Bunun m ənə yemən- tiiməni nədir? Bunun mənə
punza siyyəsi nədir? -bunun rrən ə nə xeyri var. M ənə xeyri-
zərəri nədir? Mən bu sözü sənin seyrinə görə deyirəm.
Bunu sırğa elə, qulağından as -- unutma.
Onda sırğa elə, as qulağından, dediklərimi (142, s.59).
143
‘Behruz Pbqtfi
ш я т т ^ш ^т т
Bu ra quş gəlsə, qanad salar, qatıır gəlsə, dırnaq salar -
çox uca zirvə, təhlükəli yer.
Bura quş gəlsə, qanad salar, qatır gəlsə dırnaq salar. Sən
nə cürət ə gəlib bu məkana çıxıbsan? (46. s.237).
Buırcutmaq - mətləbin üstündən keçmək, sözünün
altından çıxmaq.
Buırda ala qarğa bala çıxartmaz - çox bərəkətsiz yer.
Buırda m ənəm , Bağdadda kor xəlifə - burada məndən
zorlusu yoxdur, mən nə istəsəm, onu da edə bilərəm. Özünü
olduğundan çox böyük, güclü bilmək, xalqa zülm etmək.
Bir cinaha rəy salmaqdı vəzifə,
Burda mənəm, Bağdadda kor xəlifə (75, s.83).
Xəlifə M əhəm m ədin vəkili bütün müsəlmanların başçısı
hesab olunurdu. Bunlar sonralar işğalçı müharibələr nəticəsində
həm dünyəvi, həm də diııi hakimiyyətə malik olmuşdular.
Babək bu işğalçılara qarşı yüksələn üsyanların ordəmli başçısı
olmuşdur.
Buırnu ağzını şiirin etmək - rüşvət vermək.
Burnu havalanmaq - qudurmaq, özünü yekəxana
aparmaq.
Toşrifat ağırlaşdı, burunlar havalandı.
İndi hamının zahiri saz, vəzi yamandır (168, s.928).
Burnu ilə pox eşmək - çox əzab- əziyyətlə dolanmaq,
ağır işdə çalışmaq.
Bum u ilə yer eşir - donuz ac olan zaman yeri bumu ilə
eşir, ot-ələfın kökünü çıxardıb yeyir. Hirslənmək, qəzəbli olmaq
mənasındadır.
Bum una barıt iyi dəyməyib - çətinlik, müharibə, döyüş
görməyib.
Bum una duzlu su qoymaq -qanını qaraltmaq, həyatına
zəhər qatmaq.
Bum undan gəlmək - yaxşı günlərin, xoşbəxt anların
tərsinə əzaba, əziyyətə çevrilməsi.
Ay mənim, gün də mənim,
Boynumda kündə mənim,
144
Bumumdan yaman gəldi
Gördüyüm gün də m ənim
Təliqeyi-mübarəkə ziyarət olundu, xeyli şad oldum.
Çəkdiyiz keflər bumuzdan gəlsin (300).
Burnundan tüstü çıxmaq - bərk qəzəblənmək.
Əsəd şah Reyhan xanımın adını eşidəndə burnunun
deşiklərindən tüstü çıxdı (46, s. 16?).
Burnun
havalanması
-
hirslənmək,
qudurmaq,
yekəxanalıq etmək.
Təşrifat ağırlaşdı, burunlar havalandı (168, s.23)..
Bum unu hər yerə soxmaq - hor bilmədiyin işə qarışma.
Bum unu ovmaq - sıxışdırmaq, dərs vermək, yerində
oturtmaq, diz çökdürmək.
Düşmənlərin axır burnun ovarıq (214, s. 100).
Zülm eləyən şahları biz qovmuşuq,
Burnunu şahzadələrin ovmuşuq (193, s.98).
Burnun tutsan, canı çıxar - çox anq, zəif, gücsüz.
Bum unun ucu göynəmək -həddindən artıq darıxmaq,
həsrət çəkmək.
Bu çadırın sirli sərinliyi üçün burnunun ucu göynəyirdi
(288, s. 143).
Mənimsə burnumun ucu göynəyir,
Təbrizli qardaşım Şəhriyar üçün (M.Rahim).
Bum unu sallamaq - incimək, küsmək.
Bumu şişib - küsüb, inciyib.
Burnu yellənmək - dəli olmaq, qudurmaq, qəzəblənmək.
Lənət ol badi xəzana kı Nizami bağının bir yava
gülbəsərin
Qoymadı ta güllənsin.
İddiası boşalan tebl-töhi porbadtn
Neyləmək, zurnaçının burnu da qoy yellənsin ( Şəhriyar).
Səmədxanın yelli burnun ovdular.
Quduz qurdu bu ölkədən qovdular (326).
B um u yelli - qudurğan, təcrübəsiz, göynən gedən.
145
B um unu yerə sürtmək - diz çökdürmək, qürurunu
sındırmaq.
Buro-buro deyən dövrü - göynən gedən dövrü.
Çoxdan ayrılmışıq öz- özümüzdən.
Biirö-buro deyən günlərim vardı (328, s.315).
Buruğu dönmək - aradan çıxmaq, gizlənmək.
Elə bilir bu da qabaqkılardır ki, məni qura, ötürə qabağa,
özü yavaşdan buruğu dönə. Amma tülkü suvaqlı bağa girməz
(“Kənd uşağı”).
Burun buruna gəlmək - üzləşmək, mübarizə etmək.
B urun deyil, elə bil şeypurdur - böyük ölçülü burun.
Nəsrəddin şahın zamanında bir dəllək var idi, bumu ilə
elə şeypur səsini təqlid edərdi ki, insanları heyrətə salardı (169,
səh. 32).
Burun qulaq başın sədəqəsidir - müəyyən dövrlərin
hakim təfəkkürünə görə, qulaq burun kəsmək adi bir vəziyyət
idi. Böyük şeyləri qruyub saxlamaq üçün kiçik şeylərdən
keçmək olar.
Burnun ucu göynəmək - həddindən artıq darıxmaq,
həsrət çəkmək.
Burun poxu, göz yaşı ilə iş görmək - çox ağır vəziyyətdə
uşaq böyütmək, bir işi başa çatdırmaq.
Burun tovu vermək « qaramal qaçmasın, əldən çıxmasın
deyə onun bumuna buruntov keçirdirlər. Birini hədsiz dərəcədə
incitmək mənasındadır.
Bu sözə bir bağ souzu/ k əv ər verm əzlər - dəyərsiz
sözdü, mənasızdı, yersizdi.
Bu sözləri kilim altma qoy -danışma, bildiyin sirri açma.
Butulkanın dibinə girmək - həddən artıq sərxoşluq
eləmək.
Bu tüstü bir bizim bacamızdan çıxmır, hamının
bacasından çıxır - bu iş hamının başına gələr.
Bu tüstü bir bizim bacamızdan çıxmır, hamının bacasından
çıxır (129, c.I, s.439).
146
Buynuzsuz qoçun qisasını buynuzlu qoçda qoymazlar -
yazığa zülm edən axırda cəzasını alar.
Buynuzsuz qoçun qisasını buynuzlu qoçda qoymazlar (129,
c.I, s. 114).
Buyruq qulu - tapşırılan işi yerinə yetirən adam
Mən buyruq quluyam, mənə buyurublar sür dərəyə, sür
dərəyə (195, c.II, s.123)!’
Buyurursuz bitməz işə, adımı qoyursuz yarıtmaz - elə
bir işə göndərirsən ki, düzələn deyil, amma məni günahkar
bilirsən.
Buyurursuz bitməz işə, adımı qoyursuz yarıtmaz (335,
s. 124).
Buz baltası -sağlam, qorxmaz, şərafətlə çörək qazman.
Rübabə bacı, Həmid, maşallah, b' , oaltası kimidir, ona nə
olacaq? (1, s.122).
Buz balta kimi comərd igidlər divarlar dibində oortağal
satır (284, s.303).
Buz kimi donmaq - m əəttəl qalmaq.
Gözlərin göyçək görüb dondum yerində buz kimi ( Sabiri,
s.64).
Farsı dilin tuti tək deyib güləndə
Bu dağdan bu dağa qonursan gülüm
Bəs neçin Öz ana dilin gələndə
Dilin topuq vurur, donursan gülüm (H.Torları).
Buzlu su içməyə getmək - dustağa düşmək (Dərogəz
deyimləriildəndir).
Buzlu su vermək -əsəbi adamı sakitləşdirmək.
Pozularsa dilimiz mənliyimiz də itəcək,
Acığın gəldi sözümdən? Gətirim, buzlu su iç! (200, s.73).
Buzovunu qoyaram qabağına, səsi çıxmaz - bir insanın
eybini üzünə demək, pis işlərin üstünü açmaq.
Buz
sındı
-
pis
vəziyyətin
nisbətən
düzəhnəsi,
münasibətlərin istiləşməsi.
Buz üstünün daşı etınək - hörmətsiz, etibarsız etmək.
Buz üstünün öküzü - sakit və aram adam
147
'Turkdexfinthri
Beftruz
wim SäLm
Bülbül kimi oxumaq - gözəl səsli olmaq, düşmənə
yaltaqlıq etmək.
Göyə bulud gələn kimi, düşmənə quyruq bulayıb, bülbül
kimi oxuyub, hər zadı düşmənə dedi.
148
TürkdeyirnCm
- C
Calanmış yağı məscidə nəzir deyir - faydasız söz danışır,
olmayan bir şeydən danışır, xəsisdir.
Camaatın gözünə kül səpm ək -
yəni xalqın heç bir
istək- arzusuna əməl etməmək.
Can almaq - çox əziyyət vermək, vurulmaq.
Ala gözlər girib qəsdə,
İstər canım ala, Maral! (32, с. II, s.8).
Can atmaq - bir istək və arzudan ötrü nəhayət dərəcədə
çalışmaq.
Canavar kimi oxumaq - güclü, gözəl səslə oxumaq.
Can bostanda bitməz - insan sağlamlığını əldən verəndən
sonra onu ələ gətirmək çətindir. İnsan ikinci dəfə doğula
bilməz.
Can can bağlı olmaq - hər bir insanın ağrısının,
problemlərinin başqaları ilə bağlı olması.
Can cana bağlıdır, can da cahana bağlıdır (142, s 222).
Can cana qatmaq - ərlə arvadın cinsi əlaqəsi.
Yatcaq balalar arvada ər qaş -göz atardı,
Can- can deyibən biı-birə, can-caııə qatardı.
Can azlığından ummaq - ən nəhayət qəddarlıq,
rəhmsizlik, amansız gözün yuman ayrılıq.
Can azlığından uman ayrılıq! ( Şəhriyar).
Can çürütmək - zəhm ət çəkmək, ömrün qoynıaq.
Yazıq onun üstündə 20 il can çürüdüb (72, c.III, s.78).
Mən sənin qapında can çürütdüm (174, s.6-7).
Candordi - könülsüz.
Candərdi gəlir mollanın yanına, cibindən bir manat
çıxardıb deyir (103, s.27)
Can dərmanı - bir ölkənin, bir evin zəngin olmasına
işarədir.
Əzizinəm Qarabağdan,
Ağ bağdan, qara bağdan,
149
imfori
Can dermam istəsən,
Taparsan Qarabağdan (38, s.32).
Canı boğaza yığmaq - bıçağın bəndə dayanması,
məzlumun üsyan hala g əlm əsi.
Yığmış boğaza canımı, salmış oda toylar,
Hsç vermir aman, cümlə qohumla yada toylar (48, səh.
230).
Canı daş - cam bərk.
Ovladıq daşdı cam,
Tərlanın daşdıcanı,
Qoy dərdin aşıq çəksin,
Desinlər daşdı canı (33, s.82).
Саш qurtarmaq - xilas olmaq.
Bizə torpaq ver, ordu ver, mühafizə qayğılarından
canımız qurtarsın, işimizlə məşğul olaq (144, s 162).
Canına asi olmaq - ağrıdan, ya çox zəhmətdən canından
bezmək,, ölüm istəmək.
Yazıq o qədər canından asi olub ki, srağagün deyir, lap
istəyirəm, o kağızları da yandıram (72, c.111, s.50).
Canına qor salmaq - birində eşq doğurmaq.
Mən beşikdə ikən telli sazınla
Canıma qor saldın, ay Mirzə dayı (16).
Canına od salmaq - eşqə düşmək.
Dağlar başın qar ah,
Duman çiskin, qar, alı,
Canıma bir od saldı,
Nə yanar, nə qaralı (33, S.92)
Canın girişməsi - ümumiyyətlə, bu deyim kötək istəmək
mənasında işlənir.
Canını boğazına yığmaq - əziyyət vermək.
Yığmış boğaza canımı,
Salmış oda toylar (48, s. 230).
Canını ovcuna qoymaq - bu yolda hər şeydən, canından
belə keçməyə hazırdır.
150
‘Beftruz
Canın üzülməsi -- həsrətdən, sevgidən bir dəri, bir sümük
olmaq.
Gözlərin süzüldü, canım üzüldü,
Məni qoyub yaslı-yaralı getmə (230, s.73).
C'anı sulu - hələ iş, təfəkkür qüdrəti olan adam.
Deyirsən yəni o qədər qocalmışam ki, üç kilo şeyə də
gücüm çatmır. Ver bura, mənim canım hələ suludur (269, s.270).
Can yandıran
qayğısına qaları, birinin haqqında
fədakarlıq edən
C an yonqarı - doğma adam.
Qardaş can yonqarıdır
Oğul göz qarasıdır (33, s. 114).
Carçı kirəçidən baha gəlir - astarı üzündən baha başa
gəlir, əlavə iş əsas işdən baha başa gəlir
Cavan gözü duman olar - cavan adam həyatda təcrübəsi
olmamağa görə hər zadın zahirini görər, tez aldanar.
Cazlamaq - bir növ oğurluq.
Dedi bu pulları qardaş, kişidən cazlamışam.
Satmışam yağ, düyü, qənd,
Çay ərimin yox xəbəri (168, səh.7).
Ceyran belinə çıxmaq /ceyran dağma çıxmaq - lazım
olan şeyin tapılmaması, həddən artıq bahalaşması.
Taxıl isə necə deyərlər ceyran belinə çıxmış idi
(Ə.Vəliyev).
Cəddimin suda əli yoxdur- bu çətin və qorxulu işi mən
görə bilmərəm. Bu istədiyin iş mənim əlimdən gəlməz.
Cəfaya qatlanmaq - əziyyət çəkmək.
Bir dəm olur hər cəfaya qatlanır,
Birdəıu zəhərdən də acı olur könül (35, s.517).
Cəhənnəm qarışığı - islami baxışa görə, ennəni ilə
yəhudidən olan uşağa cəhənnəm qarışığı deyilir.
Cəhənnəm üstündə körpü qurmaq - aqibəti xalqın
xeyrinə olmayan işlərə əl vurmaq, yaramaz bir işə əl bulamaq.
Biz həqqiıı yüzünə sillə vurmuşduq,
Vicdanın əmrinə qarşı durmuşduq
151
rMrl(dmmbri
C əhənnəm üstündə körpü qurmuşduq,
Namər körpüsünü sel aldı getdi (165, s. 174).
Cəhrə daşı - ağır, vüqarlı, dözümlü adamı cəhrə daşma
oxşadarlar. Dözüm və səbr əlamətidir.
Cələ qurmaq - birinə qeırşı hiylə toru qurmaq.
Üç nəfər mərd, sahibi-iman
Üçü bir yerdə etdilər peyman.
İstəyib salsın özgəsin cələyə,
Düşdülər özləri həmin tələyə ( Ə.Qəmküsar).
Cəncələ salmaq - xataya salmaq.
Axır bilirəm Siz məni bir cəncələ salacaqsınız (72, c.III,
s.37).
Cəngəldə ot tez bitər - baxımsız yerdə faydasız ot bitər.
Cəngəldə ot tez bitər (3:15, s.309).
Cəngi məğlubə - şahın özünün də iştirak etdiyi mühüm bir
dava, qarma-qarışıq yer.
Vəqti ki cəngi məğlubə olur. Qızılbaş ordusundan bir azı
Şah İsmayılın sərkərdəliyi ilə özlərindən igidlik və şücaət nişan
verirlər ( ‘Tarixi Boydili”, s.483).
Cərcənək olmaq - bir ağır yükün altında əzihııək, pis
vəziyyətə qalmaq.
Omba sümüklərini birləşdirən buğum, çünki tələsərsən,
cərcənək olarsan (156.
Cəzə-fəzə - ah- nalə etmək.
Oğul, cəzə-fəzə eləməkdən bir şey çıxmaz, keçənə güzəşt
deyərlər (174, s.14)
Cıbddız - balaca boy, çoxbilən, şuluq.
Cıdır atı - bir zaman Qarabağın cıdır atı dünyanın ən
gözəl və yeyin qaçışlı atlarından sayılırdı.
Hadisələr bir-birini cıdır atı qaçışı ilə qovurdu (62, səh.
792).
Cırığından cin hürkür ■
■ çox kasıbdı, yoxsuldu.
Pişəvərini mən otuz ildir tanıram, ayağı yalm bir fələni
cındırından cin hürkən bir kəndlini inan ki, atasından da çox
istəyir (302, s.33).
152
Nəvəmin əynində bir paltarı var ki, cındırından cin hürkür
(46, s.235).
Cırığım çıxıb ■
■ həddən artıq yorulmuşam, taqətdən
düşmüşəm
Cırrıt deyib aradan çıxmaq - aradan çıxmaq.
Yoxsa sənin başıva bir oyun gətirərlər ki, iki gündə özün
cırrıt eləyib qaçarsan (72, c.III, s. 12).
Cırtdan - ən kiçik, Azərbaycan nağıllarında hamıdan
sonra yatan uşaq.
Cırtqoz - tez hirslənən, tez özündən çıxan.
Bax, atandan soruşdum, məni başa saldı, amma son cırtqoz
kimi atılırsan ortalığa (84, s.l 13).
İzn ver cırtqoz uşaqlar kimi, damdan- bacadan,
Boylanıb gizlicə oğrunca tamaşaya gəlim (291, s. 12).
Cızdaq çıxardan, söz - yandırıb-yaxan söz.
Cızığından çıxmaq - qudurmaq,
qanuna, zamanın
normalarına, ənənəyə qarşı çıxmaq.
Öz cızığından atlayıb çıxdı kənara kargər,
Diııcəli çorladıb moııi soxsa məzara kargər (69, s. [ 13)
Cızma-qara - mənasız, dəyərsiz yazı-pozu.
Bu cürə cızma-qaralar
içərisində
Feliks
Ağayamn
yazdıqlarını qeyd etmək lazımdır.
Bu xatirələr ıııəşrutə
hərəkatından senator olmaq və sərvət toplamaq məqsədi güdən
bır pul hərisinin əli ilə yazılmış və 1910-cu ildə Tehranda
Səttarxana qarşı atışmalarda iştirak edən daşnakların məlumatına
əsaslanmışdır (3, s. 14)
Cibə daş salmaq - keçmişdə qızlar ər evinə köçən zaman
ata-anası cibinə bir qara daş salardılar. Yəni, bu daş dinsə, sən
dinmə. Qaynananın, qaynatanın sözünün qabağına söz demə.
Cibə qoymaq - təhqir, başqasını gücsüz bilmək, əlsiz-
ayaqsız bilmək
İngilislərin əlində oynaq olan Rza Mirpənc və oğlu
M əhəmmədrza Azərbaycam talan edib yüz mindən artıq
vətənpərvər türkü xəzəl kimi qırıb tökdülər yerə, ta hamı bilsin
ki, xainlər cibə qoymalı deyillər.
153
Cibim dolu, qarnım ac •• ömür boyu zəhm ət nəticəsində
ələ gələn pul mənim xoşbəxtliyimi təmin edə bilmir.
Göz baxdıqca hey maşındır, hey qaraj,
Amma dibdə cibim dolu, qarnım ac.
Cibinə qoymaq - məğlub etmək.
Əgər Gülər bizim hamımızı bu gecə cibinə qoymasa...
Gülər deyil, xalis oddur od (72, c.III, s. 13).
Cibinin ağzını buzov çatısı ilə bağlamaq - çox xəsislik
eləmək.
Xub, səbəb nədir ki, mirzəyə gələndə cibinin ağzını buzov
çatısı ilə bağlayırsan, bir beş-on manat da bizə vermirsən? (129,
s.67).
Cibivin söküyümü tikmirəm ki - səbət götündən gilas
tökülmür ki...
Dediyim sözlərə niyə əhəmiyyət vermirsən?
Ciblərində yel əsmək - yəni heç bir pulu olmamaq
Neçə vaxtdan bəri könlümə çilo- kabab düşmüşdü, amma
fələyin evi yıxılsın, cibində yel əsirdi (201, səh. 209).
Cici- bacı - iki qızın həddən artıq dost olması.
Ciciban - gözəl, əyninə yaraşan paltar geyinən adam.
Yoxsamı sən istəyirdin
Varıb gedib bir Ciciban qız alasan (284, s. 199).
Cicimini sudan çıxaran - özünü birtəhər idarə eləyən.
Cidanı çuvalda gizlətmək olmaz -böyük bir məsələni,
böyük istedadı uzun müddət gizli saxlamaq olmaz.
Cidanı çuvalda gizləmək olmaz. İran hakimiyyət orqanları
almanın üstünə
göndərmək üçün 40 təyyarə və dövlət
büdcəsindən bir milyon 250 min tümən pul ayırmışdı (262,
s.188).
Həmidin məşhur adam olduğunu bilən Mazan şaşırdı:
«Qardaş, bunu bizdən niyə gizlədirsən? Cidanı çuval altında
gizlətmək olmaz» (1, səh. 273).
Cidam çuvalda gizləmək olmaz (148, s. 121).
Cidov adam - həlləm- qəlləm, fırıldaqçı.
1.54
‘Se/inız ffatqi
Hər nə isə Hacı, çox cidov adam imişsən, rəhmətliyin
oğlu, pui alıbsan, dörd aydı ver, c.aha sözürı nədir? (129, s.50).
Cikini- bikini bilmək -h ə r şeyini bilmək.
Cikini də bilirəm, bikini də. Gündüz nə eləyirsən, onu da
bilirəm, gecə harda yatırsan, onu da bilirəm. (9, s.129).
Ciiov gəmirmək - əlindən qəzəblənmək, özünü oda- közə
vurmaq.
Dondu kirpiklərdə yağan qar qırov,
Hicranın kökləri gəmirdi cilov ( Bozalqanlı İslam).
-Ay Həsən, nə var yenə də cilov gəmirirsən?
-Ay Gülməmməd axı adam neyləsin, mən daşıyan yükü
eşşəyin dalına qoysan, beli sınar (201, s. 142-143).
Cilovluq ili deyil - ermən:lerin müsəlmanlara qarşı qanlı
soyqırım 1905-1920-yə qədər Azərbaycanın şimal və cənub
qismətlərində davam edib ki buna cilovluq deyilir. Cilov
Asorilərin bir qolunun adıdır ki, soyqırımında ermənilərlə
bərabər iştirak etmişlər.
Cilovsuz at - başsız, qorxusuz, əxlaqsız arvad.
Qız bihicab, oğul hipi, arvad cilovsuz at
Ev gahi sinema, gahi bəzmü-qunıar olur (168, s.915).
Cinalıbazlıq - dostəbazlıq, islam hakimiyyətindən sonra
yaranan deyimlərdəndir. Siyasi mənada islamın daxilində olan
qruplaşmalar deməkdir.
Heydərbaba, cinahbazlıq mod olub,
Cinah var ki, bir yandıran od olub (306. s.82).
Cin atma minmək - çox əsəbləşmək.
Bax, sən allah m ənə eşqnamə oxuyur, dıztx burdan çaqqal,
mindirmə məni cin atma (9, s.175).
Cinbaş, cinfikirli - hər zadı tez başa düşən, hüşlü-başlı
uşaq.
Cin beyninə vurmaq ■
■ bərk hirslənmək, özündən çıxmaq.
Hüsənin dili dolaşmış, cin vurmuşdu təpəsinə (84, s.77).
Cin bismillahdan qorxan kimi - çox bərk birindən
qorxmaq.
'Sirl^dtybnbri
‘Befvuz^bg^
Cin bismillahdan Tehranın polis idarosi zəhmətkeşdən
qorxduğu, qədər qorxmur (10, s.15).
Clrı dəyişəyi - çox eybəcər, cansız, cılız.
Cirıə börk tikmək - aldatmaq, çox bic olmaq, həddən
artıq zirək, başqalarına börk qoyan, çox hüllükbaz adam.
Buna bax ki, bu pəxməliyi ilə istir mənə papaq tikə. Day
demir ki, m ən özüm cinə börk tikib təpəsini də dəlik qoyuram.
(“Keyharı” , “Yol”).
Cinə papış tikir tülküsifətlər,
Viranə axtarar bayqu seyrətlər (88, s.50).
Cinə dəm ir göstərmək - inama görə, cin dəmiri göroıı
kimi qorxub qaçar. Biri bir yerə gələndə orada birini görən kimi
yox olur.
Cin fikirli - çox zirək uşaq.
Kiçik Mirzə (Kərəm) 5 yaşında məktəbə gedirdi. Sofi
adında cinfıkirli bir uşaq ilə arxadaş olmuş idi (117, səh. 11).
Cini quyudan çıxaran Fatma - hamıya əziyyət verən
adam.
Adətən qızlar, qadınlar haqqında işlənir.
Cinin bismillahdan qorxması - cin bismillahdan, Tehran
polis idarəsinin zəhmətkeşdən qorxduğu qədər qorxmur (10,
səh. 15).
Cinləri dağılmaq - hirsi soyumaq.
Bizə altunırıu verərlər, şaşqın,
Dağılıb cinləri xaqanımızın (75, c.IV, S. 88).
Cinli cüvə əlindən qurtarmaz - çox ayıq-sayıqdır,
zirəkdir.
Cinsi-lətif - qadın cinsi nəzərdə tutulur.
Hər kuçedə bir cinsi lətifi ki, görürsən,
Ac qurd kimi ardınca düşüb hey sürünürsən (168, s.196).
Ciyəri dağlamaq - böyük bir dərdə salmaq.
Bahar fəsli irmaq kimi çağlayıb.
Eşq oduna ciyərimi dağlayıb (32, c.II, s.72).
Ciyəri dağlı xalq - əzabkeş, ürəyi dərdli xalq.
156
HirÇ'deyinlm
Azərbaycan xalqı deyilən bu ciyəri xalqın oğluyuq biz. Və
belə hesab edirik ki, Bakı ilə Təbrizin arasında sədd çəkmək, ata
ilə oğul arasında sədd çəkm ək kimi bir şeydir (142, səh. 11).
Ciyəri doğranmaq - bir şeydən çox ağrı çəkmək.
Ah, aman, doğranıb durur ciyərim! (75, c.IV, S.104).
Ciyəri kabab olmaq - həsrət, dərd çəkmək.
Sən də ayrılsan, ciyərim kabab olar (144, s. 127-128).
Ciyəri qan olmaq - hicrandan yanmaq.
Şəlıa. könlüm pərişan oldu sənsiz,
Cigərim dopdolu qan oldu sənsiz! (144, s.82).
Ciyərini sökmək - dərd çəkmək.
Ah çəkibəıı ciyərimi sökməkdən
Yaş yerinə gözlərim qan tökməkdən (32, c.II, s.57).
Ciyərin yanması - susuzluq.
Eşqdən, hicrandan, əziz adamını itirməkdən olan yanğı
Dad eylərəm haray naşı əlindən
Yandı ciyər eşq atəşi əlindən (Aşıq Pəri, s.7).
Dostları ilə paylaş: |