Qadriyatlar falsafasi
Yüklə 1,1 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Qo`shimcha adabiyotlar.
1. Tulenov J. Qadriyatlar falsafasi. – Toshkent, 1998. 2. Tulenov J. Milliy qadriyatlar va ijtimoiy taraqqiyot. – Toshkent: O`zbekiston, 1999. 3. Tulenov J, Qodirov B, G`o`ofurov Z. Ma`naviy yuksalish sari. – Toshkent: Mehnat, 2000. 4.Uvatov U. Donolardan saboqlar. – Toshkent: Abdulla Qodiriy, 1994. 5. Yusupov E. Falsafa. – Toshkent: Universitet, 2000. 6. Tulenov J. Qadriyatlar va ijtimoiy taraqqiyot. Ilmiy ishlar to`plami. – Toshkent: O`zbekiston, 1997. 7. Hakimov I. Sog`lom muhit - sog`lom avlod. – Toshkent: O`zbekiston, 1999. 8. Nazarov Q. Qadriyatlar falsafasi. – Toshkent:O`FMJ, 2004 9. Achildiyev A.S. Milliy g`oya va millatlararo munosabatlar. – Toshkent: O`zbekiston, 2004. 12-Mavzu: Milliy, mintaqaviy va umuminsoniy qadriyatlar, ularning mushtarakligi. Reja: 1. Milliy qadriyatlar, ularning o`ziga xos xususiyatlari. 2. Mintaqaviy va umuminsoniy qadriyatlar. 3. Milliy va Umuminsoniy qadriyatlarning mushtarakligi. 4. Millatlararo totuvlik – osoyishtalik va tinchlik garovi. O’zbek xalqining madaniyati juda qadimiy bo’lib, uning tarixi bir necha ming yillarni o’z ichiga oladi. Bu madaniyat jahon madaniyatidan chetda yuzaga kelgan va rivojlangan emas. Zero, har qanday xalq madaniyati o’z mamlakati doirasida, tor milliy biqiqlikda emas, balki boshqa xalqlar madaniyati bilan aloqada, bog’liqlikda, o’zaro taъsir va aks taъsir etish asosida rivojlanadi. O’zbek xalqi madaniyati ham faqat milliy asosda emas, shu bilan birga umuminsoniy madaniyatlar taъsirida o’sdi, rivojlandi. Unga xitoy, eron, arab, yunon, rus, qadimgi dunyo hamda Rim davri madaniyati jahondagi boshqa madaniyatlar o’zining ijobiy taъsirini ko’rsatdi. O’z navbatida, o’zbek xalqi ham boshqa xalqlar madaniyatining yuksalishiga, umumjahon madaniyati taraqqiyotiga faol taъsir ko’rsatdi. Madaniyatimiz, buyuk namoyandalari Muso Muhammad al-Xorazmiy, Abu Nasr Farobiy, Abu Ali Ibn Sino, Abu Rayhon Beruniy, Mahmud Zamaxshariy, Mirzo Ulug’bek, Ali Qushchi, Qozizoda Rumiy, Alisher Navoiy va boshqa allomalarning durdona asarlari jahon madaniyatining ajralmas qismi ekanligi bunga misol bo’ladi. SHuni alohida taъkidlash kerakki, o’zbek xalqining moddiy va maъnaviy madaniyati rivojlanishi bir tekisda amalga oshgan emas. Unda bir necha bor yuksak cho’qqilarga ko’tarilgan Uyg’onish davri ham, aksincha buyuk Uyg’onish davridan keyin maъlum obъektiv va subъektiv omillar taъsirida nisbiy tushkunlik davrlari ham bo’lgan. Madaniy taraqqiyotdagi netekislikning — baъzan juda katta tezlik bilan behad ilgarilab ketishining, gohida esa sustlashib, sekinlashib, turg’unlikka uchrab qolishning asosiy sababini hukmron ijtimoiy- iqtisodiy munosabatlar mohiyati va xususiyati, ichki va tashqi omillari taъsiridan qidirishga to’g’ri keladi. Insoniyat taraqqiyoti uzluksiz va bir tekis olg’a boravermaydi. Tarixda baъzan turg’unlik, erishilgan yutuqlardan chekinish, baъzi sohalarda depsinish hollari ham bo’lib turadi. O’zbek xalqi jahon moddiy va maъnaviy boyliklarini yaratish va rivojlantirishga ulkan hissa qo’shgan xalqlardandir. U o’zining tafakkur quvvati, qobiliyati va isteъdodi bilan Markaziy Osiyo fan va madaniyatining, adabiyot va sanъatining, axloqiy va falsafiy g’oyalarining vujudga kelishi va rivojida katta o’rin tutadi. SHu bilan birga u tarixning haqiqiy ijodkori sifatida jamiyatning madaniy, maъnaviy taraqqiyotiga keng imkoniyatlar ochib bergan. Эrtaklar, rivoyatlar va dostonlarni o’qir ekanmiz, xalqda voqealarni oldindan ko’ra biluvchi ajoyib tafakkur, qobiliyat va isteъdodning bitmas- tuganmas ekanligini, u hech qachon umidsiz, orzu-niyatsiz yashamaganligini, har doim kelajak tomon intilganligini anglab olamiz. Har qanday ertak va afsonaning zamiriga xalqning muayyan maqsad va niyatlari, jismoniy mehnatni, engillashtirish va turmush sharoitlarini yaxshilashga bo’lgan intilishlari mazmunan singdirilgan bo’ladi. Ular xalq ommasining talabi va ehtiyojlari asosida vujudga kelish bilan bir qatorda, o’z navbatida kishilarning maъnaviy, aqliy taraqqiyotiga turtki vazifasini ham o’tagan, mehnatni sevishga o’rgatgan, ish unumini oshirishga, tabiatning zararli kuchlariga taъsir etishda kishilarga yordam bergan. O’zbeklar o’zining aqlni lol qoldiradigan ajoyib amaliy sanъati, yuksak badiiy did va mahorat bilan ishlangan hunarmandchilik buyumlari bilan qadim zamonlardan hozirgacha dunyo xalqlari o’rtasida shon-shuhrat qozonib kelmoqda. Hunarmandchilik bizning xalqimiz uchun avlod-ajdodlardan saqlanib kelayotgan meros, bebaho qadriyatdir. O’zbek xalqi amaliy sanъati, hunarmandchiligi ildizlari uzoq o’tmishga borib tutashadi. O’zbekistonning hozirgi hududidagi SHosh, CHag’oniyon, Marokand, Urganch, Buxoro, SHahrisabz shaharlarining qadimgi o’rnida olib borilgan qazuv tadqiqotlar ota-bobolarimiz yaratgan hunarmandchilikning o’lmas obidalarini kashf etdi. YOzma manbalar qadimiy markaziy Osiyo aholisining konlarda ishlaganini, mis va temirdan turli xil harbiy va mehnat qurollari yasaganliklarini, to’quvchilik, binokorlik, zargarlik va boshqa ishlar bilan shug’ullanganini ko’rsatadi. YUnon tarixchisi Gerodot «Tarix» asarida Baqtriya, Xorazm, So’g’diyona, Marg’iyona, Parfiya davlatlarining miloddan avvalgi VI asrdagi madaniyati haqida keng maъlumot bergan. O’rta Osiyoga tashrif buyurgan XIV asr mashhur arab sayyohi Ibn Battuta Xorazm, Buxoro va Samarqand shaharlari bozorlaridagi hunarmandchilik rastalari o’zining xilma-xilligi, fayzi bilan diqqatga sazovorligini alohida taъkidlagan. Xalq dahosining mahsuli bo’lgan hunarmandchilik va amaliy sanъatining turlari nihoyatda xilma-xildir. Ularning hammasi xalqning kundalik turmush talab va ehtiyojlari asosida yuzaga kelgan va rivojlangan. Ajdodlarimiz o’tmish davrlardan boshlab naqqoshlik, o’ymakorlikni, to’quvchilik, zargarlik, zardo’zlik, gilamdo’zlik, miskarlik, sartaroshlik, kulolchilik, musiqa asboblarini yasash va boshqa sohalarda katta mahorat ko’rsatgandir. Faqat yog’ochga emas, shuningdek, marmartoshga, metallarga o’ta nozik va go’zal naqsh solishlari, gilam va matolarga rang-barang gullar tushirishlariga qarab, ota-bobolarimizning mahoratlari va didlariga qoyil qolamiz. Samarqand, Buxoro, Xiva, Namangan, Qo’qon va Toshkentdagi xalq ustalari ganch o’ymakorligi sohasida katta shon-shuhratga ega bo’lganlar. Bu sanъat namunalarini qadimiy binolar, muhtasham saroylar, arklarning ichki va tashqi bezaklarida, devor peshtoqlaridagi o’simlik va hayvonlarning tasvirlarida, lojuvard koshinlarda ko’rish mumkin. O’ymakor ustalar faqat ganchga o’yma naqshlar berish bilan cheklanib qolmay, balki jimjimador panjaralar va go’zal naqshin guldonlar ham yasay bilganlar. Zargarlik sanъati Farg’ona, Toshkent, Samarqand, Xiva va Buxoroda ayniqsa mashhur bo’lgan. XX asr boshlarida birgina Buxoroning o’zida 400 ga yaqin zargar bo’lib, ular asosan Toqi zargardonda ishlashgan va savdo qilishgan. Buxorolik zargarlar qadimgi taqinchoqlar, isirg’a, uzuk va bilakuzuk tayyorlashda rang-barang tovlanuvchi moddalar: oltin, yoqut, marvarid, feruza, lojuvard, haqiqdan ko’proq foydalanganlar. Ota-bobolarimiz tomonidan yaratilib, jahon uzra dovruq taratib, bizning davrimizgacha etib kelgan o’ziga xos va takrorlanmas amaliy sanъatlardan yana biri to’qimachilik va kashtachilikdir. Ilm-fan va madaniyatning qadimiy beshiklaridan hisoblangan Buxoroning zardo’zlik sanъati butun ja honga mashhur bo’lgan. Matolarni turli-tuman rangda qoyilmaqom qilib bezash va gul bosishda, zardo’zi, kashtachilikda, matolarga tilla suvi yuritilgan ipakdan zeb berishda uncha-muncha odam Buxoro zardo’zlariga va ustalariga tenglasha olmagan. O’zbekiston gilamchilik sohasida ham anъanalarga boy o’lkadir. CHo’g’dek qip-qizil gilamlar naqshlarining guldordigi va g’oyatda nafisligi bilan bir-biridan qolishmaydigan samarqandcha va buxorocha, xevacha va turkmancha, eroniy, afg’oniy, uyg’urcha va xitoycha gilamlar xalq ommasi amaliy faoliyatining mahsuli sifatida hozirgacha ham o’zining shon-shuhrati va qimmatini saqlab kelmoqda. Badiiy kashtachilik o’zbeklar orasida azaldan keng tarqalgan va sevimli kasb- hunar hisoblangan. O’zbek oilalarida, ayniqsa xotin-qizlar o’rtasida bu kasbni bilmaydigan, sevib ardoqlamaydigan kishi topilmagan deyish mumkin. O’zbek kashtachilari tomonidan yuksak badiiy did bilan tikilgan palak, choyshab, gulko’rpa, parda, belbog’ va boshqa ajoyib buyumlar maishiy tur-mushimizni hali- zamon bezab, go’zallashtirib kelmoqda. Musiqa sanъati eng qadimiy va shu bilan birga o’zbek xalqi o’rtasida keng tarqalgan, uning turmushiga chuqur singib kelgan sohalardai biridir. Musiqa kishilarning his-tuyg’ularini, fikrlarini va kayfiyatlarini o’ziga xos tarzda ifoda etadi. Musiqaning taъsir kuchi shu qadar kattaki, uning yordamida bemorlarni davolash mumkinligini fan allaqachon isbotlagan. Abu Ali ibn Sino musiqaning taъsir kuchiga katta ahamiyat berib, ayrim ruhiy kasalliklarni kuylar vositasi bilan davolash mumkin, degan fikrni ilgari surgan edi. Aytishlaricha, buyuk faylasuf olim Abu Nasr Farobiy musiqa ilmida ham tengsiz bo’lgan. U o’zining asarlarida musiqa nazariyasi, ohanglarining turlari, kelib chiqish sabablari, kishilarga maъnaviy-ruhiy taъsiri haqida qimmatli fikrlar aytgan. Farobiy musiqa ilmida faqat nazariyotchi bo’lib qolmay, amaliyotchi ham bo’lgan. Uning o’zi taniqli mashshoq, ajoyib sozanda va bastakor, yangi musiqa asbobining ixtirochisi sifatida ham shuhrat qozongan. Musiqaning ajoyib sehrli kuchi, mo’ъjizakor taъsiri, inson maъnaviy kamolotidagi ahamiyati haqida fikr yuritib, Farobiy «Ilmlarning kelib chiqishi to’g’risida» degan mashhur asarida shunday deydi: «Bu ilm shu maъnoda foydaliki, u o’z muvozanatini yo’qotgan odamlar xulqini tartibga keltiradi, mukammallikka etmagan xulqni mukammal qiladi va muvozanatda bo’lgan odamlar xulqining muvozanatini saqlab turadi. Bu ilm tananing salomatligi uchun ham foydalidir, chunki tana kasal bo’lsa, ruh ham so’ladi, tana to’siqqa uchrasa, ruh ham to’siqqa uchraydi. SHuning uchun ovozlarning taъsiri bilan ruhni sog’aytirish yordamida tana sog’aytiriladi, ruh esa o’z kuchlarining tartibga solinishi va o’z substantsiyasiga moslashtirilishi orqali sog’ayadi». Musiqa sanъati kishiga yuksak tuyg’ular, zavq-shavq, butun bir g’oyalar olamini ochib beradi. Odamlarni maъnaviy jihatdan boy, sof va barkamol qiladi. Musiqa tufayli inson o’zida yangi, ilgari sezilmagan kuchlar topadi, hayotni o’zgacha tus va bo’yoqlarda ko’radi. Musiqa insonni hayotni sevishga daъvat etadi, Vatan kelajagi uchun kurashga undaydi. Musiqa singari qo’shiq ham o’zbek xalqi hayotida muhim ahamiyat kasb etadi. Xalq og’zaki ijodining bu muhim shaklini keltirib chiqargan, rivojlantirgan, takomillashtirgan sabablar ichida eng birinchisi va belgilovchisi — mehnat, insonning amaliy faoliyatidir, kuy va qo’shiq insonning doimiy hamrohi, uning shodmon va qayg’uln onlaridagi yo’ldoshidir. O’zbek xalq poэziyasi, xalq qo’shiqlari uning ijodkori tarixi bilan, mehnati bilan uzviy bog’liqdir. Poэziyada ham, qo’shiqda ham xalqning ruhiyati, inson tuyg’ulari, pok sevgisi, orzu armonlari bilan birga ijtimoiy ahvoli mujassamlashgan bo’ladi. SHuning uchun xalqning’ tarixini uning poэziya va qo’shiqlari bilan, qo’shiqlarini esa tarixi bilan bog’lab tushuntirish mumkin. Xalq og’zaki ijodini, qo’shiqlarini bilmay turib, mehnatkash xalqning chinakam tarixini, milliy ziynatining shakllanishini bilish mumkin emas. Dunyoda qo’shiq aytmaydigan, qo’shiqdan zavqlanmaydigan, raqs va laparlarni, dilbar kuylarni yoqtirmaydigan bironta ham xalq bo’lmasa kerak. O’zbeklar ham shular jumlasiga kiradi. O’zbek xalqi azaldan sho’x raqslar, maftunkor kuy va sermazmun qo’shiqlarni jon-dilidan sevadi. SHodlikda ham, qiyinchilikda ham unga murojaat qiladi, undan zavq-shavq oladi, orom va taskin topadi. Mahmud Qoshg’ariyning «Devonu lug’otit turk» asarida qayd qilib o’tilgan mehnat qo’shiqlari, o’roqchi, xirmon qo’shiqlari, ov qo’shiqlari, qahramonlik, jang qo’shiqlari, mavsum va marosim qo’shiqlari, ishqiy qo’shiqlar — bularning hammasi ming yillar davomida xalq ko’nglidagi hasrat va shodlikning yo’ldoshi bo’lib kelgan. Ota-bobolarimiz to’y-tomoshalarda, xalq yig’inlarida, marosimlar, sayllar va bayramlarda xalq shoirlari, baxshilarning shirador ovozi, do’mbira va qo’bizidan taralgan sehrli kuy ohangi, qo’ziqchilar, dorbozlar, qo’g’irchoqbozlar tomoshasi, xonanda va raqqosalar sanъatidan, o’yin-kulgusidan behisob zavq-shavq olishgan. Musiqa va qo’shiqning inson hayotida bu qadar keng o’rin olishi, takomillashib, mazmunan boyib va chuqurlashib borishining sabablari bor. CHunki qo’shiq insonni qiyinchiliklarni engishga, ruhan tetik bo’lishga, do’stlarga vafo ko’rsatishga, dushmanlarga nisbatan shafqatsizlikka undaydi. Kindik qoni to’kilgan ona-Vatanni sevishga, undan faxrlanishga daъvat, muhabbat, faxr-iftixorning shakllanishi va rivojlanishi ham maъlum darajada unga bog’liq. Xalqimizning qadimiy va boy tarixini, bosib o’tgan uzoq tarixiy taraqqiyot yo’lini, o’y-fikrlari, orzu-intilishlarini, ajdodlarning boshidan kechirgan nolayu- fig’oni, ko’z yoshi, qisqasi yuragidagi dardi, g’amu hasratini uning yaratgan qo’shig’i, ijro etgan raqsi, kuy-ohangi, musiqasiga qarab bilish mumkin. Ana shu maъnoda qo’shiq va musiqa xalqning o’tmish hayoti, tarixi, uning xarakter xususiyatlari, kayfiyat va orzu-umidlarini bilib olishning muhim sohasidir. Xalq amaliy saqъati, ular yaratgan va yaratib kelayotgan jamiki milliy o’zbek buyumlari madaniyat va maъnaviyatning bitmas-tuganmas manbalari bo’lib xizmat qilmoqda. Xalq amaliy sanъati milliy qadriyatlarimizning noyob qismidir. Istiqlol tufayli madaniy-maъnaviy hayotimizda tub sifat o’zgarishlari vujudga kelmoqda. eski mafkuradan xalos bo’lish natijasida o’z mamlakatimiz, xalqimiz tarixini chuqurroq bilish, asrlar mobaynida yaratib kelingan maъnaviy qadriyatlardan bahramand bo’lish, ona tilimiz go’zalligini va ulug’vorligini tushunish imkoniyatiga ega bo’ldik va bu milliy qayta tiklanish uchun asos bo’lib xizmat qiladi. Maъnaviy kamolotning yuksalib borishi hayotiy qadriyatlarni, ijtimoiy taraqqiyotning mazmuni va maqsadlarini, isloh qilish va yangilashning barcha jarayonlarini baholashga yangicha yondoshish imkonini berdi. 1994 yil oktyabrda Parijda—Ulug’bek haftaligi katta tantana bilan o’tdi. O’zbekistonning qadimiy yodgorlik shaharlari Xiva va Buxoro YUNESKOning jahon madaniy qadriyatlari ro’yxatiga kiritildi. YUNESKO ko’magida Samarqand, Buxoro, Xiva va boshqa shaharlarimizning meъmoriy majmualarini qayta tiklash bo’yicha xalqaro loyihalarni ishlab chiqish ishlari boshlandi. SHuningdek, «Ipak yo’li»ni o’rganishda intellektual hamkorlik uchun bu sohada faoliyat yuritadigan tashkilotlar tarmog’ini tashkil etishni tezlatish muhimligini hisobga olgan holda YUNESKO bosh konferentsiyasi qaroriga binoan Markaziy Osiyoni tadqiq qilish xalqaro institut manzili qilib Amir Temurning qudratli davlati poytaxti bo’lgan Samarqand shahri tanlandi. 1994 yil 26 avgust kuni YUNESKO Bosh direktori Federiko Mayorning O’zbekistonga rasmiy tashrifi chog’ida esa institut tantanali ravishda ochildi. Mazkur institut YUNESKO tasarrufidagi xalqaro ilmiy markaz bo’lib, uni O’zbekiston, Qozog’iston, Qirg’izistoi, Rossiya, Tojikiston, Hindiston, Pokiston, Turkiya, eron, Xitoy, Janubiy Qoreya singari mamlakatlar birgalikda taъsis etishgan. SHunday ekan, uning faoliyati ham ana shu davlatlardagi tadqiqot muassasalari bilan hamkorlikda olib boriladi. Institut yuqorida atalgan mamlakatlar moddiy va maъnaviy merosini, tarixi, sanъati, arxeologiyasi, etnografiyasi, adabiyoti, geografiyasi hamda boshqa sohalarni tadqiq etish, ularning insoniyat rivojiga qo’shgan hissasini targ’ib qilishda muhim omil bo’lishi shubhasizdir. Hozirgi kunda YUNESKO Markaziy Osiyo madaniyati taraqqiyotini o’rganish, tiklash va keng ommalashtirishga katta ahamiyat bermoqda. Bu bejiz emas, albatta. Jahon davlatlari eъtirof etganidek, Markaziy Osiyo mintaqasi xalqlari asrlardan beri jahon madaniyati taraqqiyotiga salmoqli hissa qo’shib kelganlar. Ularning fan, xo’jalik faoliyati va sanъatda erishgan yutuqlari butun insoniyatning boyligiga aylangan. Qadim-qadim zamonlarda ular, murakkab irrigatsion tizim va inshootlar barpo etishni, sahrolarda bo’stonlar yaratishni o’rgangan. Hozirgacha mislsiz bo’lib qolgan. meъmorlik namunalari ularning mehnati bilan qad ko’targan. Ularning tafakkuri bilan matematika, astronomiya, tibbiyot, muhandislik ilmida mukammal kashfiyotlar yaratilgan. Bizning milliy madaniyatimiz mintaqaviy va umuyinsoniy qadriyatlar bilan tutashib ketgan. SHuning uchun ham O’zbekiston Respublikasi fan, adabiyot va sanъat arboblarining maъnaviy madaniyat, fan sohasidagi ishlari jahon xalqlari tomonidan hozirgi kunda ham tan olinib yuksak baholanmoqda. 1995 yil avgust oyida Toshkent davlat SHarqshunoslik instituti o’qituvchisi Rahmonberdi Muhammadjonov urdushunoslikni rivojlantirishda qo’shgan hissasi, shuningdek, O’zbekiston va Pokiston xalqlari o’rtasidagi madaniy aloqalarni rivojlantirish borasidagi xizmatlari uchun Pokiston Islom Respublikasi Prezidentining farmoniga binoan «SHarafli mehnati uchun» nishoni bilan mukofotlandi. 8 avgust kuni Islomobodda mukofotni topshirish marosimi bo’lib o’tdi. 1995 yili Termiz shahri yaqinidagi «Uchqizil» suv ombori sohilida joylashgan A.N.Semashko nomli Salomatlikni tiklash va tibbiy davlat institutining rahbari—professor Zokirjon Zunnunovning «Issiq-quruq iqlimda yurak-qon-tomir sistemasining adaptiv va noadaptiv o’zgarishlari va ularni tabiiy usullar bilan muvofiqlashtirish» mavzusidagi ilmiy ishi Nьyu-York Fanlar akademiyasi olimlari tomonidan yuksak baholandi va unga «Nьyu-york Fanlar akademiyasining aъzosi faxriy unvoni» berildi. O’zbekiston Fanlar akademiyasinig muxbir aъzosi S. Azimjonovga Hindiston Respublikasining «Javoharlaъl Neru nomli do’stlik mukofoti» berildi. Akademik G. Pugachenkova va professer F. Sulaymonovalar Frantsiya Respublikasi Akademiyasining Palьma ordeniga sazovor bo’ldilar. Taniqli o’zbek fizik olimi O’zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasining akademigi, Beruniy nomidagi respublika davlat mukofotining sovrindori, fizika- matematika fanlari doktori, professor Rahim Bekjonovning yadro fizikasi borasida olib borayotgan tadqiqotlari chet ellarda ham maъlum. U ana shunday salohiyati tufayli 1995 yili Nьyu-York Fanlar akademiyasining aъzoligiga saylandi. Mavjud maъlumotlarga ko’ra, hozirning o’zida yuzdan ortiq O’zbekiston olimlariga xorijiy mamlakatlar fanlar akademiyasining aъzoligiga qabul qilinishlari to’g’risida takliflar yuborilgan. Istiqlol tufayli mintaqamizdagi turkiy tilda so’zlovchi xalqlar o’rtasidagi iqtisodiy, maъnaviy-madaniy aloqalarimiz ham mo’stahkamlanmoqda. Ming yillar davomida bir ildizdan bahra olgan xalqlarimiz orasida eski mafkura tufayli qo’yilgan sunъiy to’siq barbod bo’ldi. Tarixni, o’zlikni anglash mavridi keldi. Turkiy tilli davlatlar rahbarlarining ilgari Anqara va Istanbulda o’tgan oliy darajadagi uchrashuvlari, Anqara bayonnomasi hamda Istanbul deklaratsiyasi ana shu maqsadni amalga oshirish, xalqlarimiz o’rtasidagi do’stlik va hamkorlikni, maъnaviy uyg’unlikni mustahkamlash yo’lida muhim qadam bo’lgan edi. 1995 yil 28 avgust kuni Bishkekda turkiy tilli davlatlar rahbarlarining navbatdagi uchinchi uchrashuvi bo’lib o’tdi. Bu uchrashuv Bishkek deklaratsiyasini imzolash bilan yakunlandi. Majlisda xalqaro va mintaqaviy masalalar bo’yicha fikr almashish, iqtisodiy hamkorlikni kengaytirish, madaniy-maъnaviy aloqalarni rivojlantirish hamda giyohvandlikka qarshi kurashni kuchaytirish kabi masalalar muhokama qilindi. Bishkek uchrashuvida Ozarbayjon Prezidenti Haydar Aliev, Turkiya Prezidenti Sulaymon Demirэl, Turkmaniston Prezidenti Safarmurod Niyozov, O’zbekiston Prezidenti Islom Karimov, Qirg’iziston Prezidenti Asqar Aqaev, Qozog’iston Prezidenti Nursulton Nazarboevlar ishtirok etishdi. Turkiyzabon davlatlar boshliqlarining 1996 yil oktyabrda bo’lib o’tgan Toshkent uchrashuvida ham do’stlik va birodarlik ruhi ustun bo’ldi. Ayniqsa bu uchrashuvning Sohibqiron Amir Temur tavalludining 600 yilligi tantanalari kunlarida o’tganligi unga alohida fayz va maъno bag’ishladi. Mintaqamiz xalqlarini maъnaviy jihatdan yanada jipslashtirishda anъanaviy tarzda respublikalararo kunlarning o’tkazilishi katta ahamiyat kasb etadi. Maъlumki, 1994 yil 23 mayda O’zbekistonda Qozog’iston kunlari ochildi. Bu bejiz emas, albatta. Qadimdan bir maъnaviy-ruxiy iqlimdan nafas olib kelgan xalqlarimiz tarixining, ayniqsa, bugungi masъuliyatli davrda aql, zakovat va shijoat, dunyoviy salohiyat va milliy g’urur talab etiladigan davrda yana ham yaqinroq, yana ham mehr-oqibatliroq bo’lishlari lozimligini hayotning o’zi taqozo qilmoqda. Prezidentimiz I. Karimov taъkidlaganidek, «qozoq va o’zbek xalqlari tarixning barcha davrlarida birga bo’lgan, yonma-yon qadam tashlab, turmushning bor shodligu g’amini birga baham ko’rgan. «Ma`naviy qadriyatlarning tiklanishi, — deydi I. A. Karimov, — ularning dunyo va axborot tsivilizatsiyasi qadriyatlariga moslanishini ham anglatadi. Biz hozirgi tsivilizatsiya o`zida ifoda etadigan ijobiy qadriyatlar jumlasiga huquqiy demokratik jamiyat qurish jarayoni bilan bog`liq bo`lgan qadriyatlarni kiritamiz. Bu — nnson huquqlariga rioya etish, tadbirkorlik erkinligi, so`z erkinligi, matbuot erkinligi va hokazolardir».1 Istiqlol tufayli jamiyatimizda yangi zamonaviy demokratik davlat va siyosiy tizim barpo etildi. Umum e`tirof etilgan demokratik qoidalar, so`z erkinligi, vijdon va din erkinligi hayotimizda tobora mustahkam qapop topib bormoqda. Prezidentimiz ta`kidlaganidek, «bizni sotsialistik tuzumdan keyingi bir qator mamlakatlardan farqlab turgan, yuksak darajada rivojlangan yuksak madaniy demokratik davlatlar bilan yaqinlashtirib turgan, jahon hamjamiyatiga har tomonlama qo`shilib ketish uchun yo`l ochib berayotgan narsa fuqarolar tinchligi, millatlararo totuvlik ijtimoiy barqarorlikdir»1. Barqarorlik tinchlik millatlararo totuvlik xalqimizning buyuk ijtimoiy-siyosiy qadriyatlarini tashkil etadi. Fuqarolar o`rtasidagi tinchlik millatlararo totuvlik va do`stlik ularni avaylab saqlash va mustahkamlashga intilish azaldan halqimizning o`ziga xos fazilati bo`lib kelgan va hozirgi vaqtda ham shunday bo`lib kelmoqda. Halqlar o`rtasida tinchlik totuvlik do`stlik va o`zaro hamkorlik munosabatlarini o`rnatish millatimizning ongiga, qoniga chuqur singib ketgan. O`zbekiston jahonda tinchlik va xavfsizlikni saqlash, tinchliksevar mamlakatlar bilan har tomonlama hamkorlik aloqalarini yo`lga qo`yish hamda tarakqiyotga erishishning o`ziga xos yo`lini tanlagan. SHuning uchun ham uning jahon hamjamiyatidagi obro` va e`tibori tobora ortib bormoqda. Davlatlar o`rtasida hamkorlikni rivojlantirish, tinchlikni mustahkamlash va havfsizlikni ta`minlashda Birlashgan Millatlar Tashkiloti katta rol’ o`ynaydi. O`zbekiston 1992 yilning 2 martidan boshlab BMTning teng hyqyqli a`zosidir. Mazkur xalqaro tashkilot bilan hamkorlikda mintaqamizda tinchlik barqarorlik millatlararo totuvlikni ta`minlashga qaratilgan ko`pgina savobli ishlar qilinmoqda. Ma`lumki, O`zbekiston Respublikasi Prezidenti Islom Karimov 1993 yili BMT Bosh Assambleyasining 48-sessiyasida so`zlagan nutqida Markaziy Osiyoda xavfsizlik va hamkorlik sohasida BMTniig doimiy seminari tashkil qilish to`g`risida taklif kiritgan edi. O`zbekiston Prezidentining bu tashabbusi xalqaro miqyosda katta kiziqish uyg`otdi. Amerika Qo`shma SHtatlari seminar yig`ilishi o`tkazish g`oyasini qo`llab- quvvatladi va ushbu anjumanda yuksak diplomatik darajadagi vakili ishtirok etishi istagini bildirdi. Bunday organni tashkil qilish g`oyasi davlatlararo o`tkazilgan seminar va konferentsiya hamda MDH hujjatlarida ham qayd qilingan. Seminar yig`ilishning maqsadi o`zaro fikr almashish, ishonchli mintaqaviy xavfsizlik tizimini 1 Каримов И.А. Ўзбекистон XXI аср бўсағасида: хавфсизликка таҳдид, барқарорлик шартлари ва тараққиёт кафолатлари.-Т.:Ўзбекистон, 1997, 197-бет 1 Каримов И.А. Ўзбекистон иқтисодий ислоҳотларни чуқурлаштириш йўлида. –Т.:Ўзбеекистон, 1995, 263- бет. yaratish yo`llarini muxokama etish, tinchlik va barkarorlikni saqlash, nizolarning oldini olish, iqtisoddagi o`zaro jipslashish jarayoniga, insonparvarlik va madaniy sohadagi hamjhatliklarga ko`maklashishdan iborat. SHuningdek seminar yig`ilish mintaqaviy xavfsizlik va hamkorlik muammolarini qal etish, tahlil qilish, BMT, alohida davlatlar bir guruh davlatlarga ta`sirchan bo`lgan bosqichma bosqich diplomatiya uchun taklif va tavsiyalar ishlab chiqish vazifasini o`z oldiga qo`ygandi. 1995 yil 15—16 sentyabrda mazkur seminar kengashning O`zbekiston poytaxti Toshkentda Markaziy Osiyoda xavfsizlik na hamkorlik masalalariga bag`ishlangan majlisi bo`lib utdi. Seminar kengashda BMT, EXHK, Islom Konferetsiyasi tashkiloti delegatsiyalari, BMT xavfsizlik kengashiga a`zo mamlakatlar, Mustaqil Davlatlar Hamdo`stligi, Markaziy Osiyo mamlakatlari vakillari, shuningdek, mintaqaga tutash davlatlar delegatsiyalari — jami 31 davlat, 6 xalqaro tashkilot ishtirok etdi. BMT Bosh kotibining maxsus vakili Mahmud Mistiriy seminarni ochar ekan, O`zbekiston tashabbusi bilan o`tkazilayotgan ushbu anjuman 50 milliondan ortiq aholi istiqomat qilayotgan Markaziy Osiyo mintaqasida xavfsizlik va hamkorlikni ta`minlash yo`lida muhim ahamiyatga egaligini ta`kidladi. Prezidentimiz I.Karimov seminar kengashda so`zlagan nutqida shunday dedi: «Biz mazkur seminarni mintaqaviy xavfsizlik va barqarorlik tizimini o`rnatish va uni amalga siljitish yo`lida, Markaziy Osiyo mintaqasi davlatlari va halqlari uchungina emas, balki bu mintaqaga chegaradosh ulkan hudud uchun ham juda zarur bo`lgan hamkorlikni rivojlantirish uchun mustahkam asosni shakllantirishda turli fikr va yondashuvlarni yuzaga chiqarish va ularni bir-biriga yaqinlashtirishda manfaatdor bo`lgan anjuman deb baholaymiz» 1. Anjuman qatnashchilari «Markaziy Osiyoda xavfsizlik va hamkorlik masalalari bo`yicha Toshkent seminar kengashi, ishtirokchilarining bayonoti»ni qabul qildilar. Mazkur Bayonotda Markaziy Osiyo davlatlari mintaqada vujudga kelayotgan vaziyat uchun o`zlarining mas`uliyatini to`la his qilib, mintaqaviy xavfsizlik barqarorlik va hamkorlikni ta`minlash jahon hamjamiyatining muttasil rivojlanishiga o`zlarining kollektiv ravishda qo`shadigan muhim hissasi ekanligidan kelib chiqib harakat qilishlarini e`tirof etib, shunday deyilgan: «Boy ijtimoiy-siyosiy, etnik va madaniy rang-barangligi bilan ajralib turgan Markaziy Osiyo mintaqasi xavfsizlik, barqarorlik va izchil taraqqiyot mintaqasi bo`lib qolishi, insoniyat taraqqiyotiga o`zining munosib hissasini qo`shishi mumkin va lozim. Bu maqsadga faqatgina kollektiv sa`y- harakatlar va jahon hamjamiyatining har tomonlama qo`llab-quvvatlashi orqaligina erishish mumkin». Bayonotda elatlararo ziddiyatlar, narkobiznes, terrorchilik qurollarning qonunga xilof ravishda joydan-joyga ko`chirilishi, insonlarning ko`chishga majbur bo`lishi singari xavf va tazyiqlarga alohida e`tibor berish zarurligi, shuningchek Markaziy Osiyo davlatlari uchun iqtisodiy xavfsizlikni ta`miilash, yangi kommunikatsiyaviy tartib barpo etish, hukumat vi hukumatga daxldor bulmagan turli organlar ishtirok etishi lozim bo`lgan ekologiya tizimini barpo etish, Orol muammosiga z`tiborni yanada kuchaytirish, Markaziy Osiyo davlatlarining ilmiy-texnik salohiyatidan foydalanishda hamkorlikni ta`minlash bo`yicha sa`y- harakatlarni tashkil qilish kabi muhim masalalar o`z aksini topgan. 1 «Халқ сўзи», 1995, 16 сентябрь Seminar-kengash ishtirokchilari yakdillik bilan e`tirof etdilarki, Markaziy Osiyo davlatlari o`zlarining BMT va EXHTning inson huquqlari bo`yicha talablariga sodiqligini tasdiklaydilar, mintaqada demokratiyalashtirish jarayoni va kamsonli millatlar vakillarini hisobga olgan holda inson huquqlari muhofazasini ta`minlashni chuqurlashtirishga harakat qiladilar. Turli davlatlar va xalqaro tashkilotlar delegatsiyalari a`zolari O`zbekiston Prezidenti Islom Karimov tashabbusi va BMTning to`la xayraxohligi bilan o`tgan mazkur seminar keygash mintaqa xavfsizligini mustahqkamlash yo`lida muhim qadam bo`lishini ta`kidladilar. «O`zbekiston, - deydi Hindiston Respublikasi tashqi ishlar davlat vaziri Salmoi Xurshid, — qamisha tinchlik va hamkorlik tarafdori bo`lib kelgan. Biz 1966 yilning boshida Hindiston va Pokiston rahbarlarining Toshkentda uchrashganliklarini yaxshi bilamiz. O`shanda poytaxtingizda imzolangan tarixiy Toshkent Deklaratsiyasi Hindiston yarim oroliga tinchlik olib kelgandi. SHuning uchun ham O`zbekistonning tinchlik va hamkorlik borasida olib borayotgan faoliyatini munosib baqolash joyz. Hozirda O`zbekiston o`z tashqi siyosatini tinch-totuv yashash, barqarorlik va hamkorlik printsiplari asosida amalga oshirib, jahon hamjamiyatida obro` va e`tibor topmoqda». 1 Toshkent seminar kengashi dunyo xavfsizligi yo`li mintaqaviy xavfsizlikni ta`minlash orqali o`tishi, boshqacha aytganda, mintaqalar xavfsizligini ta`minlash yo`li bilan jahon xavfsizligini ta`minlash mumkin ekanligini yaqqol ko`rsatib berdi. Mintaqamizda barqarorlik tinchlikni ta`minlashga qaratilgan tadbirlar ichida 1995 yili sentyabr’ oyida BMT tomonidan Nukus shahrida o`tkazilgan Orol havzasi mintaqasining barqaror rivojlanishiga bag`ishlangan konferentsiya va unda qabul qilingan deklaratsiya, ham muhim o`rin tutishini aytib o`tish joizdir. 1995 yilning oktyabr’ oyida N’yu-Yorkda bo`lib o`tgan Birlashgan Millatlar Tashkiloti Bosh Assambleyasining ellinginchi yubiley sessiyasida so`zlagan nutqida I.Karimov jahon davlatlari rahbarlari va keng jamoatchilik e`tiborini yana bir bor Markaziy Osiyoda yuzaga kelgan muammolarga qaratib, yalpi xavfsizlikka mivtaqalarda xavfsizlikni ta`minlash orqaligina erishish mumkin ekanligini uqtirib o`tdi. SHuningdek BMTning mintaqaviy xalqaro tashkilotlar munosabatlarini faollashtirish, tangliklarning oldini olish yo`lida uning mintaqaviy tizimlarini yanada rivojlantirish lozimligi to`g`risidagi takliflarni ilgari surdi. O`zbekiston mintaqamizda, jumladan Tojikistonda tinchlik va barqarorlikni ta`minlash yo`lida ham faol harakat qilmoqda. 1995 yil 3 aprelda O`zbekiston tomonidan muholif kuchlar rahbariyati bilan uchrashuv chog`ida Tojikiston halqlari kongressini chaqirish xaqida taklif kiritildi. Bu taklif qabul qilindi va Tojikistondagi muholif kuchlar o`zaro muzokaralarga kirishdilar. Mazkur anjumanning tinchlik va barqarorlikka erishish borasida barcha siyosiy Yüklə 1,1 Mb. Dostları ilə paylaş:
|