Başını əcəm bərbərə verinin cibində pambıq gərək -
yadla iş görən gərək ehtiyatlı ola.
Başını əkmək - öldürmək, aradan götürmək, azdırmaq.
Başı əlhət daşın a dəym ək -təcrübə qazanmaq, iş-işdən
keçdiyini bilmək.
Başı itirmək/ adını yadından çıxartmaq - cəhalətdən,
xurafatdan, vaqeətləri başa düşməmək, ağır faciədən normal
mühakimə yürüdə bilməmək.
Başımı itirmişəm, öz adım yadımdan çıxıb (9, s. 181).
Mirzə Cəlil başını itirmişdi. Nə edəcəyini bilmirdi (197,
səh. 148).
Başını keçəl etmək - çox danışmaq, bir şeyi çox təkrar
etmək, israr etmək.
Başını kəsmək -
bir millətin dilini, kulturunu, tarixi
danmaq.
Atan gorbagor iki baş kəsmişdi. Demokratları vətəndən
didərgin salmaqla bütün Azərbaycanın başını kəsibsiniz siz o
tayda (142, səh 214).
Başını quru-quru qırxmaq - kələk gəlmək.
Başının altına yastıq qoymaq - birini arxayın etmək.
Başının milçəyini qorumaq - bir təhər gününü keçirmək.
Deyir başımın milçəyini qoruyuram, ha, ha , ha! (129, c.I,
s.427).
Başının tükü salama gəlimək -minlərlə əzab, əziyyət
görmək.
Başımın tükü, ya başımın tükü sanı - yəni həddən artıq.
Başımın sam belə şeylər görmüşəm bu tərs, avand
dünyada (142, səh. 58).
Başının üstünü almaq - birini bir işə məcbur eləmək.
Gör
necə
yatmışam
ki,
başımın
üstünü
alıblar
oyanmamışam (lfs.263).
107
Türfcdeyim bri
‘Behnız Haqai
Birdən pəhləvan başının üstünü alıb onu da vurub öldürdü
(46, s.252).
Başını öz qıntnına soxmaq -başqaları ilə işi olmayan;
dünyada :ı xəbərsiz.
Başını paçasının arasına soxmaq ~ utanmaq.
Ölüm!
başını paçasının arasında saxlayan
və ömrü yumurla kimi laxlayan
tok atlı çərçilərə (3 3 7 ,1, s.50).
Başını saxlamaq - öz mənafeyini qoruyan.
Başını saxlamaq istəyi ilə düşmənlərə bəli deyən adamlara
əvvəldən firqəyə yol verməyin ( S.C.Pişə veri).
Başını sındırıb ətəyinə qoz tökmək -ikiüzlülük, yaxşı -
pisi qanmamaq.
Çağrılmamış qonaqlar şohrimizin başını sındırıb ətəyinə
göz yummaq fikrindən göz yumsunlar (30, 1945, №75).
Dostlar cərgəsindən ömürlük pozaq,
Baş yarıb ətəyə qoz tökənləri (264, s.159).
Başım şir başına oxşatmaq -bir adamı yalandan tərifləyib
böyük adam kimi qələm ə vermək, birinin qoltuqlarına qarpız
qoymaq, yalandan şişirtmok.
Başımı şah başına, şir başına oxşatdılar,
Mən də başsız başına bir ömür oxşatdım başı (241, s.23).
Başlarımızı şir başına oxşadan halda,
Yüklər çəkilir kərgədan ilə filimizdən (338, səh. 31).
Başını top eləmək - risq eləmək, xətərdən qorxmamaq.
Başım top eyləgil, gir vəhdətin meydanına
Ey könül, müştaq isən gər zülfünün çovkanına (225).
Başını uca eləmək - yaxşı əm əllə başqasının üzünü ağ
eləmək.
O, xanın başını uca eləmək üçün səhər tezdən durdu,
dayları tutub xalxalda bağladı (174, s.5).
Başını yerə qoymaq - ölmək, yaxud ağır xəstələnmək.
Sən yerə qoydun başıvı, mən başıma no daş salım
(Şəhriyar).
108
Başın yerə soxmaq - pis əməllə birinin başını aşağı
eləmək.
-Üzün ağ olsun, soxdun başımızı yerə, camaatın arasında
xəcil olduq (1, s.15).
Başın» yola-yola - tələsik, çox həyəcanla, hay-küylə.
Bağban başım yola -yola gedib xana xəbər verdi (148,
s. 104).
Başısoyuq - məsuliyyətsiz, etinasız, hər işi yarımçıq
qoyan.
O zaman mən başısoyuqluq elədim, məmə, günahım
böyükdür (1, s.220).
Böyüyün sözünə baxmayan böyürə-böyürə qalar (1,
s.220).
Öz aramızdır, son elo qədimdən başı soyuq adam idin ha..
Hər işi yarımçıq qoyardın ( Məusur Xaıılu, s.62).
Uçurtdum qara tavuq
Qoııdıı Əıbilə yavuq.
Hanu gedəndə döndü,
Dönmədi başı savuq (238, səh. 31-32).
Başı şişib qazana dönmək -ço x işdən, bir şeyin
təkrarından bərk yorulmaq.
İbişli: başım lap şişib qazana dönüb (9, s 181)
Başı yerə atmaq -yatmaq, yuxuya getmək.
Başı yerə qoymaq - dünyasını dəyişmək, ölmək.
Ya tez, ya gec yerə qoysan başını (264, səli. 90).
Baş ilə top oynayan -1908-ci ildə asoruların bir qəbiləsi
Marşimon adlı rəhbərlərinin başçılığı ilə Türkiyədən qaçaraq
Azərbaycana girib çoxlu faciələr törədirlər. Sayı 25 mindən
artıq olan bu üsyançılar Urmuda insanların kəsilmiş başları ilə
top oynamağa başlayırlar. Bu deyim asoruların bir qolu olan
cilovların
1287-ci hicriu şəmsidə törətdiyi cinayətlərdən
doğulmuşdur.
Baş kas eləmək -baş ağrısı verən sözlərə pərdə çəkmək,
şarlatan.
Durun bu zahidi burdan qovun, bu xaııəxarab
109
Tıir^deyimhri
втяттш^ттттт^ш
Qüsuri - hur sözü iləri başımı kas eylər (147, s.27).
Baş kəsilib qaıu gedir işinə - fəlakət içində yaşayır.
M illətin başı kəsilib, qanı gedir içinə.
Başqa hava çalmaq - sitnasızlıq etmək, fikrini dəyişmək,
əvvəl dediyindən yayınmaq, sözünün altına vurmaq, aldatmaq.
Kişini yüz həştad dərəcə döndərdim üzü bəriyə. Bu saat
tamam başqa hava çalır-and olsun allaha! (118, s.206).
İngilislər Azərbaycana dəvət olunmamışdan qabaq onların
əleyhinə danışan Cəlil Nairn əfəndi ingilislər gələndən sonra isə
tamam dəyişmiş başqa havalar çalmağa başlamışdı (254, s.9).
Baş qaşımağa vaxtını yoxdur - iş yaman çoxdur
Baş qaşımağa macal yoxdur (145, səh. 16).
Baş qırxmaq -oğurluq etmək, şovinistlərin əli ilə bir
ölkənin talan edilməsi, fərhənginin aradan aparılması.
Tehran hakimiyyəti hər gün bir oğru ustandar, formandar
ünvanı altında əlinə böyük bir çamadan verib üstümüzə
göndərir.
Tazə və iti bir ülgüc ilə min dəfələrlə qırxılmış
başlarımızı qırxmaqdan utanmırlar (30, 1945).
Baş qoşmamaq - fikir verməmək.
İçki pis olduğu üçüıı, Allaha şükür, bu şeytani işə baş
qoşmamışıq (80, c.II, s.308
Balağa məni Çopur Abdullaya baş qoşmağa qoymamaqda
düz iş görmədi (1, s.206).
Oğul, sən uşaqsan deyin э sənə baş qoşmadı (174, s.41).
Baş qulağı bir abbasıya dəyməyən -səfeh, düşüncəsiz.
Baş qulağın getm əsi - bir səsdən bezar olmaq.
Baş qulaqlı adam -düşüncəli savadlı, danışığını bacaran.
Başlan yarpız kimi biçmək - döyüşdə düşməni qırmaq.
Axtararam düşmənləri seçərəm
Başlarını yarpız kimi biçərəm (174, s.54).
Başlı-başına - sahibsiz.
Üləma başlı-başına qaldığı üçün tez-tez Məlhəmə adam
göndərib Şeyxin ağzını arayıb (143, s.49).
Başh başın saxlasın - özbaşınalıq, hər kos öz mənafeyini
qorusun.
110
•ш ш т т Зш ш т яя
'Beliniz
Hər kəs öz başım saxlamaq üçün yaşasaydı, dünyada
böyük simalar, fədakar, öz canlarını vətən və millət yolunda
fəda edən rəşid insanlar tapılmazdı (“21 Azər” S.C.Pişəvəri,
s.92).
Başlı-birli yox olmaq -- bir adamın qəflətən yox olması.
Qızm başlı-birli yox olması lap əvvəldən onda şübhə
doğurmuşdu (46, s. 133).
Baş mənim- baş onun - gözlənilmədən bir adamla üzbəüz
gəlmək.
Baş sındırmaq - bir məsələnin üzərində həddən artıq baş
sındırmaq, düşünmək.
Lap Leonardo De Vinçi də gəlsə holl edə bilməz. Neçə
gündü baş sındırıram bir şey çıxmır (269, s.233).
O gün bir saat başımı
sındırmışam, yadıma sala
bilməmişəm (9, s. 182).
Başsız / başsız qalmaq -sahibsiz, təşkilatsız, rəhbərsiz.
Qoy dünya bilsin ki, bizim ölkəmiz sahibsiz və millətimiz
başsız deyildir (30, №120).
Başsız qalıb ayaqlara üftan olan cocuq,
Ey dərbədər gəzib ürəyi qan olan cocuq! (267, s. 110).
Başyeyən -uşaq anadan olında, evə təzə gəlin gələndə
ailədə bir nəfər ölərsə onda həmin uşağa, yaxud gəliııə
başyeyən, yaxud qaradabaıı deyil ,r.
İndi də sənin başını yeyəcək, tədbir tök (46, s.30).
İgidlərin başın yeyən,
Qocalar bozbaşın yeyən,
Qəbirlərin daşın yeyən
Özü yenə qalan dünya (306, s.219).
Baş yoldaşı azdır, aş yoldsışı çox - çətin gündə dost olan
azdır.
Baş yoldaşı azdır, aş yoldaşı çox (103, s.68).
Başyuxarı üzmək - axara qarşı üzmək, təslim olmamaq,
yeni fikir, yeni həyat dalısınca qaçmaq.
Başyuxarı üzənlərdən, cavanlardan yazacağam (299, səh.
83).
‘B ehvz^h^^
Batan günəm - ömrümün çoxunu yaşamışam, yaxşı
çağlarım artıq keçib. Son günlərimdir.
Oğlum, mən bir batan günəm. Gündüzdən gündüzə
kölgələri uzadıram. Ölsəm də, qoy elə öz torpağımda quylanım
(204, səh. 25).
Batman adam -ağır, hörmətli, etibarlı, dünyagörmüş.
Batman qazan hamıda olmaz -hamının imkanı bir deyil.
Varlı adamlarda olan imkandan başqalarının da faydalanması
gərəkdi]-.
Bayquş cəhcəh vurur -ölkə qara geyib. Xaraba qalıb.
Bülbül öldü, gülüstanda
Bayquş cəlı -cəh vuran oldu (15, s.85).
Bayquşlar məkanı -Türklərin əski zamanda müqəddəs
totemlərindən olan bayquş islamın gəlişindən sonra bədbəxtlik
gətirən quşa çevrilir. Onun səsi və məkanı əza və xaraba məkanı
kimi tanınır.
Məni beş a.y öz qoynunda bəsləyən,
Bu məkanı bir daha unutmaram.
Bayquşlar məkanı adlandıran,
Xanimanı bir daha unutmaram (269, s.281).
Bayquş təkin qu vurmaq - tək, yalqız qalmaq, nəfəs
tökmək, uğursuzluq gətirmək.
Bayramı qara gəlmək - bayram zamanı başına bir
bədbəxtlik gəlmək, əzizini əldən vermək.
Əzizim bara gəlsin,
Zülfünü dara gəlsin,
Mənsiz bayram eyləsən
Bayramın qara gəlsin (33, s. 177).
Bayram sümüyü ilə köpək kökəlməz - yaxşı yaşamaq
üçün onun bunun sədəqəsi yetərli deyil.
Baytalın biri baytal - özünü bacarıqlı göstərmək istəyən
savadsız adama deyilir.
Dedim ohsəıı sənin fərasətinə,
Tanırsan şair ilə baytarı (168, s.56]).
Bazar dili - aldadıcı, şarlatan, sadə dil.
112
‘Befouz
Etimad: Ağayi Biriya, Səməd Vurğun bazar əhli deyil ki, o
boyda şairlə mən bazar dilində danışam (55, s.l 13).
Bazar oğlu - alçaq, fırıldaqçı, yalançı.
Bazara girdin gözü qıpıq, sən də ol gözü qıpıq - heç
kəsdən fərqlənmə, palaza bürün, tillə sürün.
Bazara girdin gözü qıpıq, sən də ol gözü qıpıq (335, s.63).
Bazar eləmək - aradan götürmək, öldürmək.
İlqarından dönən yarı,
Tanrı tezbazar eyləsin (12).
Bazarı bağlanmaq - gəliri kəsilmək, işinin üstü açılmaq.
- Bağlı boğça elə bir lotu üçün açılmasa, bizim bazarımız
bağlanar, xanım! (253, s.331).
Bazarın gözünü çıxartmaq - ümumiyyətlə, mənfi
mənada işlənir. Bəzən müsbət mənada da işlənir.
Alış- verişdə, evləıuııədə uğursuz seçim edən adama
deyilir.
Ey gözəl var, gözlərində külli dünyanın gözü,
Sənsən aləmdə nigara,
cümlə xubanın gözü ( Xazin
Təbrizi).
Bazarın kor olması - alış- verişin qəti şəkildə kəsilməsi,
pisləşməsi.
Bazar şeytan yuvasıdır - tacirlər, bazar adamları həmişə
öz xeyrini fikirləşməyə görə başqalarının da başına börk
qoyurlar.
Beçə tək banlamaq - böyüklərun işinə qarışmaq, fuzulluq
etmək. Müsbət mənada da işlən r. Köhnə fikirli adamlar yeni
fikirli cavanların sözlərinə belə deyirlər.
Siz sərv kimi sərkeş olub böylə boy atdız,
İllik beçə tək banlayaraq xəlqi oyatdız (267, s.36).
Bedanqa tüfəng - Berdanka ifk vaxtlarda işlənən tüfəng
növüdür. Bu deyim Təbrizdə həddindən artıq işlənir. Bir növ
tüfəngin adı olsa da bəzi insanların xüsusiyyətini nəzərə alaraq
onlara da “bedanqa” ləqəbi verilir. Misal üçün Selab
m əhəlləsində Rəhman Bedanqa və Xiyaban məhəlləsində
yaşayan Rohmətulla Daşatani bedanqa... (B.Həqqi).
113
Bu tüfəng çaş- baş vurduğuna, hədəfi düz vurmadığına
görə adamların haqqında işlənir ki, onlar ictimai siyasi
həyatlarında çaş- baş vurub xəyanət belə edirlər.
Azərbaycanın Milli Hökumət zamanında hər gün bir dona
girən adamlar özlərini ona tərəfdar göstərsələr də, Amerika və
ingilisin göstərişi ilə Azərbaycanı qanda boğan ordu və
mürtəcelərin Təbrizə girməsi zamam əsl mahiyyətlərini aşkara
çıxardırlar.
Bunlardan biri də Rəhmətulla Daşatani idi.
Xiyabanın
Aştökən
qəbristanında
öz
tüfəngini
firqənin
fədailər inə çevirib onları öldürmüşdü.
Bel bağlamaq ■■ güvənmək, inanmaq, etibar etmək.
Mənim adım H ə səndi,
Mənzilim Başçiləndi,
Fələyə bel bağlama
Fələk zəncir kəsəndi (33, s.54).
Bilsəydim vəfan budur,
Sənə bel bağlamazdım (33).
Canana can dedim, uzağa düşdüm,
Dosta bel bağladım, tuzağa düşdüm ( 7, s.75).
Sevdasına bel bağlamış, həm göz qarartmış bəndinə (225,
s.53).
Heç kimsəylə yola getmirsə bir kəs,
Ona bel bağlayıb bir iş görülməz (Nizami).
Gəl köçmə vətəndən, yada bel bağlama qardaş,
Dövran belə getməz ( Sahir).
İşim düşdü divana, axır gəldim mən cana.
Heç vaxt bel bağlama, bir ilana, bir xana (38, səh. 142).
Belə alışıb yansan, tez kül olarsan - çox hissiyyatlı,
həssas adamlar tez ruhdan düşər
Belə gəldi, belə getdi - tərif etmək, bəhanə gətirmək.
Belə gəldi, belə getdi demə çox, dur qaç gəl (223, səh
148).
Belə ki Xanbacım çezir, çətin ki tuman dözə - belə
böyük, yalançı iddiaların qarşısında bu aclamla ayaqlaşmaq, yola
getmək çətindir.
114
Deftruz
Tür^deyimim
Belə malın var apar Cəfərabad bazarına - Səfəvilər
zamanında Qəzvində böyük türklər burada böyük saraylar,
ticarət üçün bazarlar, hücrələr bina edirlər. Cəfərabad həmin
ticarət mərkəzinin adıdır. Malı çox tərifləyəndə, baha verəndə
belə deyərlər.
Belə malın var apar Cəfərabad bazarına (20, s. 112).
Belə övladı çay aşağı axıdım, çay yuxarı axtarım -
fərsiz, şuluq, bacarıqsız.
Belə ürəklisən ■
■ get topçu ol -
bir balaca səsdən
diksinən. Bir balaca səsdən ol-ayağını itirən adama işarədir.
Belinə palan basmaq - aldatmaq, qoltuqlarına qarpız
vermək, başına börk qoymaq,
Hey palan basdı şairin belinə,
Qıymadı yüz tümən qoya əlinə (168, s.518).
Belibağh olmaq -yəni arxayın olmaq.
Sən sarıdan belim bağlı olsaydı, bəlkə də söz tutardı dilim
(142, səh. 58).
Beli bükülmək - yaman günə düşmək, qocalmaq.
Özünü əskik sayan, görübsən harda,
Elin dilin kəssən, beli bükülər.
Beli sınmaq - böyük zərbə almaq. Hər şeyini əldən
vermək.
Xəstə düşdüm, indi belim qırıldı,
Qürbətdə bir xəstə gördüm deyoı siz (35, s 529).
Baydaqları bürc üstündə qurdular,
Tifil uşaqları hamı qırdılar,
O zaman ki, Cavad xanı vurdular,
Sanasan qırıldı beli Gəncənin (Arazoğlu).
1804-cü ildə ruslarla G əncə xanı Cavad xanın döyüşü
nəticəsində Cavad xan və oğlu şəhid oldu. Şer bu münasibətlə
deyilib.
Beş barmağı kimi tanımaq - yaxşı tanımaq.
Dərə Düzov həyatı beş barmağı kimi bilirdi desək düz
olmaz (9 ,s.27).
115
Q ur^tfeyim lzri
‘Befavz 9hqqi
Beş barmağın beşi də bir deyil - adətən bir ailədə olan
uşaqlar
barəsində
deyilir,
onların
xarakterindəki,
dünyagörüşündəki fərqlər nəzərə alınır. Yəni dörd divarın
arasında böyüyən bacı-qardaşın hərəsi bir cür xasiyyətli olur.
Beş barmağını bal elə, sox boğazına, yenə da bilməz. -
nankor, yaxşılıq bilməyən.
Beş eşşəkli xoca kimi - qayğısız, rahat,
indi, belə beşeşşəkii xoca kimi qəşəng, qıçımı qıçlarımın
üstündən aşırıb behiştdə kef edərdim (129, c.I, s.256).
Beş barmaq boyunda - ən kiçik və körpə uşağın rəmzidir,
Deyirəm ki, m əsləhətinə qurban olum, bu məsum uşağı
niyə dünyaya gətirdin və apardın. Beş barmaq boyundan həmişə
təklik və bədbəxtlik çəkdi (1 15, № 1, s.56).
Beşo altı çıxartmaq - birinə qalib gəlmək, öhdəsindən
gəlmək.
Vay o gündən ki, o da altı çıxarda beşimə (Haşım Tərlan,
s.30).
Beş günlük dünya - dünya qısadır.
Dünya evinin səltənəti beş gün imiş çün,
Bünyadını yıx, ərkimi zirü-zəbər eylə (225, s.57).
Bu dünya beş gündü beşi də qara - heç xoş gün
görməyən adamların fikridir.
Bu dünya beş gündü, beşi də qara,
Pərişan zülfünü sübhdən dara,
Çıx sinəm üstünə quşlarc’an əzəl
Havada quşları dindirən gözəl... S.Vurğun
Beş özündən deyəndə, on beş bizdən de - bir özünü
tərifləyəndə beş bizi təriflə.
Qoy indi beş özündən deyəndə on beş də bizdən desin
(174, s. 137).
Beş şahılıq eşşəyin üç şahılıq qoduğu olar - uşağın
şəxsiyyəti valideynlərin təsiri altında formalaşır.
Beş vədə yeyənlər - riyakar dinçilər, bir kimsəyə yardım
etməyən.
Özü qurd, amma qoyun paltarı xəlq içrə geyənlər,
116
‘Beftruz 5bqqi
Tür^deymthri
Qonşusu ac yatıban beş vədə yeyənlər.
Sonra göz dağı verənlər (113, s.52).
Beton divara dəymişik
keçilməyən bir maneə ilə
üzləşmişik. Hazırda İslam Cümhuriyyəti haqqında İranda belə
deyirlər.
Beyində fırlanmaq - gecə-gündüz bir şeyin fikrində
olmaq.
Yenə də deyirəm ki, belə bir təklif, Heydər Əliyev adı ilə
bağlı ədəbiyyata, mədəniyyətə yardım üçün bir fond açmaq üç-
dörd ildir meydana gəlibdir, bu mənim də beynimdə fırlanır (52,
s.59).
Beyni dumanlanmaq - əsəbləri pozulmaq.
Dumanlanan beynində indi bundan başqa bir fikir yoxdu
(144, s.93).
Beyni qandır - gözü qızıb, əsəbidir, dəliqanlıdır.
Divanə kimi qızıbdır eynim,
Qan ilə məgər dolubdur məgər? (Şükuhi).
Beyninə batmaq - bir şeyi qəbul etmək.
Bu axmaq söz padşahın beyninə batdı (46, s.31).
Beyninə batmamaq - bir sözü qəbul edə bilməmək.
Bilmirəm aya nədəndir girm ir söz beyııivə,
Başıvı sal aşağı, fıkrivi gey əyııivə (300, s.73).
Beynini doldurmaq - yoldan çıxartmaq, birinə bir fikri
təbliğ etməklə inandırmaq.
Ondan ötrü ki, şeyx Nosrullah sizə tələ qurmaqdan ötrü
beyninizi doldurub ki, ölüləri dirildə bilər (195, c.II, s.51).
Beynini gəmirmək - bir fik irdən çox narahat olmaq.
Gəmirir beynimi min dürlü xəyal,
Qaradır gördüyüm əlvan əşya (75, IV, s.93).
Beynini qarğa aparmış - ağılsız, düşüncəsiz.
Əhsən, əhsən a kişilər, bəzi beyinlərini qarğa aparmışlar
deyirlər ki, yüz arvadın ağlı bir serçənin ağlından azdır (46,
s.213).
Beyinin qaralması - bir seyi çox fikirləşməkdən başın
ağrıması.
117
Türkjfoyimbri
Bəs fıkr elədim qaraldı beynim,
Yandım bu qızın əlində neynim? (345, s.24).
Beyninin qurdu tərpənmək - dəliliyi tutmaq.
Birisi də necə deyərlər, beyninin qurdu gülüş məclisində
tərpənir. Elə söz deyir ki, gülüşlər quruyub dodaqlara yapışır,
gözdən yaş şoralanır, yasa batırsan (109, s.350).
Bezin qırağın çəkmək - ölmək.
M ən quyunu əm ələ gətirincə M innət qarı bezin qırağını
çəkəcək (84, s. 174).
Bəd ayaq - çətin gün.
İnsan bəd ayaqda hər şeyi anlar,
Qılınc kəsə bilir bəzən qında da (328, s.335).
Bənd-bərələrdən - hər bacadan, mümkün olan hər
yerdən.
Qəm sel tək aşıb- daşdı bütün bənd-bərələrdən,
Saldı bahalıq aləmə tufan, şəbi -çillə (168, s.22).
Bəd əz xərabeyi Bəsrə - hicri qərninin birinci yarısında
müsəlmanlar İraqı ələ keçirib orada hərbi əhəmiyyətli üç
mühüm şəhər - Bəsrə, Kufə və Vasit düzəltdilər. Bəsrə “qara
daş” mənasındadır. Hicrətdən 17 il sonra Ömər ibn Xəttabın
əmri ilə düzəldilmişdi. 36 hicridə Cəınəl savaşı başladı. Bu
döyüşdə Zübeyr və Təlhə öldü, Həzrət Əli qalib gəldi. Abbasi
xəlifələri zamanında da savaşlarda Bəsrə çox viran oldu. 257
hicridə də özünün Əlinin nəslindən olduğunu bildirən bir
nəfərin rəhbərliyi ilə başlanan savaşda sərbazlar üç: gün şəhəri
qarət edib onu xaraba qoydular. 311 hicridə də qərmətilər baş
qaldırıb 17 gün Bəsrədə qan töküb qarət etdilər.
Deyilənlərə görə,
zəngilərin
zamanında Əli ibn
M əhəmməd Ələvinin ətrafına yığışanlar da Bəsrəni torpaqla bir
elədilər. Amma bunlar sonra peşiman olub özlərini rahatsız
göstərirdilər. Ona görə bu deyim meydana gəlib dillərə düşdü.
Gəliblər bir parə noxot uşaqlar ərsə,
Verirlər qır mənə, bəd əz xərabeyi Bəsrə (250).
Bəhanə qutusu - dəxli olms.yan bir şeyi səbəb kimi
gətirmək.
118
'liir^deymfori
Bəh-bəhinən plov olmaz - yağilən düyü gərək - boş
sözlərlə məqsədə nail olmaq olmaz, iş görmək lazımdır.
Bəxt aynası - ən təmiz güzgü, real surətdə əks etdirən
təmiz ürək. Toyda gəlinin qarşısında tutulan güzgü.
Bəxt, aynası tək sil ürəgindən kədəri,
Ta sədaqət baxışından coşa meyxanə kimi (113, s.40).
Bəxti çəmbər - şanssız, talesiz, bəxtsiz. Çənbər uzun, ağ
təhər xiyara deyilir. Bəxtsiz, taleyi gətirməyən.
Nə evdə dilxoşam mən bəxti çənbər,
Nə bazaridə, Allahü-əkbər! (115, №1, s. 19).
Bəxti dönmüş - qara baxt.
Son bəxti dönmüş, mən halı-pərişan,
Ruzun göz yaşıdır, aızim isə qan (80, c.II, s.273).
Dostları ilə paylaş: |