Midenin Ön duvarı paries
anterior, arka duvarı paries posterior olarak adlandırılır. Bu iki duvar
uzun eksen boyunca sağda ve solda birer eğrilikte birleşmişlerdir. Sağ taraftaki konkav eğriliğe
küçük eğrilik (curvatura ventriculi minör) sol taraftaki konveks eğriliğe büyük eğrilik
(curvatura ventriculi majör) denir.
Midenin yukarıda yemek borusu ile birleşen deliğine ostium cardiale 12 parmak bağırsağına
açılan alt deliğine de ostium pyloricum denir. Her iki delik etrafında içerik akışını kontrol eden
sifinkterler vardır. Pilorik delik etrafındaki sifinkter kardiak delik etrafındaki
sifinkterden daha
güçlü olup ancak belirli bir pH'daki sıvı veya kimus'un geçişine izin verir.
Mide, anatomik ve fonksiyonel olarak bir bütün olmasına karşın tarifsel amaçlar için 4 bölüme
ayrılarak incelenir. Cardia bölümü (pars cardialis) : Midenin kardiak deliğe yakın olan 2-3 cm
genişliğinde, ters çevrilmiş huni şeklindeki bölümüdür.
Fundus bölümü (fundus gastricus) :Midenin, kardiak delik düzeyinin üzerinde kalan kubbe
şeklindeki bölümüdür. Mide gövdesi (corpus gastricus) : Midenin orta bölümü olup aşağıda
antrum pyloricum ile uzanır, pilorik bölüm (pars pylorica): Midenin distal bölümü olup antrum
pyloricum ve canalis pyloricus olarak adlandırılan iki alt bolümü vardır. Pilor (pylorus) :
Midenin
duodenumun'a yakın bölümüdür. Buradaki ostium pyloricum etrafında önemli bir sifinkter
(sphincter pylorici) bulunur. Bu sifinkter mide içeriğinin 12 parmak barsağına geçişini kontrol
eder. Normalde kapalı (kontrakte) olan bu delik, sifinkterin gevşemesi ile zaman zaman açılır ve
midedeki besin maddelerinin duodenum'a geçişine izin verir.
Cerrahi açıdan mide son yıllarda iki gastrik sistem veya ünite ayrılarak ele alınmaktadır.
Birincisi proksimal gastrik
ünite olup, distal özofagus proksimal mide bölümü ve hiatus
oesophageus'tan, ikincisi distal gastrik ünit olup pars pylorica.-pyiorus ve duodenum'un birinci
bölümünden oluşur.
Midenin Duvar Yapısı:
Midenin duvar yapısı, sindirim kanalı organlarının genel duvar yapısında olmakla beraber
bazı farklı özelliklere de sahiptir.
a. Mide mukozası : Mukoza, sığ oluklarla birbirlerinden ayrılmış kabartılar (areae gastricae)
içerir. Bu kabartılarda küçük çukurcuklar (foveola, gastrica) görülür. Boş mide mukozasında
kalın kıvrımlar (plicae gastricae, rugae) bulunur. Midenin basit columnar epitel özelliğindeki
mukozasında (özellikle fundus ve corpus'ta olmak üzere) kıvrımlı tubuler tip bezler (gll.
gastricae) vardır. Bu bezlerin boşaltma kanalları foveolae gastricae'lere açılır.
Gastrik bezler
içinde HCl ve digestif enzimlerin bulunduğu mide salgısının büyük bir bölümünü oluştururlar.
Gastrik bezler ayrıca mukozayı koruyan mukus ile B 12 vitamininin emilimi için
gerekli olan intrinsik faktör de salgılarlar.
Mide bezlerinde dört tip hücre bulunur. Bunlardan
temel hücreler pepsinojen,
parietal hücreler
HC1
ve intrinsik faktör,
boyun hücreleri; mukus,
endokrin hücreler; serotonin,
entero-glukagon
ve histamin salgılarlar.
b. Submukoz tabakası; Kan damarları, sinir ağı (Meissner pleksusu) lenf damarları ve
lenfoid doku elemanları içeren gevşek bağ dokusundan ibarettir.
c. Seröz tabaka; En dış tabaka olup, peritonun visseral yaprağından oluşmuştur. Midenin ön
ve arka duvarını Örten periton küçük eğrilikten omentum majus olarak uzanır.
Dostları ilə paylaş: