, xəlifəliyin Səhhakın oğlundan çox mənim haqqım olduğunu bilirdi. Ümmətin
parçalanmasını istəmədiyim üçün beyət etdim, dinlədim və boyun əydim.
Sonra Səhhakın oğlu məni altı nəfərdən biri edib şuranın rəhbərliyini
Əbdürrəhman ibn Ovfa tapşırdı. Əbdürrəhman isə Osmanla gizli görüşdü və
özündən sonra xəlifəliyi ona verəcəyinə vəd alıb onu xəlifə etdi. Və mən yenə
ümmətin parçalanma və ixtilafından çəkindim.
Sonra Osman İbn Ovfa xəlifəliyi vermədi. Ovfun oğlu da Osmandan uzaq-
laşdığını bildirdi, xütbə söyləyib başmağını çıxarar kimi onun beyətini boy-
nundan çıxardı. Bir müddət sonra Ovfun oğlu öldü və onun cənazə namazına
Osmanın buraxılmamasını vəsiyyət etdi. Ovfun övladları onu Osmanın zə-
hərlədiyini güman etdilər.
Sonra Osman öldürüldü və camaat toplaşıb üç gün mənim haqqımda
məşvərət apardılar. Ardınca yanıma gəldilər və öz istəklərilə, məcbur edilmədən
mənə beyət etdilər.
Dostları ilə paylaş: