Азярбайъан республикасынын тящсил назирлийи бакы дювлят университети
Тящсил Гануну лайищясинин мцзакирясиндя фяал иштирак едян
Yüklə 0,66 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Elbəy ƏLİ, magistr
- Müasir Azərbaycan mədəniyyəti və qloballaşmanın mənəvi - mədəni faktorları
- Qloballaşma: mahiyyəti və perspektivləri
- Ailə – sosial strukturun əsas elementlərindən biridir
|
Тящсил Гануну лайищясинин мцзакирясиндя фяал иштирак едян факцлтя коллективи эяляъяйя цмцдля бахыр: онун йцксяк елми вя мяняви потенсиалы бунун цчцн реал зяманятдир. Hissi idrak prosesinin formaları Elbəy ƏLİ, magistr
Hissi idrakın əsas formaları duyğu, qavrayış və təsəvvürdür. Hissi idrak və onun formalarında hiss orqanları əsas rol oynayır. Hissi idrakın əsas forması olan duyğu, varlıq və hadisələrin xassələrini, xüsusiyyət və tərəflərini əks etdirir. Biz gündəlik təcrübədə hər hansı varlığı öyrənərkən ona diqqətlə baxırıq, onun dadını, iyini bilirik. Günəşin istiliyini, işığını hiss edirik, dağları, düzləri, meşələri görürük, çayların qıjıltısını, bulaqların şırıltısını, güllərin, çiçəklərin “pıçıltısını”, quşların səsini eşidirik. Bunlar hiss orqanlarımıza təsir edərək bizdə
74 74
görmə, eşitmə, iy duyğuları əmələ gətirir. Məsələn, varlığın görünən surəti, onun əks etdirdiyi və ya şüalandırdığı işığın gözün tor qişasına düşməsi yolu ilə əmələ gəlir. Deməli görmə duyğularının mənbəyi işıq kimi bir xarici qıcıqlandırıcıdır. Görmə əsasında biz varlığın rəngini, hamarlığını, parlaqlığını, formalarını, hissələrini və s. xassələrini duyuruq. Hər hansı qidanın acı və şirinliyi, isti və soyuqluğu, dad və dadsızlığı və s. kimi xassələri bizdə dad duyğusu əmələ gətirir. Müəyyən səslər insanın qulağına düşdükdə səs duyğusu yaradır. Biz varlıqların fərqli və oxşar xassələrini bilmək üçün müxtəlif duyğuları bir-biri ilə tutuşdurub müqayisə edirik, onların quruluşu haqqında müəyyən məlumat alırıq. Hiss orqanları (görmə, eşitmə, dadbilmə və s.) varlığın xassələrinə uyğun ayrı- ayrı duyğular yaratmasına baxmayaraq onlar bir-biri ilə əlaqədardır. Əgər hər hansı hiss orqanı varlığın xassəsi haqqında bizdə şübhə yaratdıqda biz dərhal başqa hiss üzvünə müraciət edirik. Biz özümüzə inanmadıqda başqa adamın gözünü və əlini şübhəni aradan qaldırmaq üçün köməyə çağırırıq. Nəhayət, bu da müəyyən nəticə vermədikdə eksperimentə, cihazların köməyinə əl atırıq. Beləliklə, nəticədə həmin duyğunun obyektə, varlığa uyğun olub-olmadığını aşkar edirik.
Duyğular formasına görə subyektiv, məzmununa görə obyektivdir. Duyğular ona görə subyektivdir ki, onlar subyektin (insan) hiss orqanlarının fəaliyyəti ilə əlaqədar olaraq əmələ gəlir. Çünki, müxtəlif adamlar eyni xarici təsiri müxtəlif səviyyədə duyur, eyni oyun havasını hərə bir cür oynayır. Müxtəlif obyektlər müxtəlif səviyyəli duyğular yaradır. Duyğular məzmunca obyektivdir. Onlar varlıqların, obyektiv xassələrini əks etdirir və ona uyğun gəlir. Varlıqların rəngini, formasını, tamını, hərə fərdi surətdə duysa və qavrasa da bu subyektiv obrazlar varlığın obyektiv xassələrinə uyğun gəlir.
75 75 Hissi idrakın daha yüksək forması qavrayışdır. Baş beynin sintezləşdirici fəaliyyəti nəticəsində müxtəlif duyğular qavrayışda birləşir. Varlığın hissi obrazı yaranır. Qavrayış ayrı- ayrı duyğuları bütöv obraz halında əlaqələndirir və birləşdirir. O, varlığın xarici tərəflərini, xüsusiyyətlərini ayrı-ayrılıqda deyil, bütöv, tam və vəhdət halında əks etdirir. Varlığın tam halında hissi obrazına qavrayış deyilir. Hissi idrakın ən yüksək forması təsəvvürdür. Təsəvvür qavrayışlar əsasında yaranır. İnsan vaxtilə qavradığı varlıq və hadisəni, onların obrazını xəyalında canlandırır. Deməli, təsəvvür əvvəllər qavranılmış varlıq və hadisənin şüurda bərpasıdır. Təsəvvürdə xüsusi və ümumi bir-biri ilə əlaqədardır. Insanın hafizəsində konkret bir obyektin, varlığın və hadisənin xarakterik cəhətləri ilə bərabər bir-birinə bənzər obyekt, varlıq və hadisələr qrupunun təkrar olunan ünsürlərinin müəyyən məcmusu da qalır. Insanın əməli fəaliyyəti, başqa adamlarla ünsiyyəti, hadisə və varlıqlarla əlaqəsi prosesində onun təsəvvürü ümumiləşmiş xarakter daşıyır. Təsəvvürlərin belə bir xassə və xüsusiyyəti də var ki, təsəvvür təkcə əvvəl qavranılmış obyekt əsasında deyil, eyni zamanda ideal şəkildə də yaranır. Məsələn, rəssam çəkəcəyi şəkli, memar tikəcəyi binanı əvvəlcədən təsəvvür edir. Insan görəcəyi hər hansı işi, qarşısına qoyduğu məqsədi qabaqcadan təsəvvüründə canlandırır.
Elbəy ƏLİ, magistr Rasional idrak anlayış, mühakimə və əqli nəticələr formasında gerçəkləşir. Yaxşı olardı ki, xüsusi və ümumi adlar arasında fərqləndirmə aparaq. Xüsusi ad bir predmeti bildirir (bu stol, o kitab, Platon). Ümumi ad predmetlər sinfini ifadə
76 76
edir – A2 qrupunun tələbələri, ağaclar. Verilən sinfin predmetləri ortaq cəhətlərə malik olur (xüsusiyyətə və ya münasibətlərə görə). Məsələn, A2 qrupunun tələbələri – bu ümumi addır, onların hamısının ortaq bir cəhəti var – onlar A2 adlanan qrupda təhsil alırlar. Güman etmək olar ki, oxucularda xüsusi və ümumi adlar barəsində xüsusi bir anlaşılmazlıq yaranmadı, hər şey aydındı. İndisə biz bütün rasional idrakın mərkəzi məsələsinə müraciət etməliyik. Anlayış nədir? Bu çətin suala “tələbə” anlayışının analizinin köməyilə cavab tapmağa çalışacağıq. Tələbənin kim olduğunu texnikumun yaxınlığında yaşayan beş yaşlı qızdan, 14 yaşlı dəliqanlıdan, bank işçisindən və təcrübəli müəllimdən soruşaq. Qız: “Tələbələr – hələ də hərdən pis söz danışan cavan, şən dayılar və xalalardır”. Dəliqanlı: “Tələbələr avaralanmağı xoşlayan adamlardırlar”. Bank işçisi: “Tələbə, orta və ya ali təhsil müəssəsində oxuyan adamdır”. Müəllim: “Tələbə, texnikumda və ya ali təhsil müəssisəsində oxuyan, öz dərslərinə məsuliyyətlə yanaşan kəsdir”. Görürük ki, müxtəlif adamlar tələbəni necə fərqli dəyərləndirirlər. Anlayış bir çox kəsə izah imkanı yaradan maksimum dərəcədə aktiv fikirdir. Anlayış, nəsə haqqında başlıca fikir, ümumiləşdirmə, interpretasiyadır. Anlayış obyektiv aləmdəki cisim və hadisələrin ən mühüm və əhəmiyyətli cəhətlərinin baş beyin qabığında inikasıdır. Müəllim iddia edir ki, tələbənin mənəvi cəhəti onun təhsilə münasibətini müəyyənləşdirir ki, buradan da onun nə qədər tələbə olduğu anlaşılır. Təbiidir ki, tələbə təkcə təhsil almır. Onun digər bir çox məşğuliyyəti var, lakin o bunlarla digər gənclərdən fərqlənmir. Deməli, anlayış – verilmiş şeylər sinfinin mənasını izah etməyə imkan yaradan fikir – ümumiləşdirmədir. Cisim və hadisələrin ümumi və mühüm xassələrini ifadə edən məfhum, insanın əməli fəaliyyəti prosesində yaranır və insan idrakının daha da dərinləşməsinə kömək edən bir vasitə rolunu oynayır.
77 77 Anlayışların həqiqi təbiəti elm tərəfindən izah olunur. Hansı ki, anlayışları daha mükəmməl şəkildə aydınlaşdırıcı səviyyədə təqdim edir. Bütün hadisələrin mahiyyəti anlayışlar əsasında izah edilir. Anlayışlar obyektiv aləmdəki cisim və hadisələri qnoseoloji nöqteyi-nəzərdən dərk etməyə imkan verir. Anlayışların nə olduğunun izahından sonra növbədə mühakimələrdir. Rasional idrakın yaradıcı fəaliyyətinə daxil olan anlayışlar özündən sonrakı formalarla dialektik surətdə bağlıdır. Bu cəhətdən məntiqi idrak prosesinin ən geniş və ümumi forması mühakimədir. Anlayışların fəaliyyət nəticəsi öz əksini mühakimədə tapır. Mühakimə anlayışlar sayəsində yaranır və inkişaf edir. Digər tərəfdən, mühakimə də
yeni anlayışların mənimsənilməsində çox böyük əhəmiyyətə malikdir. Bəzi alimlər məntiqi təfəkkürün formalarını şərh edərkən mühakiməni anlayışdan əvvəl şərh edirlər və göstərirlər ki, mühakimə təfəkkürün bir forması kimi anlayışdan əvvəl fəaliyyət göstərir. Əslində isə belə fikirlə razılaşmaq olmaz, çünki anlayış olmadan mühakimə nə yaranar, nə də inkişaf edə bilər. Ona görə də mühakimə anlayışların materialı əsasında cərəyan edir.. Mühakimə nəyisə iqrar və ya inkar edən fikirdir. İki ifadəni müqayisə edək: “Bütün metalların elektrikkeçiriciliyi” və “Bütün metallar elektrik cərəyanını keçirir”. Birinci ifadədə nə iqrar, nə də inkar olduğu üçün o, mühakimə deyil. İkinci ifadədə isə bütün metalların elektrik cərəyanını keçirdiyi iqrar olunur. Bu – mühakimədir. Mühakimə nəqli cümlə şəklində ifadə edilir. Təfəkkürün fəaliyyət formalarından biri olan əqli nəticə maddi dünyadakı cisim və hadisələrin mürəkkəb və rəngarəng xüsusiyyətlərinin, mahiyyətinin yüksək səviyyədə dərk olunmasında çox mühüm rol oynayır. Əqli nəticə bir-birilə bağlı olan bir neçə mühakimədən yeni, nəticə xarakterli hökm
78 78
hasil etmək deməkdir. Başqa sözlə, əqli nəticə elə təfəkkür formasıdır ki, burada insan əməli fəaliyyət prosesində qazanmış olduğu bilik, bacarıq və vərdişlər sistemindən istifadə edərək yeni bilik əldə edir. Insanın məntiqi idrakının yaradıcı fəaliyyəti və xarakteri əqli nəticədə aydın surətdə özünü göstərir. Məntiqi idrakın başqa formaları kimi, əqli nəticə də obyektiv aləmin, maddi gerçəkliyin şüurumuzda fəal, doğru və düzgün, adekvat surətdə dərk olunmasına imkan verir. Əqli nəticə prosesi anlayış və mühakimələrdən onunla fərqlənir ki, o, ayrı-ayrı fikirlər arasında məntiqi əlaqə yaradır. Digər tərəfdən, əqli nəticənin fəaliyyət məzmununda maddi aləmin cisim və hadisələrinin qarşılıqlı əlaqəsini əks etdirən məntiqi əlaqə özünü dialektik formada göstərir. Əqli nəticəyə misal olaraq aşağıdakını göstərə bilərik: Bütün metallar – elektrik keçiricidirlər Mis – metaldır Mis – elektrik keçiricidir Əqli nəticə “təmiz”, səhvsiz aparılmalıdır. Buradan bir fikrin meydanaçıxma qanunauyğunluğu digər fikirlərin köməkliyi ilə əsaslandırılır. Mühakimə düzgün olsa və biz əqli nəticələri məntiq elminin tələblərinə uyğun surətdə qursaq, onda çıxardığımız nəticə də həmişə düzgün olar. Rasional idrakın üç forması – anlayış, mühakimə, əqli nəticə - düşüncənin mahiyyətini təşkil edir. İnsan hər zaman düşünərkən bunlara əməl etməlidir.
Müasir Azərbaycan mədəniyyəti və qloballaşmanın mənəvi - mədəni faktorları Həziyev Əli, magistrant Bəşəriyyət elmə, fəlsəfəyə , texnikaya yiyələnməkdən ötrü min illərlə zəruri təkamül yolu keçmişdir. Insanlar , özünütəsdiq və özünüifadə üçün mənəvi –mədəni fəaliyyətin müxtəlif növlərini ,o cümlədən mif, din , incəsənət , fəlsəfə ,
79 79 elm və.s üsullarını sınaqdan çıxarmışlar. Bəşəriyyətə özünün yaradıcı fəaliyyətinin və məzmununu mədəniyyətdə başa düşməyə imkan vermişdir. Bununla bərabər , mədəniyyət həyatımızı humanizm elementləri ilə zənginləşdirmişdir. Bu paraqrafda həm ümumiyyətlə mədəniyyətin mahiyyəti , həm də Azərbaycan mədəniyyəti , onun qloballaşan dünyada digər mədəniyyətlərlə qarşılıqlı əlaqəsi , tutduğu mövqe barədə məlumat verilmiş. Bununla bərabər müasir Azərbaycan mədəniyyəti və onun xüsusiyyətləri də nəzərdən keçirilmiş. Bu bölumde azərbaycan mədəniyyətinin islam mədəniyyətində rolu haqqında da yazılmış , digər islam ölkələrinə mənsub xalqların mədəniyyətləri ilə ortaq və eyni zamanda avtonom xüsusiyyətləri də qeyd edilmiş. Müasir dövrdə - mədəni qloballaşma dövründə İslam mədəniyyətinin Azərbaycan mədəniyyətinə təsir səviyyəsi göstərilmiş. Burada Azərbaycan dövlətinin milli- ideoloji əsasları həm “ milli ideya ” , həm də “ümummilli ideologiya ” kimi qəbul edilən “Azərbaycançılıq ” ideologiyasından bəhs edilir. Xalqımızın tarixi keçmişinin, günümüzün reallıqlarını , ümummilli psixoloji yönümlərimizi , mentalitetimizi, adət- ənənənələrimizi , sivil beynəlxalq təcrübəni nəzərə alan , Azərbaycanın sintetik, yeniliklərə açıq , konstruktiv rol oynayan ideoloji
inkişaf
konsepsiyası
kimi
“Azərbaycançılıq” ideologiyasının yaranması və yayılması , inkişafı göstərilmiş. Artıq qloballşamanı üçüncü minilliyin fenomeni hesab edirlər. Həqiqətən üçüncü minilliyin mühüm xüsusiyyəti insan fəaliyyətinin bütün sahələrində - siyasətdə , iqtisadiyyatda , sosial sahədə (beynəlxalq münasibətlərdə , mədəniyyət, ekologiya , təhlükəsizlik və.s sahələrdə ) qloballaşmanın baş verməsidir.
80 80
Həziyev Əli, magistrant Qloballıq dedikdə bizim çoxdan dünya cəmiyyətində yaşamağımız başa düşülür. Yəni heç bir ölkə ,yaxud ölkələr qrupu bir-birindən ayrılıqda mövcud ola bilməz . İqtisadi , mədəni , siyasi cəhətdən qarşılıqlı təsirə malik olan ölkələr bir –birilə mütləq əlaqədə olmalıdır. Qloballaşma elə prosesləri irəli sürür ki , milli dövlətlər və onların suverenliyi , transmilli aktların toruna çulğalaşır və onların hökm vermək imkanlarına oriyentasiya və identikliyi ilə razılaşmalı olur. Artıq yaranmış qloballığı aradan qaldırmaq qeyri-mümkündür. Bu onu sübut edir ki bir-birilə yanaşı mədəni , ekoloji , iqtisadi , siyasi , ictimai –vətəndaş qloballaşması baş verir. Burada ilk olaraq qloballaşmanın mahiyyəti göstərilmiş. Yaşadığımız dövrdə qloballaşmadan kənarda durmaq , təcrid olunmuş şəkildə fəaliyyət göstərmək mümkünsüz olmuşdur. Bu da bizim qoyduğumuz mövzunun nə dərəcədə aktual olduğunu göstərir . Qloballıq elə bir vəziyyəti əks etdirir ki, bu gündən sonra planetdə baş verəcək nə varsa onu lokal sahəyə məhdudlaşdırılmış hadisələr sırasında daxil etmək olmaz . Yəni bütün ixtira və kəşflər qələbə və katastroflar bütün dünyaya aiddir. Deməli bütün proseslər “lokal – qlobal” xətti üzrə getməlidir. Bu şəkildə başa düşülən qloballıq diqqəti doğrudan doğruya cəlb edir. Paraqrafda qloballaşmanın dünya –bəşəriyyət üçün son dərəcə vacibliyini, əhəmiyətliyini göstərməyə çalışmışıq. Qloballaşma ümumdünya dövlətinin olmamasını irəli sürür ( hazırda qloballaşma dedikdə çox vaxt amerikanlaşma deyirlər ki, bu da qətiyyən düzgün deyildir). Dünya cəmiyyəti vardır – lakin bu cəmiyyət ümumdünya dövləti və ümumdünya hökumətini ağlına belə gətirə bilmir. Söhbət qlobal deaorqanizə edilmiş kapitalizmin genişlənməsi haqqında gedir. Bir sözlə qloballaşma XX əsrin sonundan başlayaraq
81 81 insan fəaliyyəti nəticəsində aradan qaldırılması mümkün olmayan bir prosesdir . Burada həlli bir ölkənin imkanları xaricində olan qlobal problemlərdən də bəhs edilmiş. Onların yaranma səbəbləri, həlli yolları göstərilmiş.
NƏCƏFOV T. Ş., magistrant
Cəmiyyətdə ailə münasibətlərinin tarixi formaları müxtəlif olmuşdur. Bu formaların təbii və sosial tərəflərinin ifadə tərzi də bir-birindən fərqlənmişdir.
bilavasitə fərdi və kollektiv başlanğıcları birləşdirir, bununla da sosial idealların və davranışın meyarının mənbəyi kimi çıxış edir. Ailə uşağın dünyagörüşünü formalaşdırır, onun əxlaqının, mənəvi aləminin sosio-mədəni özəyini yaradır. O, tarixi ənənələrin vacib ünsürlərindən biri olaraq, yeni nəsildə şüur stereotipləri, davranış və hərəkət qaydaları haqqında təsəvvürlər yaradır, sosial təcrübəni nəsildən-nəsilə ötürür.
Sosial-fəlsəfi fikir tarixində ailə problemi həmişə maraq doğurub. Məsələn, “Kitabi Dədə Qorqud” eposunda türk xalqlarının ailə-nigah münasibətlərinin təsviri mühüm yer tutur. 7-9-cu əsrləri əhatə edən bu eposda ailə, kişi-qadın münasibətləri, valideyn, övlad, ailə və cəmiyyət haqqənda çox maraqlı ideyalar irəli sürülmüşdür. Bu ideyalarda həm ümumbəşəri, həm də real milli-etnik, o cümlədən də dini, hüquqi, məişət problemləri öz əksini tapmışdır. Burada o dövrün ailə problemlərini həm konkret, real hadisələrin təsvirində, həm də ayrı-ayrı qəhrəmanların öyüd-nəsihətlərində öyrənmək olar.
Böyük
şair, mütəfəkkir N. Gəncəvi
ailənin cəmiyyətdəki rolunu yüksək qiymətləndirirdi; onun məişət-
82 istehlak və tərbiyəvi funksiyalarından bəhs edən şair, eyni zamanda insanlarda yüksək əxlaqi
və ümumbəşəri keyfiyyətlərin aşılanması yollarını axtarıb göstərmişdir. Nizami öz əsərlərində həm də cəmiyyətdə qadınların rolunu yüksək qiymətləndirmişdir.
Görkəmli şair, filosof M.Füzuli feodal rejiminin sosial ədalətsizliyinə qarşı çıxış etmiş, əmək bölgüsünə uyğun cəmiyyətin sosial strukturunda baş verən prosesləri təhlil edib, cəmiyyətin inkişaf qanunları, qadınların cəmiyyətdəki rolu, sülh və müharibə, dövlət siyasəti, ailə haqqında ibrətli fikirlər irəli sürmüşdür. Füzulinin məhəbbət aləmində kişi və qadın arasındakı sevgidən bəhs edilir; şairin təsvirində məhəbbət – azadlıq, ədalətlilik və müstəqillik deməkdir, çünki əsl məhəbbət insanları cəhalətdən, feodal zülmündən uzaqlaşdırır, daha mükəmməl olmağa imkan yaradır.
Görkəmli filosof, astronom N. Tusi ailədə sosial funksiyaların yerinə
yetirilməsində ictimai
mühiti qiymətləndirərkən, göstərirdi ki, insan yaçamaq üçün öz əzəli, təbii ehtiyaclarını ödəməlidir, bunun üçün də cəmiyyətdə birləşməli, fəaliyyət göstərməlidir. Cəmiyyətdə insanın təbii sığınacağı ailədir. Ailədə həm nəsil artırılır, həm ev-eşik qorunub saxlanılır, həm də ailə üzvləri lazımi tərbiyə alır. Tusi ailənin yaranmasında adət-ənənə, idarəçilik vərdişlərinin, sosial-psixoloji mühitin rolunu xüsusi olaraq qeyd edirdi. O, ailədə idarəetmə funksiyasındakı əsas rolu ailə başçısına aid edirdi. Ev sahibi ailənin maddi təminatına, vacib məsələlərin həllinə, tərbiyə işlərində mükafatlandırma və cəzalandırma, əmək bölgüsünün təşkilinə cavab verməlidir. Tusi münasibətlərin idarəetmə baxımından tənzimlənməsi problemlərini də
nəzərdən keçirmiş, məişət-istehlak funksiyasının vacibliyini göstərmişdir. Bu funksiyaların ən vacib olduğunu göstərən Tusi, onların həyata keçirilməsi yolunu, yüksək əxlaqi dəyərlərə əsaslanmaqda görürdü.
83 83
Digər görkəmli filosof S. Urməvi etik məsələlər sırasında ailə münasibətlərinin struktur və idarə olunması problemlərini də araşdırmışdır. Ailə üzvləri bir-birilə qarşılıqlı məsuliyyət və hörmət şəraitində davranmalıdırlar. Tərbiyə, sosiallaşma prosesində ailə, müəllim və mühitin rolunu qeyd edən filosof hesab edirdi ki, ictimai münasibətlərin iştirakçısı olan hər bir şəxs öz fəaliyyətində dil, təfəkkür və iradə triadasından vəhdət halında istifadə etməlidir.
Qədim yunan filosofu Aristotelin fikrincə, ailə - insanların birgə yaşayışının ilk təbii formasıdır və tarix boyu dəyişilməyib qalandır. Ailənin üç ikitərəfli hissəsi və bu hissələrə uyğun olan üç münasibət forması var: quldar və qul, ər və arvad, valideyn və övladlar. Hakimiyyət qul üzərində, arvad və uşaq üzərində olur. Belə hakimiyyət bir növ monarxiyaya bənzəyir. Arvadın hakimiyyətdə olması təbiətə ziddir. Sofoklun fikrinə görə isə, qadına yaraşıq verən cəhət – onun susmağıdır. Qadına bu cür münasibət təbii idi. O dövrün cəmiyyətində qadın mədəniyyət, təhsil, ictimai işlər, siyasətdən tamamilə uzaqlaşdırılmışdı. Platonun ailə haqqindakı fikirləri ideal dövlət quruluşundan irəli gəlirdi. O qeyd edirdi ki, ailə münasibətlərini bütövlükdə dövlət tənzimləyir. Onun təlimində təbəqələşməyə və sosial struktura uyğun olaraq, cəmiyyətin bəzi üzvləri ailə qurmaq imkanından məhrum edilirdi. Ailə quranlar isə bütün həyatını uşaqların tərbiyəsinə, uşaqların mənafeyinə həsr etməlidir Fəlsəfi fikrin inkişafının sonrakı mərhələlərində, ailəni tədqiq edən konkret elmlər inkişaf etdikcə, bu sahədə biliklər dərinləşmiş, yeni-yeni nəzəriyyələr, baxışlar meydana gəlmişdir.
Yüklə 0,66 Mb. Dostları ilə paylaş:
|