255
məhsullarının istehsalı sahəsində qəzalar arasında
ixtisaslaşma baş verir. Kürboyu pambıqçılıq, Nuxa və
Şamaxı ipəkçilik, Quba və Zaqatala bağçılıq
sahəsində
ixtisaslaşırdı.
Kənd təsərrüfatının inkişafı üçün maşınların və yeni
kənd təsərrüfatı alətlərinin tətbiqi böyük əhəmiyyət kəsb
edirdi.
Azərbaycanda məhdud olsa da, maşınlardan və
yeni alətlərdən istifadə edilməyə başlandı. 1897-ci ildə
Yelizavetpol quberniyasında 565 təkmilləşdirilmiş kotan,
10 taxıldöyən və 2 samandöyən maşın, Bakı
quberniyasında 53 təkmilləşdirilmiş maşın var idi.
Azərbaycanda qabaqcıl kənd təsərrüfatı üsullarının
yayılmasında H.B.Zərdabinin 1875-ci
ildə nəşr etdiyi
“Əkinçi” qəzeti böyük rol oynadı.
Islahatdan sonra əkinçilikdə yenə də əsas yeri
taxılçılıq tuturdu. Rusiya bazarlarında taxıla olan
tələbatın təsiri altında dənli
bitkilərin əkin sahələri
genişlənir və onların məhsuldarlığı artırdı. 1885-1887-ci
illərdə Azərbaycandan 11 milyon pud taxıl ixrac
edilmişdir.
Rusiya toxuculuq sənayesinin tələbatı
ilə ipəkçiyə
diqqət artırılmışdır. 1850-1860-cı illərdə Azərbaycanda
istehsal edilən ipəyin 70 faizi Rusiyaya ixrac edilmişdir.
Azərbaycan ipəyi tədricən
xarici ölkələrə və ixrac
edilməyə başlanır. Islahatdan sonra hər il 200-250 min
pud ipək istehsal edilirdi.
Rusiya toxuculuq sənayesinin sürətlə inkişafı
Azərbaycan pambığına olan təlabatı daha artırdı.
Pambıqçılığın canlanmasına təkan verən amillərdən biri
60-
cı illərin əvvəllərində Amerikada vətəndaş müharibəsi
ilə əlaqədar olaraq Avropada pambıq parça sənayesində
böhranın başlanması, bunun isə Rusiyaya ağır
təsir
etməsi ilə əlaqədar idi.
256
XIX əsrin sonlarına yaxın Azərbaycanda pambıq
əkilən sahələr 20 min desyatinə çatırdı. Pambıqçılıqda
kapitalist münasibətləri daha çox inkişaf edirdi. Muzdlu
əməyin tətbiqi pambıqçılığın kapitalist-əmtəə
xarakterini
göstərən əsas amillərdən biri idi. Kənd təsərrüfatının
digər sahələri olan üzümçülük, balıqçılıq və maldarlıqda
da muzdlu əmək tətbiq olunurdu.
Dostları ilə paylaş: