İri kapitalist neft sənayesinin inkişafı. Başqa
sənaye sahələri. Islahatdan sonra sənayenin inkişafı ilə
əlaqədar olaraq Rusiyada kapitalizm qəti təşəkkül tapdı.
Bu, öz növbəsində ucqarları dünya kapitalist əmtəə
tədavülünə cəlb etdi. Ümumrusiya bazarlarının təsiri
altında Azərbaycanda neft, dağ-mədən və emaledici
sənayenin bir sıra sahələri yaranır və inkişaf edirdi.
Ölkənin təbii sərvətləri içərisində birinci yeri neft
tuturdu. Lakin, müqatiə (iltizam) sisteminin tətbiqi neft
sənayesinin inkişafına mane olurdu. 1859-cu ildən
etibarən Bakıda ağ neft zavodları tikilməyə başlandı
60-
cı illərdən başlayaraq, neftdən Rusiyada yanacaq
kimi istifadə edilməsi onun inkişafına bir daha təkan
verdi. 1871-
ci ildə buruq üsulu ilə qazılan ilk quyu neft
verdi.
XIX əsrin 70-ci illərində Bakıda 47 kiçik ağ neft
zavodu var idi. 1869-
cu ildə neft çıxarılmasında muzdlu
əməyin tətbiqinə başlandı. Nəticədə neft sənayesinin
kapitalistcəsinə qurulması genişləndi. 1872-ci ildə iltizam
sistemi ləğv edildi. Torpaqlar müzaidə (hərraca
qoyulmaq) yolu ilə sərbəst surətdə satılmağa başlandı.
Neft istehsalı ilə məşğul olan şirkətlərin sayı artırdı.
1873-
cü ildə 12, 1899-cu ildə 140 neft şirkəti var idi. 70-ci
illərə qədər neft istehsalında əsas yeri kapitalistlər
tuturdu.
Milli
burjuaziyanın
yaranması
Azərbaycanda
kapitalist münasibətlərinin təşəkkülü və inkişafının
257
məhsuludur. Milli burjuaziyanın dünya neft sənayesinin
fövqündə dayanan Bakı neft sənayesində özünəməxsus
yeri vardır. Belə ki, XIX əsrin sonunda Bakı neft
rayonunda
olan
167
neft
müəssisəsinin
49-u
azərbaycanlılara məxsus idi. Illik neft istehsalı 100 min
pud olan müəssisə-lərdə azərbaycanlıların payı 33, 34,
100-
500 min pud olan müəssisələrdə 48,7 faiz, 500 min –
1 mln. pud olan müəssisələrdə isə 12,5 faiz idi. Mili
burjuaziyanın iri neft istehsalı ilə məşğul ola bilməməsinin
əsas səbəbi bu sahənin daha böyük miqdarda kapital
tələb etmək şərti ilə izah edilir. Azərbaycanlı kapitalistlərin
isə belə imkanları yox idi.
XX əsrin əvvəllərində milli burjuaziyanın mövqeyi
xeyli möhkəmləndi. Onlar arasında H.Z.Tağıyev,
Ş.Əsədullayev, M.Nağıyev, I.Hacınski, L.Manafov,
M.Muxtarov və digərlərini göstərmək olar. H.Z.Tağıyevin
mədənlərindən 1873-cü ildən 1896-cı ilə kimi 32,8 min.
pud neft çıxarılmışdı. XX əsrin əvvəllərində onun
mülkiyyətinin dəyəri 16 mln. manata bərabər idi.
XIX əsrin sonunda milli burjuaziyanın payı neftayıran
müəssisələr içərisində daha yüksək idi. XIX əsrin 70-ci
illərində 46 belə müəssisədən 25-i azərbaycanlılar
məxsus olmuşdusa, 1893-cü ildə 100 belə müəssisədən
41-
i azərbaycanlıların idi. XIX əsrin sonunda kerosin
z
avod sahibkarlarının xeyli hissəsini azərbaycanlılar təşkil
edirdi.
XIX sərin son rübünə yaxın fransız, alman və ingilis
kapitalı Bakı neft sənayesinə qüvvətli nüfuz etdi. Çar
Rusiyası neft istehsalını artırmaq məqsədilə xarici
kapitala hər cür şərait yaradırdı.
1879-
cu ildə Nobel qardaşları Bakıda “Nobel
qardaşları birliyi” adlı səhmdar şirkəti yaradırlar. 80-cı
illərdə fransız kapitalı Bakı neftinə nüfuz etməyə başladı.
1895-1898-
ci illərdə Bakıda neft rayonunda 6 ingilis
258
şirkəti fəaliyyət göstərirdi. ABŞ Bakı neftinə can atsa da,
müvəffəqiyyət qazana bilmədi.
Azərbaycan neftinə iri kapitalın qoyulması texniki
çevrilişə
səbəb
oldu.
70-ci
illərdən
quyuların
qazılmasında zərbə üsulundan istifadə edilməyə başladı.
Buruq üsulu ilə qazılan quyuların sayı 1873-cü ildə 9,
1889-
cu ildə 251, 1900-cu ildə 1710 idi. 1873-cü ildən
başlayaraq əl əməyi buxar mühərrikləri ilə əvəz edildi.
Neftin anbar və zavodlara toplanmasında boru
kəmərlərdən istifadə edilməyə başlandı. 1896-cı ildə 228
km. uzunluğunda 26 boru kəməri çəkilmişdi.
Neft istehsalının artması ilə neft emal edən sənaye
də inkişaf edirdi. Nəticədə 1879-cu ildə Qara şəhər zavod
rayonu, sonra isə Ağ şəhər zavod rayonu yarandı. 1890-
cı ildə Bakıda 148 neft emal edən zavod var idi. 1901-ci
ildə təmərküzləşmə nəticəsində onların sayı 101-ə enmiş,
lakin istehsal gücü artmışdı.
Neft məhsullarının ixracında da ciddi irəliləyiş
müşahidə edilirdi. 1883-cü ildə Bakı-Tiflis dəmir yolunun
çəkilməsi,
Xəzər
gəmiçiliyinin
genişlənməsi
neft
məhsullarının ixracında irəliləyişlərə səbəb oldu.
Xarici ölkələrə neftin daha əlverişli daşınmasını təşkil
etmək üçün 1897-ci ilə Bakı-Batumi neft kəməri
çəkilməyə başlandı.
Neft sənayesinin inkişafı ilə yanaşı, Azərbaycanda
sənayesinin digər sahələrinin də inkişafı müşahidə
olunurdu. Ba
kıda neft emalı müəssisələri ilə bərabər
metal emaledici (mexanizmi), tütün, dənüyüdən və başqa
zavod və fabriklər meydana çıxdı. Xatison, Levinson və
başqalarının mexaniki emalatxanalarında neft sənayesi
üçün dəzgahlar istehsal edilirdi. 1885-ci ildə Bakıda 20
mexaniki emalatxana
– zavod var idi. Bakıda gəmi təmiri
tərsanələri yaranmış, 1900-cü ildə onların sayı 9-a
259
çatdırdı. Bununla yanaşı tütün, dənüyüdən müəssisələr
də fəaliyyət göstərirdi.
XIX əsrin ikinci yarısında Azərbaycanda sənayenin
mühüm sahələrindən mis istehsalı təşkil edirdi. Simens
qardaşları 1863-ci ildə Gədəbəydə 40 min pud istehsal
gücü olan misəridən zavod tikdilər. Simens qardaşları
1865-
ci ildə Daşkəsən kobalt zavodunun, 1883-cü ildə
Qalakənd misəritmə zavodunun əsasını qoydular. Bu
z
avodlar dövrünə görə müasir texnika ilə təchiz
olunmuşdular.
Dağ-mədən sənayesinin digər sahələri Naxçıvan
daş-duz, Cavab və Abşeron şor-duz müəssisələrindən
ibarət idi. 1868-ci ildə duz mədənlərinin açıq satış elan
edilməsi duz istehsalını xeyli artırdı. Bakı quberniyasında
duz istehsalı 1895-ci ildə 887,5 min pud, Naxçıvanda isə
1889-
cu ildə 307,2 min pud təşkil edirdi. Istehsal edilən
duz Irana, Türkiyəyə və Mərkəzi Rusiyaya ixrac edilirdi.
İltizam sistemi ləğv edildikdən sonra balıqçılıq inkişaf
edird
i. Azərbaycanın balıq sərvətləri tezliklə iri
kapitalistlərin əlinə keçmiş, onlar balıq təsərrüfatını yeni
kapitalist əsasları üzərində təşkil etməyə başladılar. Balıq
tutulması ildən-ilə atırdı. 1880-1882-ci illərdə tutulan
balığın ümumi miqdarı 736,1 min pud olduğu halda,
1898-1900-
cü illərdə 2418,7 min puda qədər artmışdı.
Emaledici sənayedə ipəksarıma işi mühüm yer
tuturdu. Zaqafqaziyada ipəkçiliyin əsas mərkəzi Nuxa
qəzası idi. 1861-ci ildə Şəkidə rus kapitalistləri Voronin
qardaşları tərəfindən 1000 pud ipək istehsal edən,
Rusiyada ən böyük müəssisə hesab edilən fabrikin əsası
qoyuldu. Bununla yanaşı Şuşa, Şamaxı, Ordubad və s.
şəhərlərdə kiçik ipəksarıma və ipəkaçma fabrikləri var idi.
XIX əsrin sonlarında Zaqafqaziyada istehsal edən ipəyin
90 faizi
Azərbaycanın payına düşdü. XIX əsrin sonlarında
milli burjuaziyanın rolu toxuculuq, pambıq, tütün, ipək və
260
digər sahələrdə də yüksəlməkdə idi. 1897-ci ildə
H.Z.Tağıyev bez istehsalı və satışı ilə məşğul olacaq
(əsas kapitalı 2 min. manat olan) səhmdar cəmiyyət
yaratdı. 1900-cu ildə onun Bakıda ilk toxuculuq fabriki
açıldı. Fabrikdə 1600 nəfər fəhlə işləyirdi. XIX əsrin son
onilliyində Azərbaycanda 99 ipəksarıma müəssisəsi
olmuşdur ki, onların da 33-ü azərbaycanlıları məxsus
olmuşdu.
Milli burjuaziyanın bir hissəsi də yeyinti sənayesində
çalışırdı. Unüyütmə və çəltiktəmizləmə müəssisəsi olan
azərbaycanlılardan
A.Quliyevin,
Z.Tağıyevin
və
Ə.Bacayevlərin,
M.S.Kərimovun,
Q.A.Rzayevin
və
A.Rəsulov qardaşlarının rolu xüsusilə qeyd edilməlidir.
50-60-
cı illərdə daxili ticarətin aprıldığı şosse yolları
xeyli yaxşılaşdırılmışdı. XIX əsrin 60-cı illərində
Zaqafqaziyada dəmiryol çəkilişinə başlandı. 1872-ci ildə
Poti-
Tiflis dəmiryol xətti istifadəyə verildi. 1880-cı ildə
Bakı-Balaxanı, Sabunçu və Suraxanı neft mədənlərini
birləşdirən dəmiryol xətti çəkildi. Bu yolla əvvəl neft
daşınmış, neft kəməri çəkildikdən sonra sərnişin
daşınmasına başlanmışdı. 1883-cü ildə Tiflis-Bakı
dəmiryolunun çəkilişi başa çatdırıldı. 1900-cu ildə Port-
Petrovsk-
Biləcəri dəmiryolu istifadəyə verildi. Sonra isə
bu yol Ümumrusiya dəmir yol xəttinə qoşuldu.
Xəzər dənizində neft ixracının artması və neft
daşıyan donanmanın yaradılmasına ehtiyac duyulurdu.
1859-
cu ildə Bakıda böyük liman tikildi. 50-ci illərin
sonunda “Qafqaz və Merkuri” səhmdar cəmiyyətinin 15
buxar gəmisi var idi. Neft daşıyan gəmilər 58-dən artıq
sahibkara məxsus idi. Onların ən böyüyü Nobel
qardaşlarının şirkətləri idi. Azərbaycan kapitalistləri –
Hüseynovların – 8, Zeynalov və Aşurovun hərəsinin – 6,
Dadaşov və Manafovların hərəsinin 5 iri neft daşıyan
yelkənli gəmisi var idi.
261
Xarici ticarətdən (neft ticarəti) fərqli olaraq daxili
ticarət ləng inkişaf edirdi. Azərbaycanın bu və ya digər
qəzasında bol olan məhsullar ehtiyac olan rayonlara
aparılırdı. Ağdam, Ağdaş və Qazaxda böyük yarmarka
tipli bazarlar təşkil edilirdi. Azərbaycanın Rusiya və Iranla
ticarəti mühüm rol oynayırdı. Azərbaycan tacirləri tez-tez
Rusiyanın bazarlarında və təşkil olunan ticarət
yarmarkalarında iştirak edirdilər. Islahatdan sonra
Azərbaycanda kapitalist müəssisələrinin çoxalması ilə
şəhərlər inkişaf edirdi. Neft sənayesinin inkişafı ilə Bakı
Qafqazda birinci dərəcəli şəhərlərdən birinə çevrildi.
1897-
ci il siyahıya alınmasına görə Bakının əhalisi 123
min nəfərə çatmış və quberniyada yaşayan əhalinin 20
f
aizini təşkil edirdi.
Dostları ilə paylaş: |